Obowiązki płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia, otrzymanego w wysokości (...)

Obowiązki płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia, otrzymanego w wysokości nieprzekraczającej kwoty 100 zł miesięcznie

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) ? Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 czerwca 2014 r. (data wpływu do Organu ? 20 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia, otrzymanego w wysokości nieprzekraczającej kwoty 100 zł miesięcznie ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2014 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia, otrzymanego w wysokości nieprzekraczającej kwoty 100 zł miesięcznie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) zawarł umowę zlecenie na sprzątanie z osobą niebędącą jego pracownikiem. Umowa została zawarta na 1 rok. Należność z tytułu wykonania umowy wynosi 100 zł miesięcznie. Od wypłacanej należności, co miesiąc, Wnioskodawca jako płatnik nalicza i odprowadza zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych z zastosowaniem 20% kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z poniższym wyliczeniem:

100 zł x 20% = 20 zł (kup),

100 zł -20 zł = 80 zł (podstawa opodatkowania),

80 zł x 18% = 14,40 zł (naliczony podatek),

100 zł x 9% = 9,00 zł (składka na ubezpieczenie zdrowotne),

100 zł x 7,75% = 7,75 zł (składka na ubezpieczenie zdrowotne do odliczenia z podatku),

14,40 zł - 7,75 zł = 6,65 zł = 7,00 zł (zaliczka podatku przekazana do urzędu skarbowego),

100 zł - 9 zł - 7 zł = 84 zł (kwota do wypłaty).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy właściwym jest zastosowanie w tym przypadku kosztów uzyskania przychodu i tym samym naliczenie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych?

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z tytułu umowy zlecenia z osobą niebędącą pracownikiem pobiera się zryczałtowany podatek, gdy kwota należności wynikająca z umowy nie przekracza 200 zł. W omawianym przypadku umowa została zawarta na okres jednego roku, tj. 12 miesięcy z wynagrodzeniem wypłacanym miesięcznie w wysokości 100 zł, więc kwota należności wynikająca z umowy wynosi 12 x 100 zł = 1.200 zł, co zaprzecza zastosowaniu ryczałtowej formy opodatkowania, więc zastosowano obliczanie zaliczki na podatek na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 10 tej ustawy określa źródła przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednym ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy jest działalność wykonywana osobiście.

Z przepisu art. 13 pkt 8 cyt. ustawy wynika, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

  1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
  2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

-z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy powoduje, iż na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i ich jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższych tytułów, ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Z kolei w myśl art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 ustala się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym, że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Zgodnie zaś z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł ? w wysokości 18% przychodu.

Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 tej ustawy). Przychody te nie łączą się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (według skali podatkowej), co wynika z art. 30 ust. 8 cyt. ustawy.

Podkreślić należy, że przepis art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Stosownie do art. 42 ust. 1 tej ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek oraz kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) ? na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (?).

Dodatkowo, płatnicy, o których mowa w art. 41, do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym są obowiązani przesłać deklarację roczną (PIT-4R) do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a tej ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy:

  • kwota należności określona w umowie nie przekracza kwoty 200 zł,
  • umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika oraz
  • wysokość należności wynika z umowy.

Należy podkreślić, iż dla zastosowania normy art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy konieczne jest, aby wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem były spełnione łącznie, a więc w szczególności kwota należności z tytułu zawartej umowy cywilno-prawnej musi być ściśle określona w umowie i nie może przekraczać 200 zł.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę zlecenia z osobą niebędącą jego pracownikiem, na okres 1 roku. W umowie określono należność za jej wykonanie na kwotę 100 zł miesięcznie.

Ze złożonego wniosku wynika zatem, iż zawarta umowa zlecenia dotyczy dłuższego okresu czasu, a należność za jej wykonanie będzie wyższa niż 200 zł. Powyższe okoliczności wykluczają zatem zastosowanie do tych należności zryczałtowanej formy opodatkowania, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę, w przypadku umowy zlecenia zawartej przez Wnioskodawcę, w której wprost nie określono kwoty wynagrodzenia, określając jedynie kwotę wynagrodzenia należnego miesięcznie, należy zastosować ogólne zasady poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych ? zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy zaznaczyć, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów niniejszą interpretacją nie potwierdza prawidłowości wyliczeń przedstawionych w rozpatrywanym wniosku, gdyż działając na podstawie przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa posiada wyłącznie uprawnienia do udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Organy podatkowe z urzędu przestrzegają swojej właściwości miejscowej i rzeczowej. Prawidłowość, bądź nieprawidłowość wyliczeń może być przedmiotem weryfikacji przez urząd skarbowy w toku prowadzonego postepowania lub czynności sprawdzających.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika