Opodatkowania dochodów uzyskanych ze sprzedaży eksponatów z prywatnej kolekcji dzieł sztuki

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) ? Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 września 2014 r. (data wpływu do Biura ? 22 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych ze sprzedaży eksponatów z prywatnej kolekcji dzieł sztuki ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych ze sprzedaży eksponatów z prywatnej kolekcji dzieł sztuki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce. Od dwudziestu pięciu lat Wnioskodawca jest kolekcjonerem sztuki (m.in. obrazy i rzeźby). Jego zbiór liczy około 100 eksponatów. Eksponaty znajdują się w Polsce oraz w innych krajach (ze względu na to, iż Wnioskodawca mieszkał 25 lat poza granicami Polski, między innymi na terenie Niemiec). Eksponaty stanowiące własność Wnioskodawcy wchodzą w skład jego prywatnej kolekcji i nie zostały nabyte z zamiarem ich odsprzedaży. Eksponaty te nie stanowią też majątku jakiegokolwiek przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Wnioskodawca od czasu do czasu sprzedaje niektóre eksponaty ze swojej kolekcji. Bywają lata, gdy w danym roku lub w ciągu kilku lat nie zostaje sprzedany żaden eksponat. Bywają również lata, gdy sprzedanych zostaje w danym roku kilka eksponatów.

W przypadku dokonania sprzedaży, środki ze sprzedaży eksponatów zostają przeznaczone na zaspokajanie osobistych potrzeb Wnioskodawcy.

Sprzedaż eksponatów następuje po upływie pół roku od daty ich nabycia. Eksponaty, które Wnioskodawca sprzedaje zostały bowiem nabyte kilkanaście lat temu i znajdują się w prywatnej kolekcji Wnioskodawcy.

Sprzedaż eksponatów odbywa się zazwyczaj za pośrednictwem domów aukcyjnych lub wyspecjalizowanych galerii sztuki (domy aukcyjnie i galerie działają w Polsce jak i innych krajach, w tym w Austrii, Francji, Niemczech, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii czy Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej). Podmioty te zajmują się organizacją sprzedaży i dokonują sprzedaży na rzecz osób trzecich w imieniu własnym. Rola Wnioskodawcy ograniczy się do zlecenia zbycia określonego eksponatu. Czasami Wnioskodawca dokonuje sprzedaży eksponatów na rzecz innych kolekcjonerów dzieł sztuki, których zna prywatnie.

Wnioskodawca nie jest wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG).

Wnioskodawca zamierzał sprzedać w 2013 r. za granicą kilka eksponatów ze swojej kolekcji. W związku z planowaną sprzedażą Wnioskodawca uzyskał interpretację indywidualną z dnia 19 września 2013 r., znak: IBPB II/1/415-626/13/MCZ, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego w imieniu Ministra Finansów, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach potwierdził, ze sprzedaż eksponatów nie stanowi dla Wnioskodawcy jakiegokolwiek źródła przychodu, w których mowa w art. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca jednak w 2013 r. sprzedał tylko jeden eksponat. Dlatego też pozostałe eksponaty z tych, które Wnioskodawca zamierzał sprzedać w 2013 r. zostaną sprzedane prawdopodobnie w 2014 r. lub w kolejnych latach.

Również w przyszłości mogą zdarzyć się sytuacje, że danym roku kalendarzowym Wnioskodawca sprzeda kilka eksponatów ze swojej kolekcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż, przez Wnioskodawcę, w roku kalendarzowym kilku eksponatów ze swojej kolekcji w Polsce, Austrii, Niemczech, Francji, Szwajcarii Wielkiej Brytanii czy USA będzie stanowić dla Wnioskodawcy jakiekolwiek źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Prezentując swoje stanowisko Wnioskodawca przywołał postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta między Polska a ww. krajami.

Zgodnie z art. 13 ust. 5 umowy z dnia 13 stycznia 2004 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005 r., Nr 224, poz. 1921), zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku, innego niż majątek wymieniony w art. 13 ust. 1-4 umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Podobnie zgodnie z art. 13 ust. 3 umowy z dnia 20 czerwca 1975 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1977 r., Nr.1, poz. 5), zyski ze sprzedaży majątku nie wymienionego art. 13 ust. 1 i 2 tej umowy podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym sprzedający ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Również zgodnie z art. 13 ust. 5 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz.U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90), zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku, innego niż majątek wymieniony w art. 13 ust. 1-4 umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Podobny zapis zawarty jest w umowie z dnia 2 września 1991 r. zawartej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie (Dz.U. z 1993 r., Nr 22, poz. 92). Zgodnie bowiem z art. 13 ust. 4 tej umowy ? zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w ustępach 1, 2, 3 i 3a podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Również Konwencja z dnia 20 lipca 2006 r. zawarta pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz.U. Nr 250, poz. 1840) stanowi w art. 13 ust. 4 (winno być: w ust. 5) zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w ustępach 1, 2, 3 i 4 niniejszego artykułu podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Podobna zasada (zwolnienie z opodatkowania w kraju miejsca położenia rzeczy) wynika z art. 14 umowy z dnia 8 października 1974 r. o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki (Dz.U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178).

Z powyższego wynika, że sprzedaż rzeczy ruchomych, opisanych we wniosku, niezależnie od miejsca, w którym się znajdują, przez Wnioskodawcę, jako osobę fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W katalogu źródeł przychodów zawartym w art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako odrębne źródła przychodu wyszczególniono: pozarolniczą działalność gospodarczą i odpłatne zbycie rzeczy.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
   
   

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, innych rzeczy niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Mając na względzie powyższe, a także fakt, iż od nabycia sprzedawanych eksponatów minęło kilkanaście lat, sprzedaż nie ma charakteru ciągłego i zorganizowanego (sprzedaż ma miejsce okazyjnie, od czasu do czasu, przy czym organizacją sprzedaży zajmują się zazwyczaj wyspecjalizowane podmioty dokonujące sprzedaży na rzecz osób trzecich w imieniu własnym lub też sprzedaż następuje na rzecz innych kolekcjonerów, znanych Wnioskodawcy prywatnie), sprzedaż eksponatów w Polsce, Francji, Austrii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii czy USA nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy jakiekolwiek źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał następujące interpretacje indywidualne:

• z 15 października 2012 r., znak: IBPBI/1/415-828/12/WRz,
• z 3 kwietnia 2014 r., znak: IPPB2/415-15/14-2/MK,
• z 19 września 2013 r., znak: IBPB II/1/415-626/13/MCZ.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo Organ zaznacza, iż przywołane przez Wnioskodawcę postanowienia art. 14 umowy polsko-amerykańskiej nie dotyczą przychodów opisanych we wniosku; nie jest też właściwe stwierdzenie ? w kontekście tejże umowy ? że uzyskane przez Wnioskodawcę przychody podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Nie mniej, jako że treść tej części stanowiska Wnioskodawcy jest bez znaczenia dla ogólnego stanowiska ? tj. powstania źródła przychodów w Polsce ? odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym Skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r. poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.