Czy z tytułu zakupionych biletów miesięcznych MZK dla pracowników socjalnych powinno się odprowadzać (...)

Czy z tytułu zakupionych biletów miesięcznych MZK dla pracowników socjalnych powinno się odprowadzać podatek dochodowy od osób fizycznych i czy bilety te winny być składane w ?sejfie? jednostki po godzinach pracy i pobrane następnego dnia?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 03 lutego 2009r. (data wpływu do tut. Biura 09 lutego 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania pracownikom socjalnym biletów miesięcznych i okresowych ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 09 lutego 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania pracownikom socjalnym biletów miesięcznych i okresowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Pracownicy socjalni Ośrodka Pomocy Społecznej wykonują pracę w terenie. Ze względu na brak możliwości zapewnienia transportu przez pracodawcę wszystkim pracownikom socjalnym, którzy świadczą tę pracę w terenie Ośrodek chciałby wydawać zakupione bilety miesięczne MZK lub bilety okresowe np. tygodniowe. Pracownicy socjalni świadczą pracę socjalną w terenie w godzinach 10.00 ? 14.00. W godzinach od 7.30- 10.00 rano i od 14.00- 15.30 po południu przebywają w biurze Ośrodka Pomocy Społecznej.

Art. 121 ust. 3c ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004r. Nr 64, poz. 593 ze zm.) brzmi ?pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsca wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy?. Ośrodek Pomocy Społecznej widzi możliwość wydawania biletów miesięcznych pracownikom socjalnym codziennie, na czas wykonywania pracy w terenie.

W wyżej wymienionym przypadku zakup biletu miesięcznego MZK przysługiwałby zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 112 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie obowiązek zwrotu tych dojazdów wynika wprost z przepisów innych ustaw. Obecnie Ośrodek wydaje bilety przejazdu MZK i rozlicza ilość pobranych, a następnie skasowanych biletów na koniec każdego miesiąca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu zakupionych biletów miesięcznych MZK dla pracowników socjalnych powinno się odprowadzać podatek dochodowy od osób fizycznych i czy bilety te winny być składane w ?sejfie? jednostki po godzinach pracy i pobrane następnego dnia...

Zdaniem wnioskodawcy, z tytułu zakupionych biletów miesięcznych wydawanych codziennie do pracy w terenie pracownikom socjalnym nie powinno się odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Bilety winny być składane po zakończeniu pracy w ?sejfie? jednostki i pobierane następnego dnia rano.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego wynika, że każda otrzymana przez pracownika realna korzyść finansowa wynikająca z łączącego go z pracodawcą stosunku pracy stanowi przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 121 ust. 3c ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.) pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy.

Powołany powyżej przepis ustawy o pomocy społecznej odnosi się do zwrotu kosztów przejazdów związanych z wykonywaniem obowiązków zawodowych. Przewiduje on możliwość przyznania takiego zwrotu w sytuacji, gdy pracodawca nie ma możliwości zapewnienia dojazdu środkami transportu będącymi w jego dyspozycji.

Z kolei zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 112 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów dojazdu pracownika do zakładu pracy, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca zamierza, że względu na brak możliwości zapewnienia transportu wszystkim pracownikom socjalnym, którzy świadczą pracę w terenie, zakupić bilety miesięczne MZK lub bilety okresowe np. tygodniowe.

Jeżeli zatem Ośrodek Pomocy Społecznej nie dysponuje środkiem transportu, a pracownicy otrzymają od pracodawcy do wykonywania obowiązków nałożonych ustawą o pomocy społecznej bilety miesięczne lub tygodniowe nie można mówić o realnym przysporzeniu majątkowym po ich stronie. Nie odnoszą oni bowiem żadnej korzyści finansowej z faktu, że pracodawca wręcza im bilety na przejazdy komunikacją publiczną w godzinach pracy celem wykonywania przez tych pracowników obowiązków służbowych. W opisanym zdarzeniu nie znajdzie zatem zastosowania przytoczone powyżej zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 112 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie mamy tutaj bowiem do czynienia ze zwrotem pracownikom kosztów dojazdu albowiem to sam pracodawca wykupuje bilety stanowiące narzędzie pracy niezbędne do jej świadczenia, a bilety udostępnione pracownikom przez pracodawcę służyć będą wyłącznie jako środek niezbędny do wykonywania pracy na czas jej wykonywania, nie zaś do celów prywatnych. Poza tym, jak wynika z wniosku, pracodawca pozbawi pracownika możliwości korzystania z zakupionych biletów dla celów prywatnych poprzez wydawanie ich tylko na czas wykonywania pracy.

Tym samym nie powstanie w ogóle przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zaistnieje zatem konieczność odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy.

Nadmienić należy, że sposób przechowywania przedmiotowych biletów przez wnioskodawcę nie jest regulowany przepisami prawa podatkowego. Dla celów podatkowych istotne jest aby bilety te służyły do wykonywania obowiązków służbowych a nie dla celów prywatnych.

Stanowisko wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika