Czy osoba niepełnosprawna może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej w związku z zakupem łóżka ?CERAGEM??

Czy osoba niepełnosprawna może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej w związku z zakupem łóżka ?CERAGEM??

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku, który wpłynął do Organu 06 kwietnia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną wydatku poniesionego na zakup łóżka CERAGEM - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 kwietnia 2010r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną wydatku poniesionego na zakup łóżka CERAGEM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

Od 2001r. wnioskodawczyni choruje na kręgosłup. W maju 2009r., w trakcie kolejnego leczenia, schorzenie nasiliło się. Wnioskodawczyni korzystała z licznych zabiegów rehabilitacyjnych, masaży, leczyła się również farmakologicznie przyjmując zastrzyki, tabletki, maści i wiele innych środków przeciwbólowych.

Po jednej z kolejnych wizyt lekarskich dowiedziała się, że stan jej zdrowia wymaga intensywnej rehabilitacji oraz, że istnieje na rynku firma, która umożliwia swoim przyszłym klientom korzystanie z jednego zabiegu dziennie. Korzystając z łóżka masującego CERAGEM wnioskodawczyni zauważyła znaczną poprawę swojego stanu zdrowia, która umożliwiła jej samodzielne poruszanie się i funkcjonowanie w życiu codziennym. W związku z tym wnioskodawczyni zdecydowała się na zakup urządzenia masującego, przeznaczając na nie oszczędności z całego swojego życia. Zakupu dokonano w dniu 22 października 2009r. na potwierdzenie czego wnioskodawczyni posiada fakturę VAT.

Lekarz neurolog, który prowadził kartę choroby zauważył znaczną poprawę stanu zdrowia wnioskodawczyni, w związku z czym wydał jej stosowne zaświadczenie, które jasno stwierdza fakt, iż zakup łóżka masującego w jej przypadku był w pełni uzasadniony.

W dniu 22 stycznia 2010r., wnioskodawczyni otrzymała orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, zgodnie z którym została zaliczona do lekkiego stopnia niepełnosprawności. Jako symbol przyczyny niepełnosprawności wskazano ? 05-R. Orzeczenie wydano na okres do 21 stycznia 2012r. a jako datę ustalenia stopnia niepełnosprawności wskazano datę 31 listopada 2009r. Ze wskazań na orzeczeniu wynika, że wnioskodawczyni wymaga zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawczyni może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej w związku z zakupem łóżka ?CERAGEM?...

Zdaniem wnioskodawczyni, spełnia ona warunki wynikające z ulgi rehabilitacyjnej i dlatego może odliczyć od podatku zakup łóżka CERAGEM.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b ? 7g tego artykułu.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d tej ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

  1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
  2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
  3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Na podstawie art. 26 ust. 7f ww. ustawy o podatku dochodowym ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

  1. I grupy inwalidztwa ? należy przez to rozumieć odpowiednio osoby w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:
    1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
    2. znaczny stopień niepełnosprawności,
  2. II grupy inwalidztwa ? należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
    1. całkowitą niezdolność do pracy albo
    2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 26 ust. 7g ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997r.

Wysokość wydatków, o których mowa powyżej ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14 (art. 26 ust. 7c ustawy).

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Mając na względzie powołane przepisy należy stwierdzić, że określenie ?indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji? oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że:

  1. osoba niepełnosprawna winna ponieść wydatek na zakup lub naprawę sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych,
  2. pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek,
  3. zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu i ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,
  4. cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.

Jak z wyżej powołanych przepisów wynika ustawodawca w art. 26 ust. 7a ww. ustawy wyraźnie określił, które wydatki uznaje za wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, uprawniające osobę niepełnosprawną do dokonania odliczeń od dochodu.

Na podstawie ww. przepisów prawa można stwierdzić, iż osobie, która posiada lekki stopień niepełnosprawności przysługuje uprawnienie do odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatku na zakup urządzenia masującego CERAGEM, które zaleca stosować lekarz specjalista w związku z orzeczonym stopniem niepełnosprawności jeżeli urządzenie to spełnia wymogi sprzętu rehabilitacyjnego i o ile spełnione zostały warunki określone w treści powołanego wyżej art. 26 ust. 7b, 7c, 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że wnioskodawczyni od 2001r. choruje na kręgosłup i leczy się u lekarza neurologa. W dniu 22 stycznia 2010r., wnioskodawczyni otrzymała orzeczenie o zaliczeniu jej do lekkiego stopnia niepełnosprawności w związku z upośledzeniem narządu ruchu (symbol niepełnosprawności ? 05-R ). W orzeczeniu tym jako datę ustalenia stopnia niepełnosprawności wskazano - 31 listopada 2009r. Orzeczenie wydano na okres do 21 stycznia 2012r. W dniu 22 października 2009r. wnioskodawczyni zakupiła łóżko masujące CERAGEM. Wnioskodawczyni posiada fakturę zakupu urządzenia oraz stosowne zaświadczenie od lekarza neurologa o celowości dokonanego zakupu.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności i stan faktyczny i prawny sprawy należy stwierdzić, że na przeszkodzie dokonania przez wnioskodawczynię ww. odliczenia stoi fakt rozbieżności istniejący pomiędzy datą zakupu przez wnioskodawczynię urządzenia masującego CERAGEM (22 października 2009r.) a datą ustalenia stopnia niepełnosprawności (30 listopada 2009r.). Należy bowiem wskazać, że podstawowym warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne zgodnie z ww. przepisami jest posiadanie przez osobę, która poniosła wydatek, orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności. Co do zasady więc, odliczeniu podlegają wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, iż stopień niepełnosprawności datowany jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik, który posiada orzeczenie o niepełnosprawności może odliczyć wydatki poniesione od dnia wskazanego w orzeczeniu jako data ustalenia stopnia niepełnosprawności.

Powyższe oznacza, że zakup urządzenia rehabilitacyjnego dokonany przed datą ustalenia stopnia niepełnosprawności wskazaną w orzeczeniu z dnia 22 stycznia 2010r. wyklucza możliwość odliczenia przez osobę niepełnosprawną wydatku poniesionego na zakup urządzenia masującego CERAGEM od dochodu w zeznaniu rocznym za 2009r. w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Należy tu nadmienić, że rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 6 i dalszych jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie Naczelnego Sadu Administracyjnego, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy stanowiące ulgi winny być interpretowane ściśle, niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca. Fakt leczenia schorzeń kręgosłupa od 2001r. jest niewystarczający wobec treści zawartych w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności z dnia 22 stycznia 2010r.

Brak jest zatem podstaw do uznania, iż powyższy wydatek spełnia warunki do odliczenia, określone w art. 26 ust.7a pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawczyni w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

W związku z dołączeniem do wniosku kserokopii dokumentów należy zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika