Opodatkowanie zapomogi bezgotówkowej przyznanej przez Pracowniczą Kasę Zapomogowo-pożyczkową członkom (...)

Opodatkowanie zapomogi bezgotówkowej przyznanej przez Pracowniczą Kasę Zapomogowo-pożyczkową członkom kasy w celu częściowego umorzenia zaciągniętych przez pracowników pożyczek.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 07 września 2010r. (data wpływu do Organu ? 14 września 2010r.), uzupełnione w dniu 23 listopada 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwot z funduszu rezerwowego pracowniczej kasy zapomogowo ? pożyczkowej przyznanych członkom kasy-pracownikom w celu częściowego umorzenia zaciągniętych przez pracowników pożyczek ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2010r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwot z funduszu rezerwowego pracowniczej kasy zapomogowo ? pożyczkowej przyznanych członkom kasy-pracownikom w celu częściowego umorzenia zaciągniętych przez pracowników pożyczek.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 08 listopada 2010r. Znak: IBPB II/1/415-776/10/AA wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 23 listopada 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Pracownicza Kasa Zapomogowo-Pożyczkowa, w skład której wchodzi pięć muzeów zakłada lokaty bankowe ze składek pracowników, które pozostają po wypłatach pożyczek. Odsetki z lokat tworzą fundusz rezerwowy. Walne zebranie członków uchwaliło, aby wykorzystać ten fundusz rezerwowy na wsparcie członków w spłacie pożyczek, proporcjonalnie od posiadanych wkładów. Pieniądze nie zostaną wypłacone członkom Kasy, a jedynie umorzona zostanie część pożyczki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy od umorzonych kwot pracownicy muszą zapłacić podatek dochodowy...
  2. Jeżeli pracownicy będą musieli zapłacić podatek dochodowy, to czy PIT-8C powinien być sporządzony w momencie spłaty całkowitej pożyczki, czy w chwili zaksięgowania umorzenia...
  3. Kto powinien sporządzić PIT-8C...

Wnioskodawca uważa, iż podatek dochodowy od osób fizycznych nie powinien zostać naliczony, gdyż jest to forma zapomogi bezgotówkowej - art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

PIT-8C powinna sporządzić jednostka zatrudniająca pracownika należącego do Pracowniczej Kasy Zapomogowo-Pożyczkowej na wniosek zarządu ww. Kasy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści art. 12 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przepis art. 20 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Katalog przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, o czym przesądza użycie przez ustawodawcę sformułowania ?w szczególności?.

Podkreślić jednak należy, że wyliczenie zawarte w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest jedynie przykładowym. Tym samym zakres art. 20 ust. 1 ww. ustawy obejmować będzie także innego rodzaju przychody, gdzie indziej w ustawie nie wymienione, czyli m.in. wypłacone przez PKZP środki pozostałe na funduszu rezerwowym.

Z wniosku wynika, że środkami pozostałymi na funduszu rezerwowym są wyłącznie środki z odsetek od lokat bankowych założonych ze składek pracowników, które pozostały po wypłatach pożyczek czyli środki dodatkowe. Środki te nie zostały wniesione przez poszczególnych członków PKZP. Postawienie ich do dyspozycji pracowników następuje nie poprzez wypłatę ale umorzenie części pożyczki.

Należy zauważyć, że tego rodzaju środki nie zostały wymienione w katalogu zwolnień z opodatkowania podatkiem dochodowym, zawartym w art. 21 ust. 1 powołanej ustawy. Podlegają zatem opodatkowaniu.

W przypadku przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z innych źródeł, na podstawie art. 42a ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art.

20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Utworzona na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych Pracownicza Kasa Zapomogowo-Pożyczkowa nie jest płatnikiem w rozumieniu art. 8 Ordynacji podatkowej. Zgodnie bowiem z art. 8 Ordynacji podatkowej płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Pracowniczej Kasie Zapomogowo-Pożyczkowej przepisy nie przyznały osobowości prawnej. PKZP nie wyposażono również w zdolność prawną pozwalającą ją uznać za jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, mimo, iż Kasa ma własne organy, a ich tworzenie i kompetencje uregulowano w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1992r. w sprawie pracowniczych kas zapomogowo-pożyczkowych oraz spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych w zakładach pracy (Dz. U. 92 Nr 100, poz. 502 ze zm.) w szczególności § 13?27. Kasa nie stanowi również elementu struktury organizacyjnej zakładu pracy w którym działa. Wykazuje samodzielność w stosunku do tego zakładu, o czym świadczą uregulowania § 4 i § 23 cytowanego powyżej rozporządzenia Rady Ministrów.

Wobec powyższego, skoro Pracownicza Kasa Zapomogowo-Pożyczkowa nie ma żadnej formy organizacyjnej wymienionej w treści art. 42a cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na ww. Kasie nie ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy, pomimo umorzenia części pożyczki członkom Kasy z pozostałych na funduszu rezerwowym środków, zaliczanych do przychodu z innych źródeł.

Również na jednostkach zatrudniających pracowników, przy których działa ww. Kasa, nie ciąży obowiązek wykazania w PIT-11 w rubryce ?inne źródła? ? kwot postawionych do dyspozycji poprzez umorzenie części pożyczki. Kwoty te nie stanowiął również przychodów ze stosunku pracy.

Pozostałe na funduszu rezerwowym środki stawiane są do dyspozycji przez PKZP, a nie jednostki zatrudniające pracowników, przy których działa Kasa, a jak wykazano powyżej, Kasa nie stanowi elementu struktury organizacyjnej jednostek zatrudniających. Zatem w takiej sytuacji zakład pracy nie jest płatnikiem w rozumieniu powołanego powyżej art. 8 Ordynacji podatkowej w związku z art. 31 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z treścią tego artykułu osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej ?zakładami pracy?, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Na jednostkach zatrudniających pracowników nie ciąży również obowiązek wystawienia PIT-8C, gdyż jak wykazano powyżej to nie te jednostki stawiają środki z funduszu rezerwowego do dyspozycji pracowników.

Okoliczność, iż w opisanym stanie faktycznym ani na PKZP ani na jednostkach zatrudniających pracowników nie ciążą obowiązki wystawienia żadnych informacji nie oznacza, że kwoty postawionych do dyspozycji środków nie podlegają opodatkowaniu po stronie pracowników. Ponieważ świadczenia otrzymane z tego tytułu stanowią przychody z innych źródeł winny zostać wykazane w zeznaniu rocznym PIT-36 jako przychody do opodatkowania, chyba że korzystają ze zwolnienia.

Wnioskodawca twierdzi, że przyznane kwoty stanowią zapomogę bezgotówkową.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79.

Z treści wniosku wynika, że przyznanie środków nastąpiło na spłatę pożyczek proporcjonalnie do posiadanych przez członków wkładów, a nie w związku z indywidualnymi zdarzeniami losowymi, klęskami żywiołowymi, długotrwałą chorobą lub śmiercią.

Wobec tego przyznane środki nie będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania i winny zostać wykazane w zeznaniu rocznym za rok, w którym miało miejsce umorzenie pożyczek. Przychód w niniejszym przypadku powstaje z chwilą umorzenia pożyczki.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W związku z dołączeniem do wniosku kserokopii dokumentów należy zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika