Czy udostępnienie wnioskodawcy, w ramach umowy sprzedaży ciepła i świadczenia usług przesyłowych, (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2009r. (data wpływu do tut. Biura 15 lipca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych użyczenia Spółce pomieszczenia, w którym znajduje się węzeł cieplny ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2009r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych użyczenia Spółce pomieszczenia, w którym znajduje się węzeł cieplny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący przedsiębiorstwem ciepłowniczym (czyli przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem i dystrybucją oraz sprzedażą ciepła) dostarcza ciepło odbiorcom na podstawie zawartych z nimi umów sporządzonych zgodnie z ustawą z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2003r. Nr 153, poz. 1504 ze zm.) oraz z wydanymi na jej podstawie rozporządzeniami oraz innymi obowiązującymi przepisami. Ciepło dostarczane jest siecią ciepłowniczą (połączone ze sobą urządzenia lub instalacje, służące do przesyłania i dystrybucji ciepła ze źródeł ciepła do węzłów cieplnych) poprzez przyłącza do węzłów cieplnych.

Węzeł cieplny są to połączone ze sobą urządzenia lub instalacje służące do zmiany rodzaju lub parametrów nośnika ciepła dostarczanego z przyłącza oraz regulacji ilości ciepła dostarczanego do instalacji odbiorczych.

Węzły cieplne dzielone są na:

• indywidualne ? dostarczające ciepło do jednego obiektu,
• grupowe ? obsługujące więcej niż jeden obiekt.
  
  

Węzły cieplne mogą być własnością przedsiębiorstwa ciepłowniczego lub odbiorcy ciepła. W zależności od rodzaju węzła i jego własności odbiorcy przypisywani są do różnych grup taryfowych.

Pytanie dotyczy stanu faktycznego, w którym wnioskodawca jest właścicielem węzłów cieplnych zainstalowanych w pomieszczeniach (są to najczęściej piwnice w budynkach lub przybudówki) należących do odbiorców ciepła. Ciepło z poszczególnego węzła dostarczane jest tylko do odbiorcy, który jest właścicielem pomieszczenia, w którym znajduje się ten węzeł. Oczywistym jest, że odbiorca udostępnia wnioskodawcy pomieszczenie celem realizacji tylko zobowiązań wynikających z w/w umowy.

Należy nadmienić, że koszty z tytułu najmu pomieszczeń węzłów cieplnych nie są uwzględniane w kalkulacji cen i stawek opłat za ciepło, sporządzanych zgodnie z przepisami prawa energetycznego.

W przypadkach, gdy odbiorca za udostępnienie pomieszczeń węzłów cieplnych pobiera opłaty, stosownie do zapisów § 17 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 9 października 2006r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło (Dz. U. Nr 193, poz. 1423), koszty te wnioskodawca uwzględnia w rozliczeniach z tymi odbiorcami, do których ciepło dostarczane jest za pomocą tych węzłów. Faktycznie ma to miejsce jedynie w przypadkach, gdy z węzła grupowego ciepło dostarczane jest do kilku odbiorców (nie tylko właściciela obiektu, w którym znajduje się węzeł cieplny) i przypadek ten nie jest przedmiotem wniosku o interpretację.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udostępnienie wnioskodawcy, w ramach umowy sprzedaży ciepła i świadczenia usług przesyłowych, pomieszczenia w którym znajduje się węzeł cieplny służący dostawie ciepła tylko do odbiorcy będącego właścicielem obiektu, w zakresie opisanym w stanie faktycznym stanowi świadczenie nieodpłatne w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) i skutkuje powstaniem po stronie wnioskodawcy przysporzenia majątkowego, którego ustalenie następuje na podstawie art. 12 ust. 6 pkt 3 w/w ustawy...

Zdaniem wnioskodawcy, udostępnienie w ramach umowy sprzedaży ciepła i świadczenia usług przesyłowych przez odbiorcę pomieszczeń, w których znajduje się węzeł cieplny wnioskodawcy, służący dostawie ciepła tylko do tego odbiorcy (właściciela obiektu), nie jest świadczeniem nieodpłatnym stanowiącym przysporzenie majątkowe wnioskodawcy, którego wartość podlega ustaleniu zgodnie z art. 12 ust. 6 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż udostępnienie pomieszczenia następuje tylko w celu realizacji przez wnioskodawcę zobowiązań wynikających z łączącej go z odbiorcą umowy. Ewentualne naliczanie odpłatności przez odbiorcę za udostępnienie pomieszczeń węzła cieplnego prowadziłoby do obciążenia takimi samymi kosztami z tego tytułu jego samego, co wydaje się działaniem nieracjonalnym.

Mając powyższe na uwadze należy jednoznacznie stwierdzić, że wnioskodawca w tym przypadku nie uzyskuje przysporzenia majątkowego z tytułu nieodpłatnego udostępnienia przez odbiorcę pomieszczeń węzłów cieplnych zasilających w ciepło tego samego odbiorcę. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacji Łódzkiego Urzędu Skarbowego zawartej w piśmie z dnia 7 września 2007r. jak również Izby Skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.