Czy umowa używania Znaków stanowiła będzie umowę leasingu finansowego w rozumieniu art. 17a pkt (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 3 lipca 2012r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2012r. (data wpływu do tut. BKIP 15 czerwca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• ustalenia czy umowa użytkowania praw ochronnych na znaki towarowe będzie stanowiła umowę leasingu finansowego,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu umowy leasingu, a także części odsetkowej spłacanych rat,

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1) ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2012r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania umowy używania znaków towarowych za umowę leasingu finansowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest jednostką dominującą w grupie kapitałowej. Podstawowa działalność Spółki obejmuje przede wszystkim produkcję i sprzedaż armatury sanitarnej i instalacyjnej. W ramach obecnej struktury organizacyjnej odpowiedzialność za strategię funkcjonowania grupy kapitałowej oraz działalność marketingową spoczywa na Spółce.

Spółka, poprzez oferowanie przez lata działalności produktów o wysokiej jakości, uzyskała renomę i rozpoznawalność produktów Spółki na rynku armatury sanitarnej i instalacyjnej. W celu ochrony marki, pod którą sprzedawane są wyroby, Spółka uzyskała prawa ochronne na znaki towarowe (dalej: ?Znaki?), udzielone przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej. Znaki te używane są obecnie przez Spółkę w jej działalności stanowiąc wartości niematerialne i prawne.

W związku z planowanym dalszym rozwojem działalności gospodarczej Spółki, w celu poprawienia jej efektywności a przede wszystkim usystematyzowania prowadzonej działalności, podjęta została decyzja o przeprowadzeniu reorganizacji działalności Spółki. Spółka podjęła decyzję o wyodrębnieniu Znaków z wartości niematerialnych i prawnych oraz wniesieniu ich do odrębnego podmiotu ? spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: ?Sp. z o. o.?). Wartość aportu - Znaków, który Spółka planuje wnieść do Sp. z o. o., określona zostanie w wartości rynkowej na dzień wniesienia Znaków. Spółka dokona wniesienia wkładu niepieniężnego - Znaków w zamian za nowo wyemitowane udziały w Sp. z o. o., których sumaryczna wartość nominalna będzie niższa od rynkowej wartości Znaków. W konsekwencji, przy objęciu udziałów w podwyższonym kapitale Sp. z o.o. powstanie agio - nadwyżka wartości Znaków nad nominalną wartością wydanych udziałów, która zostanie odniesiona na kapitał zapasowy Sp. z o. o.

Spółka zamierza zawrzeć w przyszłości ze Sp. z o. o. umowę nienazwaną używania Znaków (dalej: ?umowa używania?) celem odpłatnego ich używania. Umowa używania zostanie zawarta na czas określony. Planowany okres trwania umowy to minimum 5 lat. Dodatkowo, umowa używania będzie przewidywać, że odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych od wartości początkowej Znaków dokonuje Spółka. W związku z tym, Sp. z o. o. nie wykaże otrzymanych aportem Znaków w swojej ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych dla celów podatkowych.

Umowa używania będzie zawierać także opcję wykupu Znaków przez Spółkę po zakończeniu umowy używania. Jednocześnie suma netto opłat należnych za używanie przez okres obowiązywania umowy, tj. pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, oraz ceny, po której Spółka będzie mogła nabyć przedmiot używania po zakończeniu umowy, odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej Znaków u korzystającego (Spółki). Wartość początkowa Znaków zostanie ustalona w wartości ceny netto wykazanej w umowie i na fakturach wystawianych przez Sp. z o. o. i będzie odpowiadać wartości rynkowej Znaków ustalonej na podstawie wyceny przygotowanej przez niezależny podmiot, po której Sp. z o. o. nabędzie Znaki od Wnioskodawcy w ramach aportu. Tak skalkulowana suma opłat nie będzie uwzględniać ewentualnych płatności za dodatkowe świadczenia na rzecz Sp. z o. o. czy kaucji, które ewentualnie naliczane będą odrębnie.

Umowa zgodnie z art. 17f ust. 2 Ustawy CIT będzie przewidywać również harmonogram spłat z podziałem na cześć kapitałową i odsetkową. Planowane jest by zgodnie z harmonogramem większość części kapitałowej została spłacana w ostatnich okresach obowiązywania umowy używania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy umowa używania Znaków stanowiła będzie umowę leasingu finansowego w rozumieniu art. 17a pkt 1 w związku z art. 17f Ustawy CIT i ustalone w umowie opłaty w części stanowiącej spłatę wartości początkowej Znaków określonej w Spółce, tj. raty kapitałowe, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów Spółki, natomiast kosztem uzyskania przychodów będą odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Znaków oraz część odsetkowa spłacanych rat leasingowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa używania Znaków będzie stanowić umowę leasingu finansowego w rozumieniu art. 17a pkt 1 w związku z art. 17f Ustawy CIT. W konsekwencji, ustalone w umowie opłaty w części stanowiącej spłatę wartości początkowej Znaków określonej w Spółce, tj. raty kapitałowe, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów Spółki. Kosztami uzyskania przychodów będą natomiast odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Znaków oraz część odsetkowa spłacanych rat leasingowych.

Zgodnie z art. 17a Ustawy CIT, przez umowę leasingu rozumie się ?umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty."

Z powyższej definicji wynika, iż za umowę leasingu może zostać uznana również umowa, która nie stanowi umowy nazwanej leasingu w rozumieniu przepisów prawa cywilnego, o ile spełnia ona warunki dla uznania jej za podatkową umowę leasingu. Ponadto przedmiotem leasingu podatkowego mogą być nie tylko środki trwałe, lecz także wartości niematerialne i prawne, jeżeli podlegają one amortyzacji podatkowej.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, celem umowy używania, którą Spółka zamierza zawrzeć ze Spółką z o. o. będzie oddanie Znaków przez Spółkę z o. o. do odpłatnego używania Spółce. Ponadto, przedmiotem umowy będą prawa ochronne na Znaki podlegające amortyzacji podatkowej. Zgodnie bowiem z art. 16b ust. 1 pkt 6 Ustawy CIT, wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji stanowią prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. 03.119.1117 z późn. zm.; dalej: ?Ustawa PWP?).

Jak stanowi art. 120 Ustawy PWP, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 153 Ustawy PWP). Prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu (art. 162 ust. 1 Ustawy PWP).

Z powyższego wynika więc, że zarejestrowany znak towarowy stanowi podlegającą amortyzacji podatkowej wartość niematerialną i prawną. W związku z tym, może on stanowić przedmiot umowy leasingu dla celów podatkowych, co wynika wprost z literalnej wykładni art. 17a pkt 1 Ustawy CIT. Z punktu widzenia przepisów Ustawy CIT, dla zakwalifikowania danej umowy jako umowy leasingu dla celów podatkowych istotne jest, aby przedmiotem leasingu był składnik majątkowy, który zgodnie z obowiązującymi przepisami może podlegać amortyzacji podatkowej. A zatem, a contrario, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotem leasingu nie mogą być jedynie te wartości niematerialne i prawne, które z mocy przepisów Ustawy CIT nie podlegają amortyzacji podatkowej.

Krąg ten ograniczony jest więc zgodnie z art. 16c Ustawy CIT do następujących wartości niematerialnych i prawnych:

• prawo wieczystego użytkowania gruntów,
• wartość firmy, jeżeli powstała w inny sposób niż nabycie przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części w drodze kupna, bądź przyjęcie do używania na podstawie umowy leasingu finansowego,
• składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia działalności, w której te składniki były używane.
  
  

Reasumując, w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym przedmiotem umowy leasingu finansowego będą podlegające amortyzacji podatkowej prawa ochronne do Znaków, które zgodnie z przepisami Ustawy CIT podlegają amortyzacji podatkowej. W konsekwencji, z uwagi na fakt, iż zakres umowy używania jest zgodny z zakresem określonym w definicji leasingu w ustawie podatkowej, a ponadto Ustawa CIT dopuszcza leasing znaków towarowych, przedmiotowa umowa używania Znaków stanowić będzie umowę leasingu dla celów podatkowych. A zatem konsekwencje podatkowe tej umowy, w szczególności w zakresie możliwości zaliczenia opłat za używanie do kosztów podatkowych, należy rozpatrywać na podstawie przepisów Ustawy CIT dotyczących leasingu.

Zgodnie z art. 17f ust. 1 Ustawy CIT, do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat ustalonych w umowie leasingu, ponoszonych przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1. umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony,
2. suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
3. umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający.
   
   

Jednocześnie, zgodnie z art. 17j ust. l Ustawy CIT, w sumie opłat, określonych zgodnie z art. 17j ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT należy uwzględnić cenę, po której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy po jej zakończeniu. Natomiast, na podstawie art. 17j ust. 2 Ustawy CIT, w sumie opłat nie uwzględnia się w szczególności:

• płatności na rzecz finansującego za świadczenia dodatkowe, o ile są one wyodrębnione z opłat leasingowych,
• kaucji określonej w umowie leasingu wpłaconej finansującemu przez korzystającego.
  
  

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że umowa używania zostanie zawarta na czas oznaczony na okres minimum 5 lat. W konsekwencji, umowa używania spełniać będzie przesłanki określone przez ustawodawcę w art. 17f ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT.

Jak wskazano w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, suma netto opłat należnych za używanie przez okres obowiązywania umowy, tj. pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, oraz ceny, po której Spółka będzie mogła nabyć przedmiot używania po zakończeniu umowy, odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej Znaków, która zostanie ustalona w Spółce w wartości ceny netto wykazanej w umowie i na fakturach wystawianych przez Spółkę z o. o. (byłaby to również wartość wg której finansujący czyli Spółka z o. o. potencjalnie ustaliłby wartość początkową Znaków w księgach podatkowych gdyby to on (Spółka z o. o.) amortyzował Znaki). Jednocześnie cena netto w umowie będzie odpowiadać wartości rynkowej Znaków ustalonej na podstawie wyceny przygotowanej przez niezależny podmiot, po której Spółka z o. o. nabędzie Znaki od Spółki w ramach aportu. A zatem ustalona suma netto opłat leasingowych i ceny odpowiadać będzie wartości początkowej Znaków określonej w Spółce. Ponadto, tak skalkulowana suma opłat nie będzie uwzględniać ewentualnych płatności za dodatkowe świadczenia na rzecz Spółki z o. o. czy kaucji, które ewentualnie naliczane będą odrębnie. A zatem, zdaniem Spółki, przedstawiony przez nią sposób kalkulacji opłat będzie spełniać przesłankę określoną w art. 17f ust. 1 pkt 2 w związku z art. 17j Ustawy CIT dla uznania umowy używania za umowę leasingu finansowego (i to niezależnie czy zostałaby wzięta pod uwagę wartość początkowa przyjmowana przez korzystającego - Spółkę czy też przez finansującego czyli Spółkę z o. o.).

Zgodnie z zawartą umową, odpisów od wartości początkowej znaków towarowych dokonywać będzie Spółka. A zatem zostanie także spełniony ostatni warunek określony w art. 17f ust. 1 pkt 3 Ustawy CIT do uznania umowy używania za umowę leasingu finansowego dla celów podatkowych.

Na podstawie art. 17f ust. 2 Ustawy CIT, jeżeli wysokość kwoty spłaty wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przypadających na poszczególne opłaty nie jest określona w umowie leasingu, ustala się ją proporcjonalnie do okresu trwania tej umowy. Z powyższego wynika w ocenie Spółki swoboda stron umowy do kształtowania wielkości spłat w tym zakresie. Zatem planowane zapisy umowy używania (harmonogram spłat) zgodnie z którymi większość części kapitałowej zostanie spłacana w ostatnich okresach obowiązywania umowy używania spełnia warunki do uznania umowy używania za umowę leasingu finansowego dla celów podatkowych o ile łącznie suma rat netto odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Zgodnie z wyżej przedstawionymi informacjami ten warunek będzie spełniony.

W konsekwencji, ze względu na fakt, że zostaną spełnione wszystkie warunki określone w art. 17f Ustawy CIT do uznania umowy używania Znaków za umowę leasingu finansowego dla celów podatkowych, ustalone w umowie opłaty w części stanowiącej spłatę wartości początkowej Znaków, tj. raty kapitałowe, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów Spółki. Kosztami uzyskania przychodów będą natomiast odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej Znaków oraz część odsetkowa spłacanych rat leasingowych. A zatem stanowisko Spółki przedstawione we wniosku należy w całości uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej ?updop?).

Zgodnie z art. 17a pkt 1 updop, ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej ?finansującym?, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej ?korzystającym?, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Stosownie do treści art. 17f ust. 1 updop, do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1. umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony,
2. suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
3. umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający.
   
   

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków spowoduje opodatkowanie umowy na zasadach określonych w art. 17l, chyba że spełniać będzie ona przesłanki określone dla leasingu operacyjnego (art. 17b ust. 1 updop).

W myśl art. 17a pkt 7 updop, ilekroć w rozdziale (4a) jest mowa o spłacie wartości początkowej rozumie się przez to faktycznie otrzymaną przez finansującego w opłatach ustalonych w umowie leasingu równowartość wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, określoną zgodnie z art. 16g, w podstawowym okresie umowy leasingu; spłaty tej nie koryguje się o kwotę wypłaconą korzystającemu, o której mowa w art. 17d albo art. 17h. Powyższy przepis odsyła zatem w tym zakresie do zasad ogólnych wyrażonych w art. 16g updop.

Wyłączenie z przychodów finansującego (kosztów uzyskania przychodów korzystającego) części opłat leasingowych, stanowiących spłatę wartości początkowej przedmiotu leasingu powoduje konieczność podziału opłaty leasingowej na dwie części:

1. stanowiącą spłatę wartości początkowej (część ?kapitałowa?), która jest neutralna podatkowo oraz
2. niestanowiącą spłaty wartości początkowej (część ?odsetkowa?), która jest odpowiednio przychodem u finansującego (kosztem uzyskania przychodów u korzystającego).
   
   

Zgodnie z art. 17j ust. 1 updop, jeżeli w umowie leasingu została określona cena, po której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu podstawowego okresu tej umowy, cenę tę uwzględnia się w sumie opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1 pkt 3 i art. 17f ust. 1 pkt 2.

Przepis art. 17j ust. 2 updop stanowi, iż do sumy opłat, o której mowa w ust. 1, nie zalicza się:

1. płatności na rzecz finansującego za świadczenia dodatkowe, o ile są one wyodrębnione z opłat leasingowych;
2. podatków, w których obowiązek podatkowy ciąży na finansującym z tytułu własności lub posiadania środków trwałych, będących przedmiotem umowy leasingu, oraz składek na ubezpieczenie tych środków trwałych, jeżeli w umowie leasingu zastrzeżono, że korzystający będzie ponosił ciężar tych podatków i składek niezależnie od opłat za używanie;
3. kaucji określonej w umowie leasingu wpłaconej finansującemu przez korzystającego.
4. Kaucji, o której mowa w ust. 2 pkt 3, nie zalicza się do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego, o czym stanowi art. 17j ust. 3 updop.
   
   

Ze złożonego przez Spółkę wniosku wynika, iż:

1. umowa używania praw ochronnych do znaków towarowych będących wartościami niematerialnymi i prawnymi zostanie zawarta na czas określony, a planowany okres trwania umowy to minimum 5 lat,
2. suma netto opłat należnych za użytkowanie przez okres obowiązywania umowy, tj. pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, oraz ceny, po której Spółka będzie mogła nabyć przedmiot używania po zakończeniu umowy, odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej znaków towarowych u korzystającego odpowiadającej wartości wskazanej w umowie używania (Wnioskodawcy). Wartość początkowa znaków towarowych zostanie ustalona w wartości ceny netto wykazanej w umowie i na fakturach wystawianych przez spółkę z o. o. i będzie odpowiadać wartości rynkowej znaków towarowych ustalonej na podstawie wyceny przygotowanej przez niezależny podmiot, po której spółka z o. o. nabędzie znaki towarowe od Wnioskodawcy w ramach aportu w zamian za wydane udziały. Tak skalkulowana suma opłat nie będzie uwzględniać ewentualnych płatności za dodatkowe świadczenia na rzecz spółki z o. o. czy kaucji, które ewentualnie naliczane będą odrębnie,
3. umowa używania będzie przewidywać, że odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych od wartości początkowej praw ochronnych do znaków towarowych dokonuje Wnioskodawca,
4. umowa będzie przewidywać również harmonogram spłat z podziałem na część kapitałową i odsetkową.
   
   

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż umowa używania praw ochronnych do znaków towarowych spełnia warunki, o których mowa w art. 17f ust. 1 pkt 1 i 3 updop.

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (?).

Stosownie do art. 15 ust. 6 updop, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a ? 16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16b ust. 2 pkt 4 updop, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający - zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Mając na uwadze powołane przepisy updop, po stronie korzystającego kosztem uzyskania przychodu są:

1. tzw. odsetkowa część opłaty leasingowej, którą jest część opłaty przewyższająca kwotę stanowiącą spłatę wartości przedmiotu umowy, której jednak nie można utożsamiać z odsetkami w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 2 updop,
2. odpisy amortyzacyjne.
   
   

Reasumując stwierdzić należy, że w ciężar kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy mogą zostać zaliczone:

1. część odsetkowa raty leasingowej uiszczanej na rzecz spółki z o.o.,
2. odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami updop.
   
   

W świetle powyższego stanowisko Spółki w zakresie:

• ustalenia czy umowa użytkowania praw ochronnych na znaki towarowe będzie stanowiła umowę leasingu finansowego,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu umowy leasingu, a także części odsetkowej spłacanych rat,

należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.