prawo do zastosowania ulgi prorodzinnej sygn: IBPBII/1/415-498/12/HK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 06 maja 2012 r. (data wpływu do tut. Biura ? 10 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia ulgi z tytułu wychowania dziecka - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia ulgi z tytułu wychowania dziecka.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest samotną matką dwójki dzieci. W rozliczeniu rocznym za 2011 r. dokonała odliczenia pełnej ulgi na dwójkę dzieci. Jej młodsze dziecko nie zna swojego ojca, ojciec dziecka nie interesuje się nim, nie utrzymuje z dzieckiem ani z Wnioskodawczynią żadnych kontaktów poza salą sądową. Ojciec dziecka nie daje dziecku prezentów, nie spotyka się z nim, w żaden sposób nie wykonuje władzy rodzicielskiej chociaż nie jest jej pozbawiony. Płaci on tylko zasądzone na dziecko alimenty. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni nie ma żadnych kontaktów z ojcem dziecka i tylko i wyłącznie ona faktycznie wykonuje przysługującą i ciążącą na niej władzę rodzicielską, dokonała pełnego odliczenia ulgi na dziecko w rozliczeniu rocznym za 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni miała prawo do odliczenia pełnej ulgi za 2011 r. na dziecko, którego ojciec nie wykonuje w stosunku do niego władzy rodzicielskiej (dziecko go nie zna, nie widuje ojca, ojciec dziecka się nim nie interesuje) i z którym nie ma ani ona, ani dziecko żadnych kontaktów?

Wnioskodawczyni wskazała, iż zgodnie z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma prawo dokonać odliczenia ulgi na małoletnie dziecko, jeżeli w stosunku do tego dziecka w roku podatkowym wykonywał władzę rodzicielską. Zgodnie z art. 93 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, natomiast zgodnie z art. 95 władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy na osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowywania dziecka z poszanowaniem jego godności i praw.

Wnioskodawczyni uważa, iż jeżeli ojciec jej dziecka nie zna go, nie interesuje się nim, nie robi prezentów, nie zabiera na wakacje, nigdy się z dzieckiem nie kontaktuje to w żaden sposób nie wykonuje władzy rodzicielskiej nawet jeżeli nie jest jej pozbawiony przez sąd. Sam fakt płacenia alimentów zasądzonych przez sąd nie może być w żaden sposób utożsamiany z wykonywaniem władzy rodzicielskiej. Jedyną osobą która wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka jest Wnioskodawczyni jako matka dziecka. To na niej spoczywa cały ciężar opieki nad dzieckiem, zapewnienia dziecku jedzenia, ubrania, wizyt u lekarza, lekarstw, rozrywek, wypoczynku w czasie wakacji i wszystkiego co jest niezbędne dziecku do właściwego rozwoju.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż jeżeli tylko ona faktycznie wykonuje nad dzieckiem władzę rodzicielską i nie ma ani ona, ani dziecko żadnych kontaktów z ojcem dziecka to przysługuje jej prawo do odliczenia pełnej ulgi na dziecko w myśl art. 27 f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni wskazała, iż jej stanowisko zgodne jest z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 września 2011 r. sygn. akt VIII SA/Wa 320/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.).

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1.

Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Zgodnie z art. 27f ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci.

Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Natomiast art. 27f ust. 6 powyższej ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 powołanej ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe, uprawnionymi do skorzystania z ulgi są zatem podatnicy, którzy spełnili poniższe przesłanki, tj.:

• osiągali dochody opodatkowane wg skali podatkowej,
• wykonywali władzę rodzicielską, pełnili funkcje opiekuna prawnego (jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało) lub sprawowali opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,
• utrzymywali pełnoletnie dziecko w związku z wykonywaniem przez siebie ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej,
• wykażą podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).
  
  

Przy czym warunkiem do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka jest również brak zastosowania w stosunku do dziecka przepisów:

• art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego,
• ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.
  
  

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest samotną matką dwójki dzieci. W rozliczeniu rocznym za 2011 r. dokonała odliczenia pełnej ulgi na dwójkę dzieci. Jej młodsze dziecko nie zna swojego ojca, ojciec dziecka nie interesuje się nim, nie utrzymuje z dzieckiem ani z Wnioskodawczynią żadnych kontaktów poza salą sądową. Ojciec dziecka nie daje dziecku prezentów, nie spotyka się z nim, w żaden sposób nie wykonuje władzy rodzicielskiej chociaż nie jest jej pozbawiony. Płaci on tylko zasądzone na dziecko alimenty. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni nie ma żadnych kontaktów z ojcem dziecka i tylko i wyłącznie ona faktycznie wykonuje przysługującą i ciążącą na niej władzę rodzicielską, dokonała pełnego odliczenia ulgi na dziecko w rozliczeniu rocznym za 2011 r.

Skoro zatem Wnioskodawczyni wykonywała władzę rodzicielską nad dzieckiem w trakcie 2011 r., to w takiej sytuacji może odliczyć za 2011 r. całą kwotę ulgi, pod warunkiem jednakże, że ojciec dziecka w istocie nie skorzystał z ulgi prorodzinnej. Wynika to z faktu, iż zgodnie z cyt. art. 27 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców. To oznacza, iż wskazaną kwotę mogą oni odliczyć od podatku w częściach równych lub też w dowolnej proporcji przez siebie ustalonej. Odliczenia całej kwoty może również dokonać tylko jeden rodzic, jeżeli taka będzie wola rodziców. Ustawodawca jednoznacznie określił limit odliczenia tytułem omawianej ulgi i wskazał, w jakich przypadkach ulga winna być dzielona wg klucza 1/30 kwoty miesięcznej za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem. W przypadku, gdy władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom ? a jak wynika z wniosku ojciec dziecka Wnioskodawczyni nie został jej pozbawiony - tejże proporcji nie można ściśle zastosować.

Podkreślić należy, iż Organ wydający niniejszą interpretację nie jest uprawniony do oceny czy rodzic władzę rodzicielską wykonuje czy też nie. Przepisy na podstawie których Organ działa nie dają mu takich uprawnień.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.