1. Czy wnioskodawca postąpił prawidłowo, opodatkowując dochód przy zastosowaniu 18% stawki podatku (...)

1. Czy wnioskodawca postąpił prawidłowo, opodatkowując dochód przy zastosowaniu 18% stawki podatku dochodowego oraz przyjmując 20% koszty uzyskania przychodu, czy może jednak nie należało opodatkowywać przychodu ?wykonawcy'?
2. Czy ?wykonawca' dzieła winien procentowo określić jaką część wykonał w Polsce, a jaką w Wielkiej Brytanii? Czy wówczas ?zamawiający' winien odrębnie rozpatrzyć (rozliczyć) każdą część wykonanego dzieła?
3. Czy wnioskodawca powinien wystawić ?wykonawcy' deklarację PIT-11 w celu rocznego rozliczenia podatkowego skoro nie posiada Numeru Identyfikacji Podatkowej w Polsce?
4. Czy ?wykonawca? przy zawieraniu umowy o dzieło winien był złożyć jeszcze dodatkowe dokumenty lub oświadczenia?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 02 czerwca 2011r. (data wpływu do tut. Biura ? 07 czerwca 2011r.), uzupełnionym w dniu 22 i 29 sierpnia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu zawartej umowy o dzieło z osobą mającą miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 czerwca 2011r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu zawartej umowy o dzieło z osobą mającą miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 18 sierpnia 2011r. Znak: IBPB II/1/415-695/11/BJ, IBPP1/443-972/11/ES wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 22 sierpnia 2011r. (uiszczenie dodatkowej opłaty) i w dniu 29 sierpnia 2011r. (pozostałe braki formalne).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako strona ?zamawiająca' zawarł umowę o dzieło na opracowanie nowej strony internetowej za określoną kwotę wynagrodzenia w wysokości 500,00 zł brutto. ?Wykonawca' dzieła naniósł swoje dane na druk umowy o dzieło, jednak w czasie kontroli formalno-merytorycznej w dziale księgowości zauważono, iż ?wykonawca' nie wpisał swojego numeru NIP. Wobec powyższego ustalono, iż NIP zostanie uzupełniony przez ?wykonawcę' przy odbiorze wynagrodzenia w kasie placówki. Po ukończeniu dzieła, zgodnie z terminem wyznaczonym w umowie, w dniu 15 marca 2011r. wystawiono rachunek do przedmiotowej umowy o dzieło, w którym obliczono kwotę do wypłaty następująco:

  • wynagrodzenie brutto: 500,00 zł,
  • koszty uzyskania przychodu 20%: 100,00 zł,
  • podstawa naliczenia podatku dochodowego: 400,00 zł}
  • należna zaliczka na podatek dochodowy 18%: 72,00 zł,
  • kwota netto do wypłaty: 420,00 zł.

?Wykonawca' dzieła zgłosił się po odbiór wynagrodzenia, jednak poproszony o uzupełnienie brakującego numeru NIP poinformował wówczas ustnie, iż nie posiada polskiego NIP-u i w formie pisemnej oświadczył, iż jest obywatelem Wielkiej Brytanii i wszelkich rozliczeń podatkowych dokonuje na terenie Wielkiej Brytanii, zaś adres jaki wpisał w umowie o dzieło jest adresem meldunkowym oraz korespondencyjnym, a nie zamieszkania. Zapytany o miejsce pobytu w trakcie roku kalendarzowego odparł, iż większość czasu przebywa w Wielkiej Brytanii (zdecydowanie więcej niż pół roku) a do Polski przyjeżdża kilka razy w roku na parę, czasem kilkanaście dni. Wnioskodawca otrzymał także informację, iż opracowywanie nowej strony internetowej odbywało się częściowo na terenie Polski, a częściowo w Wielkiej Brytanii, gdyż prace te można wykonywać ?zdalnie'. Wobec powyższego wnioskodawca dokonał wypłaty wynagrodzenia w wysokości 428,00 zł. Oprócz wspomnianego wyżej oświadczenia oraz przekazanych ustnie informacji ?wykonawca' dzieła nie przedłożył żadnych dodatkowych dokumentów. Do dnia dzisiejszego płatnik podatku nie złożył w imieniu podatnika wniosku o nadanie NIP. W związku z faktem, iż nie upłynął jeszcze termin ustawowy, póki co nie została wystawiona dla ?wykonawcy' dzieła informacja PIT-11. Naliczony i pobrany podatek dochodowy od wynagrodzenia ?wykonawcy' dzieła w ustawowym terminie został odprowadzony na konto bankowe urzędu skarbowego.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytania:

  1. Czy wnioskodawca postąpił prawidłowo, opodatkowując dochód przy zastosowaniu 18% stawki podatku dochodowego oraz przyjmując 20% koszty uzyskania przychodu, czy może jednak nie należało opodatkowywać przychodu ?wykonawcy'...
  2. Czy ?wykonawca' dzieła winien procentowo określić jaką część wykonał w Polsce, a jaką w Wielkiej Brytanii... Czy wówczas ?zamawiający' winien odrębnie rozpatrzyć (rozliczyć) każdą część wykonanego dzieła...
  3. Czy wnioskodawca powinien wystawić ?wykonawcy' informację PIT-11 w celu rocznego rozliczenia podatkowego skoro nie posiada Numeru Identyfikacji Podatkowej w Polsce...
  4. Czy ?wykonawca? przy zawieraniu umowy o dzieło winien był złożyć jeszcze dodatkowe dokumenty lub oświadczenia...

Zdaniem wnioskodawcy, osoby fizycznie niemające miejsca zamieszkania w Polsce mają obowiązek uiszczania podatku dochodowego tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Polski na podstawie działalności wykonywanej osobiście, tzw. ograniczony obowiązek podatkowy. Ponadto uważa on, iż osoby mające miejsce zamieszkania poza granicami RP, podlegają opodatkowaniu w Polsce od dochodów z tytułu dzieła wykonywanego na terenie Polski jeżeli ?zamawiającym' wykonanie dzieła jest pracodawca mający siedzibę w Polsce - bez względu na okres pobytu ?wykonawcy' w Polsce (dotyczy granicy 183 dni). Tym samym wnioskodawca uważa, iż dochody osób niemających miejsca zamieszkania w Polsce, z pracy wykonywanej na terenie RP, podlegają opodatkowaniu według tych samych zasad, jak dochody osób zamieszkałych w Polsce, w związku z czym obowiązany był, jako płatnik, do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy. Mimo, iż część dzieła była wykonywana w Wielkiej Brytanii do opodatkowania wnioskodawca przyjął cały dochód z umowy o dzieło z uwagi na niemożność określenia przez ?wykonawcę' podziału prac wykonanych w każdym z krajów.

Wnioskodawca wskazał, że jeżeli w sposób prawidłowy naliczony został podatek od wynagrodzenia za dzieło, to ma obowiązek wystawić i przekazać podatnikowi informację PIT-11 zgodnie z obowiązującymi terminami, tj. najpóźniej do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, którego dotyczy informacja PIT-11.

Wnioskodawca uważa również, iż jako płatnik (pod warunkiem, że prawidłowo naliczono podatek dochodowy) obowiązany jest do złożenia wniosku o nadanie numeru NIP dla ?wykonawcy' dzieła - podatnika.

Jednak wymaga to wcześniejszego wypełnienia przez podatnika informacji NIP-3. Zdaniem wnioskodawcy, wszystkie informacje złożone przez ?wykonawcę' w formie ustnej (treść przedstawiono w opisie stanu faktycznego) winny zostać przedłożone na piśmie w formie oświadczenia. Ponadto uznano, iż nie wystąpił obowiązek składania dodatkowej dokumentacji przez ?wykonawcę?.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Wniosek w zakresie zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Należy w tym miejscu zauważyć, iż stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

  1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
  2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
  3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Na podkreślenie zasługuje fakt, że powyższy katalog nie jest katalogiem zamkniętym. Główna zasada dotycząca ograniczonego obowiązku podatkowego wyrażona jest w art. 3 ust. 2a ustawy, natomiast ust. 2b podaje tylko przykładowe rodzaje dochodów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce i nie jest to wyliczenie wyczerpujące. W uzasadnieniu do projektu zmiany ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie art. 3 wskazano, że zmiana ma na celu jedynie ?doprecyzowanie pojęcia dochodów?. Tak więc ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zatem, co do zasady, jeżeli podmiot zlecający wykonanie dzieła posiada siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, to dochody wykonawcy dzieła podlegają opodatkowaniu w Polsce, o ile stosowna umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi inaczej. W myśl bowiem art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołane wyżej przepisy art. 3 ust. 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m.in. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

  1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
  2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

-z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Stosownie do art. 29 ust. 2 cyt. wyżej ustawy, przepis ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Z wniosku wynika, iż wnioskodawca zawarł umowę o dzieło na opracowanie nowej strony internetowej za określoną kwotę wynagrodzenia. Wykonawca dzieła oświadczył w formie pisemnej, iż jest obywatelem Wielkiej Brytanii i wszelkich rozliczeń podatkowych dokonuje na terenie Wielkiej Brytanii, zaś adres jaki wpisał w umowie o dzieło jest adresem meldunkowym oraz korespondencyjnym, a nie zamieszkania. Większość czasu przebywa w Wielkiej Brytanii (zdecydowanie więcej niż pół roku) a do Polski przyjeżdża kilka razy w roku na parę, czasem kilkanaście dni. Wykonawca dzieła poinformował również ustnie wnioskodawcę, iż opracowywanie nowej strony internetowej odbywało się częściowo na terenie Polski a częściowo w Wielkiej Brytanii, gdyż prace te można wykonywać ?zdalnie'.

Z treści art. 3 ust. 2a ustawy wynika, iż opodatkowaniu podlega dochód (przychód) osiągnięty na terytorium Polski. Jest to generalna zasada, według której ustala się, jaki dochód podlega opodatkowaniu w Polsce. Decyduje o tym miejsce osiągania dochodów (określone przez pryzmat siedziby podmiotu, który te dochody przekazuje jako zapłatę za zlecone przez siebie usługi), nie zaś miejsce świadczenia usługi. Zatem bez znaczenia pozostaje to, że opracowywanie nowej strony internetowej odbywało się częściowo na terenie Polski, a częściowo w Wielkiej Brytanii, oraz że wykonawca nie określił procentowo jaką część dzieła wykonał w Polsce, a jaką w Wielkiej Brytanii.

W sytuacji, gdy usługi nie są wykonywane na terytorium Polski, o tym czy dochód z wykonania usługi został osiągnięty na terytorium Polski przesądzać będzie to czy zlecający dzieło ma siedzibę w Polsce a co za tym idzie - czy efekt usługi będzie wykorzystany w Polsce. W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z usługami, które były wykonywane na rzecz wnioskodawcy z siedzibą w Polsce, przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania poza terytorium Polski (w Wielkiej Brytanii). Efekt świadczonych na podstawie umowy o dzieło usług wykorzystywany będzie natomiast przez wnioskodawcę w Polsce. Ponadto rozstrzygając niniejszą sprawę nie można całkowicie oderwać się od istniejących w międzynarodowym prawie podatkowym zasad. W szczególności należy podkreślić, że nie wszystkie rodzaje dochodów powiązane są fizycznie z miejscem ich osiągania. Dotyczy to wszelkiego rodzaju praw/usług niematerialnych. Najbardziej oczywistym przykładem oderwania dochodu od miejsca jego powstania jest dochód z odsetek, gdzie zgodnie z Modelową Konwencją OECD, na której oparte są umowy zawierane przez Polskę, uważa się że odsetki powstają w państwie, w którym płatnik ma siedzibę lub miejsce zamieszkania (w państwie, z którego są wypłacane).

Powołane powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazują, iż miejsce uzyskania dochodów z tytułu umowy o dzieło określa się, w świetle tejże ustawy, poprzez pryzmat siedziby zamawiającego dzieło. Skoro zatem zamawiający dzieło (wnioskodawca) ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wówczas opodatkowanie dochodów wypłaconych przyjmującemu zamówienie, mającemu miejsce zamieszkania Wielkiej Brytanii, będzie uzależnione od przedstawienia płatnikowi ? zamawiającemu dzieło certyfikatu rezydencji podatkowej wykonawcy dzieła. Jeżeli płatnik nie dysponuje certyfikatem rezydencji tej osoby, to ? niezależnie od postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania - winien on pobierać podatek u źródła zgodnie z art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedmiotowego wniosku wynika, iż obywatel Wielkiej Brytanii, z którym wnioskodawca zawarł opisaną powyżej umowę o dzieło, nie przedstawił stosownego certyfikatu rezydencji, zatem brak jest podstaw prawnych do zastosowania stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową. Z treści wniosku wynika, iż przedstawił tylko dokumenty (i informacje) ściśle w nim wymienione.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż na gruncie konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006r. (Dz. U. z 2006r. Nr 250, poz. 1840) dochód osiągany z wykonywania wolnego zawodu i innej działalności o niezależnym charakterze (w tym z tytułu umowy o dzieło) należy traktować jako dochód przedsiębiorstwa, uregulowany w art. 7 konwencji. Stosownie do brzmienia ust. 1 tegoż przepisu zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 2 tej ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (IFT-1/IFT-1R), również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, o którym mowa w art. 29-30a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż wnioskodawca, jako płatnik, od wypłaconych wykonawcy dzieła należności winien pobrać zryczałtowany podatek dochodowy według stawki określonej w art. 29 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, tj. w wysokości 20% przychodu (bez potrącania kosztów uzyskania przychodu) i przesłać wykonawcy oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik właściwy w sprawie opodatkowania osób zagranicznych imienną informację IFT-1/IFT-1R (a nie informację PIT-11).

Natomiast odnosząc się do kwestii czy wykonawca przy zawieraniu umowy o dzieło winien złożyć jeszcze dodatkowe dokumenty lub oświadczenia, tut. Organ wyjaśnia, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymaga od płatnika posiadania certyfikatu rezydencji potwierdzającego siedzibę podatnika na dzień wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 29 ustawy w momencie dokonywania tej wypłaty. Jednak z literalnego brzmienia tegoż przepisu wynika, że certyfikat rezydencji (którego definicję ustawodawca zamieścił w art. 5a ust. 21 ww. ustawy) przesądza o tym czy i w jakiej wysokości płatnik pobierze podatek, tj. czy według zasad przewidzianych w polskich przepisach, czy wynikających z umów międzynarodowych.

Stosownie do treści art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, certyfikat rezydencji oznacza zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Certyfikatu rezydencji nie można zastąpić innym dokumentem (np. pisemnym oświadczeniem), który poświadczałby miejsce zamieszkania podatnika. Natomiast brak takiego certyfikatu rezydencji obliguje płatnika do pobrania podatku według prawa polskiego.

Reasumując, prawidłowa realizacja obowiązków przez płatnika wymaga uzyskania przez niego certyfikatu rezydencji aktualnego na moment dokonywania wypłat na rzecz podatnika. Zatem wnioskodawca, na którym spoczywa obowiązek potrącenia podatku od dochodu osiąganego przez wykonawcę dzieła (nierezydenta) w prawidłowej wysokości, powinien żądać od podatnika certyfikatu rezydencji.

Wobec powyższego, stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika