Czy wnioskodawca przy wypłacie należności za sędziowany mecz powinien stosować przepisy art. 30 (...)

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego przez sędziego za sędziowanie na zawodach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach działalności statutowej u wnioskodawcy trenują i biorą udział w różnego rodzaju zawodach m.in. drużyny piłki siatkowej. Mecze rozgrywane przez drużyny wnioskodawcy sędziowane są przez sędziów zrzeszonych w Związkach Sportowych. Związki te wystawiają sędziom delegacje sędziowskie, na podstawie których zgodnie z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176, ze zm.), regulowana jest należność za sędziowanie meczu. Z sędzią wnioskodawca nie zawiera żadnej odrębnej umowy. Wnioskodawca nie posiada także wiedzy, który sędzia i jak często w danym miesiącu będzie sędziował rozgrywane mecze.

W związku ze specyficznym sposobem rozliczania się sędziów na podstawie delegacji, a nie umowy, w której zawsze określona jest miesięczna należność za wykonywaną czynność, w większości przypadków ma miejsce sytuacja, gdy wyznaczony na zawody sędzia w danym miesiącu uzyska od wnioskodawcy przychód mniejszy niż 200 zł, natomiast każdorazowo wystawia delegację rozliczając należny przychód na zasadach ogólnych tj. kwotę brutto (przychód) pomniejszy o koszty uzyskania przychodu (20%) i od tak obliczonego dochodu dokonuje obliczenia podatku w wysokości 18%.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wnioskodawca jako podmiot który dokonuje wypłaty ?świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2, osobom określonym w art. 3 ust. 1, jest obowiązany jako płatnik pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.'

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca przy wypłacie należności za sędziowany mecz powinien stosować przepisy art. 30 ust. 1 pkt 5a, czy w każdej sytuacji (nawet gdy uzyskany przychód jest niższy od kwoty 200,00 zł), naliczyć 20% kosztów uzyskania przychodu...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku wypłaty wynagrodzenia dla sędziego na podstawie delegacji za każdy sędziowany mecz, (jeśli z góry nie jest określona miesięczna należność tak jak w umowie), z powyższego tytułu, najeży pobrać zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, uwzględniając przy jej obliczaniu koszty uzyskania przychodu w wysokości 20%, nawet wówczas, gdy ostatecznie należność za miesiąc byłaby niższa niż 200 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłami przychodów jest m. in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 powyższej ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a cytowanej powyżej ustawy od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

W myśl art. 30 ust. 3 ww. ustawy zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Zauważyć należy, iż powołany powyżej przepis odwołuje się do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 cyt. ustawy, a zatem obejmuje również dochody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

W myśl art. 41 ust. 1 powołanej ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, stwierdzić należy, iż uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą mieć zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem. Zatem, zryczałtowany podatek dochodowy należy pobrać od tych przychodów określonych m.in. w art. 13 pkt 2 powołanej ustawy, co do których kwota należności jest określona już w umowie (powołaniu, uchwale), miesięczna należność z tego tytułu nie może przekroczyć kwoty 200 zł i należności te muszą być uzyskiwane z tego tytułu jak również od tego samego płatnika.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że mecze rozgrywane przez drużyny wnioskodawcy sędziowane są przez sędziów zrzeszonych w Związkach Sportowych. Związki te wystawiają sędziom delegacje sędziowskie, na podstawie których, regulowana jest należność za sędziowanie meczu. Z sędzią wnioskodawca nie zawiera żadnej odrębnej umowy. Wnioskodawca nie posiada także wiedzy, który sędzia i jak często w danym miesiącu będzie sędziował rozgrywane mecze.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że mimo, iż wnioskodawca nie zawiera żadnych umów z sędzią (np. zlecenia, o dzieło), to jednak sędzia otrzymuje wynagrodzenie wypłacane na podstawie rachunku (delegacji sędziowskiej). Zatem zostaje mu zlecone wykonanie określonych czynności. Z tego punktu widzenia przepis dotyczący opodatkowania ryczałtem miałby zastosowanie w analizowanym przypadku.

Niemniej jednak, skoro z tego zlecenia nie będzie wynikało jaka jest wysokość należności miesięcznej, to oznacza, że nie będą spełnione warunki do zastosowania ryczałtu. Aby bowiem przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy mógł mieć zastosowanie to z treści aktu, na podstawie którego wypłacane jest wynagrodzenie (zlecenia, uchwały, powołania) winna wynikać miesięczna kwota należności przysługująca z tego tytułu. Należy zauważyć, iż sędzia otrzymuje wynagrodzenie za sędziowanie konkretnego meczu, zatem zlecenie mu wykonania określonych czynności nie określa miesięcznej należności z tego tytułu.

Reasumując, jako że w przypadku wypłaty wynagrodzenia dla sędziego nie jest określona miesięczna należność z powyższego tytułu, to od ww. przychodu wnioskodawca winien pobrać zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, uwzględniając przy jej obliczaniu koszty uzyskania przychodu w wysokości 20%, nawet wówczas, gdy ostatecznie należność za miesiąc byłaby niższa niż 200 zł.

W związku z powyższym należy uznać stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, , ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.