Czy podatek zwrócony przez niemiecki urząd podatkowy za rok 2009 należy ująć w zeznaniu rocznym (...)

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu podatku zapłaconego w Niemczech.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 08 marca 2011r. Znak: IBPB II/1/415-66/11/HK wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 18 marca 2011r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W zeznaniu podatkowym wnioskodawcy za 2009r. (w poz. 168) została wpisana kwota z tytułu ?odprawki?, którą wnioskodawca otrzymał od byłego pracodawcy w Niemczech (opodatkowana również w Niemczech). Kwota ta została wykazana w polskim zeznaniu podatkowym PIT-36, zgodnie z przepisami o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wnioskodawca zamierza ubiegać się o zwrot podatku zapłaconego w Niemczech od powyższego świadczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek zwrócony przez niemiecki urząd podatkowy za rok 2009 należy ująć w zeznaniu rocznym składanym w Polsce...

Zdaniem wnioskodawcy, nie powinien on ujmować powyższego podatku w zeznaniu rocznym w Polsce. W opinii wnioskodawcy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisana z Republiką Federalną Niemiec w 2003r. stanowi, że osoby uzyskujące dochody w Niemczech nie muszą opodatkowywać tych dochodów w Polsce. Muszą jedynie ująć je w zeznaniu podatkowym PIT-36 i załączniku PIT-ZG, które należy złożyć we właściwym urzędzie skarbowym.

Wnioskodawca zauważa, iż w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania w przypadku Niemiec stosowana jest metoda wyłączenia z progresją, co oznacza, że dochody z niemieckiej umowy o pracę są wyłączone z opodatkowania w Polsce, ale mają wpływ na obliczenie stopy procentowej zastosowanej do obliczenia podatku w Polsce.

Według wnioskodawcy, środki otrzymane z tytułu rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych w Niemczech nie są dodatkowym przychodem ale wyrównaniem różnicy pomiędzy podatkiem należnym a odprowadzonymi zaliczkami.

Podstawą opodatkowania jest dochód brutto uzyskany w Niemczech, a ten wnioskodawca wykazał w zeznaniu rocznym za rok 2009.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a cytowanej ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Natomiast zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 14 maja 2003r. (Dz. u. z 2005r. Nr 12, poz. 90) z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i
2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.
   
   

W myśl art. 15 ust. 3 powyższej umowy postanowienia ustępu 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania do wynagrodzenia otrzymywanego przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, zwaną w tym ustępie ?pracownikiem?, oraz wypłacanego przez lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli praca ta wykonywana jest w tym drugim Państwie, i jeżeli:

1. pracownik wykonuje w ramach pracy najemnej również usługi na rzecz osoby innej niż pracodawca, która kontroluje bezpośrednio lub pośrednio sposób wykonania tych usług, i
2. pracodawca nie ponosi odpowiedzialności lub ryzyka za skutki pracy wykonanej przez pracownika.
   
   

Co do zasady wynagrodzenia polskiego rezydenta z tytułu pracy w Niemczech podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 umowy, a zatem są opodatkowanie w obu państwach, za wyjątkiem przypadków przewidzianych w art. 15 ust. 2 ww. umowy.

Zatem w sytuacji, gdy nie są spełnione przesłanki określone w treści art. 15 ust. 2 umowy, to wynagrodzenie za pracę w Niemczech ? zgodnie z cyt. powyżej art. 15 ust. 1 umowy ? podlega opodatkowaniu zarówno w Niemczech jak i w Polsce. Przy czym w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania ma zastosowanie metoda wyłączenia z progresją, o której mowa w art. 24 ust. 2 lit. a) umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku. Zgodnie z brzemieniem tegoż przepisu, w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni z uwzględnieniem postanowień litery b) taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody za pracę w Niemczech wykazuje się w zeznaniu podatkowym w celu obliczenia stawki podatkowej, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu, na zasadach określonych w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
   
   

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca w zeznaniu podatkowym za 2009r. (w poz. 168) wykazał dochody osiągnięte w Niemczech z tytułu ?odprawki? od byłego pracodawcy, o które zwiększona jest podstawa obliczenia podatku do ustalenia stopy procentowej. Jednocześnie wnioskodawca zamierza ubiegać się o zwrot podatku zapłaconego w Niemczech od powyższego świadczenia. Wnioskodawca ma wątpliwości, czy podatek zwrócony przez niemiecki urząd podatkowy za 2009r. należy ująć w zeznaniu rocznym składanym w Polsce.

Stosownie do postanowień art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje innej sytuacji, w której należałoby wykazać kwotę zwróconego podatku (bądź inne zwrócone podatnikowi, uprzednio odliczone kwoty) w zeznaniu podatkowym.

Tym samym jeżeliby wnioskodawca - obliczając podatek należny za 2009r. - dokonał odliczenia od tego podatku kwoty podatku zapłaconego w Niemczech, to w zeznaniu podatkowym za rok podatkowy w którym otrzymałby zwrot podatku z Niemiec winien byłby doliczyć do podatku kwotę poprzednio odliczoną. Sytuacja taka nie będzie miała miejsca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, gdyż wnioskodawca, nie mając takiego prawa, nie odliczał od podatku kwoty podatku zapłaconego w Niemczech. Zatem nie jest obowiązany do wykazywania ewentualnego zwrotu podatku z Niemiec w polskim zeznaniu podatkowym.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.