Czy w sytuacji, gdy kwota uzyskana ze sprzedaży lokalu mieszkalnego zgodnie z decyzją Sądu zdeponowana (...)

Czy w sytuacji, gdy kwota uzyskana ze sprzedaży lokalu mieszkalnego zgodnie z decyzją Sądu zdeponowana została na rachunku imiennym do czasu uzyskania przez wnioskodawcę pełnoletności, jest on zobowiązany do zapłaty podatku?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 29 grudnia 2010r.), uzupełnionym w dniach 15 i 18 lutego 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 03 lutego 2011r. Znak: IBPB II/2/415-1400/10/MW wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 15 i 18 lutego 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Ojciec wnioskodawcy będącego osobą małoletnią zmarł w dniu 15 września 2007r. Wnioskodawca w drodze dziedziczenia testamentowego, na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 27 marca 2008r. nabył lokal mieszkalny o powierzchni 19,33 m2. W testamencie z dnia 15 sierpnia 2007r. ojciec wnioskodawcy zobowiązał do sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego i wpłaty uzyskanej kwoty na konto wnioskodawcy. Prawomocnym postanowieniem z dnia 01 października 2009r. Sąd upoważnił wykonawcę testamentu do przekroczenia zakresu zwykłego zarządu majątkiem małoletniego polegającego na sprzedaży przedmiotowego lokalu. Jednocześnie Sąd zobowiązał do zdeponowania wszystkich środków uzyskanych ze sprzedaży na rachunku bankowym na imię i nazwisko wnioskodawcy z przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe.

W 2010r. na mocy umowy sprzedaży ustaloną cenę zdeponowano w banku z przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe do czasu uzyskania przez wnioskodawcę pełnoletności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawcy przysługuje zwolnienie z opodatkowania...

Zdaniem wnioskodawcy, przysługuje mu zwolnienie z opodatkowania. Wnioskodawca wskazał, iż z uwagi na trudną sytuację materialną, w jakiej znajduje się jego rodzina oraz na fakt, iż pieniądze uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego zostały zdeponowane w banku do czasu uzyskania pełnoletności nie ma możliwości dokonania zapłaty podatku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż ojciec wnioskodawcy będącego osobą małoletnią zmarł w dniu 15 września 2007r. Wnioskodawca w drodze dziedziczenia testamentowego, na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 27 marca 2008r. nabył lokal mieszkalny o powierzchni 19,33 m2. Ww. lokal został sprzedany w 2010r.

W myśl art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Z powyższego wynika, iż nabycie przez wnioskodawcę przedmiotowego lokalu mieszkalnego nastąpiło w dniu 15 września 2007r., tj. w dniu śmierci ojca, w związku z powyższym dla oceny skutków prawnopodatkowych dokonanej sprzedaży tego lokalu zastosowanie znajdą przepisy w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2007r. do 31 grudnia 2008r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007r. do dnia 31 grudnia 2008r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

  1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
  2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
  3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
  4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

-jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika ? art. 21 ust. 21 ww. ustawy.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 3 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy, do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, tj. podatnicy, którzy zbywają nieruchomości lub prawa nabyte w okresie od 01 stycznia 2007r. do 31 grudnia 2008r., oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r., nie ma zastosowania. Oznacza to, że w odniesieniu do osób, które uzyskały w 2010r. przychody z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw nabytych w okresie od dnia 01 stycznia 2007r. do dnia 31 grudnia 2008r. termin do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia został przedłużony do dnia 30 kwietnia 2011r.

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

  • okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,
  • terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia, w przedmiotowej sprawie najpóźniej do dnia 30 kwietnia 2011r.

Wymienione powyżej zwolnienie w postaci ulgi meldunkowej jest jedynym przewidzianym dla przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw nabytych w stanie prawnym obowiązującym w latach 2007-2008.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż prawomocnym postanowieniem z dnia 01 października 2009r. Sąd upoważnił wykonawcę testamentu do przekroczenia zakresu zwykłego zarządu majątkiem małoletniego polegającego na sprzedaży przedmiotowego lokalu. Jednocześnie Sąd zobowiązał do zdeponowania wszystkich środków uzyskanych ze sprzedaży na rachunku bankowym na imię i nazwisko wnioskodawcy do czasu uzyskania przez niego pełnoletności z przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawca wskazał, iż z uwagi na trudną sytuację materialną, w jakiej znajduje się jego rodzina oraz na fakt, iż pieniądze uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego zostały zdeponowane w banku do czasu uzyskania pełnoletności nie ma możliwości dokonania zapłaty podatku.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż ustawodawca nie przewidział żadnych szczególnych przywilejów czy zwolnień w przypadku, gdy podatnikiem podatku dochodowego jest osoba małoletnia. Zatem powołane we wniosku okoliczności pozostają bez wpływu na powstanie zobowiązania podatkowego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego.

Ustawodawca w art. 67a § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa przewidział natomiast mechanizm polegający na odroczeniu terminu zapłaty podatku. Przepis ten stanowi, że organ podatkowy, na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem art. 67b, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może odroczyć termin płatności podatku lub rozłożyć zapłatę podatku na raty.

Zauważyć należy bowiem, iż wnioskodawca posiada środki pochodzące ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego, jednakże środkami tymi może dysponować, zgodnie z orzeczeniem Sądu, dopiero po uzyskaniu pełnoletności.

Ustawodawca w ww. przepisie pozostawił do wyłącznej kompetencji właściwego organu podatkowego ocenę, czy okoliczności faktyczne konkretnej sprawy przemawiają za udzieleniem ulgi w spłacie zobowiązania podatkowego. Organ podatkowy dysponuje więc pewnym zakresem swobody w wykładni pojęć 'ważny interes podatnika? i ?interes publiczny?. W razie stwierdzenia, że dany przypadek mieści się hipotezie normy art. 67a § 1 pkt 1 może zastosować ulgę w spłacie zobowiązania podatkowego po złożeniu stosownego wniosku.

Organem właściwym do złożenia wskazanego wyżej wniosku jest, zgodnie z § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz. U. Nr 165, poz. 1371 ze zm.), naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Ponadto zauważyć należy, iż w myśl art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. W przedmiotowej sprawie przedawnienie zobowiązania podatkowego nastąpi zatem z dniem 31 grudnia 2016r. Jednakże bieg terminu przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu od dnia wydania m.in. decyzji o odroczeniu terminu płatności podatku, do dnia terminu płatności odroczonego podatku (art. 70 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej). Jeszcze raz jednak należy podkreślić, że decyzję taką może wydać wyłącznie na wniosek wnioskodawcy naczelnik urzędu skarbowego.

Reasumując, powołane przez wnioskodawcę okoliczności pozostają bez wpływu na powstanie zobowiązania podatkowego albowiem przepisy prawa podatkowego nie przewidują odmiennego traktowania podatników będących osobami małoletnimi. Jeżeli zatem wnioskodawca nie spełnia warunków umożliwiających skorzystanie z tzw. ulgi meldunkowej, o której mowa w powołanym wyżej art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r., to zobowiązany będzie do złożenia zeznania i zapłaty podatku w terminie do dnia 30 kwietnia 2011r. Jednakże wnioskodawca na podstawie art. 67a § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej może złożyć do właściwego naczelnika urzędu skarbowego wniosek o odroczenie terminu płatności podatku.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy uznać należało za nieprawidłowe.

Nadmienić również należy, że art. 67a § 1 pkt 2 i 3 Ordynacji podatkowej stanowi, iż organ podatkowy, na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem art. 67b, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:

  • odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetki określone w decyzji, o której mowa w art. 53a;
  • umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną.

Organem, do którego składa się wniosek jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika