Czy kwota przyznanej pracownicy zapomogi losowej, przekraczająca limit 2.280 zł w roku podatkowym, (...)

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przyznania pracownicy, w związku z długotrwałą chorobą zapomóg losowych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz z funduszy związków zawodowych, których łączna wartość przekroczyła 2.280 zł.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 19 maja 2010r. Znak: IBPB II/1/415-353/10/MK wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono w dniu 27 maja 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W marcu 2010r. Komisja Socjalna przyznała pracownicy zapomogę losową z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych z powodu długotrwałej choroby w wysokości 1.000 zł. Związek Zawodowy poinformował, że w lutym br. też przyznał tej pracownicy (będącej członkiem związku zawodowego) nieopodatkowaną zapomogę losową z funduszy związkowych w wysokości 1.500 zł. Łączna kwota zapomóg tej pracownicy w 2010r. wynosi 2.500 zł.

Zgodnie z ustawowym limitem zapomóg losowych, które nie podlegają opodatkowaniu, pracownica otrzyma zapomogę nieopodatkowaną w wysokości 2.280 zł.

Wątpliwość wnioskodawcy budzi pozostała kwota zapomogi tj. 220 zł w świetle ubiegłorocznych zmian w przepisach podatkowych w zakresie zwolnień z opodatkowania świadczeń wypłacanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (ustawa z dnia 17 lipca 2009r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Dz. U. Nr 125 poz. 1037). Zgodnie z interpretacją indywidualną, sygn. IPPB4/415-480/09-6/SP Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 października 2009r. w podobnej sprawie, można domniemywać, że pozostała kwota 220 zł zapomogi przeznaczonej pracownicy wnioskodawcy podlegałaby zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy podatkowej do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł (a więc w całości). Tymczasem w rozmowie telefonicznej z organem podatkowym w marcu 2010r. poinformowano wnioskodawcę, że ww. organ ma inne zdanie w tej kwestii: ponieważ zapomoga losowa wyodrębniona jest jako nieopodatkowane świadczenie z limitem 2.280 zł nie podlega zwolnieniu od podatku żadna kwota zapomogi ponad ten limit.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota przyznanej pracownicy zapomogi losowej, przekraczająca limit 2.280 zł w roku podatkowym (w tym przypadku 220 zł), podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w świetle zmiany o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprowadzonej ustawą z dnia 17 lipca 2009r. (Dz. U. Nr 125 poz. 1037)...

Zdaniem wnioskodawcy, bezzwrotna zapomoga wypłacona przez pracodawcę pracownicy z tytułu udokumentowanej długotrwałej choroby, powinna skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł oraz dodatkowo ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2009r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy wynika, iż wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci ? do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia zapomogi czy długotrwałej choroby. Uzasadnione jest zatem posługiwanie się w tym przypadku definicjami występującymi w słownikach języka polskiego. Powołując się na językowe znaczenie wyrazów, przez zapomogę należy rozumieć jednorazowe świadczenie pieniężne mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej. Natomiast przez długotrwałą chorobę należy rozumieć chorobę wymagającą długotrwałego leczenia w sposób stały lub przez długi okres, mającą długotrwały przebieg.

Analizując, czy choroba jest długotrwała nie sposób odwołać się do konkretnych ram czasowych przesądzających o tym jak długo ma ona trwać, by możliwe było objęcie zapomogi wypłaconej w związku z tą chorobą zwolnieniem z opodatkowania. Z medycznego punktu widzenia długotrwałe choroby, to choroby przewlekłe, nieuleczalne, wrodzone.

Z powyższego wynika, iż podmiot dokonujący wypłaty omawianego świadczenia zobowiązany jest do analizowania każdego przypadku indywidualnie z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy.

Ze zwolnienia korzystać mogą tylko takie zapomogi, które zostały wypłacone w związku z długotrwałą chorobą pod warunkiem udokumentowania przez osobę starającą się o świadczenie podlegające zwolnieniu faktu długotrwałej choroby stosownymi dowodami, bowiem ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 67 powołanej wyżej ustawy - w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 17 lipca 2009r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) - wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Przepis ten ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2009r.

W związku z powyższym, od 1 stycznia 2009r. zwolnieniem zawartym w ww. art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy, objęte są również otrzymane przez pracownika z związku z finansowaniem działalności socjalnej, świadczenia pieniężne z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Jak wynika z wniosku w lutym 2010r., w związku z długotrwałą chorobą, związek zawodowy z własnych funduszy przyznały pracownicy wnioskodawcy zapomogę losową w wysokości 1.500 zł. Natomiast w marcu 2010r. Komisja Socjalna z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych przyznała tej samej pracownicy również zapomogę losową w związku z ww. chorobą w wysokości 1.000 zł. Łączna kwota zapomóg przyznanych pracownicy w 2010r. wynosi 2.500 zł.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t. j. Dz. U. z 1996r. Nr 70, poz. 335 ze zm.), działalnością socjalną są usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, w przedszkolach oraz innych formach wychowywania przedszkolnego, udzielania pomocy materialnej ? rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Zatem, zapomoga z tytułu zdarzenia losowego jako finansowa pomoc materialna jest świadczeniem pieniężnym otrzymanym w związku z finansowaniem działalności socjalnej. Zastosowanie do zapomogi z tytułu zdarzenia losowego zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wyklucza możliwości zastosowania do nadwyżki ponad kwotę 2.280 zł zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 67 (pod warunkiem spełnienia wszystkich przesłanek zawartych w tym przepisie).

W świetle powyższego zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega kwota 2.280 zł przyznanej świadczeniobiorcy zapomogi. Pozostała kwota w wysokości 220 zł, tj. nadwyżka ponad kwotę 2.280 zł jako świadczenie pieniężne, jeżeli jest otrzymane w związku z finansowaniem działalności socjalnej, może być zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy, pod warunkiem spełnienia wszystkich przesłanek zawartych w tym przepisie.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Referencje

IPPB4/415-480/09-6/SP, interpretacja indywidualna