Ustalenie sposobu i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remont torów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 04 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia sposobu i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remont torów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 czerwca 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia sposobu i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remont torów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wydobycia i przetwórstwa kamienia wapiennego oraz produkcji mączki wapiennej na potrzeby przemysłu i rolnictwa.

W prowadzonej działalności korzysta z własnego taboru kolejowego (z lokomotyw). Lokomotywy poruszają się po torach, które znajdują się na terenie zakładu produkcyjnego Spółki.

W latach 2007 r. i 2008 r. przeprowadziła remont torów. Remont ten został przeprowadzony, gdyż był niezbędny do prawidłowej eksploatacji torów. Spółka dokonuje przeglądu stanu technicznego torów co roku, zgodnie z postanowieniami ustawy Prawo budowlane. Przegląd taki przeprowadzany jest przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia (urzędnika Urzędu Kontroli Technicznej, zwanego dalej ?Urzędnikiem UKT?). W wyniku przeglądu sporządzany jest protokół. W protokole wskazuje się prace, które muszą być wykonane, aby prawidłowa eksploatacja torów była możliwa, w celu zapewnienia bezpieczeństwa transportu, itp.

Zgodnie z protokołem, przeprowadzony remont torów polegał na wymianie części, które ulegają zużyciu - podkładów, szyn, rozjazdów, kozłów oporowych. Remontując tory Spółka zmieniła układ fragmentu torów (zmieniono położenie fragmentu torów). Układając tory po remoncie wykorzystała podkłady, szyny, rozjazdy i kozły oporowe nieco innej konstrukcji. Wymienione podkłady, szyny, rozjazdy kwalifikowały się do wymiany na podstawie protokołu sporządzonego przez Urzędnika UKT (z uwagi na zużycie). Remont torów połączony ze zmianą ich ułożenia nie zdarza się przy okazji każdego remontu. Wymiana podkładów, szyn, rozjazdów, kozłów oporowych na określonych odcinkach torów ma miejsce również w czasie innych remontów, w czasie których nie dokonuje się zmiany sposobu ułożenia torów. Podkłady, szyny, rozjazdy, czy kozły oporowe muszą być bowiem wymieniane z uwagi na zużycie.

Przeprowadzone prace remontowe miały na celu zapewnienie odpowiedniego stanu technicznego i użytkowego torów, wymianę zużytych składników technicznych (części zamiennych). Mimo że doszło do wymiany niektórych zużywających się elementów torów na nowe, prace remontowe nie zmieniły charakteru, przeznaczenia ani funkcjonalności torów. Po remoncie, po torach jeździ ta sama lokomotywa.

Spółka, przed przeprowadzeniem każdego remontu, dokonuje pomiarów torów i na podstawie uzyskanych wyników podejmuje decyzję o przeprowadzeniu remontu określonego odcinka. Pomiary dokonywane są codziennie przez pracowników Spółki, niezależnie od dokonywanych przeglądów przez Urzędnika UKT. Konieczność dokonywania tak częstych pomiarów jest podyktowana troską o bezpieczeństwo pracowników i niezakłóconą pracę lokomotywy.

Spółka nie wie, kiedy będzie potrzebny kolejny remont torów. Termin kolejnego remontu zależy bowiem nie tylko od technicznej trwałości wykonanych prac, ale również od intensywności pracy lokomotywy, jej obciążenia, a także zdarzeń losowych, awarii oraz innych czynników, które nie są możliwe do przewidzenia. Zdarzają się nieprzewidziane pęknięcia szyn, które również powodują konieczność wymiany odpowiednich elementów torów. W księgach rachunkowych wydatki remontowe zostały zaliczone do kosztów jednorazowo, w momencie, w którym zostały poniesione.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka ma prawo zaliczyć wydatki poniesione na remont torów do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia wydatku tj. odpowiednio w 2007 r. i 2008 r....
2. Czy wydatki remontowe powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w całości, jednorazowo w momencie ich poniesienia, czy powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą...
3. Jeśli organ podatkowy uzna, że Spółka powinna zaliczać wydatki remontowe do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą, Spółka prosi o wyjaśnienie, w jaki sposób należy ustalić długość okresu, którego dotyczą opisane we wniosku wydatki remontowe...
   
   

Zdaniem Spółki:

Ad. 1

Tory będące przedmiotem remontu są wykorzystywane przez Spółkę przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Jeśli tory te nie zostałyby wyremontowane zagrożone byłoby bezpieczeństwo pracowników Spółki (np. w sytuacji gdyby lokomotywa ?wypadła? z torów). Ponadto na uszkodzenie mogłaby zostać narażona lokomotywa, która jeździ po torach, mógłby zostać uszkodzony transportowany towar, itp.

Dlatego też Spółka uważa, że wydatek na remont torów powinien być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Poniesiony wydatek powinien być kosztem uzyskania przychodów bezpośrednio, a nie przez odpisy amortyzacyjne Przeprowadzone prace remontowe miały bowiem na celu naprawę torów, przywrócenie torów do odpowiedniego stanu, zapewniającego bezpieczny transport.

Przeprowadzone prace remontowe nie zmieniły charakteru, przeznaczenia ani funkcjonalności remontowanych torów. Zmiana ułożenia torów (przełożenie fragmentu torów w inne miejsce) nie spowodowała udoskonalenia torów. Jak była o tym mowa, po remoncie, po torach jeździ ta sama lokomotywa. Posiłkując się definicją zawartą w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) poprzez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu są więc czynności związane z przywróceniem pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych (części zamienne), nie zmieniające jego charakteru i funkcji, następujące w trakcie eksploatacji środka trwałego i wynikające z tej eksploatacji - a więc będą to wszystkie zmiany przywracające pierwotny poziom techniczny danego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji, przy czym pojęcie to nie obejmuje zwykłych zabiegów konserwacyjnych.

Również sądy administracyjne przyjmują, że istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego (wraz z wymianą zużytych składników technicznych), niezmieniające jego charakteru i funkcji. Remontem są zatem wszystkie zmiany mające na celu przywrócenie pierwotnego poziomu technicznego danego środka trwałego, pierwotnej zdolności użytkowej utraconej na skutek upływu czasu i eksploatacji. Przykładowo w orzeczeniu z dnia 14 stycznia 1998 r. (sygn. SA/Sz 119/97) NSA stwierdził: ?Przyjmuje się, że wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych - można uznać za remont.?

Spółka zauważa, że dokonanie wymiany starych, zużytych części torów na nowe, o nieco nowocześniejszej konstrukcji nie powinno zmieniać klasyfikacji wykonanych prac. Zdaniem organów podatkowych, przy obecnym stopniu zaawansowania techniki budowlanej, zamiana niektórych materiałów na nowocześniejsze sama w sobie nie oznacza udoskonalenia remontowanego środka trwałego.

Stanowisko takie potwierdzają postanowienia organów podatkowych:

• postanowienie z dnia 24 kwietnia 2006 r., sygn. US.I-415/8/2006 Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zduńskiej Woli,
• postanowienie z dnia 09 grudnia 2005 r., sygn. 1421/AP/423-323/EP/05 Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pruszkowie,
• postanowienie z dnia 20 lipca 2006 r., sygn. 1424/2150/4111/415/49/06 Naczelnika Urzędu Skarbowego w Radomiu.
  
  

W związku z powyższym, Spółka uważa, że wydatki poniesione na remont torów stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem kosztem uzyskania przychodów są bowiem koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, inne niż koszty wymienione w art. 16 ust. 1 w/w ustawy.

Ad. 2 i 3

Spółka uważa, że wydatek o charakterze remontowym nie jest kosztem bezpośrednio związanym z przychodem. W związku z tym, przy zaliczaniu wydatku do kosztów uzyskania przychodów, powinna zastosować art. 15 ust. 4d w/w. Z przepisu tego wynika, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli jednak koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. W przedmiotowej sprawie wydatki na remont torów powinny być uznane za koszt uzyskania przychodów w dacie jego poniesienia. Koszty remontu nie powinny być rozliczane w czasie, gdyż nie sposób sprecyzować, jakiego okresu dotyczy wydatek remontowy. Nie można bowiem ustalić, kiedy wyremontowane tory wymagać będą kolejnego remontu (kolejnej naprawy). Termin kolejnego remontu zależy bowiem nie tylko od technicznej trwałości wykonanych prac, ale również od intensywności pracy lokomotywy, zdarzeń losowych, awarii oraz innych czynników niemożliwych do przewidzenia.

Zdaniem Spółki, zasada rozliczania kosztów w czasie może być stosowana tylko w takich przypadkach, w których wiadomo jest z góry, już w momencie poniesienia wydatku, jakiego okresu dany wydatek dotyczy. Natomiast w sytuacji, w której rezultaty poczynionych prac remontowych mogą być wykorzystywane w niepewnym i zmiennym okresie, wydatki poniesione na remont powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia. W związku z powyższym, wydatki poniesione na remont powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w chwili ich poniesienia, tj. odpowiednio w 2007 r. i 2008 r.

Stanowisko takie potwierdzają interpretacje organów podatkowych:

• interpretacja indywidualna z dnia 01 lipca 2008 r., sygn. IBPB3/423-256/08/AK Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,
• interpretacja indywidualna z dnia 27 lutego 2009 r., sygn. IBPBI/2/423-1120/08/PP Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,
• interpretacja indywidualna z dnia 21 lipca 2008 r., sygn. IBPB3/423-314/08/JS Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,
• interpretacja z dnia 30 września 2008 r., sygn. IBPB3/423-501/08/JS Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,
• interpretacja indywidualna z dnia 23 października 2008 r., sygn. IPPB3/423-1302/08-2/IŚ Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie,
• interpretacja indywidualna z dnia 14 grudnia 2007 r., sygn. IP-PB3-423-219/07-2/KB Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie,
• interpretacja indywidualna z dnia 10 lutego 2009 r., sygn. ITPB3/423-695/08/AW Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy,
• interpretacja indywidualna z dnia 2 lutego 2009 r., sygn. ITPB1/415-639/08/PSZ Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Referencje

IBPB3/423-256/08/AK, interpretacja indywidualna

IBPB3/423-314/08/JS, interpretacja indywidualna

IBPB3/423-501/08/JS, interpretacja indywidualna

IBPBI/2/423-1120/08/PP, interpretacja indywidualna

IBPBI/2/423-1223/09/MO, interpretacja indywidualna

IPPB3/423-1302/08-2/IŚ, interpretacja indywidualna

IP-PB3-423-219/07-2/KB, interpretacja indywidualna

ITPB1/415-639/08/PSZ, interpretacja indywidualna

ITPB3/423-695/08/AW, interpretacja indywidualna