Czy Wnioskodawca ma prawo do złożenia korekty zeznania podatkowego za rok 2010 i 2011, traktując połowę (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 07 lutego 2013 r. (data wpływu do tut. Biura ? 12 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości złożenia korekty zeznania podatkowego w związku z ulgą prorodzinną - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości złożenia korekty zeznania podatkowego w związku z ulgą prorodzinną.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 07 kwietnia 2010 r. został rozwiązany wyrokiem sądowym związek małżeński Wnioskodawcy.

Miejsce pobytu jego córki zostało wskazane przy matce, jednakże oboje rodzice posiadają pełnię władzy rodzicielskiej, ponadto nadal mieszkają - choć osobno - w tej samej miejscowości, dzięki czemu Wnioskodawca ma codziennie kontakt z córką, a z umowy zawartej przez Wnioskodawcę z byłą żoną wynika, że córka przebywa z Wnioskodawcą przez 3 dni w tygodniu. Na utrzymanie córki Wnioskodawca płaci 400 zł miesięcznie - do rąk jej matki, dodatkowo zapewnia córce zaplecze finansowe w trakcie przebywania u niego, wspólnych wyjazdów, wakacji, itp.

Podczas rozliczenia z Urzędem Skarbowym - nie wiedząc jak zachować się przy odliczeniu ulgi na dziecko - Wnioskodawca odliczył połowę ulgi prorodzinnej, gdyż była żona stwierdziła, iż również odliczy połowę.

Wnioskodawca pracuje na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w Zespole Szkół jako nauczyciel, dodatkowo (sezonowo) jako pilot wycieczek, więc suma jego ?składek? jest wystarczająca, żeby z tej ulgi skorzystać.

W sytuacji byłej żony jest inaczej - jej aktywność zawodowa jest znikoma, a ilość jej ?składek? niewystarczająca na skorzystanie z ulgi na dziecko.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca ma prawo do złożenia korekty zeznania podatkowego za rok 2010 i 2011, jednocześnie traktując połowę ulgi niewykorzystanej przez byłą małżonkę jako nadpłatę i tym samym oczekiwać zwrotu tych kwot?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro połowa przysługującej rodzicom ulgi prorodzinnej została niewykorzystana, tym samym można traktować ją jako nadpłatę.

Wnioskodawca podkreśla, iż w przyszłości chce uniknąć niejasnej sytuacji podczas składania zeznania podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.).

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci.

Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Natomiast art. 27f ust. 6 powyższej ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 powołanej ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe, uprawnionymi do skorzystania z ulgi są zatem podatnicy, którzy spełnili poniższe przesłanki, tj.:

• osiągali dochody opodatkowane wg skali podatkowej,
• wykonywali władzę rodzicielską, pełnili funkcje opiekuna prawnego (jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało) lub sprawowali opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,
• utrzymywali pełnoletnie dziecko w związku z wykonywaniem przez siebie ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej,
• wykażą podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).
  
  

Przy czym warunkiem do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka jest również brak zastosowania w stosunku do dziecka przepisów:

• art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego,
• ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.
  
  

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z treści art. 81 § 1 cyt. ustawy wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej).

Korekta deklaracji zeznania ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji, z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 07 kwietnia 2010 r. został rozwiązany wyrokiem sądowym związek małżeński Wnioskodawcy. Miejsce pobytu jego córki zostało wskazane przy matce, jednakże oboje rodzice posiadają pełnię władzy rodzicielskiej, ponadto nadal mieszkają w tej samej miejscowości, dzięki czemu Wnioskodawca ma codziennie kontakt z córką, a z umowy zawartej przez Wnioskodawcę z byłą żoną wynika, że córka przebywa z Wnioskodawcą przez 3 dni w tygodniu. Na utrzymanie córki Wnioskodawca płaci 400 zł miesięcznie, dodatkowo zapewnia córce zaplecze finansowe w trakcie przebywania u niego, wspólnych wyjazdów, wakacji, itp.

Podczas rozliczenia z Urzędem Skarbowym za 2010 i za 2011 Wnioskodawca odliczył połowę ulgi prorodzinnej, gdyż była żona nosiła się z zamiarem odliczenia połowy ulgi prorodzinnej. Jednakże wysokość jej dochodów rocznych nie pozwoliła na odliczenie ulgi prorodzinnej.

Tymczasem dochody osiągane przez Wnioskodawcę są wystarczające, aby odliczyć ulgę prorodzinną w pełnej wysokości.

Należy podkreślić, że roczna kwota odliczenia dotyczy łącznie obojga rodziców. Zasada ta dotyczy również rodziców rozwiedzionych. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie mówi, że rodzicom przysługuje wspólnie roczna kwota ulgi i mogą ją oni odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnie ustalonej przez rodziców proporcji. Istotne jest jednak to, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą.

Jeżeli zatem zarówno w 2010 r. jak i w 2011 r. zostały spełnione wszystkie przesłanki art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które są niezbędne do skorzystania z odliczenia ulgi prorodzinnej i jednocześnie ? jak wynika z treści wniosku ? była żona, z uwagi na niskie dochody, nie skorzystała w ww. latach podatkowych z odliczenia ulgi prorodzinnej, to Wnioskodawca nabył prawo do odliczenia tejże ulgi w całości.

Jednocześnie wskazać należy, iż warunkiem niezbędnym do skorzystania z powyższego odliczenia od podatku jest złożenie zeznania podatkowego za dany rok podatkowy i wykazanie w nim przysługującego odliczenia. Przy czym w przypadku uprzedniego złożenia zeznania podatkowego, w którym nie dokonano w całości przysługującego odliczenia od podatku koniecznym jest złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych - odrębnie za każdy rok podatkowy wraz z dołączoną do każdego z tych wniosków korektą zeznania podatkowego za dany rok.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.