Czy finansowane przez Urząd Miejski Przewodniczącemu Rady koszty rozmów telefonicznych oraz radnym (...)

Czy finansowane przez Urząd Miejski Przewodniczącemu Rady koszty rozmów telefonicznych oraz radnym koszty artykułów biurowych są zwolnione z podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2009r. (wpływ do tut. Biura w dniu 18 maja 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania przez Urząd Miejski Przewodniczącemu Rady kosztów rozmów telefonicznych oraz radnym kosztów artykułów biurowych - jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania przez Urząd Miejski Przewodniczącemu Rady kosztów rozmów telefonicznych oraz radnym kosztów artykułów biurowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich Przewodniczący Rady ma ustalony limit na telefon komórkowy ? płatny ze środków bieżących Urzędu oraz radni otrzymują artykuły biurowe (tj. kalendarz, długopis) jako element ich pracy.

Pracownicy Urzędu z celu podniesienia kwalifikacji zawodowych uczestniczą w szkoleniach finansowanych przez pracodawcę. Jako uczestnicy szkolenia mają zapewnione wyżywienie, noclegi oraz pokryte koszty dojazdu. Po zakończeniu szkolenia Urząd otrzymuje od organizatora szkolenia rachunek za udział pracownika w szkoleniu oraz odrębny rachunek z wymienionymi kosztami noclegu i wyżywienia wystawiony przez usługodawcę gdzie odbywało się szkolenie.

Pracownicy Urzędu zajmujący kierownicze stanowiska dysponują służbowymi telefonami komórkowymi wraz z przyznanym limitem do wykorzystania na rozmowy służbowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy koszt rozmów telefonicznych Przewodniczącego Rady oraz koszt artykułów biurowych radnych z racji pełnienia obowiązków społecznych stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, czy też przychód ten podlega zwolnieniu podatkowemu wynikającemu z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kwoty 2.280 zł...
  2. Czy w przypadku kiedy koszt wyżywienia wyszczególniony odrębnie na rachunku uczestnika szkolenia przewyższa kwotę diety tj. 23 zł, to czy nadwyżka ponad kwotę diety podlega opodatkowaniu czy też podlega zwolnieniu od podatku w myśl art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
  3. Czy limit na rozmowy służbowe wykorzystywany przez pracowników zajmujących kierownicze stanowiska podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym...

Zdaniem wnioskodawcy, finansowanie kosztów rozmów telefonicznych Przewodniczącego Rady Miejskiej oraz materiałów biurowych, które otrzymują radni z racji pełnienia przez nich obowiązków społecznych i obywatelskich podlegają zwolnieniu przedmiotowemu określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozmowy telefoniczne i artykuły biurowe są zaliczane do niezbędnych kosztów pracy radnych.

Według wnioskodawcy pracownicy Urzędu uczestniczą w szkoleniach finansowanych przez Urząd. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 października 1993r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych, skierowanemu przez Urząd pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych, zapewnia się: zwrot kosztów uczestnictwa, w tym zakwaterowania, wyżywienia i przejazdu. W przypadku kiedy pracownik skierowany na szkolenie przedstawia odrębne rachunki za udział w szkoleniu oraz za noclegi i wyżywienie wystawione przez dwie różne instytucje, tutejszy Urząd pokrywa koszty i zwalnia je z podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli zalicza te koszty do wartości świadczeń przyznanych (zgodnie z odrębnymi przepisami) na podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

Zdaniem wnioskodawcy limit na służbowe rozmowy telefoniczne wykorzystywany przez osoby zajmujące kierownicze stanowiska w Urzędzie nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie jest przychodem w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozmowy te są prowadzone na potrzeby Urzędu i w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych przez te osoby.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania przez Urząd Miejski Przewodniczącemu Rady kosztów rozmów telefonicznych oraz radnym kosztów artykułów biurowych.

W pozostałym zakresie wniosek rozstrzygnięto interpretacjami indywidualnymi ? Znak: IBPB II/1/415-630/09/MK, IBPB II/1/415-631/09/MK.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Z przepisu art. 13 pkt 5 ww. ustawy wynika, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Z obowiązkami społecznymi i obywatelskimi mamy do czynienia w przypadku czynności i zadań związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych jakimi są obowiązki wynikające z funkcji np. radnego, posła czy senatora. Będą to przede wszystkim obowiązki związane z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej (zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej). Dotyczy to również określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe), w tym również w ramach wolontariatu. O pełnieniu obowiązku obywatelskiego możemy mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwa jako obywatel zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych. Z pełnieniem obowiązków społecznych mamy zaś do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego lub zawodowego) jako reprezentant pewnej społeczności biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie. Powyższe oznacza, że pojęcie obowiązków społecznych i obywatelskich jest spełnione w przypadku czynności i zadań, związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych, a takimi niewątpliwie są obowiązki radnego.

Zgodnie z art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) na zasadach ustalonych przez radę gminy radnemu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych. Wysokość diet przysługujących radnemu nie może przekroczyć w ciągu miesiąca łącznie półtorakrotności kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1999r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 110, poz. 1255, z 2000r. Nr 19, poz. 239 oraz z 2001r. Nr 85, poz. 924 i Nr 100, poz. 1080). Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość diet przysługujących radnemu w ciągu miesiąca, uwzględniając liczbę mieszkańców gminy, przy czym kwota wymieniona w ust. 6 oznacza maksymalną wysokość diet w gminach o największej liczbie mieszkańców (art. 25 ust. 6 i 7 ustawy o samorządzie gminy).

Zgodnie z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2000r. w sprawie maksymalnej wysokości diet przysługujących radnemu gminy (Dz. U. z 2000r. Nr 61, poz. 710) radnemu przysługują w ciągu miesiąca diety w wysokości do:

  1. 100% maksymalnej wysokości diety w gminach powyżej 100 tys. mieszkańców,
  2. 75% maksymalnej wysokości diety w gminach od 15 tys. do 100 tys. mieszkańców,
  3. 50% maksymalnej wysokości diety w gminach poniżej 15 tys. mieszkańców.

W myśl § 3 rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji z dnia 31 lipca 2000r. w sprawie sposobu ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych gminy (Dz. U. Nr 66, poz. 800) z tytułu podróży służbowej przysługują:

  1. diety

  2. zwrot kosztów:

  1. przejazdów z miejscowości określonej przez przewodniczącego rady gminy w poleceniu wyjazdu służbowego do miejsca stanowiącego cel podróży i z powrotem,

  2. noclegów,

  3. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,

  4. innych udokumentowanych wydatków.


Jak zatem wynika z powołanych przepisów ustawy o samorządzie gminy i wydanych na jej podstawie rozporządzeniach właściwe przepisy przewidują jedynie możliwość ustanowienia dla radnych diet i kosztów podróży służbowej. Nie dopuszczają w tym zakresie żadnych innych rekompensat czy też finansowania innych wydatków dokonywanych na rzecz radnych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Przewodniczący Rady ma ustalony limit na telefon komórkowy a radni otrzymują artykuły biurowe (tj. kalendarz, długopis) jako element ich pracy. Wymienione świadczenia są finansowane ze środków bieżących Urzędu Miasta.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż radni wykonują czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich. W związku z czym, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnieniu z podatku dochodowego podlegają tylko diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych, o których mowa w art. 25 ust. 4 i ust. 6 ustawy o samorządzie gminnym, do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł. Finansowanie natomiast przez Urząd Miejski innych wydatków dla radnych, tj. ustalonego dla Przewodniczącego Rady limitu kosztów rozmów telefonicznych oraz kosztów materiałów biurowych stanowi nieodpłatne świadczenie, które należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód z działalności wykonywanej osobiście nie podlegający zwolnieniu od podatku dochodowego.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Referencje

IBPBII/1/415-630/09/MK, interpretacja indywidualna

IBPBII/1/415-631/09/MK, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika