Czy od odprawy wypłaconej na podstawie wyroku sądowego potrąca się podatek dochodowy w myśl art. (...)

Czy od odprawy wypłaconej na podstawie wyroku sądowego potrąca się podatek dochodowy w myśl art. 21 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czy też jest ona wolna od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b tej ustawy?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dniach 03 kwietnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura ? 15 kwietnia 2009r.), uzupełnionym w dniu 10 i 15 czerwca 2009r. oraz w dniu 02 lipca 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacenia zasądzonej wyrokiem sądowym odprawy z tytułu wypowiedzenia warunków pracy i płacy - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacenia zasądzonej wyrokiem sądowym odprawy z tytułu wypowiedzenia warunków pracy i płacy.

W związku z brakami formalnymi, dwukrotnie pismem z dnia 02 czerwca 2009r. Znak: IBPB II/1/415-341/09/MCZ oraz z dnia 23 czerwca 2009r. Znak: IBPB II/1/415-341/09/MCZ wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 10 i 15 czerwca 2009r. oraz w dniu 02 lipca 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W styczniu 2008r. pracodawca przeprowadzając reorganizację w pionie administracyjnym wypowiedział wnioskodawczyni warunki pracy i płacy w związku z redukcją pełnego etatu do #188; etatu. Wnioskodawczyni nie zgodziła się na te warunki, gdyż uważała, że była to ukryta likwidacja jej stanowiska pracy. Dlatego sprawę tę oddała do Sądu Pracy i zgodnie z wyrokiem sądu z dnia 12 sierpnia 2008r. pracodawca wypłacił jej odprawę z tytułu likwidacji stanowiska pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od ww. odprawy potrąca się podatek dochodowy w myśl art. 21 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna płacić podatku dochodowego, ponieważ była to odprawa wywalczona sądownie, a nie na podstawie stosowania przez pracodawcę jednolitych przepisów prawa pracy, które nakazują wypłacenie odprawy w przypadku likwidacji zakładu lub stanowiska pracy. Odprawa wnioskodawczyni została wywalczona sądownie, ponieważ pracodawca próbował za wszelką cenę ominąć obowiązujące przepisy. Zdaniem wnioskodawczyni inne znaczenie ma odprawa dobrowolnie wypłacona przez pracodawcę, a inne znaczenie ma odprawa wywalczona na drodze sądowej przez pracownika. W ocenie wnioskodawczyni faktycznie jest to zadośćuczynienie za bezprawne działania pracodawcy. Sąd przyznał wnioskodawczyni odprawę, ponieważ było to najszybsze rozwiązanie sytuacji konfliktowej na drodze pracodawca ? pracownik. Sąd nie zastosował procedury przywrócenia do pracy lub wypłaty odszkodowania, ponieważ pracodawca już w trakcie procesu przeprowadził na szybko działania, które nazwał reorganizacją organizując konkursy i zatrudniając na byłym stanowisku wnioskodawczyni inną osobę. Konkursy, które przeprowadził pracodawca odbyły się z naruszeniem prawa co zostało potwierdzone przez organ nadrzędny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust.1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Za przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, uważa się w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego wynika, iż do katalogu przychodów ze stosunku pracy zaliczyc można również wypłacone przez pracodawcę odprawy.

Stosownie do postanowień art. 56 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. O przywróceniu do pracy lub odszkodowaniu orzeka sąd pracy. Przepisy art. 45 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio art. 56 § 2 ww. ustawy.

W myśl art. 45 tej ustawy w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. Sąd pracy może nie uwzględnić żądania pracownika uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenia do pracy, jeżeli ustali, że uwzględnienie takiego żądania jest niemożliwe lub niecelowe; w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu.

Z powołanych powyżej przepisów prawa pracy wynika, iż w określonych warunkach sąd może zasądzić na rzecz pracownika odszkodowanie. Wnioskodawczyni wprost przyznała, że sąd nie zasądził na jej rzecz odszkodowania, a jedynie zasądził wypłatę odprawy. Odprawie tej wnioskodawczyni nadaje charakter zadośćuczynienia za bezzasadne działanie pracodawcy. Należy jednak mieć na względzie czy sąd taki charakter nadał zasądzonej kwocie. A nawet jeśli świadczenie ma taki charakter, to w pierwszej kolejności należy ustalić czy jest to świadczenie odszkodowawcze, którego wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Jeżeli tak, to przepis art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma w ogóle zastosowania, gdyż zastosowanie ma wyłącznie art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Zwrócić uwagę należy na fakt, iż zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy zwolnienie nie ma zastosowania do odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Jeżeli więc wysokość lub zasady ustalania odprawy przyznanej wnioskodawczyni wynikały z przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, to odprawa ta nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania.

Gdyby natomiast odprawa, jej wysokość, zasady ustalania były przewidziane w przepisach Kodeksu pracy, to świadczenie to będzie korzystało ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 updof.

Z kolei gdyby wypłacona odprawa - jej wysokość lub zasady ustalania tej wysokości nie były w ogóle regulowane odrębnymi przepisami, a świadczenie miało charakter odszkodowania lub zadośćuczynienia, to wówczas zastosowanie mogłoby znaleźć zwolnienie z art. 21 ust.1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wolne są od podatku dochodowego inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

  1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Z treści wniosku wynika, że w 2008r. pracodawca wypowiedział wnioskodawczyni warunki pracy i płacy w związku z redukcją pełnego etatu do #188; etatu. Wnioskodawczyni nie zgodziła się na te warunki, gdyż uznała, że była to ukryta likwidacja jej stanowiska pracy. Dlatego sprawę tą oddała do Sądu Pracy, który wydał wyrok, na podstawie którego pracodawca wypłacił wnioskodawczyni odprawę. Z wniosku jednoznacznie nie wynika jaka była podstawa prawna zasądzonego odszkodowania.

Zatem mając na uwadze przedstawione okoliczności oraz stan faktyczny i prawny sprawy należy stwierdzić, że jeżeli prawo do odprawy, jej wysokość lub zasady wynikały wprost z przepisów, nawet jeżeli wysokość odprawy przyznał Sąd Pracy ? to kwestię zwolnienia z opodatkowania należy ocenić w świetle art. 21 ust. 1 pkt 3 updof. Jeżeli nie jest to odszkodowanie przyznane na podstawie ustawy z dnia 13 marca 2003r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90 poz. 844 ze zm.), to będzie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania.

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

W związku z dołączeniem do wniosku kserokopii dokumentu, należy zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku ? Białej ul. Traugutta 2a, 43-330 Bielsko ? Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika