Jakie są skutki podatkowe udzielenia bonifikaty 50% od opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania (...)

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udzielenia bonifikaty 50% od opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Burmistrz miasta na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 3, art. 39 ustawy z dnia 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), art. 3 ust. 2, art. 4 ust. 2, art. 4 ust. 9, art. 4 ust. 15 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. z 2005 r. Nr 175, poz. 1459 ze zm.), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), art. 47 § 1, art. 53 § 1, art. 56 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) wydał, na wniosek użytkownika wieczystego, decyzję o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości gruntowej. Opłata za przekształcenie została ustalona na podstawie operatu szacunkowego przy zastosowaniu 50% bonifikaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota bonifikaty 50% od opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, dla osób które prawo do tego użytkowania uzyskały przed dniem 05 grudnia 1990 r. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawczyni, powołując treść art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdza, iż podstawową zasadą podatku jest zasada powszechności opodatkowania. Wskazuje również, iż źródła przychodów zostały dookreślone w art. 10 w związku z art. 20 ww. ustawy.

Zawarte w art. 20 omawianej ustawy wyrażenie ?w szczególności? pozwala na rozszerzenie katalogu źródeł i zaliczenie do tej kategorii także innych przychodów.

Zapisy art. 21 powołanej ustawy nie wymieniają udzielonych bonifikat jako przychodów, które korzystają ze zwolnienia podatkowego, tym samym Wnioskodawczyni stwierdza, iż wchodzimy w obszar nieostro zdefiniowany.

Art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy stanowi, że ze zwolnienia korzystają jedynie dochody uzyskane przy wykupie zakładowych mieszkań lub budynków mieszkalnych.

Bonifikata udzielona w związku z przekształceniem prawa użytkowania wieczystego w prawo własności korzysta ze zwolnienia podatkowego, jeśli była udzielona na podstawie art. 68 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w związku z art. 67 ust. 3. Oferta zakupu z bonifikatą jest tutaj nieograniczona, co oznacza, że prawo nie jest ograniczone do konkretnych osób lub grup osób, więc korzystanie z upustu jakim jest bonifikata w tym przypadku będzie podatkowo obojętne.

Zarówno artykuły wymienione w opisanym powyżej stanie faktycznym jak i art. 68 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w związku z art. 67 ust. 3, który wskazywany jest w dostępnych interpretacjach podatkowych nie dowodzą jednoznacznie, że udzielona bonifikata korzysta ze zwolnienia podatkowego.

Bonifikata udzielona na podstawie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości jest kierowana do szerokiego grona odbiorców; jest adresowana do osób, które uzyskały prawo wieczystego użytkowania przed 05 grudnia 1990 r. Tym osobom udzielana jest 50% bonifikata.

Zdaniem Wnioskodawczyni nie jest to ograniczona grupa odbiorców, z przywileju mogą korzystać wszyscy beneficjenci pragnący przekształcić prawo użytkowania wieczystego w prawo własności.

Wobec powyższego jest to stan, który przedstawiony jest w dostępnych indywidualnych interpretacjach podatkowych i zdaniem Wnioskodawczyni bonifikata udzielona na podstawie ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości nie powinna zostać opodatkowana.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. Nr 175, poz. 1459 ze zm.) osoby fizyczne i prawne będące w dniu 13 października 2005 r. użytkownikami wieczystymi nieruchomości mogą wystąpić z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego tych nieruchomości w prawo własności.

Z art. 1 ust. 3 ww. ustawy wynika, iż z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości mogą również wystąpić osoby fizyczne i prawne będące następcami prawnymi osób, o których mowa w ust. 1 i 1a, oraz osoby fizyczne i prawne będące następcami prawnymi osób, o których mowa w ust. 2.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy decyzję o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości wydaje wójt, burmistrz, prezydent miasta, zarząd powiatu albo zarząd województwa - odpowiednio w przypadku nieruchomości stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego.

Prawo użytkowania wieczystego przekształca się w prawo własności nieruchomości z dniem, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna. Decyzja ta stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej (art. 3 ust. 2 ww. ustawy).

Decyzja o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nie narusza praw osób trzecich (art. 3 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy osoba, na rzecz której zostało przekształcone prawo użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, jest obowiązana do uiszczenia dotychczasowemu właścicielowi opłaty z tytułu tego przekształcenia, z zastrzeżeniem art. 5.

Z przepisu art. 4 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż w decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1, właściwy organ ustala opłatę z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Do ustalenia tej opłaty stosuje się odpowiednio przepisy art. 67 ust. 3a i art. 69 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651ze zm.).

W odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa osobom fizycznym, które prawo użytkowania wieczystego uzyskały przed dniem 5 grudnia 1990 r., oraz ich następcom prawnym, organ właściwy do wydania decyzji udziela, na ich wniosek, 50% bonifikaty od opłaty, o której mowa w ust. 1 (art. 4 ust. 9 ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Burmistrz miasta na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 3, art. 39 ustawy z dnia 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, art. 3 ust. 2, art. 4 ust. 2, art. 4 ust. 9, art. 4 ust. 15 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, art. 47 § 1, art. 53 § 1, art. 56 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa wydał, na wniosek użytkownika wieczystego, decyzję o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości gruntowej. Opłata za przekształcenie została ustalona na podstawie operatu szacunkowego przy zastosowaniu 50% bonifikaty.

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia bonifikaty, rabatu.

Słownik wyrazów obcych Kopalińskiego definiuje pojęcie - bonifikata, rabat, opust, upust, jako zniżkę ceny dóbr lub usług, przyznawaną przez sprzedającego (wykonawcę usługi) po dokonaniu transakcji. W praktyce udzielenie bonifikaty polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Ceną - zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 05 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1050 ze zm.) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Skoro cena sprzedaży ulega zmniejszeniu, u nabywcy następuje przysporzenie majątku stanowiące różnicę pomiędzy wartością towaru, a faktycznie zapłaconą ceną.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania ?w szczególności?, definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić zatem w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Należy jednak zaznaczyć, że nie w każdym przypadku przysporzenie to będzie rodziło skutek podatkowy. Jeśli bowiem bonifikaty udzielane będą ściśle na zasadach określonych w ustawie a krąg osób uprawnionych do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności z bonifikatą będzie nieograniczony, udzielenie bonifikaty będzie podatkowo obojętne.

Jeżeli zatem prawo beneficjentów nie będzie ograniczone do konkretnych osób lub grup osób indywidualnie oznaczonych i bonifikata na takich samych zasadach przyznana będzie wszystkim osobom uprawnionym do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności (a nie tylko osób na ich wniosek, na podstawie indywidualnej decyzji), to korzystanie z tej bonifikaty należy uznać za neutralne podatkowo.

Biorąc jednak pod uwagę przedstawiony stan faktyczny i ww. przepisy prawa stwierdzić należy, iż kwota udzielonych osobom fizycznym (w tym Wnioskodawczyni) ? tj. osobom na rzecz, których zostało przekształcone prawo użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, a które to prawo użytkowania wieczystego osoby te uzyskały przed dniem 5 grudnia 1990 r. ? na ich wniosek, przez Burmistrza miasta, na podstawie decyzji administracyjnej, 50% bonifikaty od opłaty, o której mowa w art. 4 ust. 1 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, stanowi dla beneficjentów bonifikat (również i Wnioskodawczyni) przychód podlegającego opodatkowaniu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bowiem bonifikatę w wysokości 50% uzyskują tylko te osoby, które wystąpiły z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności a nie wszystkie osoby, na rzecz których zostało przekształcone prawo użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości. Bonifikata taka dotyczy zatem konkretnych osób ? również Wnioskodawczyni (nie wszystkich występujących o przekształcenie ww. prawa).

Skoro zatem bonifikata dotyczy tylko konkretnych osób, którą jest m.in. Wnioskodawczyni, to wartość bonifikaty stanowi dla niej przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1, w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.