1. Do jakiego źródła powinny być zakwalifikowane należności w związku z reprezentacją i reklamą (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana L. przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2008r. (data wpływu do tut. Biura ? 31 października 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacenia zawodnikowi należności w związku z reprezentacją i reklamą produktów sponsorów oraz wygranych w zawodach:

• w części dotyczącej zaliczenia należności do dochodów z działalności sportowca ? jest prawidłowe,
• w części dotyczącej opodatkowania dochodów sportowca w świetle umów międzynarodowych ? jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2008r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłacenia zawodnikowi należności w związku z reprezentacją i reklamą produktów sponsorów oraz wygranych w zawodach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako sportowiec jeździ po całym świecie uczestnicząc w zawodach sportowych. Niemiecka firma podpisała z nim kontrakt, w ramach którego przekazała mu do używania na czas określony sprzęt sportowy, który musi zwrócić. Inna niemiecka firma na tej samej zasadzie zaopatrzyła go w ubrania z logo tej firmy. Celem kontraktów jest możliwie najlepsza publiczna reprezentacja i reklama produktów sponsorów przez zawodnika sponsorowanego na całym świecie. Na mocy tych umów wnioskodawca zobowiązał się do używania tego sprzętu i tej odzieży na wszystkich treningach oraz zawodach sportowych, w których bierze udział. W zamian za to otrzymuje on stosowne wynagrodzenie. Ponadto w przypadku wygranych w zawodach wnioskodawca otrzymuje od sponsorów dodatkowe finansowe gratyfikacje. Otrzymane wynagrodzenie jest niezależne od miejsca wykonywania czynności. Wynikające z umów honoraria wnioskodawca otrzymuje przelewem na konto bankowe. Wnioskodawca nie posiada żadnych dokumentów potwierdzających lub nie pobranie podatku w Niemczech.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Do jakiego źródła powinny być zakwalifikowane opisane wyżej czynności...
2. W jaki sposób powinny być one opodatkowane w Polsce...
   
   

W 2007r. oba rodzaje przychodów wnioskodawca zakwalifikował do art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychody z działalności wykonywanej osobiście z uprawiania sportu. Jego zdaniem wykonywane czynności mieszczą się również w zakresie art. 17 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami. Wobec tego, że otrzymane wynagrodzenie jest niezależne od miejsca wykonywania jego czynności, a źródło finansowania pochodzi z Niemiec, wnioskodawca potraktował je jako dochody uzyskane na terenie Niemiec. Analiza art. 17 w powiązaniu z art. 23 wspomnianej umowy pozwala stwierdzić, że dochody te powinny być opodatkowane w Niemczech, a w Polsce powinny wziąć udział w ustaleniu stopy procentowej do obliczenia podatku dochodowego z dochodów polskich (metoda wyłączenia z progresją) niezależnie od tego czy w Niemczech został pobrany podatek czy też nie. Ponieważ wnioskodawca nie miał wiedzy czy dochody te zostały opodatkowane w Niemczech, wykazał je w zeznaniu rocznym jako dochody z art. 13 i odprowadził należny podatek w Polsce zgodnie ze skalą podatkową.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2007r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 tej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Źródła przychodów ustawodawca w sposób enumeratywny wyszczególnił w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród nich w pkt 2 została wymieniona działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca jako sportowiec jeździ po całym świecie uczestnicząc w zawodach sportowych. Niemiecka firma podpisała z nim kontrakt, w ramach którego przekazała mu do używania na czas określony sprzęt sportowy, natomiast inna niemiecka firma na tej samej zasadzie zaopatrzyła go w ubrania z logo tej firmy. Celem kontraktów jest możliwie najlepsza publiczna reprezentacja i reklama produktów sponsorów przez zawodnika sponsorowanego na całym świecie. W zamian za to wnioskodawca otrzymuje stosowne wynagrodzenie. Ponadto w przypadku wygranych w zawodach otrzymuje od sponsorów dodatkowe finansowe gratyfikacje.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż uzyskane przez wnioskodawcę od sponsorów z Niemiec dochody należy zaliczyć do przychodów z uprawiania sportu czyli przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Stosownie do treści art. 44 ust. 1a pkt 3 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 (przychody z uprawiania sportu), 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1- są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

W myśl art. 44 ust. 3a ww. ustawy podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 44 ust. 3e tej ustawy, przepisy ust. 1a i 7 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy art. 27 ust. 9 i 9a stosuje się odpowiednio.

Stosownie do Komentarza do Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku OECD do honorariów z tytułu promocji i reklamy uzyskanych przez sportowców mają zastosowanie postanowienia art. 17 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których treść oparta jest na treści art. 17 Konwencji OECD. Przepis tego artykułu ust. 1 stanowi, iż bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Artykuł ten ma zastosowanie również do dochodu z tytułu promocji i reklamy, który ma bezpośredni lub pośredni związek z występami lub pokazami w danym państwie.

Należy zauważyć, iż miejsce opodatkowania dochodów z działalności wykonywanej osobiście (w tym przychody z uprawiania sportu), zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania uzależnione jest nie od podmiotu wypłacającego wynagrodzenie, ale od miejsca wykonywania działalności przez sportowca.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, iż źródło finansowania pochodzi z Niemiec, a otrzymane wynagrodzenie jest niezależne od miejsca wykonywania czynności. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za używanie sprzętu i odzieży firm niemieckich na wszystkich treningach oraz zawodach sportowych, w których bierze udział. Ponadto w przypadku wygranych w zawodach, wnioskodawca otrzymuje od sponsorów dodatkowe gratyfikacje finansowe.

Należy więc wyjaśnić, że zgodnie z generalną zasadą określoną w art. 17 Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku dochód uzyskany przez wnioskodawcę będącego sportowcem z działalności wykonywanej osobiście może być opodatkowany w kraju, w którym ta działalność jest wykonywana. Użycie w art. 17 Konwencji słów ?może być opodatkowany? oznacza, że dochód ten jest opodatkowany w kraju, w którym działalność jest wykonywana oraz w kraju miejsca zamieszkania sportowca, ale przy zastosowaniu metody unikania podwójnego opodatkowania przewidzianej w umowie zawartej z konkretnym krajem.

Wnioskodawca powołuje się na art. 17 i 23 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003r. (Dz. U. z 2005r. Nr 12, poz. 90). Zgodnie z art. 17 pkt 1 ww. umowy bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Należy zauważyć, że przepis ten również odnosi się do miejsca wykonywania działalności. Jednak z wniosku nie wynika aby wnioskodawca wykonywał działalność wyłącznie na terenie Niemiec, a tylko w takim przypadku będzie miała zastosowanie ww. umowa.

W przypadku gdy wnioskodawca będzie wykonywał działalność na terenie innych krajów, zastosowanie znajdą umowy zawarte przez Polskę z tymi krajami.

Wobec powyższego wnioskodawca winien opodatkować osiągnięte przychody w krajach, w których wykonuje działalność sportową a następnie w Polsce stosując metody unikania podwójnego opodatkowania przewidziane w umowach zawartych z krajami, w których działalność jest wykonywana. Należy zaznaczyć, że okoliczność, iż źródło finansowania pochodzi z Niemiec nie oznacza, że dochody te zostały uzyskane na terenie Niemiec. Dochody są uzyskane na terenie tego kraju, w którym działalność jest wykonywana.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać w tej części za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.