Czy w przypadku osiągania przychodów z tytułu działalności wykonywanej osobiście w charakterze (...)

Czy w przypadku osiągania przychodów z tytułu działalności wykonywanej osobiście w charakterze mediatora (z tytułu mediacji podejmowanych na zlecenie sądu oraz na podstawie zgłoszenia stron) przychody otrzymywane bez pośrednictwa płatnika podlegają opodatkowaniu i obowiązkowi regulowania zaliczek na poczet należnego podatku?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura ? 05 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 19 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu działalności wykonywanej osobiście w charakterze mediatora:

  • w części dotyczącej wynagrodzenia przekazanego przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej z tytułu mediacji prowadzonej na zlecenie sądu ? jest prawidłowe,
  • w pozostałej części ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 kwietnia 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu działalności wykonywanej osobiście w charakterze mediatora.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 04 czerwca 2012 r. znak: IBPB II/1/415-361/12/BJ wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 19 czerwca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest mediatorem wpisanym na listę stałych mediatorów w Sądzie Okręgowym. Prowadzenie mediacji jest to dodatkową pracą, oprócz której Wnioskodawczyni jest zatrudniona na pełny etat.

Pełnienie funkcji stałego mediatora oznacza podejmowanie mediacji zleconych przez sąd oraz na podstawie zgłoszenia stron proszących o mediacje w sprawach cywilnych.

Po przeprowadzeniu mediacji strony przekazują wynagrodzenie bezpośrednio do rąk mediatora, bez pośrednictwa sądu. Wysokość wynagrodzenia ustalana jest na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 listopada 2005 r. w sprawie wysokości wynagrodzenia i podlegających zwrotowi wydatków mediatora w postępowaniu cywilnym (Dz. U. Nr 239, poz. 2018).

W piśmie z dnia 15 czerwca 2012 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, iż podmiotami występującymi w postępowaniu mediacyjnym (stronami sporu) są zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak i osoby prowadzące działalność gospodarczą oraz osoby zarządzające podmiotami gospodarczymi (reprezentujące te podmioty).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku osiągania przychodów z tytułu działalności wykonywanej osobiście w charakterze mediatora (z tytułu mediacji podejmowanych na zlecenie sądu oraz na podstawie zgłoszenia stron) przychody otrzymywane bez pośrednictwa płatnika podlegają opodatkowaniu i obowiązkowi regulowania zaliczek na poczet należnego podatku?

Wnioskodawczy uważa, iż prowadzenie mediacji w opisanej wyżej formie, również z uwagi na niewielką ilość zleceń, nie rodzi obowiązku rejestrowania działalności gospodarczej. Od wynagrodzenia za mediacje odprowadzane są zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 18% dochodu (przychód minus poniesione wydatki) w terminie do 20-go dnia następnego miesiąca po miesiącu, w którym uzyskano przychód.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jest działalność wykonywana osobiście. Stosownie do przepisów art. 13 pkt 6 ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, Wnioskodawczyni uważa, że przychody uzyskiwane przez nią z tytułu pełnienia funkcji mediatora w postępowaniach mediacyjnych stanowią przychody, o których mowa w art. 13 pkt 6 ustawy, ponieważ:

  • wykonanie tych czynności zleca sąd,
  • czynności wykonywane są osobiście przez osobę wskazaną przez wyżej wymieniony organ, spośród kręgu osób uprawnionych.

Ponieważ wypłata świadczeń za postępowanie mediacyjne następuje bez pośrednictwa sądu zlecającego postępowanie mediacyjne, sąd nie pełni w takiej sytuacji funkcji płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni uważa, że jest zobowiązana do samodzielnego odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w trybie określonym w art. 44 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników, m. in. z tytułów określonych w art. 13 pkt 6, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 44 ust. 3a.

Zgodnie z art. 44 ust. 3a i 3c podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień ? w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Dochodem są przychody osiągnięte w danym miesiącu po odliczeniu poniesionych kosztów dotyczących osiągniętych przychodów.

Uzyskane przychody i poniesione koszty Wnioskodawczyni wykaże w złożonym, zgodnie z art. 45 ust. 1, w terminie do 30 kwietnia następnego roku podatkowego, zeznaniu podatkowym, łącząc te dochody z innymi osiągniętymi w trakcie roku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 powołanej ustawy ustawodawca wymienił źródła przychodów, w tym w pkt 2 wyszczególniono działalność wykonywaną osobiście i w pkt 9 ? inne źródła.

W myśl art. 13 pkt 6 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z kolei, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach (art. 20 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (art. 42 ust. 1 ww. ustawy).

W myśl art. 42 ust. 1a cyt. ustawy w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Na podstawie art. 42a pow. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie natomiast z art. art. 44 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1 są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 44 ust. 3a.

W myśl art. 44 ust. 3a ww. ustawy podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika (art. 44 ust. 3c ww. ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 4 powołanej ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 ? określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu (?).

Natomiast jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. (art. 22 ust. 10 ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 9 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uzyskanych na podstawie umowy, do której stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub o dzieło ? określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika lub opłacone przez podatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jest mediatorem wpisanym na listę stałych mediatorów w Sądzie Okręgowym. Pełnienie funkcji stałego mediatora oznacza podejmowanie mediacji zleconych przez sąd oraz na podstawie zgłoszenia stron proszących o mediacje w sprawach cywilnych. Podmiotami występującymi w postępowaniu mediacyjnym (stronami sporu) są zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak i osoby prowadzące działalność gospodarczą oraz osoby zarządzające podmiotami gospodarczymi (reprezentujące te podmioty). Po przeprowadzeniu mediacji strony przekazują wynagrodzenie bezpośrednio do rąk mediatora, bez pośrednictwa sądu.

W świetle ww. przepisów przychody uzyskiwane przez osoby fizyczne z tytułu pełnienia funkcji mediatora w postępowaniach mediacyjnych prowadzonych na zlecenie sądu stanowią przychody, o których mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przemawiają za tym następujące przesłanki:

  • wykonanie czynności zleca sąd,
  • czynności wykonywane są osobiście przez osobę wskazaną przez wyżej wymieniony organ, spośród ograniczonego kręgu osób uprawnionych.

Wysokość wynagrodzenia mediatora za prowadzenie postępowania mediacyjnego w sprawach cywilnych, wszczętego na podstawie skierowania sądu, i wydatki mediatora podlegające zwrotowi zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 listopada 2005 r. w sprawie wysokości wynagrodzenia i podlegających zwrotowi wydatków mediatora w postępowaniu cywilnym (Dz. U. Nr 239, poz. 2018 ze zm.).

Wobec powyższego, jeżeli wypłata wynagrodzenia za prowadzenie postępowania mediacyjnego prowadzonego na zlecenie sądu nastąpiła bez pośrednictwa sądu (jako płatnika) i wypłaty tego wynagrodzenia dokonała osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, czyli wypłaty tej nie dokonał żaden z podmiotów wymienionych w cyt. powyżej art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to Wnioskodawczyni jest zobowiązana do samodzielnego odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od ww. wynagrodzenia, w trybie określonym w art. 44 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po zakończeniu roku podatkowego - na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - Wnioskodawczyni jest zobowiązana złożyć zeznanie podatkowe o wysokości osiągniętego dochodu, wykazując w nim przedmiotowe dochody za prowadzone postępowanie mediacyjne łącznie z innymi dochodami uzyskanymi w ciągu roku.

Stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie należało więc uznać za prawidłowe.

Natomiast w sytuacji, gdy wypłaty wynagrodzenia za prowadzenie postępowania mediacyjnego prowadzonego na zlecenie sądu dokonał jeden z podmiotów wymienionych w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, osoba prawna lub jej jednostka organizacyjna lub też jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej), to Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od ww. wynagrodzenia, gdyż w takim wypadku wypłata wynagrodzenia nastąpiła za pośrednictwem płatnika ? jednego z ww. podmiotów. W takim przypadku to na tym podmiocie, tj. podmiocie dokonującym świadczenia z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 6 cyt. ustawy ? z uwagi na zapis art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? ciąży obowiązek poboru zaliczki.

Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Jak wynika z wniosku, pełnienie funkcji stałego mediatora oznacza też podejmowanie mediacji na podstawie zgłoszenia stron proszących o mediacje w sprawach cywilnych.

Zgodnie z art. 183¹ § 2 ustawy z dnia17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) mediację prowadzi się na podstawie umowy o mediację albo postanowienia sądu kierującego strony do mediacji. Umowa może być zawarta także przez wyrażenie przez stronę zgody na mediację, gdy druga strona złożyła wniosek, o którym mowa w art. 1836 § 1.

W świetle powyższego uznać należy, iż przychód uzyskany z tytułu mediacji w postępowaniu mediacyjnym prowadzonym na podstawie zgłoszenia stron ? z uwagi na brak możliwości, w tak przedstawionym stanie faktycznym, zakwalifikowania go do kategorii źródeł określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 9 cyt. ustawy.

Przy czym w tym wypadku, jeżeli wypłaty wynagrodzenia za postępowanie mediacyjne dokonała osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą albo osoba prawna, lub jej jednostka organizacyjna lub też jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, to podmiot ten ? na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-8C.

Mając na uwadze powyższe należy zatem stwierdzić, iż od uzyskanego z tytułu mediacji w postępowaniu mediacyjnym prowadzonym na podstawie zgłoszenia stron wynagrodzenia Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do samodzielnego odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Po zakończeniu roku podatkowego jest ona zobowiązana wykazać przedmiotowe dochody w zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu, łącznie z innymi dochodami uzyskanymi w ciągu roku.

Zatem również w tym zakresie stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika