Czy należy opodatkować kwoty nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej, które są umorzone (...)

Czy należy opodatkować kwoty nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej, które są umorzone z powodu trudnej sytuacji życiowej świadczeniobiorcy?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 05 listopada 2009r. (data wpływu do tut. Biura ? 17 listopada 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, powołując się na art. 98 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej stwierdza, że kwoty nienależnie pobranych świadczeń podlegają zwrotowi od osoby lub rodziny korzystającej ze świadczeń z pomocy społecznej niezależnie od dochodu osoby/rodziny. Wówczas wystawiona jest decyzja administracyjna o zwrocie nienależnie pobranego świadczenia. Jednak w myśl zapisu art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej w przypadkach szczególnych, zwłaszcza, jeżeli żądanie zwrotu wydatków na udzielone świadczenie w całości lub w części stanowiłoby dla osoby zobowiązanej nadmierne obciążenie lub też niweczyłoby skutki udzielonej pomocy, właściwy organ na wniosek pracownika socjalnego lub osoby zainteresowanej może odstąpić od żądania takiego zwrotu. Wówczas wystawiona jest decyzja administracyjna o umorzeniu należności. Umorzenie następuje zgodnie z uchwałą Rady Miasta w sprawie umorzenia ww. należności.

Nienależnie pobrane świadczenia występujące w jednostce wnioskodawcy są spłacane lub ściągane w drodze egzekucji administracyjnej. Jednak może się zdarzyć, że trudna sytuacja materialna świadczeniobiorcy będzie skutkowała decyzją o umorzeniu należności, np. niski dochód, choroba, zdarzenie losowe u osoby/rodziny, tj. wskazania, które przyczyniają się do niekorzystnego położenia materialnego, społecznego świadczeniobiorcy.

W związku z powyższym, zdaniem wnioskodawcy, świadczenia z pomocy społecznej, które podlegają zwolnieniu przedmiotowemu w myśl zapisu art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinny również dotyczyć świadczeń nienależnie pobranych i umorzonych z powodu trudnej sytuacji życiowej świadczeniobiorcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należy opodatkować kwoty nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej, które są umorzone z powodu trudnej sytuacji życiowej świadczeniobiorcy...

Zdaniem wnioskodawcy umorzona kwota należności z tytułu nienależnie pobranego świadczenia nie podlega opodatkowaniu. Wnioskodawca stwierdza, że w niektórych wydawnictwach fachowych spotkał się jednak z odmienną interpretacją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do treści art. 21 ust.1 pkt 79 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej.

W myśl art. 98 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.) świadczenia nienależnie pobrane podlegają zwrotowi od osoby lub rodziny korzystającej ze świadczeń z pomocy społecznej, niezależnie od dochodu rodziny. Art. 104 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 104 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż w przypadkach szczególnych, zwłaszcza jeżeli żądanie zwrotu wydatków na udzielone świadczenie w całości lub w części stanowiłoby dla osoby zobowiązanej nadmierne obciążenie lub też niweczyłoby skutki udzielanej pomocy, właściwy organ na wniosek pracownika socjalnego lub osoby zainteresowanej może odstąpić od żądania takiego zwrotu.

Jak wynika z wniosku, wnioskodawca może podejmować ? w oparciu o przepisy ustawy o pomocy społecznej ? decyzje o umorzeniu nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej.

Uregulowanie w przepisach o pomocy społecznej kwestii dotyczących odstąpienia od żądania zwrotu wydatków na udzielone świadczenie w całości lub w części świadczy o tym, iż odstąpienie takie jest również rodzajem świadczenia z pomocy społecznej i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku, w myśl cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, w związku z umorzeniami przedmiotowych świadczeń, osoby którym te świadczenia umorzono uzyskują przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, na wnioskodawcy nie ciąży obowiązek sporządzenia z tego tytułu informacji PIT-8C.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika