Czy wnioskodawczyni ma prawo do skorzystania z opodatkowania jako osoba samotnie wychowująca dziecko (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 06 maja 2009r. (data wpływu do tut. Biura ? 06 maja 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dzieci w sytuacji, gdy dziecko otrzymuje rentę rodzinną w Polsce oraz rentę sierocą z Hiszpanii ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 maja 2009r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dzieci w sytuacji, gdy dziecko otrzymuje rentę rodzinną w Polsce oraz rentę sierocą z Hiszpanii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 1998r. w Hiszpanii na skutek wypadku przy pracy zmarł mąż wnioskodawczyni. Na podstawie hiszpańskich przepisów prawnych wnioskodawczyni otrzymała z odpowiedniej hiszpańskiej instytucji rentę wdowią i sierocą. Również dwie jej córki z tego samego tytułu otrzymały renty sieroce. Równocześnie w Polsce, na skutek spełnienia warunków, o których mowa w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z polskiej instytucji ubezpieczeniowej wnioskodawczyni oraz każda córka otrzymała rentę rodzinną. Składając zeznanie roczne PIT-36 za 2008r. z uwagi na spełnienie warunków o jakich mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych co do jednej z córek, wnioskodawczyni wybrała sposób opodatkowania jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawczyni ma prawo do skorzystania z opodatkowania jako osoba samotnie wychowująca dziecko z uwagi na fakt, że córka otrzymuje rentę sierocą z Hiszpanii...

Zdaniem wnioskodawczyni, dzięki spełnieniu przez nią wszystkich warunków, o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma prawo do skorzystania z możliwości opodatkowania jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Jej 21-letnia córka, ucząca się w szkole, o której mowa w przepisach o systemie oświaty, w roku 2008 uzyskała przychody tylko ze źródła jakim jest renta sieroca z Hiszpanii. Aby skorzystać ze sposobu opodatkowania jako osoba samotnie wychowująca dziecko, dziecko nie może osiągnąć w roku podatkowym dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej. A więc renta rodzinna w jakiejkolwiek wysokości nie odbiera prawa do preferencyjnego opodatkowania. Rentę sierocą z Hiszpanii należy traktować na równi z rentą rodzinną, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zapis co do renty rodzinnej należy interpretować przede wszystkim językowo ? ustawodawca nie ograniczył w treści przepisu, że chodzi o rentę rodzinną, o której mowa w ustawie o emeryturach i rentach z ZUS (gdyby miał taki zamiar, to zostałoby to wprost zapisane, tak jak np. ograniczył rodzaje szkół w pierwszym zdaniu art. 6 ust. 4 pkt 3 ? zapis dotyczy szkół, o których mowa w ustawie o systemie oświaty, czy np. w art. 27b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie stwierdzono, że odliczona od podatku może być składka na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych). W przypadku renty rodzinnej, o której mowa w art. 6 ust. 4 ? nie ma znaczenia kraj wypłaty tego świadczenia. Ważne jest, aby to świadczenie zostało wypłacone na podstawie tych samych przesłanek co renta rodzinna w Polsce. Córka wnioskodawczyni otrzymuje zarówno rentę wdowią i sierocą z Hiszpanii, jak i rentę rodzinną w Polsce, a powodem wypłaty tych świadczeń była śmierć jej męża. Jest to fakt świadczący o tym, że pomimo różnicy w nazwie, są to te same świadczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wprowadzona ustawą z 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ) zmieniła m.in. treść przepisu art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej ustawa ma zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009r. z wyjątkiem m.in. zmian dotyczących art. 6, które mają zastosowanie do uzyskanych dochodów od dnia 1 stycznia 2008r. a więc mają zastosowanie w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu nadanym ww. nowelizacją, od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Stosownie do art. 6 ust. 8 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 cyt. ustawy).

Ponadto art. 6 ust. 10 ww. ustawy określa, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1, tj. po dniu 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Ustawodawca wprowadzając uprawnienie polegające na możliwości rozliczenia się w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci wyraźnie określił warunki, jakie należy spełnić by móc z niego skorzystać. Jednym z tych warunków jest nie uzyskiwanie przez dzieci (dziecko) dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Jak wynika z wniosku w 1998r. w Hiszpanii na skutek wypadku przy pracy zmarł mąż wnioskodawczyni. Z tego tytułu wnioskodawczyni oraz dwie jej córki otrzymały z hiszpańskiej instytucji rentę wdowią i sierocą. Równocześnie w Polsce, na skutek spełnienia warunków, o których mowa w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z polskiej instytucji ubezpieczeniowej wnioskodawczyni oraz każda córka otrzymała rentę rodzinną.

Uprawnienia do renty rodzinnej ustalają instytucje każdego z państw na podstawie stosownych przepisów krajowych z uwzględnieniem przepisów rozporządzeń wspólnotowych. W Polsce kwestię tę reguluje ustawa z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - t. j. Dz. U. z 2004r. Nr 39, poz. 353 ze zm.

Od dnia 1 maja 2004r. (tj. dnia przystąpienia Polski do struktur Unii Europejskiej) stosuje się - w zakresie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego ? przepisy następujących rozporządzeń Rady (EWG):

• Nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego w stosunku do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek oraz członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 149 z 5 lipca 1971r.), oraz
• Nr 574/72 z dnia 21 marca 1972r. (Dz. Urz. UE L 74 z 21 marca 1972r.) w sprawie wykonywania rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, które zgodnie z art. 249 zd. 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz. U. z 2004r. Nr 90 poz. 864/2 ze zm.) mają zasięg ogólny, wiążą w całości i są bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
  
  

Koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego pozwala na wyeliminowanie skutków podlegania różnym systemom zabezpieczenia społecznego różnych państw, przede wszystkim w związku ze zmianami miejsca pobytu lub zamieszkania.

Artykuł 2 ust. 2 rozporządzenia Nr 1408/71 stanowi, iż przepisy tego aktu prawnego stosuje się do osób pozostałych przy życiu po śmierci pracowników najemnych lub osób prowadzących działalność na własny rachunek, lub studentów, którzy podlegali ustawodawstwu jednego lub kilku Państw Członkowskich, niezależnie od obywatelstwa tych osób, o ile osoby pozostałe przy życiu są obywatelami jednego z Państw Członkowskich lub bezpaństwowcami, lub uchodźcami, zamieszkałymi na terytorium jednego z Państw Członkowskich.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ww. rozporządzenia osoby, do których stosuje się przepisy tegoż rozporządzenia, podlegają obowiązkom i korzystają z praw wynikających z ustawodawstwa każdego Państwa Członkowskiego na tych samych warunkach co obywatele tego Państwa, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych zawartych w niniejszym rozporządzeniu.

Zgodnie z art. 4 rozporządzenia Nr 1408/71, rozporządzenie to stosuje się do wszystkich ustawodawstw odnoszących się do działów zabezpieczenia społecznego, które dotyczą m.in. świadczeń dla osób pozostałych przy życiu (art. 4 lit. d), świadczeń z tytułu śmierci (lit. f).

Zatem przepisy w zakresie renty rodzinnej stosuje się w odniesieniu do obywateli Państw Członkowskich Unii Europejskiej na zasadzie równego traktowania.

W świetle powyższego, otrzymywaną z Hiszpanii rentę sierocą można uznać za rentę rodzinną, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż wnioskodawczyni ma prawo do skorzystania z preferencyjnej formy opodatkowania jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.