Czy dochody uzyskiwane przez ww. osobę należy opodatkować 20% podatkiem ryczałtowym czy też są (...)

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu zawartej umowy o dzieło z osobą posiadającą certyfikat rezydencji z Holandii.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 11 lutego 2011r. Znak: IBPB II/1/415-1028/10/BD wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 28 lutego 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zatrudniona przez Spółkę na podstawie umowy o dzieło przewodniczka jest obywatelką Polski, obecnie mieszka i pracuje w Holandii. Tam, według złożonego wnioskodawcy oświadczenia, znajduje się jej ośrodek interesów życiowych. Posiada certyfikat rezydencji z Holandii.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochody uzyskiwane przez ww. osobę należy opodatkować 20% podatkiem ryczałtowym czy też są one zwolnione z opodatkowania w Polsce w myśl przepisów o unikaniu podwójnego opodatkowania...

Zdaniem wnioskodawcy, ww. dochody nie podlegają opodatkowaniu; zleceniobiorcy należy wypłacić dochody brutto wystawiając druk IFT-1R. Stanowisko powyższe wnioskodawca zajął po uzyskaniu informacji na szkoleniu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i w rozmowie telefonicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Jak dowodzi powyżej użyte sformułowanie ?w szczególności? definicja dochodów (przychodów) uważanych za osiąganie na terenie Rzeczypospolitej Polskiej ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby zaliczyć do nich również inne przychody nie wymienione wprost w tym przepisie. To oznacza, że do przychodów (dochodów) uznawanych za dochody osiągane na terenie Rzeczypospolitej Polskiej należy zaliczyć te wszystkie przychody (dochody), których źródło uzyskania mieści się (jest położone) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Źródło to należy m.in. definiować poprzez siedzibę podmiotu, od którego przychody (dochody) są uzyskiwane.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a tej ustawy).

W myśl natomiast postanowienia art. 5a pkt 21 cyt. ustawy certyfikat rezydencji to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Jak wynika z wniosku, wnioskodawca na podstawie umowy o dzieło zatrudnia przewodniczkę, która jest obywatelką Polski, jednakże obecnie mieszka i pracuje w Holandii. Tam znajduje się jej ośrodek interesów życiowych. Osoba ta posiada certyfikat rezydencji z Holandii.

Stosownie do art. 14 ust.

1 Konwencji z dnia 13 lutego 2002r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003r. Nr 216, poz. 2120) dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba ta posiada stałą placówkę w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania swej działalności. Jeżeli posiada ona taką stałą placówkę, wówczas dochód może być opodatkowany w drugim Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce. Określenie ?wolny zawód? obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub edukacyjną, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów, dentystów i księgowych ? ust. 2 powołanego artykułu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określone we wniosku dochody (przychody) sytuuje w kategorii źródeł przychodów objętych postanowieniami art. 13 ustawy.

W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

-z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zasady opodatkowania w Polsce tego rodzaju przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 (w tym z umowy o dzieło) oraz z odsetek, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Stosownie do art. 29 ust. 2 tej ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Powołane powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazują, iż miejsce uzyskania dochodów z tytułu umowy o dzieło określa się, w świetle tejże ustawy, poprzez pryzmat siedziby zamawiającego dzieło. Skoro zatem zamawiający dzieło ? wnioskodawca ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wówczas opodatkowanie dochodów wypłaconych przyjmującemu zamówienie, mającemu miejsce zamieszkania w Holandii, będzie uzależnione od przedstawienia płatnikowi ? zamawiającemu dzieło certyfikatu rezydencji podatkowej wykonawcy dzieła. Jeżeli płatnik nie dysponuje certyfikatem rezydencji tej osoby, to winien on pobierać podatek u źródła zgodnie z art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższych przepisów (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz powołanej Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania) dochody osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Holandii nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, pod warunkiem, że osoba ta przedstawi płatnikowi (wnioskodawcy) certyfikat rezydencji.

Jak wynika z wniosku, zatrudniona na podstawie umowy o dzieło przewodniczka jest obywatelką Polski, obecnie mieszka i pracuje w Holandii i tam znajduje się jej ośrodek interesów życiowych. Przewodniczka posiada certyfikat rezydencji z Holandii.

Zatem jeżeli wykonawczyni dzieła, mająca miejsce zamieszkania w Holandii, przedłożyła wnioskodawcy certyfikat rezydencji i tym samym udokumentowała dla celów podatkowych miejsce zamieszkania na terytorium Holandii, to - zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? będzie miał zastosowanie art. 14 ust. 1 ww. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów, zgodnie z którym dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Królestwie Niderlandów z tytułu umowy o dzieło, będzie podlegał opodatkowaniu tylko w Królestwie Niderlandów. To oznacza, że na wnioskodawcy nie ciąży obowiązek poboru podatku.

W myśl art. 42 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (IFT-1/IFT-1R), również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, o którym mowa w art. 29-30a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z tymi przepisami wnioskodawca będzie zobowiązany przesłać wykonawcy dzieła - przewodniczce z Holandii oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik właściwy w sprawie opodatkowania osób zagranicznych imienną informację IFT-1/IFT-1R ? w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym lub do dnia zaprzestania działalności, w razie zaprzestania działalności przed ww. dniem.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.