Czy obniżenie stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 updop może zostać dokonane (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2011 r. (data wpływu do tut. Organu w dniu 03 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obniżenia stawek amortyzacyjnych do dowolnej wysokości ? jest prawidłowe.

(pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3)

UZASADNIENIE

W dniu 03 czerwca 2011 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obniżenia stawek amortyzacyjnych do dowolnej wysokości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym, posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży oraz obróbki stali nierdzewnej oraz świadczenia usług związanych z wykorzystaniem stali nierdzewnej. Spółka jest częścią Grupy A., czołowego europejskiego producenta produktów stalowych.

Spółka planuje obniżyć / podwyższyć wysokość stawek amortyzacyjnych dla niektórych/wybranych środków trwałych, działając w oparciu o przepis art. 16i ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej ?updop?).

Wątpliwości Spółki dotyczą:

• momentu, od którego Spółka może dokonać obniżenia stawek amortyzacyjnych dla nowo nabytych środków trwałych, jakie mają być wprowadzone do rejestru środków trwałych prowadzonego przez Spółkę,
• kwestii obniżenia od nowego roku podatkowego (lub w momencie pierwszego wprowadzenia do ewidencji) stawek amortyzacyjnych jedynie dla wybranych/pojedynczych środków trwałych należących do danej grupy bądź rodzaju,
• ustalenia granicy maksymalnego obniżenia stawek amortyzacyjnych,
• planowanej w kolejnych latach podatkowych modyfikacji obniżonych, w powyższy sposób, stawek amortyzacyjnych poprzez ich podwyższanie lub obniżanie - przy czym w żadnym przypadku nie dojdzie w wyniku modyfikacji takich stawek do zmiany stawki na stawkę wyższą niż stawka przewidziana w updop w Wykazie stawek amortyzacyjnych.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy obniżenie stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 updop może zostać dokonane do dowolnej wysokości (np. nawet do stawki w wysokości 0,1 % rocznie)... (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 16i ust. 5 updop, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego.

W opinii Spółki, przepis ten wyraża generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżanie stawek amortyzacyjnych stosowanych w odniesieniu do środków trwałych. Jednocześnie ustawodawca nie przewiduje w tym zakresie żadnych dodatkowych obostrzeń, w szczególności nie wskazuje w jakichkolwiek regulacjach obowiązujących w zakresie updop minimalnego poziomu stawek amortyzacyjnych, które mogłyby być zastosowane przez podatnika w przypadku ich obniżenia. W konsekwencji brak jest jakiegokolwiek limitu, do którego podatnik może obniżyć wysokość stawek amortyzacyjnych, co pozwala na dowolne ustalenie ich poziomu.

Mając na uwadze powyższe. Spółka stoi na stanowisku, iż obniżenie stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 updop może zostać dokonane do dowolnej wysokości (np. nawet do stawki w wysokości 0,1% rocznie).

Powyższe stanowisko Spółki podzielają także organy podatkowe w wydanych interpretacjach indywidualnych, i tak tytułem przykładu (przytoczono tylko najnowsze interpretacje):

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 października 2010 r., nr IPPB5/423-515/10-2/JC organ odstępując od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy, podzielił stanowisko spółki, która wskazała, że: ?(...) Spółka może obniżyć - stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stawki amortyzacyjne dla środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej. Prawem Spółki jest także podwyższenie wcześniej obniżonej stawki amortyzacyjnej dla poszczególnych środków trwałych do poziomu stawek wykazanych w wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. Obniżenie, a następnie podwyższenie wcześniej obniżonych stawek amortyzacyjnych nastąpić może od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.';
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 września 2010 r., nr ILPB4/423-13/10-2/ŁM potwierdzono, że: ?Dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej, czyli jej obniżenie, może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. Natomiast możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej, a także zwiększenia uprzednio obniżonej, która odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji, powinna nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.';
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 września 2010 r., nr ILPB4/423-13/10-3/ŁM stwierdzono, iż: ?Możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Taką decyzję podejmuje podatnik.

  W kolejnych latach podatkowych podatnik ma prawo do podwyższenia uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej, jednakże tylko w granicach wyznaczonych stawką wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych. (...) Prawem Spółki jest także podwyższenie wcześniej obniżonej stawki amortyzacyjnej dla poszczególnych środków trwałych do dowolnego poziomu, jednak nie wyższego niż wynikający z wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych.';

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 sierpnia 2010 r., nr ILPB3/423-433/10-2/KS organ wskazał, że: ?(..) zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka ma prawo, na wyżej wskazanych zasadach obniżyć stawki amortyzacyjne do dowolnego poziomu, np. do 0,1%, bez konieczności uzasadnienia przyjętej wielkości stawki amortyzacyjnej. Ponadto, obniżone uprzednio stawki amortyzacyjne, Spółka może podwyższyć do wysokości przewidzianej w Wykazie stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.';
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 lipca 2010 r., nr IBPBI/2/423-841/10/AP organ stanął na stanowisku, że: ?Możliwość obniżania lub podwyższania uprzednio obniżonych stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności, taką decyzję podejmuje podatnik. Wysokość obniżenia/podwyższenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika, jednakże tylko w granicach wyznaczonych stawką wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych.?;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 lipca 2010 r. nr IBPBI/2/423-840/10/AP organ podkreślił, że: ?Stosownie do art. 16i ust. 5 ww. ustawy, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Podatnik ma w tej sytuacji możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.?;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 maja 2010 r., nr IPPB5/423-161/10-2/AM organ odstępując od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy, podzielił stanowisko spółki, która uznała, że: ?(...) możliwe jest obniżenie podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych do dowolnej, uznanej przez Spółkę, wysokości (nawet do 0%). (...) W ocenie Spółki ma ona prawo do podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych do dowolnego poziomu, nie wyższego jednak niż wynikający z Wykazu. (...) zwiększenie stawki może być dokonane wraz z rozpoczęciem nowego roku podatkowego, dowolnie wybranego przez Spółkę. (...) Zmiana stawki amortyzacyjnej dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji (tj. obniżenie stawki) może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.';
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 maja 2010 r., nr IBPBI/2/423-158/10/MS czytamy, że: ?Spółka - stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - może obniżyć stawki amortyzacyjne dla środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej, przy czym wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Prawem Spółki jest także podwyższenie wcześniej obniżonej stawki amortyzacyjnej dla poszczególnych środków trwałych, przy czym maksymalny pułap podwyższenia stanowi poziom stawek wynikających z wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych.?
  
  

Podobne stanowiska do powyższych zostały także zawarte w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 lutego 2010 r., nr IBPBI/2/423-246/10/PC, w interpretacji indywidualnej Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 lutego 2010 r., nr IBPBI/2/423-247/10/PC, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 lutego 2010 r., nr IBPBI/2/423-248/10/PC, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 lutego 2010 r., nr IBPBI/2/423-1413/09/PC, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 stycznia 2010 r., nr ITPB3/423-595/09/MK, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 stycznia 2010 r., nr ITPB3/423-593/09/MK oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 stycznia 2010 r. nr ITPB3/423-593/09/MK.

W konsekwencji Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego powyżej stanowiska Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej ?updop?), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie pomiędzy nim, a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo ? skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, jego zabezpieczenie lub zachowanie.

Stosownie do art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Treść powyższego przepisu oznacza, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie, obciążania kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok. Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie.

Stosownie do art. 16h ust. 2 updop, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i - 16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Zgodnie z art. 16i ust. 1 updop, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Stosownie zaś do treści art. 16i ust. 5 updop, podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Zatem, powołany przepis nie zabrania obniżenia stawki amortyzacyjnej danego środka trwałego (nawet kilka razy). Podatnik może zatem dokonać zmiany stawki, tj. jej zmniejszenia bądź zwiększenia uprzednio obniżonej począwszy od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ma w tej sytuacji możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem, aby stawki te nie były wyższe od stawek określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Zmiana stawek amortyzacyjnych może nastąpić zarówno w odniesieniu do środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji, jak i środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji. Dla środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji zmiana stawki amortyzacyjnej (tj. jej obniżenie do wartości niższej niż określonej w Wykazie stawek amortyzacyjnych) może nastąpić począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji. W praktyce oznacza to, iż obniżenie stawek amortyzacyjnych dla wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych może nastąpić w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego. Natomiast możliwość obniżenia stawki amortyzacyjnej, a także zwiększenia uprzednio obniżonej odnosi się do środków trwałych będących już przedmiotem amortyzacji i powinno nastąpić nie później niż w momencie dokonania pierwszego w danym roku odpisu amortyzacyjnego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka planuje obniżyć wysokość stawek amortyzacyjnych dla niektórych/wybranych środków trwałych.

W świetle powyższego, stosownie do art. 16i ust. 5 updop, Spółka może obniżyć stawki amortyzacyjne dla wybranych środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej, przy czym wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika (również do wysokości 0,1%).

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie nr 1, 2, 4) wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.