Czy dofinansowanie wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18 zwolnione jest z podatku dochodowego na (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) ? Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 września 2014 r. (data wpływu do Biura ? 2 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego dofinansowania do wypoczynku dzieci ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego dofinansowania do wypoczynku dzieci.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie przepisów regulaminu ZFŚS szkoła przyznała swoim pracownikom i członkom ich rodzin dofinansowanie do wypoczynku. Wypoczynek zorganizowano w formie wycieczki kilkudniowej, w której uczestniczyły m.in. dzieci i młodzież do lat 18-tu. Kwoty dofinansowania szkoła przekazała bezpośrednio na konto ośrodka wypoczynkowego i firmy transportowej. Zarówno szkoła jak i ośrodek wypoczynkowy są podmiotami uprawnionymi do organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży (ośrodek prowadzi działalność w zakresie organizacji wypoczynku). Szkoła jako płatnik pobrała zaliczkę na podatek dochodowy od przyznanego pracownikom i ich dzieciom dofinansowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wycieczkę można potraktować jako formę wypoczynku dla dzieci i młodzieży do lat 18-tu i dopłatę do tej wycieczki zwolnić z podatku dochodowego?

Jeżeli okaże się, że wycieczki jako forma wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18-tu jest zwolniona z podatku dochodowego, to:

2. Czy pracownicy, którzy wpłacili podatek od kwoty dofinansowania do wycieczki za swoje małoletnie dzieci otrzymają z tego tytułu zwrot nadpłaconego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, wycieczka jako forma wypoczynku zorganizowanego dla dzieci i młodzieży do lat 18-tu nie odbiega swym charakterem od wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu-dzieci i młodzieży do lat 18. W związku z tym dopłatom do wycieczek przysługuje zwolnienie z podatku dochodowego z art. 21 ust. 1 pkt 78.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego dofinansowania do wypoczynku dzieci.

W zakresie pytania: Czy pracownicy, którzy wpłacili podatek od kwoty dofinansowania do wycieczki za swoje małoletnie dzieci otrzymają z tego tytułu zwrot nadpłaconego podatku? ? wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

1. z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,
2. z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.
   
   

W świetle powyższego należy stwierdzić, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypoczynek jest zorganizowany,
2. organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,
3. forma wypoczynku nie odbiega swoim charakterem od wymienionych form wypoczynku, takich jak wczasy, kolonie, obozy lub zimowiska, przy czym może to być również wypoczynek połączony z nauką, pobyt na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych,
4. dopłata dotyczy dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18 roku życia.
   
   

Dopłaty do wypoczynku, które spełniają łącznie ww. warunki i są finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych podlegają w całości zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym, natomiast w przypadku sfinansowania dopłat z innych źródeł zwolnienie przysługuje do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Wskazanie przez ustawodawcę w ww. przepisie czterech form wypoczynku oznacza, że nie każda dopłata do wypoczynku może korzystać ze zwolnienia, a tylko ta, która związana jest z wypoczynkiem zorganizowanym przybierającym postać wczasów, kolonii, obozu lub zimowiska. Ustawodawca jednoznacznie określił katalog zwolnień, a także wymóg dla organizatorów tego wypoczynku, co powoduje, że tylko dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa wyżej.

Wprowadzając obowiązek zorganizowania wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego pojęcia. Powołany przepis nie wskazuje, czy ma być to podmiot, który świadczy usługi organizacji wypoczynku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy podmiot zajmujący się statutowo tego typu działalnością.

Definiując powyższe formy wypoczynku zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A., pod ich pojęciem należy rozumieć:

• wczasy, czyli wypoczynek poza miejscem zamieszkania, którego organizatorzy za opłatą zapewniają noclegi, całodzienne wyżywienie, a niekiedy także rozrywki sportowe i kulturalne,
• kolonie, czyli zorganizowany pobyt dzieci i młodzieży poza miejscem stałego zamieszkania, dla wypoczynku w czasie wakacji,
• obóz, czyli zorganizowany wypoczynek grupy ludzi, często połączony z uprawianiem sportu, doskonaleniem zawodowym, nauką języków obcych,
• zimowisko, czyli zorganizowany w celach wypoczynkowych pobyt młodzieży poza miastem w czasie ferii zimowych,
• wycieczka, czyli wędrówka lub wyjazd w celach turystycznych.
  
  

Mając na uwadze ww. definicję słownikową należy przyjąć, iż wycieczka to w istocie forma wypoczynku.

Do podmiotów prowadzących działalność w zakresie wypoczynku zaliczyć można zarówno te podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej np: biura turystyczne, biura podróży jak również i te, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością.

Są to m.in.:

• podmioty prowadzące działalność agroturystyczną ? polegającą na wyjazdach na wieś, do specjalnie przygotowanych na przyjęcie wczasowiczów gospodarstw wiejskich,
• szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne a także jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej wymienione w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz.U. Nr 12, poz. 67, ze zm.),
• kościoły, stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego.
  
  

Tak więc, zasadnicze znaczenie ma formalno-prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu, tj. czy podmiot organizujący wypoczynek dla dzieci statutowo zajmuje się tego typu działalnością czy też czyni to w ramach działalności gospodarczej.

Przez zorganizowany wypoczynek należy więc rozumieć wszelkie formy wypoczynku zorganizowanego czyli przygotowanego przez podmiot, który zajmuje się statutowo lub w ramach działalności gospodarczej organizacją wypoczynku. Tym samym do zorganizowanych form wypoczynku nie można zaliczyć takich form, jak: wczasy ?pod gruszą?, pobyt u rodziny oraz wypoczynek organizowany ?na własną rękę? przez rodziców (pracowników) i związany z tym pobyt dzieci w hotelach, pensjonatach, domach wczasowych, czy wynajmowanych pokojach, prywatnych kwaterach.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na podstawie przepisów regulaminu ZFŚS szkoła przyznała swoim pracownikom i członkom ich rodzin dofinansowanie do wypoczynku. Wypoczynek zorganizowano w formie wycieczki kilkudniowej, w której uczestniczyły m.in. dzieci i młodzież do lat 18-tu. Kwoty dofinansowania szkoła przekazała bezpośrednio na konto ośrodka wypoczynkowego i firmy transportowej. Zarówno szkoła jak i ośrodek wypoczynkowy są podmiotami uprawnionymi do organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży (ośrodek prowadzi działalność w zakresie organizacji wypoczynku). Szkoła jako płatnik pobrała zaliczkę na podatek dochodowy od przyznanego pracownikom i ich dzieciom dofinansowania.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że skoro w opisanej sytuacji wypoczynek dzieci odbył się w formie zorganizowanej w postaci kilkudniowej wycieczki, a jego organizatorem był podmiot gospodarczy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie organizacji wypoczynku, to przekazana dopłata do tego wypoczynku ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dla dzieci do lat 18, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego niezależnie od ich wysokości na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.