Czy w rozliczeniu za 2009r. wnioskodawca może odliczyć od dochodu kwotę przekazaną tytułem darowizny (...)

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2010r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu darowizny na cele kultu religijnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W roku 2009 wnioskodawca dokonał darowizny na cele kultu religijnego w niewielkiej parafii w rodzinnej miejscowości. Przelewu pieniędzy dokonał na konto osobiste proboszcza swojej parafii, albowiem z informacji jakie uzyskał od proboszcza parafia nie ma oddzielnego konta, a wszystkie rozliczenia odbywają się za pośrednictwem konta proboszcza. Z informacji jakie wnioskodawca uzyskał we właściwym dla niego Urzędzie Skarbowym wynika, że nie może dokonać odliczenia od swojego dochodu kwoty, którą przekazał jako darowiznę na cele kultu religijnego, bowiem wpłaty dokonał na konto osoby fizycznej, tj. proboszcza parafii, a nie na konto obdarowanego czyli parafii, czego wymaga ustawa.

Proboszcz zapewnił jednak wnioskodawcę, że w takich przypadkach on jest reprezentantem parafii i wpłaty darowizn na jego imienne konto traktowane są przez urzędy skarbowe jak wpłaty na konto obdarowanego czyli parafii.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w rozliczeniu za 2009r. wnioskodawca może odliczyć od dochodu kwotę przekazaną tytułem darowizny na cele kultu religijnego na rachunek bankowy proboszcza...

Zdaniem wnioskodawcy, może on dokonać powyższego odliczenia, albowiem jak wynika z oświadczenia proboszcza, który jest administratorem parafii, parafia nie ma oddzielnego konta, ale wszystkie sprawy i rozliczenia finansowe odbywają się za pośrednictwem konta osobistego proboszcza.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot z tytułu darowizn przekazanych na cele kultu religijnego w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6 % dochodu.

W myśl art. 26 ust. 5 ww. ustawy, łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 9 nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej 6 % dochodu, z tym że odliczeniu nie podlegają darowizny poniesione na rzecz:

1. osób fizycznych,
2. osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.
   
   

Zasadniczą wagę w kwestii możliwości odliczenia darowizny ma właściwy sposób jej udokumentowania.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Jednakże w przypadku odliczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 9, gdy dokonano darowizny pieniężnej, odliczenie stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana ?dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego? oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w roku 2009 wnioskodawca dokonał darowizny na cele kultu religijnego, przy czym przelewu pieniędzy dokonał na konto osobiste proboszcza swojej parafii.

Należy zauważyć, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym z ulgi przewidzianej w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania. Ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z ulgi z tytułu dokonanej darowizny m.in. od posiadania dowodu wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, jednoznacznie przy tym wskazując, że odliczeniu nie podlegają darowizny przekazane osobom fizycznym. Z dowodu wpłaty, którym dysponuje wnioskodawca wynika, iż obdarowanym jest proboszcz. Zatem dokument ten nie spełnia wymogów określonych przez ustawodawcę w art. 26 ust. 7 pkt 2 wyżej powołanej ustawy. Okoliczności tej nie zmienia fakt, iż ? jak wskazuje wnioskodawca - parafia nie ma oddzielnego konta, a wszystkie rozliczenia odbywają się za pośrednictwem konta proboszcza.

Jak wynika z powołanych przepisów podstawą odliczenia od dochodu kwot darowizn na cele kultu religijnego jest tylko i wyłącznie dowód wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, przy czym obdarowanym nie może być osoba fizyczna. W przedmiotowej sprawie wpłata kwoty pieniężnej na posiadane przez proboszcza osobiste konto bankowe nie może być uznana za darowiznę przekazaną na cele kultu religijnego. Z punktu widzenia ww. przepisów prawa obdarowanym jest bowiem osoba fizyczna (ksiądz), gdyż to na jej konto została przekazana przedmiotowa darowizna. Tym samym nie zostały spełnione wszystkie ustawowe warunki konieczne do skorzystania z ww. odliczenia.

Zatem wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia w zeznaniu podatkowym za 2009 rok wydatków z tytułu dokonanej darowizny na cele kultu religijnego.

Wobec powyższego, stanowisko wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.