Czy zwrot kosztów codziennych dojazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby, przysługujący (...)

UZASADNIENIE

W dniu 03 grudnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie m.in. możliwości zwolnienia z opodatkowania otrzymywanych przez żołnierza zawodowego świadczeń w postaci zwrotu kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca ? Jednostka Wojskowa na podstawie art. 68 ust. 1-3 oraz art. 82 ustawy z dnia 11 września 2003r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 90, poz. 593 ze zm.), § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 kwietnia 2010r. w sprawie świadczeń socjalno - bytowych dla żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 87, poz. 565) wypłaca żołnierzom zawodowym należności z tytułu: dodatku za rozłąkę, zwrotu kosztów codziennych dojazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby oraz zasiłku na zagospodarowanie.

Przedmiotem wątpliwości jest m.in. zastosowanie zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 112 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) do świadczeń otrzymywanych w postaci zwrotu kosztów codziennych dojazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby, przysługujących żołnierzowi zawodowemu na podstawie art. 68 ust. 2 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Żołnierzowi zawodowemu zamieszkującemu poza miejscem pełnienia służby w miejscowości, która nie jest miejscowością pobliską w rozumieniu ustawy z dnia 22 czerwca 1995r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 206, poz. 1367 ze zm.) przysługuje prawo do zwrotu kosztów codziennych dojazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby i z powrotem.

Żołnierze zawodowi wykonujący obowiązki służbowe na stanowiskach w Jednostce Wojskowej - wnioskodawcy korzystają z uprawnień do ww. przejazdów codziennych. Należność ta jest wypłacana w formie ryczałtu miesięcznego w wysokości 75% ceny imiennego biletu miesięcznego określonego w cenniku biletów środków komunikacji publicznej wykonywanych przez przewoźników kolejowych lub autobusowych. W przypadku gdy na trasie, bądź na jej części nie jest możliwy przejazd środkami komunikacji publicznej, zwrot kosztów codziennych dojazdów ustala się w formie ryczałtu miesięcznego w wysokości 75% ceny imiennego biletu miesięcznego określonego w cenniku biletów środków komunikacji publicznej wykonywanych przez przewoźników kolejowych w klasie drugiej pociągu osobowego na trasie o długości 30 km.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zwrot kosztów codziennych dojazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby, przysługujący żołnierzowi zawodowemu na podstawie art. 68 ust. 2 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, jest zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych...

Wnioskodawca, mając na względzie powyższe przepisy prawa, stoi na stanowisku, że zwrot kosztów codziennych dojazdów żołnierza z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby, przysługujący na podstawie art. 68 ust. 2 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, jest zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawcy tylko w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania otrzymywanych przez żołnierza zawodowego świadczeń w postaci zwrotu kosztów dojazdu do miejsca pełnienia służby. Jednocześnie wyjaśnia się, że w zakresie opodatkowania wypłacanego żołnierzowi zawodowemu dodatku za rozłąkę oraz w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczenia otrzymanego przez żołnierza zawodowego w postaci zasiłku na zagospodarowanie - wydano odrębne rozstrzygnięcia.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W praktyce, w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał podatnik.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje zatem, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

W myśl art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Jednocześnie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 112 ww. ustawy wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów dojazdu pracownika do zakładu pracy, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy wynika wprost z przepisów innych ustaw.

Zgodnie z art. 68 ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2003r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 90, poz. 593 ze zm.) żołnierzowi zawodowemu zamieszkującemu poza miejscem pełnienia służby w miejscowości, która nie jest miejscowością pobliską w rozumieniu ustawy z dnia 22 czerwca 1995r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 206, poz. 1367 ze zm.), przysługuje prawo do zwrotu kosztów codziennych dojazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby i z powrotem.

Na podstawie art. 68 ust. 8 pkt 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia wysokość dodatku za rozłąkę oraz zwrotu kosztów codziennych dojazdów, szczegółowe warunki ustalania wysokości należności, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz warunki korzystania z tych uprawnień.

Stosowne rozporządzenie Minister Obrony Narodowej wydał w dniu 30 kwietnia 2010r. w sprawie świadczeń socjalno ? bytowych dla żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 87, poz. 565).

W myśl § 5 pkt 1 ww. rozporządzenia zwrot kosztów codziennych dojazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby i z powrotem ustala się w formie ryczałtu miesięcznego w wysokości 75% ceny imiennego biletu miesięcznego określonego w cenniku biletów środków komunikacji publicznej, wykonywanych przez przewoźników:

1. kolejowych - w klasie drugiej pociągu osobowego,
2. autobusowych, jeżeli brak jest połączenia kolejowego

-na trasie pomiędzy najbliższą miejscu zamieszkania żołnierza zawodowego stacją kolejową lub przystankiem autobusowym a najbliższą miejscu pełnienia służby stacją kolejową lub przystankiem autobusowym i z powrotem.

Przy ustalaniu wysokości zwrotu kosztów codziennych dojazdów przyjmuje się najkrótszą trasę kolejową lub autobusową albo łącznie trasę kolejową i autobusową (§ 5 ust. 2 ww. rozporządzenia).

W przypadku gdy na trasie, o której mowa w ust. 1, bądź na jej części nie jest możliwy przejazd środkami komunikacji publicznej, zwrot kosztów codziennych dojazdów ustala się w formie ryczałtu miesięcznego w wysokości 75% ceny imiennego biletu miesięcznego określonego w cenniku biletów środków komunikacji publicznej, wykonywanych przez przewoźników kolejowych w klasie drugiej pociągu osobowego na trasie o długości 30 km (§ 5 ust. 5 powołanego rozporządzenia).

Z powyższego wynika, iż żołnierze zawodowi uprawnieni są do otrzymania należności z tytułu zwrotu kosztów codziennych przejazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby i z powrotem na podstawie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej w sprawie świadczeń socjalno ? bytowych żołnierzy zawodowych. Należy zatem stwierdzić, iż zwrot kosztów codziennych dojazdów z miejsca zamieszkania do miejsca pełnienia służby, przysługujący żołnierzowi zawodowemu na podstawie ww. aktów prawnych, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 112 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.