Czy niezamortyzowana część inwestycji w obcym środku trwałym stanowi koszt uzyskania przychodów (...)

Czy niezamortyzowana część inwestycji w obcym środku trwałym stanowi koszt uzyskania przychodów w momencie wygaśnięcia umowy dzierżawy? (pytanie oznaczone we wniosku Nr1)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 lipca 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 21 lipca 2014 r.), uzupełnionym 14 października 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty odpowiadającej niezamortyzowanej wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty odpowiadającej niezamortyzowanej wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 9 października 2014 r. Znak: IBPBI/2/423 864/14/IZ, IBPP2/443-701/14/KO wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 14 października 2014 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. prowadzi działalność polegającą m.in. na sprzedaży samochodów osobowych, dostawczych i ciężarowych. 2 kwietnia 2012 r. Spółka zawarła umowę z inną spółką z o.o.w sprawie dzierżawy nieruchomości - budynku dwukondygnacyjnego stanowiącego salon samochodowy. Umowa została zawarta na okres 2 lat z możliwością przedłużenia. Strony uzgodniły, że po zakończeniu umowy dzierżawy, dzierżawca zwróci przedmiot dzierżawy w stanie niepogorszonym. Z uwagi na niską rentowność sprzedaży w tej lokalizacji Zarząd Spółki podjął decyzję o nieprzedłużaniu ww. umowy. Zakończenie umowy dzierżawy i prowadzenia działalności w tym obiekcie nie wiązało się ze zmianą rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.

W trakcie umowy Spółka dokonała niezbędnych prac adaptacyjnych lokalu. Efekt prac adaptacyjnych był trwale związany z podłogą, sufitem bądź ścianami lokalu.

W tym celu Spółka wykonała następujące prace m.in.:

  • montaż instalacji alarmowej, instalację telewizji przemysłowej, komputerowej oraz elektrycznej,
  • zabudowę przejścia pomiędzy lokalami (drzwi szklane),
  • przeróbki wizualizacyjne, zgodnie z wymogami koncernu.

Poniesione nakłady Spółka uznała za inwestycję w obcym środku trwałym i rozliczała poprzez amortyzację stawką 10% jako inwestycje w obcych środkach trwałych. Jednakże w momencie wygaśnięcia umowy, inwestycja nie została w pełni zamortyzowana. Spółka dokonała pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem ww. towarów i usług (przeznaczenie na potrzeby działalności opodatkowanej). Łączna wartość inwestycji przekroczyła 15.000 zł.

Spółka została zobowiązana przez dzierżawcę do przywrócenia lokalu do stanu poprzedniego. Z uwagi na znaczne koszty nie wszystkie elementy można było przywrócić do stanu poprzedniego - dotyczy to m.in. zamontowanego okablowania, wizualizacji, zabudowy (drzwi szklanych) przejścia. Ich demontaż i przywrócenie poprzednich, wiązałoby się ze znacznymi, niepotrzebnymi wydatkami, nieuzasadnionymi ekonomicznie.

W umowie zastrzeżono prawo domagania się od wydzierżawiającego zwrotu poniesionych nakładów, jeżeli dzierżawca ulepszył obiekt. Spółka uzyskała zwrot poniesionych nakładów jedynie w zakresie zabudowy przejścia (drzwi szklanych). Część środków trwałych została zdemontowana i przeniesiona do siedziby spółki, gdzie są one dalej wykorzystywane w działalności opodatkowanej. Pozostałe nakłady nie zostały rozliczone.

Wraz z rozwiązaniem umowy najmu (winno być dzierżawy) Spółka dokona likwidacji inwestycji w obcych środkach trwałych, poprzez wykreślenie ich z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Dodatkowo, po zakończeniu umowy dzierżawy Spółka poniosła wydatki związane z odmalowaniem lokalu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy niezamortyzowana część inwestycji w obcym środku trwałym stanowi koszt uzyskania przychodów w momencie wygaśnięcia umowy dzierżawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zgodnie z art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 2 pkt 1 updop, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej ?inwestycjami w obcych środkach trwałych?.

Art. 16 ust. 1 pkt 5 updop stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat

w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 updop. Tak wiec kosztem uzyskania przychodów, co do zasady, będzie strata w środkach trwałych w części, która nie została pokryta odpisami amortyzacyjnymi.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 6 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. Ograniczenie zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 6 updop, dotyczy wyłącznie tych zlikwidowanych środków trwałych, których utrata przydatności gospodarczej była skutkiem zmiany rodzaju działalności. Kosztem uzyskania przychodów, co do zasady, będzie zatem strata powstała w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli utraciły one przydatność gospodarczą z przyczyn innych niż zmiana rodzaju działalności.

Przepisy updop nie zawierają definicji pojęcia ?likwidacja?, a zatem zasadne jest odwołanie się w tym zakresie do reguł wykładni językowej. Zgodnie z definicją słownikową ?likwidować to dokonywać likwidacji, usuwać coś, pozbywać się czegoś, uwalniać się od czegoś? (Słownik języka polskiego, pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 1979, t. II, str. 35). W związku z takim rozumieniem tego pojęcia likwidacją będzie definitywne pozbycie się środka trwałego (wykreślenie z ewidencji), np. poprzez jego zniszczenie, usunięcie, a także zwrot wynajmującemu inwestycji w obcym środku trwałym przed upływem okresu najmu (czy okresu pełnej amortyzacji).

Spółka wskazała, że powyższe stanowisko potwierdzają wyroki sądów oraz interpretacje indywidualne Ministerstwa Finansów m.in.:

  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 29 stycznia 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-1397/12/WRz;
  • wyrok NSA (winno być uchwała) z 25 czerwca 2012 r. sygn. akt II FPS 2/12;
  • wyrok WSA w Bydgoszczy z 24 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 906/10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadząca działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży samochodów osobowych, dostawczych i ciężarowych, 2 kwietnia 2014 r. zawarła z inną spółką z o.o. umowę w sprawie dzierżawy nieruchomości - budynku dwukondygnacyjnego stanowiącego salon samochodowy. Umowa została zawarta na okres 2 lat z możliwością przedłużenia, przy czym strony uzgodniły, że po jej zakończeniu, dzierżawca zwróci przedmiot dzierżawy w stanie niepogorszonym. Spółka dokonała niezbędnych prac adaptacyjnych lokalu trwale związanych z podłogą, sufitem oraz ścianami lokalu, w związku z którymi poniosła nakłady uznając je za inwestycję w obcym środku trwałym i rozliczała je poprzez amortyzację stawką 10% jako inwestycje w obcych środkach trwałych. Z uwagi na niską rentowność sprzedaży w tej lokalizacji Zarząd Spółki podjął decyzję o nieprzedłużaniu umowy. Wraz z rozwiązaniem umowy dzierżawy, Spółka dokonała likwidacji inwestycji w obcych środkach trwałych poprzez wykreślenie z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jednakże inwestycja nie została w pełni zamortyzowana. Zakończenie umowy dzierżawy i prowadzenia działalności w obiekcie będącym jej przedmiotem, nie wiązało się ze zmianą rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej części inwestycji w obcym środku trwałym w momencie zakończenia umowy dzierżawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej ?updop?), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  5. został właściwie udokumentowany,
  6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Art. 16 ust. 1 pkt 5 updop stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 updop. Tak wiec kosztem uzyskania przychodów, co do zasady, będzie strata w środkach trwałych w części, która nie została pokryta odpisami amortyzacyjnymi.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 6 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.

Ograniczenie zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 6 updop, dotyczy wyłącznie środków trwałych zlikwidowanych, których utrata przydatności gospodarczej była skutkiem zmiany rodzaju działalności. Kosztem uzyskania przychodów, co do zasady, będzie zatem strata powstała w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te zostały zlikwidowane z przyczyn innych aniżeli wskazane w treści ww. przepisu, tj. nie były zdeterminowane zmianą rodzaju działalności gospodarczej, a co za tym idzie utratą przez likwidowany środek trwały jego przydatności gospodarczej.

Przepisy updop nie zawierają definicji pojęcia ?likwidacja?, zatem zasadne jest odwołanie się w tym zakresie do reguł wykładni językowej. Zgodnie z definicją słownikową ?likwidować to dokonywać likwidacji, usuwać coś, pozbywać się czegoś, uwalniać się od czegoś? (Słownik języka polskiego, pod red. M. Szymczaka, PWN, Warszawa 1979, t. II, str. 35). W związku z takim rozumieniem tego pojęcia likwidacją będzie definitywne pozbycie się środka trwałego (wykreślenie z ewidencji), np. poprzez jego zniszczenie, usunięcie, a także zwrot wynajmującemu inwestycji w obcym środku trwałym przed upływem okresu dzierżawy (czy okresu pełnej amortyzacji).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że wyłączenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 6 updop nie znajdzie w niej zastosowania.

W świetle powyższego, możliwość zaliczenia powstałej straty z tytułu niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym do kosztów uzyskania przychodów, należy oceniać przez pryzmat kryterium racjonalnego i ekonomicznego działania Spółki oraz z punktu widzenia realizacji celów wskazanych w art. 15 ust. 1 updop, a więc osiągania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Skoro art. 16 ust. 1 updop zawiera zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, a wśród tych wydatków ustawodawca nie wymienia strat powstałych w związku z likwidacją nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych, jeżeli środki te zostały zlikwidowane z przyczyn innych aniżeli wskazane w treści w art. 16 ust. 1 pkt 6 updop ? oznacza to, że straty te podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z uwzględnieniem przesłanek wskazanych w art. 15 ust. 1 updop.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe i przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że Spółka ma prawo do jednorazowego zaliczenia niezamortyzowanej części inwestycji w obcym środku trwałym do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej w momencie rozwiązania umowy dzierżawy, w części, która nie została pokryta odpisami amortyzacyjnymi.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 2 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika