Czy umowa sprzedaży nieruchomości podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie (...)

Czy umowa sprzedaży nieruchomości podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) ? Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 27 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura ? 28 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym 27 listopada 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy sprzedaży nieruchomości ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 13 listopada 2013 r. znak: IBPP1/443-789/13/KJ, IBPB II/1/436-232/13/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono 27 listopada 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (spółka z o.o.), zamierza prowadzić działalność m.in. w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami. Wnioskodawca planuje nabyć (dalej: transakcja) od spółki z siedzibą w Polsce, będącej podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: zbywca), nieruchomość składającą się z budynku centrum handlowo-rozrywkowego (dalej: budynek) wraz z przynależną infrastrukturą, obejmującą w szczególności: infrastrukturę energetyczną, wodno-kanalizacyjną, drogi wewnętrzne, parkingi, chodniki (dalej: budowle), położonych w R., na jednej działce gruntu pozostającej w użytkowaniu wieczystym zbywcy (dalej razem jako: nieruchomość).

Na moment transakcji, Wnioskodawca będzie zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca planuje wykorzystywać nabytą w ramach transakcji nieruchomość do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. do świadczenia usług wynajmu na rzecz osób trzecich.

Budowa budynku została zakończona w 2001 r., również w tym roku budynek został oddany do użytkowania. Od czasu zakończenia budowy zbywca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku, których łączna wartość stanowiłaby 30% lub przekroczyłaby 30% jego wartości początkowej. Od momentu oddania budynku do użytkowania całość jego powierzchni była oddana w najem opodatkowany podatkiem od towarów i usług (tj. od momentu oddania w najem upłynęły ponad 2 lata). Powyższe oznacza, że nie ma takiej powierzchni w budynku, która nie podlegałaby w ogóle wynajęciu (poza częściami z definicji nie oferowanymi do najmu, tj. np. powierzchni wspólnych, które są jednak wykorzystywane przez najemców zgodnie z ich przeznaczeniem oraz powierzchni związanych z bieżącym administrowaniem budynku, np. pomieszczeń gospodarczych, niezbędnych do właściwej obsługi umów najmu).

Budowle znajdujące się na nieruchomości zostały przez zbywcę wybudowane lub nabyte i zasadniczo nie były ponoszone na ich ulepszenie wydatki, których wartość stanowiłaby co najmniej 30% wartości początkowej każdej z nich. Wyjątkiem jest jedna budowla (dalej: sieć zewnętrzna kanalizacji deszczowej), która w październiku 2011 r. była przedmiotem ulepszeń o wartości przekraczającej 30% jej wartości początkowej ? po tym okresie zbywca nie ponosił wydatków na jej ulepszenie stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej. Zbywca miał prawo i odliczył podatek od towarów i usług naliczony z tytułu wydatków na ulepszenie sieci zewnętrznej kanalizacji deszczowej.

Szczegółowa lista budowli znajduje się poniżej:

tabela ? załącznik PDF ? strona ?3?

Budowle, jako obsługująca budynek infrastruktura, nie są przedmiotem odrębnego najmu ? prawo do ich wykorzystywania objęte jest umowami najmu powierzchni w budynku.

Zbywcy ? z uwagi na związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych (usługi najmu gospodarczego), przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na budowę, nabycie i ulepszenie nieruchomości, zbywca zaś z tego prawa skorzystał.

W celu umożliwienia właściwego użytkowania nieruchomości, zbywca zawarł niezbędne umowy m.in. w zakresie dostawy mediów, usług telekomunikacyjnych, zarządzania nieruchomością, bieżącej obsługi nieruchomości (konserwacja, remonty), utrzymania wind i schodów ruchomych, utrzymania czystości na nieruchomości, dezynsekcji i deratyzacji, ochrony, umowy licencyjne m.in. z Z. i S. oraz umowy w zakresie usług promocyjno-marketingowych. Zbywca, w celu umożliwienia funkcjonowania jego przedsiębiorstwa, korzysta także z usług księgowych i bieżącego doradztwa.

Zbywca jest stroną w postępowaniach sądowych, dotyczących prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Nieruchomość stanowi główny, ale nie jedyny składnik majątku zbywcy, który posiada również środki pieniężne na rachunkach bankowych oraz należności, głównie z tytułu dostaw i usług. Zbywca jest finansowany pożyczką przez spółkę, należącą do tej samej co Wnioskodawca grupy kapitałowej.

W ramach planowanej transakcji, zgodnie z art. 678 § 1 Kodeksu cywilnego, Wnioskodawca wstąpi z mocy prawa w stosunek najmu na miejsce zbywcy. Dodatkowo zbywca przeniesie na Wnioskodawcę, jako integralną część budynku i jego wartości w ramach ustalonej ceny, prawa i obowiązki wynikające z gwarancji budowlanych, gwarancji związanych z umowami najmu, prawa autorskie do projektu, prawa autorskie i prawa z rejestracji domeny internetowej oraz prawa autorskie i ochronne do znaków towarowych, a także prawa z polisy ubezpieczenia mienia, tj. nieruchomości oraz umowy licencyjne zawarte z Z. i S.

Jednocześnie, zgodnie z intencją stron, zbywca nie przeniesie na Wnioskodawcę praw i obowiązków związanych z umowami dotyczącymi obsługi nieruchomości. W szczególności, zbywca nie zamierza przenosić na Wnioskodawcę umowy w zakresie zarządzania nieruchomością. W okresie przejściowym po transakcji, na mocy odrębnych porozumień, część umów może być wykorzystywana w zakresie niezbędnym do właściwego używania nieruchomości do czasu zawarcia nowych umów przez nabywcę. Dodatkowo na Wnioskodawcę nie będą przenoszone umowy związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa zbywcy dotyczące m.in.: usług księgowych, bieżącego doradztwa.

Planowana transakcja nie obejmie również przeniesienia należności zbywcy (w tym w szczególności ewentualnych należności związanych z czynszem za wynajem nieruchomości powstałych przed transakcją), rachunków bankowych, czy środków pieniężnych zdeponowanych na rachunku zbywcy (innych niż kaucje wpłacone przez najemców związane z przenoszonymi ? z mocy prawa ? umowami najmu). Zbywca pozostanie również stroną postępowań sądowych, dotyczących prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, wszczętych przed dniem transakcji.


Wnioskodawca nie przejmie również zobowiązań zbywcy, w szczególności zobowiązań z tytułu pożyczki. Zbywca nie zatrudnia pracowników, zatem nie nastąpi także przeniesienie zakładu pracy. Transakcja nie będzie również obejmować innych aktywów zbywcy. Zbywca w ramach kontynuowania działalności w szczególności spłaci zobowiązania oraz będzie dochodzić swoich należności, jak również pozostanie stroną wskazanych wyżej umów nie przenoszonych na nabywcę.

Przedmiot transakcji, zarówno cała nieruchomość ani też żadna z jej części, nie były i nie są wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie zbywcy pod względem organizacyjnym czy też funkcjonalnym, w szczególności nie stanowiły i nie stanowią oddziału/ów.

W świetle planowanego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca pragnie dokonać potwierdzenia: prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego w związku z transakcją w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz klasyfikacji transakcji z punktu widzenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że analogiczne zapytanie w odniesieniu do transakcji, dotyczące potwierdzenie klasyfikacji transakcji dla celów podatku od towarów i usług zostało sformułowane i złożone również przez zbywcę nieruchomości (X Sp. z o.o.).

W uzupełnieniu wniosku z 25 listopada 2013 r. (data wpływu do Biura ? 25 listopada 2013 r.) zawarto następujące informacje:

Budynek był oddawany przez zbywcę w najem stopniowo, począwszy od otwarcia centrum handlowego w 2001 r.

W ocenie Wnioskodawcy, z perspektywy rozstrzygnięcia sprawy w zakresie klasyfikacji podatku od towarów i usług, istotne jest, że od momentu oddania budynku w najem opodatkowany podatkiem od towarów i usług upłynęły ponad 2 lata.

We wniosku, jako jedna z budowli, została wymieniona ?wiata przystankowa?. Jednakże na chwilę obecną, wiata ta została wyłączona z listy budowli, gdyż została zdemontowana.

Aktualna lista budowli znajdujących się na nieruchomości.

tabela ? załącznik PDF ? strona ?12?

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, daty wybudowania poszczególnych budowli przez zbywcę nie powinny mieć wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy. Podobnie data oddania budowli do użytku w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (wprowadzenie do rejestru środków trwałych) nie powinny, w ocenie Wnioskodawcy, mieć wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy.

W ocenie Wnioskodawcy, z perspektywy rozstrzygnięcia sprawy w zakresie klasyfikacji podatku od towarów i usług, istotne jest, czy od momentu pierwszego zasiedlenia budowli (rozumianego jako oddanie do użytkowania w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług ? tu: najmu) upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Stosownie do informacji wskazanych we wniosku, Budowle zostały oddane do użytkowania w ramach najmu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług w grudniu 2001 r.

Budowle, które zostały nabyte przez zbywcę (a nie wybudowane) to:

  • seperator tłuszczu Q=71/s;
  • seperator tłuszczu Q=71/s.

Zbywca dokonał nabycia powyżej wskazanych budowli w okresie budowy centrum handlowego (która została zakończona w listopadzie 2001 r.) od wykonawcy generalnego, realizującego całość inwestycji na podstawie umowy o roboty budowlane.

Jednocześnie w ocenie Wnioskodawcy, data nabycia budowli przez zbywcę nie powinna mieć wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy. Istotne jest bowiem, czy od momentu pierwszego zasiedlenia budowli (rozumianego jako oddanie do użytkowania w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług ? tu: najmu) upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Pomieszczenia gospodarcze są użytkowane wyłącznie przez zbywcę. Dostęp, prawo i klucze do tych pomieszczeń mają wyłącznie osoby obsługujące nieruchomość na zlecenie zbywcy (pracownicy spółki zarządzającej z grupy kapitałowej zbywcy). Najemcy nie mają swobodnego dostępu do tych pomieszczeń.

Części wspólne, choć zasadniczo nie są oferowane jako przedmiot samodzielnego najmu, są jednak wykorzystywane przez najemców zgodnie z ich przeznaczeniem. Zawarte przez zbywcę umowy najmu definiują części wspólne jako wszystkie obszary na terenie centrum handlowego, w tym m.in. wejścia, korytarze, podziemia, parking samochodowy, przejścia, wyjścia, toalety, schody, windy, pomieszczenia techniczne, drogi, przeznaczone przez wynajmującego do użytku publicznego. Części wspólne stanowią element budynku. Trudno sobie bowiem wyobrazić, aby najemca miał dostęp do lokalu przykładowo bez dostępu do korytarzy (które stanowią części wspólne). Części wspólne mogą obejmować swym zakresem elementy nieruchomości stanowiące budowle ? np. parkingi lub drogi dojazdowe.

Stosownie do załącznika do umowy najmu, zatytułowanego ?Zasady eksploatacji? ? dokumentu stanowiącego integralną część umowy najmu, każdy korzystający z części wspólnych (w tym najemca i jego pracownicy) ma prawo do swobodnego ich używania zgodnie z ich przeznaczeniem. Zgodnie z zawartymi umowami najmu, najemcy są zobowiązani do ponoszenia opłat z tytułu części wspólnych. Opłaty obejmują koszty związane z utrzymaniem części wspólnych, m.in. z utrzymaniem czystości, konserwacją, naprawą części wspólnych, ich zarządzaniem i administracją, ochroną przeciwpożarową, oświetleniem i dostarczaniem wody do części wspólnych, ogrzewaniem części wspólnych, czy chłodzeniem lub wentylacją części wspólnych. Ww. opłaty są dokonywane na podstawie faktur VAT wystawianych przez zbywcę na rzecz każdego z najemców. Wnioskodawca wskazał, że opłaty te są ponoszone w związku z umowami najmu, nie ma przy tym możliwości, żeby były ponoszone przez podmioty niebędące najemcami.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane wprost w umowie najmu prawo do korzystania z części wspólnych (parkingu, wind, chodników, dróg wewnętrznych, wejść do budynku) wyczerpuje znamiona definicji ?użytkowania? wskazanej w ustawie o podatku od towarów i usług. Najemcy mają prawo do korzystania z części wspólnych, zaś z prawem tym nieodłącznie związany jest obowiązek ponoszenia przez nich opłat eksploatacyjnych podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Prawo do użytkowania części wspólnych wynika z umów najmu powierzchni budynku, stanowią więc one przedmiot umów najmu. Tym samym, całość powierzchni stanowiącej części wspólne budynku została oddana do użytkowania w wykonaniu czynności opodatkowanych w ramach umów najmu równocześnie z pierwszym wynajęciem lokali na rzecz najemców.

Wnioskodawca wskazał również, że pasaż w budynku (stanowiący element części wspólnych) jest okazjonalnie oddawany w krótkoterminowy najem przez zbywcę (szczególnie w okresie przedświątecznym) pod stoiska handlowe (tzw. standy). Pasaż w budynku jest przedmiotem okazjonalnego (krótkotrwałego) najmu począwszy od grudnia 2001 r. do dnia dzisiejszego. Co istotne, od momentu oddania pasażu w Budynku w najem opodatkowany podatkiem od towarów i usług upłynęły ponad 2 lata.

Natomiast budowle, jako towarzysząca budynkowi infrastruktura, były i są wykorzystywane przez najemców w ramach zawartych przez nich umów najmu powierzchni w budynku. Charakter Budowli nie umożliwia ich wykorzystania ekonomicznego w innej formie niż pomocniczo do umów najmu. Najemcy w oczywisty sposób czerpią bowiem korzyści wynikające z istnienia budowli (np. dojazd drogą do budynku). Biorąc to pod uwagę, czynsz z tytułu najmu lokali ustalany jest przez zbywcę i pokrywa nie tylko koszty budowy i utrzymania poszczególnych lokali, ale także m.in. koszty związane z wybudowaniem oraz bieżącym utrzymaniem budowli.

Budowle nie stanowią samodzielnego i odrębnego od lokali przedmiotu najmu. Niemniej jednak prawo do ich użytkowania wynika z umów najmu, stanowią więc ? łącznie z lokalem ? przedmiot umów najmu (np. dostęp do budynku w postaci drogi).

Tym samym, wszystkie Budowle zostały oddane do użytkowania w wykonaniu czynności opodatkowanych w ramach umów najmu równocześnie z pierwszym wynajęciem lokali na rzecz najemców.

Ponadto, nawet jeżeli uznać (wbrew stanowisku Wnioskodawcy wyrażonym we wniosku), że w odniesieniu do części wspólnych budynku oraz budowli nie doszło do pierwszego zasiedlenia (z uwagi na fakt, że umowy najmu nie zawierają w zakresie najmu części wspólnych i budowli odrębnych postanowień), to wówczas ich dostawa będzie podlegała obligatoryjnemu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ze względu na fakt, że nie znajdzie zastosowania:

  • art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług ? jako że dostawa odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia, ani też
  • art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług ? jako że zbywcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w stosunku do części wspólnych i budowli.

Wskazane we wniosku budynek i budowle są trwale związane z gruntem.

Zbywca oraz Wnioskodawca zastosowali następującą klasyfikację obiektów wchodzących w skład nieruchomości:

tabela ? załącznik PDF ? strona ?15?

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, wskazanie jakie są symbole PKOB określone zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) właściwe dla budynku i poszczególnych budowli nie stanowią elementu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, mającego znaczenie dla rozstrzyganego zagadnienia. Klasyfikacja ta (a tym bardziej konkretne przyporządkowanie poszczególnych obiektów do poszczególnej grupy/klasy obiektów) nie determinuje bowiem kwalifikacji danego obiektu jako budynku lub budowli dla celów przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zakupu nieruchomości w ramach transakcji?

Zdaniem Wnioskodawcy nabycie nieruchomości nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca, przywołując art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stwierdził, że w rezultacie, ze względu na podleganie przepisom ustawy o podatku od towarów i usług i opodatkowaniu transakcji stawką podstawową podatku od towarów i usług (szczegółowe uzasadnienie tej kwestii Wnioskodawca przedstawił we wcześniejszej części niniejszego wniosku), transakcja obejmująca sprzedaż nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649, z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

a. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

b. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

  • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
  • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący spółką z o.o., zamierza nabyć na podstawie umowy sprzedaży nieruchomość składającą się z budynku centrum handlowo-rozrywkowego wraz z przynależną infrastrukturą, obejmującą w szczególności: infrastrukturę energetyczną, wodno-kanalizacyjną, drogi wewnętrzne, parkingi, chodniki, położonych w R., na jednej działce gruntu pozostającej w użytkowaniu wieczystym zbywcy. Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na podleganie przepisom ustawy o podatku od towarów i usług i opodatkowaniu transakcji stawką podstawową podatku od towarów i usług, transakcja obejmująca sprzedaż nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zaznaczyć należy, że w przypadku umów sprzedaży nieruchomości o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Z cytowanego powyżej przepisu wynika, iż podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają takie czynności, w których przynajmniej jedna ze stron z tytułu ich dokonania (dokonania tych czynności) jest opodatkowania podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku od towarów i usług.

Przy czym, w przypadku zwolnienia z podatku od towarów i usług ustawodawca zastosował wyjątek, z którego wynika, że wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie podlegają m.in. umowy sprzedaży, których przedmiotem jest nieruchomość (części nieruchomości) i prawo wieczystego użytkowania, w związku z dokonaniem których strony (przynajmniej jedna z nich) są podatnikami podatku od towarów i usług, lecz korzystają ze zwolnienia z tego podatku. Oznacza to, że w przypadku sprzedaży nieruchomości, zwolnienie od podatku od towarów i usług nie wywołuje wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania sprzedaży nieruchomości podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ocena ta ma bowiem zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia sprzedaży nieruchomości podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowanie czynności sprzedaży nieruchomości podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przedmiotowa sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co zostało potwierdzone interpretacją indywidualną z 11 grudnia 2013 r. znak: IBPP1/443-789/13/KJ. A zatem w niniejszej sprawie będzie miało zastosowanie wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o którym mowa we wskazanym art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym Wnioskodawca (nabywca) nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z zakupem nieruchomości.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika