Czy Wnioskodawca wypłacając delegacje sędziowskie w kwocie poniżej 200 zł powinien pobrać zryczałtowany (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) ? Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 stycznia 2014 r. (data wpływu do Biura ? 14 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłat dokonywanych sędziom sportowym ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłat dokonywanych sędziom sportowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca nie prowadzi działalności o charakterze zarobkowym a wypracowane dochody przeznaczone są w całości na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności statutowej. Jest wielosekcyjnym klubem sportowym, prowadzi działalność sportową zmierzającą do zaspokojenia potrzeb aktywnego wypoczynku dzieci, młodzieży i członków. Wnioskodawca organizuje zawody sportowe, treningi sportowe, zawodnicy biorą udział w rozgrywkach sportowych, rywalizacji sportowej. Wnioskodawca prowadzi 5 klubów sportowych, tj. żeglarski, jeździecki, tenisa stołowego, szachy i wędkarski. Wszystkie kluby sportowe są zrzeszone w związkach sportowych. Kluby organizują zawody sportowe, które prowadzą sędziowie sportowi delegowani przez Związek.

Na zawody organizowane przez klub tenisa stołowego, szachowy i wędkarski związki sportowe wystawiają delegacje sędziowskie, gdzie określona jest kwota ekwiwalentu sędziowskiego określonego przez związki sportowe podejmujące stosowne uchwały. Sędziowie wyznaczeni do prowadzenia rozgrywek nie są pracownikami Związku, jak i też nie są pracownikami Wnioskodawcy, nie prowadzą działalności gospodarczej polegającej na sędziowaniu (jest to dla nich działalność wykonywana osobiście). Nie są z nimi zawierane żadne umowy, jedynie na podstawie złożonych przez nich rachunków regulowane są należności. Wystawiane rachunki często opiewają na kwoty niższe niż 200 zł.

Od 2011 roku nastąpiła zmiana przepisu art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pojawiły się wątpliwości czy od tych niskich należności należy potrącać zryczałtowany podatek dochodowy, czy też stosować zasady ogólne.

23 maja 2011 roku Wnioskodawca wystąpił o interpretację indywidualną dotyczącą należności dla sędziów w zakresie tenisa stołowego, szachów i wędkarstwa. W interpretacji znak:... z dnia 18 sierpnia 2011 roku, wydanej przez Izbę Skarbową w ... wskazano, że w przypadku dokonywania wypłat wynagrodzeń dla sędziego zawodów w zakresie tenisa stołowego, szachów lub wędkarstwa, niebędącego pracownikiem wnioskodawcy, jeżeli suma należności z tytułu jednej delegacji nie przekracza kwoty 200 zł należy pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 18 % przychodu, wynikającego z art. 30 ust. 1 pkt 5a powołanej ustawy.

Rozliczając delegacje sędziowskie Wnioskodawca zapoznał się z interpretacją indywidualną znak: ... wydaną 15 listopada 2012 również przez Izbę Skarbową w ... . Związek również wypłacał sędziom ekwiwalent sędziowski na zasadzie oddelegowania na zawody sędziów niebędących pracownikami Związku, nie zawierał z nimi żadnych umów. W interpretacji tej wskazano, że w przypadku dokonywania wypłat wynagrodzeń dla delegowanych sędziów przez związki, nieprzekraczających kwoty 200 zł, na wnioskodawcy jako płatniku ekwiwalentów sędziowskich ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanego świadczenia, z uwzględnieniem 20 % kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca wypłacając delegacje sędziowskie w kwocie poniżej 200 zł powinien pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 18 % przychodu wynikający z art. 30 ust. 1 pkt 5a powołanej ustawy oraz otrzymanej interpretacji ... z dnia 18 sierpnia 2011 roku, czy powinien zastosować art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanego świadczenia, z uwzględnieniem 20 % kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dokonywania wypłat wynagrodzeń dla delegowanych sędziów przez związki, nieprzekraczających kwoty 200 zł, na Wnioskodawcy jako płatniku ekwiwalentów sędziowskich ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanego świadczenia, z uwzględnieniem 20 % kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 powyższej ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 ww. ustawy powoduje, iż na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i ich jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tegoż przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku płatnicy są zobowiązani przekazywać w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) ? na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (..).

W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1 art. 42 cyt. ustawy, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11) ? art. 41 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 ustala się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Jednakże, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18 % przychodu.

Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych powyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu.

Analiza normy wyrażonej w powołanym wyżej przepisie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce wówczas, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

• kwota należności określona w umowie zawartej ze świadczeniodawcą (powołaniu, uchwale, zleceniu bądź innym dokumencie o podobnym charakterze) nie przekracza 200 zł, oraz
• umowa lub umowy zawarte są przez wypłacającego świadczenie z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.
  
  

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi 5 klubów sportowych, tj. żeglarski, jeździecki, tenisa stołowego, szachy i wędkarski. Wszystkie kluby sportowe są zrzeszone w związkach sportowych. Kluby organizują zawody sportowe, które prowadzą sędziowie sportowi delegowani przez Związek. Na zawody organizowane przez klub tenisa stołowego, szachowy i wędkarski związki sportowe wystawiają delegacje sędziowskie, gdzie określona jest kwota ekwiwalentu sędziowskiego określonego przez związki sportowe podejmujące stosowne uchwały. Sędziowie wyznaczeni do prowadzenia rozgrywek nie są pracownikami Związku, jak i też nie są pracownikami Wnioskodawcy, nie prowadzą działalności gospodarczej polegającej na sędziowaniu (jest to dla nich działalność wykonywana osobiście). Nie są z nimi zawierane żadne umowy, jedynie na podstawie złożonych przez nich rachunków regulowane są należności.

Wnioskodawca uważa, że w przypadku dokonywania wypłat wynagrodzeń dla delegowanych sędziów przez związki, nieprzekraczających kwoty 200 zł, ciąży na nim obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż w stosunku do wynagrodzeń dla delegowanych sędziów nie zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem ? jak wskazano we wniosku ? z sędziami nie są zawierane żadne umowy, jedynie na podstawie złożonych przez nich rachunków regulowane są należności.

W związku z tym, pomimo, że wynagrodzenia wypłacane delegowanym sędziom co do zasady nie przekraczają 200 zł nie ma możliwości zastosowania do przedmiotowych wynagrodzeń art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wysokość wypłacanego wynagrodzenia nie wynika z zawartej umowy. Zatem nie została spełniona przesłanka określająca, iż kwota należności wynika z umowy zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Jak z powyższego wynika, w opisanym we wniosku stanie faktycznym nie jest spełniony warunek do zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jego uregulowania mają zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane w tym przepisie.

Wobec powyższego, na Wnioskodawcy jako płatniku wynagrodzeń dla delegowanych sędziów ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconego świadczenia, z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodu. Wnioskodawca jest również zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-11.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo ? odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, iż dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw, podatników w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Ponadto, wydana przez Ministra Finansów interpretacja indywidualna może, zgodnie z art. 14e Ordynacji podatkowej, zostać przez niego z urzędu zmieniona, jeżeli Minister stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.