Czy wyceny sporządzane przez biegłego sądowego na zlecenie komornika sądowego stanowią pozarolniczą (...)

UZASADNIENIE

W dniu 07 listopada 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie właściwego opodatkowania przychodów biegłego sądowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania i wyceny nieruchomości. Podatek dochodowy płaci na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym. Wnioskodawczyni jest biegłym sądowym przy Sądzie Okręgowym z zakresu budownictwa i szacowania nieruchomości. Jako biegły sądowy, powołany przez komornika sądowego w danej sprawie egzekucyjnej wykonuje czynności niezbędne do sporządzenia opisu i oszacowania nieruchomości ? sporządza operaty szacunkowe wyceny nieruchomości na zlecenie komornika sadowego. Po wykonaniu wyceny wnioskodawca składa komornikowi kartę pracy i fakturę VAT. Fakturę rejestruje w księdze przychodów i rozchodów, w kol. 7 ? wpisuje kwotę netto z faktury jako kwotę przychodu. Od przychodu pomniejszonego o wydatki odprowadza podatek dochodowy wg stawki 19%. Komornik powołując się na wyrok NSA z 07.03.2008r. w sprawie o sygn. akt II FSK 965/07 oraz art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stoi na stanowisku, że wyceny sporządzane na jego zlecenie stanowią działalność wykonywaną osobiście, a co za tym idzie, to on jest płatnikiem podatku dochodowego od sporządzonych przez wnioskodawczynię wycen. Na podstawie wystawionej karty pracy biegłego wydaje postanowienie o przyznaniu biegłemu wynagrodzenia. Od kwoty netto z wystawionej przez wnioskodawczynię faktury, po potrąceniu kosztów uzyskania przychodu w wysokości 20%, odprowadza podatek dochodowy. Obecnie od wystawionych przez wnioskodawczynię faktur podatek jest płacony podwójnie, zaliczki płaci wnioskodawca oraz komornik sądowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wyceny sporządzane przez biegłego sądowego na zlecenie komornika sądowego w postępowaniu egzekucyjnym stanowią pozarolniczą działalność gospodarczą biegłego, czy też stanowią działalność wykonywana osobiście, a co za tym idzie kto jest w takim przypadku płatnikiem podatku dochodowego: biegły czy komornik sądowy...

Zdaniem wnioskodawczyni wykonywanie przez biegłego sądowego na zlecenie komornika sądowego w postępowaniu egzekucyjnym czynności niezbędnych do dokonania opisu i oszacowania nieruchomości ? sporządzanie operatu szacunkowego stanowi pozarolniczą działalność gospodarczą biegłego i on jest płatnikiem podatku dochodowego od tak uzyskiwanych przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanowiska faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście. Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zatem pozarolnicza działalność gospodarcza i działalność wykonywana osobiście stanowią odrębne źródła przychodów.

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Tak więc, dla celów podatkowych działalność prowadzona przez podatnika może być uznana za działalność gospodarczą pod warunkiem, że uzyskanych przychodów nie można zaliczyć do źródeł przychodów, o których mowa wyżej, tj. np. do działalności wykonywanej osobiście.

Zgodnie z treścią art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Na mocy tego przepisu, tylko wtedy przychód określonej osoby uznawany jest za przychód z działalności wykonywanej osobiście, gdy jest to przychód z tytułu wykonywania czynności:

1. zleconych na podstawie właściwych przepisów,
2. zleconych przez jeden z następujących podmiotów
   - organ władzy, lub
   - organ administracji państwowej albo samorządowej, albo
   - przez sąd, albo
   - przez prokuratora.
   
   

Z przedstawionego przez wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni jako biegły sądowy została powołana przez komornika sądowego w danej sprawie egzekucyjnej do sporządzenia opisu i oszacowania nieruchomości. Oznacza to, że w wypadku gdy komornik powołuje biegłego sadowego, spełniony jest pierwszy z warunków zaliczenia osiąganych przez biegłych do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Wyjaśnienia wymaga jednak fakt, iż pod pojęciem organów władzy należy rozumieć Sejm i Senat oraz organy stanowiące samorządu terytorialnego. Z kolei organami administracji w rozumieniu tego przepisu są wszelkie organy administracji rządowej oraz organy wykonawcze samorządu terytorialnego. W świetle powyższego komornika nie można uznać ani za organ władzy, ani też za organ administracji czy to państwowej, czy też samorządowej. Tak, więc komornika nie można uznać za żaden organ wymieniony w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem, należy stwierdzić, że przychody biegłego sądowego powołanego przez komornika sądowego nie będą kwalifikowane jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ww. ustawy.

Przychody osoby powołanej przez komornika sądowego w charakterze biegłego sądowego mogą być kwalifikowane jako przychody z działalności gospodarczej, o ile osoba ta wykonuje działalność gospodarczą, która obejmuje również czynności podobnego rodzaju, jak zlecone przez komornika sądowego. Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie projektowania i wyceny nieruchomości.

Zatem uzyskiwane przez wnioskodawczynię przychody z tytułu wykonywania na zlecenie komornika sądowego w postępowaniu egzekucyjnym czynności niezbędnych do sporządzenia opisu i wyceny nieruchomości stanowią przychód z działalności gospodarczej. Komornik sądowy nie jest zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconego z tego tytułu przychodu.

W świetle powyższego, stanowisko wnioskodawczyni uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.