Czy płatnik jest zobowiązany do pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od dochodów (...)

Czy płatnik jest zobowiązany do pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od dochodów osiągniętych przez obywatelkę Hiszpanii ? rezydenta hiszpańskiego na terenie Polski?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2011r. (data wpływu do tut. Biura w dniu 21 stycznia 2011r.), uzupełnionym w dniu 25 marca i 19 kwietnia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia ze stosunku pracy z tytułu zatrudnienia na stanowisku profesora osoby mającej miejsce zamieszkania na terytorium Hiszpanii ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia ze stosunku pracy z tytułu zatrudnienia na stanowisku profesora osoby mającej miejsce zamieszkania na terytorium Hiszpanii.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 11 marca i 01 kwietnia 2011r. Znak: IBPBII/1/415-57/11/MCZ wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 25 marca i 19 kwietnia 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zatrudnił, w oparciu o umowę o pracę obywatelkę Hiszpanii, na okres od 01 października 2010r. do 30 września 2015r. (umowa na czas określony). Obywatelka Hiszpanii została zatrudniona na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Z tytułu świadczonej pracy obywatelka Hiszpanii ? nauczyciel akademicki, osiąga określone dochody na terytorium Polski. Pani profesor posiada hiszpański certyfikat rezydencji podatkowej (przetłumaczony na język polski), stwierdzający miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Hiszpanii, wydany przez właściwe władze podatkowe w Hiszpanii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy wnioskodawca jest zobowiązany do pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od dochodów osiągniętych przez obywatelkę Hiszpanii ? rezydenta hiszpańskiego na terenie Polski...
  2. Czy płatnik może domagać się zwrotu nienależnie odprowadzonych zaliczek na podatek dochodowy w sytuacji, gdy zostanie wydana decyzji o zwolnieniu dochodów obywatelki hiszpańskiej osiągniętych w Polsce...
  3. Czy pracodawca w sytuacji niepobierania podatku ma obowiązek wystawić pracownikowi ? obywatelce Hiszpanii dokument potwierdzający wysokości dochodów osiągniętych w Polsce... Jeżeli tak to jaki... (Proszę o podanie podstawy prawnej.)

W związku z kolizją przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z umową między Polską a Hiszpanią, wnioskodawca (płatnik) przyjął postawę, iż nie jest uprawniony do rozstrzygania o rezydencji podatkowej danego podatnika i w konsekwencji pobierał i odprowadzał zaliczki na podatek dochodowy obywatela Hiszpanii. Rozpatrując powyższą sprawę z punktu widzenia hierarchii aktów prawnych zawarta umowa (porozumienie) ma pierwszeństwo przed przepisami krajowymi. Powyższa sytuacja jest niejednoznaczna dla płatnika, jednak stoi on na stanowisku, iż podatek dochodowy nie powinien być potrącany.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się - w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy - osobę fizyczną, która:

  1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
  2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 3 ust. 2a powołanej ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie natomiast do art. 3 ust. 2b ww. ustawy za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

  1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
  2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
  3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

W myśl art. 4a przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z treści wniosku wynika, że wnioskodawca zatrudnił na stanowisku profesora, w oparciu o umowę o pracę obywatelkę Hiszpanii, posiadającą hiszpański certyfikat rezydencji podatkowej, na okres od 01 października 2010r. do 30 września 2015r.

W powyższej sprawie ma zatem zastosowanie umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawarta między Polską a Hiszpanią.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej w Madrycie dnia 15 listopada 1979r. (Dz. U. z 1982r. Nr 17, poz. 127), profesor lub nauczyciel, który przebywa w Umawiającym się Państwie w celu nauczenia lub prowadzenia prac badawczych na uniwersytecie, w szkole albo w innej placówce oświatowej w tym Umawiającym się Państwie przez okres nieprzekraczający dwóch lat i który ma albo bezpośrednio przed powyższym okresem miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, będzie zwolniony od podatku w pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie od jakiegokolwiek wynagrodzenia z tytułu takiego nauczania lub prowadzenia prac badawczych. Postanowień ustępu 1 nie stosuje się do dochodów uzyskiwanych z prac badawczych, jeżeli takie prace badawcze są podejmowane nie w interesie publicznym, ale głównie dla prywatnej korzyści określonej osoby lub określonych osób ? art. 20 ust. 2 cyt. umowy.

Jak z powyższego wynika profesor, który przebywa w Polsce w celu nauczenia w szkole wyższej przez okres nieprzekraczający dwóch lat i który miał przed tym okresem miejsce zamieszkania w Hiszpanii będzie zwolniony w Polsce od podatku od wynagrodzenia otrzymanego z tytułu takiego nauczania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że obywatelka Hiszpanii została zatrudniona na okres 01 października 2010r. do 30 września 2015r. Zatem jej pobyt w Polsce w celu nauczania przekracza okres 2 lat. To oznacza, iż wynagrodzenie jej wypłacane podlega opodatkowaniu w Polsce bowiem zwolnienie z opodatkowania, o którym mowa w tymże przepisie nie ma stosowania.

Należy również wyjaśnić, iż fakt złożenia przez nierezydenta certyfikatu rezydencji Hiszpanii nie ma wpływu na obowiązek opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu pracy wykonywanej na terenie Polski, skoro nie został spełniony warunek do zwolnienia z opodatkowania, wskazany w cyt. art. 20 ust. 1 umowy polsko- hiszpańskiej.

Zatem, jak z powyższego wynika, wynagrodzenie obywatelki Hiszpanii podlega opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasady poboru przez płatników w Polsce zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, które uzyskują przychody ze stosunku pracy i obowiązki tych płatników regulują m.in. przepisy art. 31 i 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z brzmieniem art. 31 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej 'zakładami pracy', są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 32 ust. 1 tej ustawy zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:

  1. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali - 18 % dochodu uzyskanego w danym miesiącu;
  2. za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę, o której mowa w pkt 1 - 32 % dochodu uzyskanego w danym miesiącu.

Według uregulowań art. 38 ust. 1 cyt. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Ponadto, stosownie do art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W myśl art. 39 ust. 2 ww. ustawy jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy na pisemny wniosek podatnika, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, są obowiązani do sporządzenia i przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, lub urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, imiennej informacji, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Natomiast stosownie do art. 37 ust. 1 cyt. ustawy jeżeli podatnik, od którego zaliczki miesięczne pobierają płatnicy określeni w art. 31, art. 33 lub art. 35 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, złoży płatnikowi przed dniem 10 stycznia roku następującego po roku podatkowym oświadczenie sporządzone według ustalonego wzoru, które traktuje się na równi z zeznaniem, że:

  1. poza dochodami uzyskanymi od płatnika nie uzyskał innych dochodów, z wyjątkiem dochodów określonych w art. 30-30c oraz art. 30e,
  2. nie korzysta z odliczeń, z zastrzeżeniem ust. 1a pkt 2-4,
  3. nie korzysta z możliwości opodatkowania dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 2 lub 4,
  4. (uchylony),
  5. nie ma obowiązku doliczenia kwot uprzednio odliczonych, z zastrzeżeniem ust. 1a pkt 5 płatnik jest obowiązany sporządzić, według ustalonego wzoru, roczne obliczenie podatku, na zasadach określonych w art. 27, od dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym.

Roczne obliczenie podatku, o którym mowa w ust. 1, płatnicy sporządzają w terminie do końca lutego po upływie roku podatkowego i w tym samym terminie przekazują podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (art. 37 ust. 3 ww. ustawy).

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż wnioskodawca jako płatnik ma obowiązek obliczać i pobierać miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia (dochodu) wypłacanego hiszpańskiemu rezydentowi podatkowemu oraz sporządzać informację o dochodach oraz pobranych zaliczkach (PIT-11) lub roczne obliczenie podatku dochodowego od dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym.

W związku z powyższym bezprzedmiotowym staje się omówienie zagadnień sformułowanych w treści pyt. nr 2 i 3, skoro jak powyżej wykazano dochody otrzymywane przez zatrudnioną obywatelkę Hiszpanii podlegają opodatkowaniu w Polsce, a zatem na wnioskodawcy ciążą wszelkie obowiązki płatnika, wynikające z powyższej przywołanych przepisów prawa.

Wobec tego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W związku z dołączeniem do wniosku kserokopii dokumentów, należy zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika