Czy świadczenie w postaci przekazania pracownikom kart podarunkowych mających charakter kart płatniczych (...)

Czy świadczenie w postaci przekazania pracownikom kart podarunkowych mających charakter kart płatniczych korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 06 listopada 2009r. (data wpływu do tut. Biura ? 16 listopada 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) zamierza przekazać swoim pracownikom karty podarunkowe. Karty te będą zakupione przez wnioskodawcę ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Pracownicy wnioskodawcy mogą skorzystać z przedmiotowych kart w ponad 160 tys. punktów sprzedaży na terenie kraju, jak i za granicą oraz w Internecie ? wszędzie tam, gdzie akceptowana jest karta VISA.Niektóre karty dają także możliwość wypłaty gotówki z bankomatu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane przez pracowników wnioskodawcy karty podarunkowe stanowią dla pracowników świadczenie wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych na mocy znowelizowanego w 2009r. art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zajmując swoje stanowisko, wnioskodawca powołał art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), przytaczając jego treść.

Następnie wnioskodawca wskazał, że z uwagi na brzmienie tego przepisu od dnia 22 sierpnia 2009r. (z zastosowaniem do przychodów uzyskanych od dnia 01 stycznia 2009r.) zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych, obok świadczeń rzeczowych, obejmuje również świadczenia pieniężne otrzymane w związku z finansowaniem działalności, o której mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Wnioskodawca zaznaczył, iż przedmiotowa karta podarunkowa ma charakter karty płatniczej bowiem jest to karta uprawniająca do wypłaty gotówki lub zapłaty za towary.

Zdaniem wnioskodawcy, ustawodawca konstruując nową treść zwolnienia nie użył pojęcia ?gotówka?, tylko zwolnił od podatku ?świadczenia pieniężne?, czyli pewną formę przekazania, której istota ma charakter pieniężny. Niewątpliwie świadczenie otrzymywane przez pracownika w formie karty płatniczej - karty podarunkowej ma taki charakter. Zatem karta płatnicza stanowi faktycznie świadczenie pieniężne, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie. Przekazanie pracownikowi takiej karty skutkuje podobnie jak przekazanie do dyspozycji środków pieniężnych np. w formie przelewu bankowego. Beneficjent - pracownik otrzymuje bowiem do dyspozycji określone środki pieniężne zgodnie z dyspozycją pracodawcy. Według wnioskodawcy, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza to, że pracownik otrzymując kartę płatniczą otrzymuje świadczenie pieniężne, objęte zwolnieniem określonym w tym przepisie.

Wnioskodawca uważa, że można zatem uznać, iż otrzymanie przez pracownika takiej karty podarunkowej, sfinansowanej w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych Spółki, objęte jest zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty określonej w tym przepisie jako limit (obecnie w 2009 roku do kwoty 380 zł).

W opinii wnioskodawcy, należy ostatecznie stwierdzić, że nadanie świadczeniom wypłacanym z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych na rzecz pracowników charakteru pieniężnego, w formie wypłat gotówkowych, przelewu na rachunek bankowy lub właśnie przekazania karty płatniczej - karty podarunkowej jest działaniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 - korzystającym ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych do określonych w tym przepisie limitów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy wymienia poszczególne źródła przychodów podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust.

1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zatem do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2009r., nadanym ustawą z dnia 17 lipca 2009r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) i mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 01 stycznia 2009r. zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

W związku z powyższym, zwolniona od podatku jest wartość świadczeń otrzymywanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

  • świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego lub świadczenia pieniężnego,
  • jest w całości sfinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,
  • wysokość tych świadczeń nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł,
  • świadczenie zostało przekazane w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 04 marca 1994r. o Zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz. U. z 1996r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) działalnością socjalną są usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, w przedszkolach oraz innych formach wychowywania przedszkolnego, udzielania pomocy materialnej ? rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Jak wynika ze znowelizowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie, w limitowanej wysokości, korzystają świadczenia o charakterze rzeczowym oraz świadczenia pieniężne.

W związku z tym, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa definicji świadczenia pieniężnego, należy odwołać się do definicji słownikowej. Zgodnie z definicjami, jakie podaje Słownik Języka Polskiego pod redakcją Mieczysława Szymczaka, (Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1996r.), ?świadczenie? to przedmiot zobowiązania lub uprawnienia, to obowiązek wykonania lub przekazania czegoś na czyjąś rzecz, z kolei zwrot ?pieniężny? to mający związek z pieniądzem, wypłacany w pieniądzach. Poza tym należy zauważyć, iż podstawową cechą świadczenia pieniężnego jest możliwość swobodnego korzystania ze środków płatniczych wypłaconych świadczeniobiorcy.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że wnioskodawca zamierza przekazać swoim pracownikom karty podarunkowe, mające charakter kart płatniczych i zakupione ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Karty te uprawniają do przeprowadzenia zakupów, wszędzie tam gdzie honorowana jest karta płatnicza VISA a niektóre z nich pozwalają na możliwość wypłaty gotówki z bankomatu. Zdaniem wnioskodawcy otrzymanie przez pracownika takiej karty podarunkowej, sfinansowanej w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, objęte jest zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty 380 zł.

Karty podarunkowe to rodzaj tzw. kart przepłaconych, które mogą być wydawana pracownikom zamiast świadczeń pieniężnych. Omawiane karty stanowią rodzaj kart płatniczych. Wydawane są bez konieczności posiadania rachunku osobistego w banku, nie jest też przyznawany użytkownikom kredyt. Transakcje są autoryzowane do wysokości salda na specjalnym, technicznym rachunku, który należy zasilić przed użyciem karty. Takie karty nie muszą być personalizowane, tj. nie zawsze umieszczane jest na nich imię i nazwisko użytkownika. Umożliwia to swobodne przekazywanie zasilonej karty innym osobom.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2002r. Nr 72, poz. 665 ze zm.) karta płatnicza ? to karta identyfikująca wydawcę i upoważnionego posiadacza, uprawniająca do wypłaty gotówki lub dokonywania zapłaty, a w przypadku karty wydanej przez bank lub instytucję ustawowo upoważnioną do udzielania kredytu - także do dokonywania wypłaty gotówki lub zapłaty z wykorzystaniem kredytu.

Stosownie do art. 63 ust. 1 ww. ustawy rozliczenia pieniężne mogą być przeprowadzane za pośrednictwem banków, jeżeli przynajmniej jedna ze stron rozliczenia (dłużnik lub wierzyciel) posiada rachunek bankowy. Rozliczenia pieniężne przeprowadza się gotówkowo lub bezgotówkowo za pomocą papierowych lub informatycznych nośników danych.

Zgodnie z treścią art. 63 ust. 3 pkt 4 ustawy Prawo bankowe rozliczenia bezgotówkowe przeprowadza się w szczególności kartą płatniczą.

Karta płatnicza stanowi ekwiwalent pieniądza i zapłatę kartą płatniczą należy traktować tak samo jak zapłatę gotówką (por. Dobiesław Frąckowiak: Uwagi o zapłacie kartą płatniczą i przejęciu z długu ?Przegląd Prawa Handlowego? 2000/12/7).

Z kolei karta przepłacona nie jest zdefiniowana w polskim systemie prawnym, pojęcie to pojawia się na gruncie ustawowym w kontekście świadczenia usług płatniczych, w tym jako instrumentu płatniczego będącego nośnikiem środka pieniężnego mającego zdolność umarzania zobowiązań.

Można jednakże uznać, iż świadczenia w postaci karty przepłaconej z wprowadzoną na nią wartością pieniężną mającą charakter pieniądza elektronicznego, a także karty przepłacone jako rodzaj karty płatniczej (lub podobnego instrumentu po implementacji dyrektywy 2007/64/WE w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego ? stanowią świadczenia pieniężne.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że karty podarunkowe, które wnioskodawca zamierza przekazać swoim pracownikom są tożsame ze świadczeniem pieniężnym przekazywanym w gotówce. Rolą tych kart jest bowiem zapewnienie pracownikom środków pieniężnych, bez konieczności wydawania (posiadających formę materialną) znaków pieniężnych (np. banknotów). Zatem świadczenie przekazane w postaci tychże kart należy uznać za świadczenie pieniężne, z uwagi na zaklasyfikowanie powyższych kart jako instrumentu dostępu do określonych wartości pieniężnych, co finalnie umożliwia regulowanie zobowiązań pieniężnych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż otrzymane przez pracowników od wnioskodawcy świadczenia w postaci kart podarunkowych będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości limitu określonego w tym przepisie (380 zł), pod warunkiem, że świadczenia te istotnie będą sfinansowane w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i zostaną przekazane w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Zatem stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika