Czy w świetle powyższych wyjaśnień prezenty wręczane pracownikom odchodzącym na emeryturę, sfinansowane (...)

Czy w świetle powyższych wyjaśnień prezenty wręczane pracownikom odchodzącym na emeryturę, sfinansowane ze środków obrotowych, będą stanowiły dla Spółki jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych koszt uzyskania przychodu?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 27 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na prezenty dla pracowników odchodzących na emeryturę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na prezenty dla pracowników odchodzących na emeryturę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka ma zamiar uhonorować pracowników odchodzących na emeryturę wręczając im prezenty, o wartości nie przekraczającej kwoty określonej przez Zarząd Spółki. Prezenty będą sfinansowane ze środków obrotowych. Pracownik będzie miał możliwość wyboru przedmiotu zakupu. Prezent wybrany przez pracownika może być droższy niż wartość ustalona przez Zarząd Spółki, jednak w takim przypadku pracownik będzie musiał dopłacić kwotę przekraczającą dopuszczalną wartość. W przypadku kiedy prezent będzie miał wartość niższą od ustalonej, w koszty pracodawcy zostanie zaksięgowana całkowita kwota poniesionego wydatku, wynikająca z faktury. Faktura VAT wystawiona będzie na Spółkę, gdyż zakupu dokonuje wyznaczony pracownik Spółki, a obdarowany może uczestniczyć w zakupie w przypadku chęci dokonania osobistego wyboru upominku.

Wartość przekazanego prezentu będzie dla pracownika przychodem do opodatkowania, podlegać będzie składkom na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, zatem będzie potraktowana jak przychód ze stosunku pracy.

Zarząd Spółki rozpatruje jeszcze inne rozwiązanie, polegające na wręczeniu upominku pracownikowi już po ustaniu stosunku pracy, czyli w chwili, gdy ten nabędzie już prawa emerytalne. Wówczas wartość świadczenia jest przychodem korzystającym ze zwolnienia, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 uopdof. Powołany przepis stanowi, że świadczenia (bony, talony, paczki, wycieczki, świadczenia rzeczowe) otrzymane przez emeryta w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym korzystają ze zwolnienia od podatku do wysokości nieprzekraczajacej w roku podatkowym kwoty 2280 zł. Od nadwyżki emeryt płaci podatek zryczałtowany w wysokości 10% kwoty przekroczenia.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w świetle powyższych wyjaśnień prezenty wręczane pracownikom odchodzącym na emeryturę, sfinansowane ze środków obrotowych, będą stanowiły dla Spółki jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych koszt uzyskania przychodu...

Zdaniem Spółki, wskazany wydatek stanowi koszt podatkowy rozpoznany na zasadach ogólnych tj. w związku z art. 15 ust. 1 uopdop. Prezent okolicznościowy jest elementem wynagrodzenia za całokształt pracy i w tej formie, jako świadczenie na rzecz pracownika stanowi, zdaniem Spółki, koszt uzyskania przychodu. Poniesiony wydatek dobrze świadczy o kulturze pracodawcy, poprawia atmosferę w firmie, podnosi lojalność wszystkich pracowników i tym samym służy zachowaniu źródeł przychodu. Nadmieniamy, że wskazany wydatek nie został również przez ustawodawcę bezpośrednio wyłączony z kosztów uzyskania przychodów w katalogu wyłączeń zawartym w art. 16 ust. 1 uopdop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów ? dla celów podatku dochodowego ? składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

  • konieczność faktycznego ? co do zasady ? poniesienia wydatku,
  • poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Drugi z tych elementów określić można mianem przesłanki negatywnej, zgodnie z którą ponoszony wydatek nie został ujęty w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, określonym w art. 16 ust. 1.

Wyrażenie ?w celu osiągnięcia przychodu? zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zauważyć należy, iż przez sformułowanie ?w celu? należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot ?celowości?, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącym ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 tejże ustawy. Zatem, o sposobie klasyfikacji kosztów decyduje sam podatnik i to on ponosi odpowiedzialność za zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów. Uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodów podatnik musi jednoznacznie wykazać, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze, w przypadku, gdy wydatki te spełniają wskazane wyżej, określone w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kryteria. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Wydatki ponoszone na rzecz pracowników, sfinansowane ze środków obrotowych, mogą być kosztami podatkowymi, pod warunkiem jednak, że podatnik wykaże, iż mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością oraz mają na celu zwiększenie efektywności pracy i służą uzyskaniu przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zamierza wręczać pracownikom odchodzącym na emeryturę prezenty nie przekraczające kwoty ustalonej przez Zarząd Spółki. Przedmiotowe wydatki Spółka planuje pokryć ze swoich środków obrotowych. W ocenie tut. Organu, prezenty wręczane w ww. okolicznościach stanowią dowód uznania i wdzięczności za przepracowane w Spółce lata. Jest to przejaw dobrych obyczajów, tradycji i kultury przedsiębiorstwa. Praktyka taka wpływa na podwyższenie motywacji i efektywności pracy obecnych pracowników, jako że wzrasta ich poczucie przynależności do organizacji, co w efekcie ma bezpośredni wpływ na wyniki pracy, tj. przychody osiągane z działalności Spółki.

Wskazać jednocześnie należy, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

W świetle powyższego należy jednakże stwierdzić, iż poniesionych przez Spółkę wydatków na prezenty dla odchodzących na emeryturę pracowników, sfinansowanych z Jej środków obrotowych nie należy rozpatrywać w zakresie kosztów reprezentacji, które to koszty są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy cytowanego art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ nie są skierowane ?na zewnątrz?, czyli do kontrahentów lub potencjalnych kontrahentów Spółki lecz dotyczą pracowników. Wydatki te stanowią zatem koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Spółki, iż ww. wydatki jako koszty pracownicze mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów uznać zatem należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania dotyczącego możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na prezenty dla emerytów, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika