Czy organizacja imprezy rekreacyjno-sportowej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2011r. (data wpływu do tut. Biura ? 06 kwietnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń sfinansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych otrzymywanych przez pracowników i członków ich rodzin, emerytów i rencistów z tytułu uczestnictwa w imprezie rekreacyjno-sportowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 kwietnia 2011r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń sfinansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych otrzymywanych przez pracowników i członków ich rodzin, emerytów i rencistów z tytułu uczestnictwa w imprezie rekreacyjno-sportowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ma zamiar zorganizować imprezę rekreacyjno-sportową wraz z ogniskiem dla pracowników i ich rodzin oraz byłych pracowników. Planowany jest wyjazd autokarem (opłata ryczałtowa za km), jednakże część uczestników zjawi się na miejscu we własnym zakresie. Ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych pokryte będą koszty wynajmu autokaru oraz zakup środków żywności na zorganizowanie ogniska. Liczba osób nie jest ograniczona szczególnie, że impreza ma się odbywać na wolnym powietrzu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy organizacja imprezy rekreacyjno-sportowej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Jeżeli tak to kto podlega temu podatkowi, uczestnicy imprezy, czy wszyscy pracownicy i ich rodziny oraz emeryci i renciści, bo do nich zostanie skierowane zaproszenie...

W jaki sposób określić kto był uczestnikiem spotkania, skoro celem są zabawy i gry, w których będą brać udział nawet osoby zupełnie spoza grona zaproszonych (np. dzieci z okolicznych domów) czy też uczestnikiem jest ten, kto zjadł kiełbaskę...

W ocenie wnioskodawcy, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń otrzymanych przez pracownika (...) do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł. Wnioskodawca stwierdził, że jeżeli więc choć częściowo wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymane to dlaczego opodatkowane mają być świadczenia nie otrzymane...

W przypadku organizacji imprezy rekreacyjno-sportowej, skierowanej do grupy osób a nie do konkretnej osoby, szczególnie, gdy istnieje możliwość uczestnictwa w tej imprezie osób spoza grupy zaproszonych (impreza na wolnym powietrzu) nie ma możliwości określenia wartości świadczenia przypadającego na konkretną osobę, nie ma więc podstawy do opodatkowania.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Na wstępie zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń sfinansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych otrzymywanych przez pracowników i członków ich rodzin, emerytów i rencistów z tytułu uczestnictwa w imprezie rekreacyjno-sportowej.

W pozostałym zakresie tj. dotyczącym opodatkowania świadczeń sfinansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych otrzymanych przez pracowników jak i członków ich rodzin z tytułu uczestniczenia w spotkaniu integracyjnym, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie Znak: IBPBII/1/415-382/11/BD.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest m.in. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1) oraz inne źródła (pkt 9).

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższej definicji przychodów pracownika wynika, iż ustawodawca zaliczył do niej nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy, wykonywania usług, bądź udostępniania rzeczy lub praw.

W myśl natomiast art. 20 ust. 1 powołanej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu podatnika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika, czy też byłego pracownika (emeryta lub rencisty) związanych ze stosunkiem pracy zalicza się zatem między innymi różnego rodzaju spotkania o charakterze imprez integracyjnych czy też imprez rekreacyjno-sportowych, a w zasadzie ich wartość.

Jeżeli przedmiotem nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatnego nie jest rzecz lub usługa wchodząca w zakres działalności pracodawcy, wartość pieniężną tego rodzaju świadczenia ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy (art. 12 ust. 3 ww. ustawy). Stąd też, w sytuacji usług czy też towarów zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

W myśl przepisu art. 11 ust. 2a ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

• jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia ? według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
• jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione ? według cen zakupu,
• jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku ? według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
• w pozostałych przypadkach ? na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
  
  

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 67 cyt. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymywanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że zwolnienie od podatku dochodowego rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracowników, możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

• świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego lub pieniężnego,
• źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,
• świadczenie ma związek z finansowaniem działalności socjalnej,
• wartość tych świadczeń rzeczowych nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.
  
  

Zgodnie natomiast z treścią art. 21 ust. 1 pkt 38 cyt. ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Z kolei art. 30 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy stanowi, iż z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 ? pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10 % należności.

Z analizy treści powołanych wyżej przepisów wynika, iż zwolnienie świadczeń otrzymywanych przez emerytów i rencistów ma szeroki zakres. Dotyczą one bowiem wszystkich świadczeń otrzymywanych w związku z uprzednio łączącym emeryta i rencistę stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracą nakładczą i spółdzielczym stosunkiem pracy. Ważne jest, aby beneficjentem świadczenia była osoba, która posiada status emeryta lub rencisty oraz, aby udzielone tym osobom świadczenie wynikało z uprzednio łączącego ich stosunku służbowego, czy stosunku pracy (stosunków pokrewnych).

W przedmiotowej sprawie najistotniejszą do rozstrzygnięcia kwestią jest zidentyfikowanie samego świadczenia oraz momentu jego otrzymania.

Świadczeniem nieodpłatnym będzie udział w imprezie rekreacyjno-sportowej sfinansowanej przez wnioskodawcę. Wartość tego świadczenia to koszt jednostkowy udziału poszczególnych uczestników w imprezie. Poruszoną przez wnioskodawcę kwestię trudności w ustaleniu ilości osób uczestniczących w ww. imprezie, należy uznać za problem organizacyjny, możliwy do rozwiązania. Jeżeli odpłatność za zorganizowanie imprezy będzie dokonana ryczałtowo, to koszt całkowity należy podzielić przez liczbę uczestników (pracowników i członków ich rodzin oraz byłych pracowników), którzy wzięli w niej udział, a następnie przypisać tak obliczoną kwotę do przychodu ze stosunku pracy pracownika lub emeryta czy też rencisty.

To oznacza, iż środki z niego przekazywane winny być rozdysponowane zgodnie z zasadami zawartymi w ustawie z dnia 04 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996r. Nr 70, poz. 335 ze zm.). Adresatami (odbiorcami) tychże środków są więc, zgodnie z treścią wskazanej ustawy, określone osoby (a nie krąg osób otwartych ? tj. spoza grona, dla którego pomoc z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jest przeznaczona), spełniające określone warunki. Trudno zatem przyjąć, iż dysponent zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (wnioskodawca) nie dokonuje podziału tychże środków zgodnie z literą prawa i nie jest w stanie wskazać osób, które środki te otrzymały.

Podkreślić również należy, iż na wysokość przychodu powstałego w związku z uczestnictwem w imprezie rekreacyjno-sportowej nie będzie miał wpływy poziom wykorzystania poszczególnych atrakcji przewidzianych dla uczestników, bowiem cena (opłata ryczałtowa), którą będzie uiszczał pracodawca za zorganizowanie imprezy nie będzie uzależniona od stopnia ?skonsumowania? tych atrakcji przez uczestników imprezy. Innymi słowy, z podatkowego punktu widzenia bez znaczenia jest ile i jakie dania i napoje skonsumuje uczestnik imprezy, jak również czy będzie brał udział i w jakim zakresie skorzysta z atrakcji przewidzianych podczas imprezy rekreacyjno-sportowej.

Podkreślenia wymaga fakt, iż przychód w wysokości kosztów przypadających na członków rodzin pracowników, którzy będą brali udział w imprezie rekreacyjno-sportowej będzie podlegał doliczeniu do przychodu ze stosunku pracy pracownika. Należy zwrócić uwagę, iż gdyby nie łączący go z pracodawcą stosunek pracy nie otrzymałby on (ani członek rodziny) tego świadczenia.

Biorąc powyższe pod uwagę nieodpłatne świadczenie dla pracowników i ich rodzin w postaci uczestnictwa w imprezie organizowanej przez wnioskodawcę stanowił będzie dla pracowników przychodem ze stosunku pracy, od którego wnioskodawca jest zobowiązany obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych według zasad określonych w art. 31, 32 i 38 ustawy, o ile nie wystąpią przesłanki do zwolnienia z opodatkowania.

Tak więc, mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż świadczenie przekazane pracownikom i członkom ich rodzin w postaci sfinansowania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych imprezy rekreacyjno-sportowej będzie przychodem pracownika; przy czym przychód ten będzie korzystał ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kwoty 380,00 zł (kwota ta obejmuje wartość rzeczowych i pieniężnych świadczeń otrzymanych w skali całego roku podatkowego). Jednakże od nadwyżki kwoty 380 zł wnioskodawca winien naliczyć podatek dochodowy.

W przypadku udziału w imprezie rekreacyjno-sportowej emerytów i rencistów otrzymane świadczenie może skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie cyt. art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Z kolei od nadwyżki powyżej kwoty zwolnienia, zgodnie z przepisem art. 30 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy - pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10 % należności.

Wobec powyższego, stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.