Skutki podatkowe posiadania wspólnego konta bankowego, na którym środki finansowe gromadzi tylko jeden (...)

Skutki podatkowe posiadania wspólnego konta bankowego, na którym środki finansowe gromadzi tylko jeden współwłaściciel

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2012 r. (data wpływu do tut. Biura ? 28 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych posiadania wspólnego konta bankowego, na którym środki finansowe gromadzi tylko jeden współwłaściciel - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych posiadania wspólnego konta bankowego, na którym środki finansowe gromadzi tylko jeden współwłaściciel.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 19 września 2012 r. Wnioskodawczyni wraz ze swoją ciocią (kuzynką matki ? III grupa podatkowa) założyły w banku wspólne konto bankowe. Wszystkie środki pieniężne zgromadzone do tej pory na tym koncie są oszczędnościami cioci.

Ciocia Wnioskodawczyni jest osobą starszą (ma 78 lat), schorowaną, nie ma dzieci a niedawno zmarł jej mąż, mieszka sama. Wnioskodawczyni od kilkunastu lat opiekuje się ciocią, która mając zaufanie do Wnioskodawczyni zaproponowała jej założenie wspólnego konta bankowego aby Wnioskodawczyni mogła jej służyć jeszcze większą pomocą, np. przynosić emeryturę z banku lub jakiekolwiek niezbędne pieniądze do egzystowania oraz na wypadek śmierci.

Wnioskodawczyni zawarła z ciocią umowę, że nie będzie korzystała ze środków zgromadzonych na tym koncie. Dopiero po śmierci cioci będzie mogła nimi dysponować.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy Wnioskodawczyni jako współwłaścicielka konta, na którym znajduje się większa kwota pieniędzy powinna odprowadzać z tego tytułu podatek?
  2. Co Wnioskodawczyni ma robić aby wypłata ze wspólnego konta pieniędzy dla cioci nie była traktowana jako korzyść dla Wnioskodawczyni i aby z tego tytułu nie była obciążona podatkiem?
  3. Co z podatkiem po śmierci cioci, kiedy Wnioskodawczyni stanie się jedynym posiadaczem tego konta?

Wnioskodawczyni wskazała, iż wszystkie pieniądze dotychczas znajdujące się na koncie należą do drugiego właściciela. W ocenie Wnioskodawczyni, nie powinna ona odprowadzać żadnego podatku, gdyż fakt, iż jest współwłaścicielem konta nie świadczy o tym, że przynosi jej to jakieś zyski.

Wnioskodawczyni wskazała, że wypłacane przez nią pieniądze ze wspólnego konta, które przeznacza na potrzeby cioci, opiekę medyczną, zakupy itp. nie stanowią dla niej żadnych korzyści i dlatego nie powinna odprowadzać podatku.

Wnioskodawczyni nie wie natomiast jakie skutki podatkowe powstaną dla niej po śmierci cioci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni dotycząca podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych posiadania wspólnego konta bankowego, na którym środki finansowe gromadzi tylko jeden współwłaściciel, tj. zagadnienie objęte zakresem pytania 1.

Z kolei w zakresie zagadnienia objętego pytaniem nr 2 i 3 wydane zostało postanowienie o pozostawieniu wniosku w tym zakresie bez rozpatrzenia ? zgodnie z pouczeniem zawartym w treści wezwania z dnia 23 listopada 2012 r. znak: IBPB II/1/436-325/12/AŻ.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

  1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
  2. zasiedzenia;
  3. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
  4. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
  5. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy, podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego, wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 19 września 2012 r. Wnioskodawczyni wraz ze swoją ciocią (kuzynką matki ? III grupa podatkowa) założyły w banku wspólne konto bankowe. Wszystkie środki pieniężne zgromadzone do tej pory na tym koncie są oszczędnościami cioci. Ciocia Wnioskodawczyni mając do niej zaufanie zaproponowała Wnioskodawczyni założenie wspólnego konta bankowego aby Wnioskodawczyni mogła jej służyć jeszcze większą pomocą, np. przynosić emeryturę z banku lub jakiekolwiek pieniądze niezbędne do egzystowania oraz na wypadek śmierci. Wnioskodawczyni zawarła z ciocią umowę, że nie będzie korzystała ze środków zgromadzonych na tym koncie. Dopiero po śmierci cioci będzie mogła nimi dysponować.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż posiadanie wspólnego rachunku bankowego nie przesądza o własności środków zgromadzonych na tym rachunku. Wpłata pieniędzy na wspólne konto przez jednego ze współwłaścicieli nie skutkuje bowiem ich nabyciem przez drugiego współwłaściciela konta. Taka sytuacja mogłaby przykładowo wystąpić gdyby doszło do zawarcia umowy darowizny lub/i faktycznego przekazania środków finansowych przez jednego ze współwłaścicieli konta na rzecz drugiego współwłaściciela. Jednakże samo uczynienie drugiej osoby współwłaścicielem konta nie oznacza, iż osoba, której pieniądze wpływają na wspólne konto poprzez tą wpłatę dokonuje kosztem swego majątku darowizny na rzecz drugiego współwłaściciela.

Z treści wniosku w sposób jednoznaczny wynika, iż wszystkie pieniądze zgromadzone na wspólnym koncie należą do drugiego współwłaściciela (tj. cioci). Wnioskodawczyni zawarła z ciocią umowę, że nie będzie korzystała ze środków zgromadzonych na tym koncie. Zatem nie ma podstaw żeby dla Wnioskodawczyni jako dla współwłaściciela tego konta ? z tytułu gromadzenia na wspólnym koncie środków finansowych przez drugiego ze współwłaścicieli - powstał z tego tytułu obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika