Pobór zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych

Pobór zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 02 lutego 2010r. (data wpływu do tut. Biura - 09 lutego 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia inkasentów za inkaso należności pieniężnych - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 09 lutego 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia inkasentów za inkaso należności pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Rada Miasta w formie uchwały zarządza pobór podatku od nieruchomości, rolnego, leśnego oraz opłaty uzdrowiskowej w drodze inkasa i określa inkasentów oraz wysokość wynagrodzenia za inkaso ? wynika to z zapisów art. 6 ust. 12 oraz z art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych. Wnioskodawca wskazuje, iż wysokość wynagrodzenia za inkaso wynosi 6% pobranego podatku albo 7% pobranej opłaty uzdrowiskowej. Wnioskodawca wskazuje, iż ww. uchwała jest aktem prawa miejscowego. Uchwała Rady Miasta nawiązuje z inkasentem stosunek administracyjnoprawny, a nie cywilnoprawny. Uchwała Rady Miasta nie określa wprost konkretnej kwoty wynagrodzenia za inkaso podatków i opłat lokalnych, a wyłącznie sposób obliczenia wynagrodzenia (% prowizji). Wnioskodawca wskazuje, iż z powyższego wynika, że wysokości wynagrodzenia nie można ustalić z góry, a dopiero w momencie rozliczenia się danego inkasenta. Z dotychczasowej praktyki wnioskodawcy wynika, że często wynagrodzenie to wacha się w granicach 20 zł ? 50 zł miesięcznie, a czasem nawet wynosi zero złotych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca powinien pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych według zasad określonych w art. 41 pkt 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych czy zgodnie z art. 41 pkt 4 w wysokości 18% zryczałtowanego podatku dochodowego...

Wnioskodawca uważa, że uchwała Rady Miasta nie określa wprost konkretnej kwoty wynagrodzenia za inkaso podatków albo opłaty uzdrowiskowej, a tylko sposób jej obliczenia (% prowizji), w związku z tym wnioskodawca zobowiązany jest pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych według zasad określonych w art. 41 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Sposób poboru podatku rolnego, leśnego i podatku od nieruchomości oraz opłaty uzdrowiskowej, pozostawiono radzie gminy, która może uchwalić pobór tych podatków i opłat w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokość ich wynagrodzenia za inkaso (art. 6b ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym - t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 ze zm.; art. 6 ust. 8 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym - t.j. Dz. U. z 2002 roku, Nr 200, poz. 1682 ze zm.; art. 6 ust. 12 i art. 19 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm.).

Do pełnienia funkcji inkasenta wyznacza się zwykle osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne, które z racji wykonywanych zadań mają łatwy kontakt z podatnikiem.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Do tej kategorii przychodów, stosownie do treści art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

W związku z powyższym, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynagrodzenie z tytułu inkasa otrzymywane przez inkasentów jest przychodem z działalności wykonywanej osobiście.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ww. ustawy powoduje, iż na sądach, prokuraturach, czy też organach władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu, ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust.

1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Przy czym uzyskane z tego rodzaju działalności przychody mogą być również opodatkowane na zasadzie art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy, o ile zostaną spełnione przesłanki w tym przepisie zawarte.

Zgodnie bowiem z art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9 powołanej ustawy, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu. Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 cyt. ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wysokość wypłacanego inkasentom wynagrodzenia w poszczególnych miesiącach jest różna. Wynagrodzenie to wacha się w granicach 20 zł ? 50 zł miesięcznie, a czasem nawet wynosi zero złotych. Uchwała Rady Miasta nie określa wprost konkretnej kwoty wynagrodzenia za inkaso podatków i opłat lokalnych, a wyłącznie sposób obliczenia wynagrodzenia (% prowizji). Wnioskodawca podkreśla, iż z powyższego wynika, że wysokości wynagrodzenia nie można ustalić z góry, a dopiero w momencie rozliczenia się danego inkasenta.

Podkreślić należy, iż uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a powołanej powyżej ustawy będą mieć zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem. Zatem, zryczałtowany podatek dochodowy należy pobrać od tych przychodów określonych m.in. w art. 13 pkt 2 oraz

5-9 ww. ustawy, co do których kwota należności jest określona już w umowie, miesięczna należność z tego tytułu nie może przekroczyć kwoty 200 zł i należności te muszą być uzyskiwane z tego tytułu jak również od tego samego płatnika.

W związku z powyższym, art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy nie może mieć zastosowania do wynagrodzenia wypłacanego inkasentom na podstawie uchwały Rady Miasta, ponieważ z powyższej uchwały nie wynika kwota należności przysługującej miesięcznie. Oznacza to, że nie są spełnione warunki do zastosowania opodatkowania zryczałtowanego. Płatnik powinien zatem pobierać zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

Mając powyższe na uwadze stanowisko wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeniaw przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika