Jakie są skutki podatkowe finansowania przez Uczelnię zakupu artykułów spożywczych oraz usług gastronomicznych (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 07 stycznia 2013 r. (wpływ do tut. Biura ? 21 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania przez uczelnię zakupu artykułów spożywczych oraz usług gastronomicznych i cateringowych ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania przez Uczelnię zakupu artykułów spożywczych oraz usług gastronomicznych i cateringowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, będący wyższą Uczelnią, w ramach działalności statutowej organizuje:

• uroczystą inaugurację roku akademickiego,
• senaty nadzwyczajne,
• senaty zwyczajne,
• spotkania rektora z kierownikami i dyrektorami jednostek,
• rady wydziału,
• kolegia dziekańskie i rektorskie,
• rekrutację na studia.
  
  

Na potrzeby tych spotkań, na których omawiane są istotne kwestie dotyczące prowadzonej działalności, Wnioskodawca dokonuje zakupów artykułów spożywczych (kawy, ciastek, wody mineralnej, itp.) oraz usług gastronomicznych i cateringowych.

Uczestnikami ww. spotkań są wyłącznie pracownicy a zakupy finansowane są ze środków obrotowych Uczelni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie konsekwencje w podatku dochodowym wywołuje zakup artykułów spożywczych i usług dla uczestników ww. spotkań?

Wnioskodawca, powołując treść art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdza, iż przychód ze stosunku pracy nie powstaje, ponieważ nie można w takiej sytuacji określić zakresu korzyści uzyskanej przez konkretnego pracownika z tytułu sfinansowania przez pracodawcę kosztów zakupionych produktów czy usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma tu mowy również o nieodpłatnym świadczeniu, ponieważ udział w naradzie służbowej nie skutkuje przysporzeniem majątku dla osoby biorącej udział w spotkaniu i nie ma konkretnego wymiaru finansowego, stanowi jedynie zwyczajowy poczęstunek nie mający charakteru okazałości, dlatego Uczelnia nie ma obowiązku doliczenia wartości tych wydatków do przychodu poszczególnego pracownika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego wynika, iż przychodem ze stosunku pracy nie jest tylko i wyłącznie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenia majątkowe, takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo odpłatne.

Jeżeli przedmiotem nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatnego nie jest rzecz lub usługa wchodząca w zakres działalności pracodawcy, wartość pieniężną tego rodzaju świadczenia ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

Stąd też, w sytuacji usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

W myśl bowiem przepisu art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia ? według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione ? według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku ? według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach ? na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w ramach działalności statutowej organizuje uroczystą inaugurację roku akademickiego, senaty nadzwyczajne, senaty zwyczajne, spotkania rektora z kierownikami i dyrektorami jednostek, rady wydziału, kolegia dziekańskie i rektorskie, rekrutację na studia.

Na potrzeby tych spotkań, na których omawiane są istotne kwestie dotyczące prowadzonej działalności, Wnioskodawca dokonuje zakupów artykułów spożywczych (kawy, ciastek, wody mineralnej, itp.) oraz usług gastronomicznych i cateringowych.

Uczestnikami ww. spotkań są wyłącznie pracownicy a zakupy finansowane są ze środków obrotowych Uczelni.

Należy zauważyć, iż wydatki na zakup artykułów spożywczych oraz usług gastronomicznych i cateringowych nie generują po stronie pracowników Uczelni przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te poniesione przez Wnioskodawcę są bowiem w istocie wydatkami poniesionymi w ramach działalności statutowej Uczelni, poniesionymi w związku z funkcjonowaniem Uczelni. Z tych też względów wartości wskazanych we wniosku świadczeń w postaci uczestnictwa pracowników w naradach służbowych (w inauguracji roku akademickiego, senatu nadzwyczajnego, senatu zwyczajnego, spotkania rektora z kierownikami i dyrektorami jednostek, rady wydziału, kolegiach dziekańskich i rektorskich, rekrutacji na studia) nie można uznać za nieodpłatne świadczenia, które należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazane we wniosku świadczenia nie są przychodem podatkowym.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.