Czy dodatek za rozłąkę wypłacany na podstawie § 3 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej (...)

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2009r. do tut Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego wypłaconego żołnierzowi zawodowemu dodatku za rozłąkę.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku pismem z dnia 17 marca 2009r. Znak: IBPB II/1/415-184/09/MK wezwano wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 26 marca 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie § 3 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienia i podróże służbowe (Dz. U. Nr 140, poz. 1487 ze zm.) żołnierzowi zawodowemu przysługuje dodatek za rozłąkę. Dodatek za rozłąkę zgodnie z § 7a przysługuje żołnierzowi zawodowemu posiadającemu członków rodziny, o których mowa w § 3 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku, gdy nie przesiedlili się oni wraz z nim do nowego miejsca pełnienia służby i zamieszkują w miejscowości, do której nie jest możliwy codzienny dojazd publicznymi środkami transportu.

Zgodnie z § 7a ust. 2 rozporządzenia od dnia 01 listopada 2008r. dodatek ustala się w stawce zryczałtowanej w wysokości 18-krotności diety określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, wydanych na podstawie art. 77(5) § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), wolny od podatku dochodowego jest dodatek za rozłąkę wypłacany pracownikom czasowo przeniesionym - do wysokości diet za czas podróży służbowej na obszarze kraju, określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej jednostce samorządowej sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

Służba zawodowa ma obecnie charakter kadencyjny. Żołnierze podpisując kontrakt na pełnienie służby na stanowisku służbowym w nowym miejscu, często nie przesiedlają rodziny, ponieważ kolejny kontrakt może oznaczać kolejne przeniesienie do jeszcze innej miejscowości. Zgodnie z § 14 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 grudnia 2007r. w sprawie trybu wyznaczania żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe i zwalniania z tych stanowisk (Dz. U. Nr 243, poz. 1788) okres kadencji na stanowiskach służbowych wynosi od osiemnastu miesięcy do trzech lat. Żołnierze wykonują, zatem swoje obowiązki czasowo na danym stanowisku służbowym. W chwili obecnej wnioskodawca jako płatnik wypłaca żołnierzom dodatek za rozłąkę, nie pobierając zaliczki na podatek dochodowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dodatek za rozłąkę wypłacany na podstawie § 3 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienia i podróże służbowe jest zwolniony z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od osób fizycznych ...

Zdaniem wnioskodawcy, wypłacana należność na podstawie § 3 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienia i podróże służbowe korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od osób fizycznych wolny od podatku dochodowego jest dodatek za rozłąkę wypłacany pracownikom czasowo przeniesionym do wysokości diet za czas podróży służbowej na obszarze kraju, określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej jednostce samorządowej sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju. Dodatek za rozłąkę przysługuje żołnierzom zawodowym przeniesionym służbowo, na okres kadencji od osiemnastu miesięcy do trzech lat do nowego miejsca pełnienia służby.

Zgodnie § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienia i podróże służbowe przeniesienie służbowe oznacza wyznaczenie żołnierza na stanowisko służbowe poza miejscowością stanowiącą siedzibę jednostki wojskowej lub wydzielonego pododdziału, w której żołnierz zajmował ostatnio stanowisko służbowe. W obecnym stanie prawnym brak jest definicji ?czasowo przeniesionym'. W związku z powyższym nadal w praktyce jest stosowana definicja z nieobowiązującego już Zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 sierpnia 1990r. w sprawie świadczeń dla pracowników czasowo przeniesionych (Monitor Polski Nr 32, poz. 258), według której ?czasowo przeniesionym' jest pracownik, który wyraził zgodę na przeniesienie go do pracy na inny teren poza miejscowością stałego zamieszkania (zakwaterowania), a był zatrudniony w miejscowości stałego zamieszkania lub codziennie dojeżdżał do pracy z miejscowości stałego zamieszkania bądź w innej miejscowości niż miejscowość stałego zamieszkania i mieszkał w hotelu pracowniczym lub w kwaterze wynajętej przez przedsiębiorstwo. Za pracownika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy - art. 12 ust. 4 ww. ustawy. Jeśli zatem w treści ustawy jakiś przepis odnosi się do pracownika, to ma on również zastosowanie do żołnierza zawodowego. W związku z powyższym zdaniem wnioskodawcy wypłacany dodatek za rozłąkę korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy. Natomiast ?przeniesienie służbowe? może mieć miejsce tylko wtedy, gdy osobę fizyczną łączy z pracodawcą stosunek służbowy.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy wolny od podatku dochodowego jest dodatek za rozłąkę wypłacany pracownikom czasowo przeniesionym ? do wysokości diet za czas podróży służbowej na obszarze kraju, określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

Z powyższego przepisu wynika, iż zwolnieniu podlega tylko i wyłącznie dodatek za rozłąkę wypłacony pracownikom przeniesionym czasowo. Przepis ten nie ma zastosowania w przypadku przeniesienia do innej miejscowości na stałe.

Stosownie do treści art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (t.j. Dz.U. z 2008r. Nr 141, poz. 892 ze zm.) żołnierz zawodowy pełniący zawodową służbę wojskową:

1. na podstawie kontraktu na pełnienie służby stałej - pełni tę służbę na stanowiskach służbowych przez czas określony kadencjami;
2. na podstawie kontraktu na pełnienie służby terminowej - pełni tę służbę na stanowiskach służbowych przez czas kadencji, z zastrzeżeniem ust. 3.
   
   

Przepis art. 37 ust 2 tej ustawy stanowi, iż okres kadencji na stanowisku wynosi od osiemnastu miesięcy do trzech lat. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych określenie kadencja na stanowisku służbowym oznacza okres pełnienia przez żołnierza zawodowego służby na stanowisku służbowym określony w decyzji personalnej wyznaczającej go na to stanowisko.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy, żołnierzowi zawodowemu przeniesionemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej w innej miejscowości albo skierowanemu do wykonywania zadań służbowych poza stałym miejscem pełnienia służby lub miejscem zamieszkania przysługują należności za przeniesienia i podróże służbowe.

W myśl § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 maja 2004r. w sprawie należności żołnierzy zawodowych za przeniesienia i podróże służbowe (Dz.U. Nr 140, poz. 1487 ze zm.) przeniesienie służbowe oznacza wyznaczenie żołnierza na stanowisko służbowe poza miejscowością stanowiącą siedzibę jednostki wojskowej lub wydzielonego pododdziału, w której żołnierz zajmował ostatnio stanowisko służbowe.

Zgodnie z § 3 ust. 1 tego rozporządzenia, z tytułu przeniesienia służbowego żołnierzowi przysługują:

1. diety dla żołnierza i członków jego rodziny - za czas przejazdu i pierwszą dobę pobytu w nowym miejscu zamieszkania;
2. ryczałt na pokrycie kosztów przejazdu do nowego miejsca zamieszkania osób, o których mowa w pkt 1;
3. ryczałt z tytułu przeniesienia;
4. zasiłek osiedleniowy;
5. zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego;
6. dodatek za rozłąkę.
   
   

Członkami rodziny żołnierza, o których mowa w ust. 1 pkt 1 są małżonek oraz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 20 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (§ 3 ust. 2 ww. rozporządzenia).

W przypadku gdy członkowie rodziny nie przesiedlą się wraz z przeniesionym służbowo żołnierzem do nowego miejsca pełnienia służby i będą zamieszkiwać w miejscowości, do której nie jest możliwy codzienny dojazd publicznymi środkami transportu, żołnierzowi zgodnie z § 7a ww. rozporządzenia przysługuje dodatek za rozłąkę w wysokości diety określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

Dodatek za rozłąkę przysługuje żołnierzowi posiadającemu członków rodziny, o których mowa w § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy nie przesiedlili się oni wraz z nim do nowego miejsca pełnienia służby i zamieszkują w miejscowości, do której nie jest możliwy codzienny dojazd publicznymi środkami transportu.

Dodatek, o którym mowa w ust. 1, ustala się w stawce zryczałtowanej w wysokości 18-krotności diety określonej w przepisach, o których mowa w § 14 ust. 1.

W myśl § 7a ust. 3 ww. rozporządzenia dodatek, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się żołnierzowi:

1.przeniesionemu służbowo do miejscowości:

1. w której on lub jego małżonek nie posiada domu lub samodzielnego lokalu mieszkalnego albo on lub jego małżonek nie jest zameldowany na pobyt stały,
2. z której nie istnieje dogodne połączenie komunikacyjne;

2.któremu w nowym miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej nie przekazano do zamieszkiwania z członkami rodziny lokalu mieszkalnego będącego w dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej.

Stosownie do § 7a ust. 4 tego rozporządzenia dodatek, o którym mowa w ust. 1, przysługuje za każdy miesiąc kalendarzowy zajmowania przez żołnierza stanowiska służbowego w nowym miejscu pełnienia służby, z wyłączeniem miesięcy, o których mowa w § 3 ust. 6 pkt 1 lit. a-c i pkt 2.

Ustawodawca prawo do zwolnienia z opodatkowania dodatku za rozłąkę na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnił od charakteru przeniesienia, wskazując, iż ma ono zastosowanie do pracowników przeniesionych czasowo. Tym samym przepisy prawa podatkowego nie przewidują zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym dodatku za rozłąkę wypłacanego pracownikom przeniesionym do pracy w innej miejscowości na stałe. Wówczas bowiem dodatek za rozłąkę stanowi przychód ze stosunku służbowego, o którym mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych razem z innymi przychodami.

Zatem jeżeli przeniesienie służbowe żołnierza zawodowego nie ma charakteru czasowego i jest powiązane z osiedleniem w nowym miejscu pełnienia służby, przysługujący, na podstawie wskazanego wyżej rozporządzenia, żołnierzowi z tytułu przeniesienia służbowego dodatek za rozłąkę nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy i stanowi dla niego przychód ze stosunku służbowego. Natomiast gdy przeniesienie służbowe żołnierza zawodowego ma charakter czasowy, tj. żołnierz zostałby przeniesiony do pełnienia służby i wykonywania obowiązków poza miejscowością stanowiącą siedzibę macierzystej jednostki wojskowej, przez ściśle określony czas, po upływie, którego miałby wrócić do pełnienia służby w dotychczasowej jednostce, na uprzednio zajmowanym stanowisku, wówczas wypłacony dodatek za rozłąkę korzystałby ze zwolnienia przedmiotowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy.

Wobec powyższego wypłacone świadczenie podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli w istocie żołnierz zawodowy otrzymujący dodatek za rozłąkę jest przeniesiony do nowego miejsca pełnienia służby czasowo. Jednakże podkreślenia wymaga fakt, iż do właściwości organu wydającego niniejszą interpretację nie należy ocena charakteru, jaki ma przeniesienie służbowe żołnierza zawodowego. Oznacza to, że organ podatkowy nie dokonał rozstrzygnięcia w zakresie kwalifikacji tego przeniesienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.