Czy dofinansowanie wypoczynku zimowego i letniego w formie wczasów organizowanych przez biura podróży, (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2009r. (data wpływu do tut. Biura ? 06 luty 2009r.), uzupełnionym w dniu 11 marca 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dofinansowania wypoczynku z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych dla dzieci i młodzieży do lat 18 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 lutego 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dofinansowania wypoczynku z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych dla dzieci i młodzieży do lat 18.

Z uwagi na fakt, iż wniosek zawierał braki formalne pismem z dnia 02 marca 2009r. Znak: IBPB II/1/415-123/09/ASz wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 11 marca 2009r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W spółce istnieje regulamin tworzenia i gospodarowania Zakładowym Funduszem Świadczeń Socjalnych. Beneficjentami tego funduszu są również dzieci pracowników poniżej 18 roku życia. Korzystają one z dofinansowania wypoczynku zimowego i letniego w formie wczasów organizowanych przez biura podróży, wczasów w gospodarstwach agroturystycznych, obozów organizowanych przez szkoły, kluby sportowe, kościoły, korzystają z pobytów w pensjonatach lub domach wypoczynkowych przy okazji wędrówek po górach lub spływów kajakowych, zimowisk. Rozliczanie odbywa się w oparciu o faktury bądź rachunki wystawione na zainteresowanego rodzica z podaniem miejsca, rodzaju wypoczynku i osoby, której on dotyczył.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wymienione przypadki są zwolnione z podatku dochodowego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy ze zwolnienia z podatku winny korzystać wszystkie formy dofinansowania wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18.

Wnioskodawca cytuje interpretację Dyrektora Izby Skarbowej, według której nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego wypoczynek organizowany w gospodarstwach agroturystycznych, pensjonatach, domach wypoczynkowych. Wnioskodawca powołuje się również na interpretację Urzędu Skarbowego, w której organ podatkowy stwierdził, że ?do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można zarówno te podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, np. biura turystyczne, jak również i te, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością?. Wśród tych drugich urząd wymienia m. in. kościoły, stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku, oraz podmioty prowadzące działalność agroturystyczną ? polegającą na wyjazdach na wieś, do specjalnie przygotowanych na przyjęcie wczasowiczów gospodarstw wiejskich.

Ponadto wnioskodawca zacytował również interpretację urzędu skarbowego ?Przez zorganizowany wypoczynek należy rozumieć wszelkie formy wypoczynku zorganizowanego z wyjątkiem wczasów pod gruszą czy np. pobyt u rodziny?.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ww. ustawy określa źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot ?w szczególności? oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Tak też jest w przypadku dofinansowania wypoczynku dziecka pracownika, bowiem to dofinansowanie przyznawane jest w związku z istniejącym stosunkiem pracy pomiędzy pracodawcą a rodzicem dziecka, którego wypoczynek został dofinansowany. Zatem przychód z tego tytułu należy zaliczyć do źródła określonego w treści art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

• z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,
• z innych źródeł - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.
  
  

Z brzmienia ww. przepisu wynika, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypoczynek powinien być zorganizowany,
2. organizatorem wypoczynku musi być podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,
3. wypoczynek powinien przybrać formę: wczasów, kolonii, obozu lub zimowisk w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych,
4. dopłata powinna dotyczyć dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18-tego roku życia.
   
   

Wskazanie przez ustawodawcę w ww. przepisie czterech form wypoczynku, oznacza że nie każda dopłata do wypoczynku może korzystać ze zwolnienia, a tylko ta, która związana była z wypoczynkiem zorganizowanym przybierającym postać wczasów, kolonii, obozu lub zimowiska. Ustawodawca jednoznacznie określił katalog form wypoczynku objętych zwolnieniem, a także wymóg dla jego organizatorów, co powoduje, że tylko dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa wyżej.

Wprowadzając obowiązek zorganizowania wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego pojęcia. Powołany przepis nie wskazuje czy ma być to podmiot, który świadczy usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy podmiot zajmujący się statutowo tego typu działalnością. Istotne jest to, czy tego typu wypoczynek organizowany jest zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży. Tak więc, zasadnicze znaczenie ma formalno - prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu.

Stosownie do § 2 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997r. w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 ze zm.) organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.

Zgodnie z § 3 tego rozporządzenia wypoczynek może być zorganizowany w formach wypoczynku wyjazdowego, zwanych ?placówkami wypoczynku? (kolonie, obozy, zimowiska) i w formach wypoczynku w miejscu zamieszkania (np. półkolonie, wczasy w mieście).

Za definicję powyższych form wypoczynku zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A. 2004r. należy rozumieć:

• wczasy, czyli wypoczynek poza miejscem zamieszkania, którego organizatorzy za opłatą zapewniają noclegi, całodzienne wyżywienie, a niekiedy także rozrywki sportowe i kulturalne,
• kolonie, czyli zorganizowany pobyt dzieci i młodzieży poza miejscem stałego zamieszkania, dla wypoczynku w czasie wakacji,
• obóz, czyli zorganizowany wypoczynek grupy ludzi, często połączonego z uprawianiem sportu, doskonaleniem zawodowym, nauką języków obcych,
• zimowisko, czyli zorganizowany w celach wypoczynkowych pobyt młodzieży poza miastem w czasie ferii zimowych.
  
  

Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można zarówno te podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej np: biura turystyczne, jak również i te, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością, m.in.:

• podmioty prowadzące działalność agroturystyczną ? polegającą na wyjazdach na wieś, do specjalnie przygotowanych na przyjęcie wczasowiczów gospodarstw wiejskich,
• szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej wymienione w cyt. wyżej rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej,
• kościoły, stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego.
  
  

Do wymienionych form wypoczynku nie kwalifikują się inne formy wypoczynku, w tym wczasy pod gruszą i wycieczki jak również organizowane na ?własną rękę? pobyty w hotelach, wynajmowanych pokojach.

Wymagane jest również odpowiednie posiadanie dokumentu (faktury, rachunku, dowodu wpłaty), z którego będzie wynikało ca najmniej:

• nazwa i adres podmiotu prowadzącego działalność w zakresie organizacji wypoczynku, na rzecz którego wpłata została dokonana (w razie wątpliwości należy zwrócić się z zapytaniem do usługodawcy czy świadczy usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lub czy zajmuje się statutowo tego typu działalnością),
• forma wypoczynku (wczasy, kolonie, obóz, zimowisko- w jakim okresie),
• imię i nazwisko dziecka korzystającego z zorganizowanej formy wypoczynku,
• imię i nazwisko osoby dokonującej zapłaty,
• kwotę i datę dokonania zapłaty.
  
  

Na pracowniku składającym wniosek o dofinansowanie wypoczynku ciąży obowiązek przedłożenia stosownych dowodów i udowodnienia prawa do zwolnienia.

Ponadto, wskazać należy, że omawiane zwolnienie ma zastosowanie również w przypadku, gdy wypoczynek jest organizowany równocześnie dla dzieci i rodziców. Jednakże zwolnieniu od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 podlega tylko ta część wydatku, która dotyczy dzieci i młodzieży do lat 18

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dzieci pracowników wnioskodawcy korzystają z dofinansowania wypoczynku zimowego i letniego w formie wczasów organizowanych przez biura podróży, wczasów w gospodarstwach agroturystycznych, obozów organizowanych przez szkoły, kluby sportowe, kościoły, a także korzystają z pobytów w pensjonatach lub domach wypoczynkowych przy okazji wędrówek po górach lub spływów kajakowych, zimowisk. Rozliczanie odbywa się w oparciu o faktury bądź rachunki wystawione na zainteresowanego rodzica z podaniem miejsca, rodzaju wypoczynku i osoby, której on dotyczył.

Zdaniem wnioskodawcy, każdy rodzaj formy dofinansowania winien korzystać ze zwolnienia. W świetle powołanych powyżej przepisów nie można jednak uznać, że każde dofinansowanie wypoczynku dla dzieci i młodzieży do lat 18 pracowników wnioskodawcy podlega zwolnieniu od podatku dochodowego. Jak bowiem wykazano, ze zwolnienia mogą korzystać dofinansowania tylko na te formy wypoczynku, które zostały wymienione w treści art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli m.in. mające przymiot zorganizowanego wypoczynku, którego organizacji dokonuje podmiot prowadzący działalność w tym zakresie. W celu zastosowania zwolnienia należy - w oparciu o wyżej przedstawione kryteria - oceniać każdorazowo indywidualną sytuację dzieci pracowników.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy, iż wszystkie formy dofinansowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży do lat 18 podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych ? jest nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych stanowisk zawartych w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej oraz w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w sprawie interpretacji prawa podatkowego, stwierdza się, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach a zatem nie mogą być podstawą rozstrzygnięcia dokonanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.