Możliwość zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania I stanowiącego (...)

Możliwość zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania I stanowiącego majątek odrębny wnioskodawczyni, wydatkowanego na zakup mieszkania II do majątku wspólnego małżonków.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 grudnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 29 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 23 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 15 lutego 2012 r. Znak: IBPB II/2/415-1491/11/MW wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 23 lutego 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 20 lipca 2010 r. wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie (mieszkanie I), które należało do jej majątku odrębnego, bowiem zostało zakupione w dniu 08 sierpnia 2006 r., tj. przed wstąpieniem w związek małżeński. Po wstąpieniu w związek małżeński wnioskodawczyni była nadal wyłącznym właścicielem mieszkania, a pozostali członkowie rodziny, czyli mąż i córka byli tam zameldowani.

Wnioskodawczyni podczas dokonywania transakcji sprzedaży mieszkania została poinformowana przez notariusza, że jest zobowiązana do zapłacenia podatku od sprzedaży mieszkania. Po stwierdzeniu, że zamierza kupić nowe mieszkanie notariusz poinformował wnioskodawczynię, że w takim przypadku jest zwolniona z podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości. Mieszkanie I zostało sprzedane za kwotę 135.000 zł.

W dniu 15 sierpnia 2010 r. wnioskodawczyni dokonała transakcji zakupu nowego mieszkania (mieszkanie II) za cenę 160.000 zł. Na zakup nowego mieszkania przeznaczyła 135.000 zł uzyskane ze sprzedaży mieszkania I oraz 25.000 zł z majątku wypracowanego wspólnie z mężem. W akcie notarialnym wnioskodawczyni i jej mąż figurowali jako współwłaściciele nowo nabywanego mieszkania.

Po pewnym czasie wnioskodawczyni została wezwana przez pracownika Urzędu Skarbowego w celu złożenia zeznania PIT związanego ze sprzedażą mieszkania. Sytuacja ta bardzo ją zaskoczyła, bowiem wcześniej nie została przez nikogo poinformowana o fakcie złożenia zeznania PIT. Po wyjaśnieniu sytuacji i zapłaceniu mandatu za nieterminowe złożenie zeznania PIT, wnioskodawczyni została poinformowana o interpretacji podpisanych przez nią aktów notarialnych. Z interpretacji tej wynika, iż kwota 135.000 zł uzyskana ze sprzedaży mieszkania I podlega dalszemu opodatkowaniu. Według uzyskanej informacji, na zakup nowego mieszkania wnioskodawczyni przeznaczyła 80.000 zł, natomiast pozostałe 55.000 zł podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 10%. Po wyjaśnieniach wnioskodawczyni, że dochód uzyskany ze starego mieszkania w całości przeznaczyła na zakup nowego mieszkania poinformowano ją o złym skonstruowaniu aktu notarialnego. Według tej informacji jedynym błędem był brak zapisu o przeznaczeniu przez wnioskodawczynię kwoty 135.000 zł pochodzącej z jej majątku odrębnego na zakup nowego mieszkania.

Wnioskodawczyni wskazała, iż na zakup nowego mieszkania pozwoliły pieniądze uzyskane w całości ze sprzedaży starego mieszkania oraz dodatkowo wypracowane w ciągu czterech lat małżeństwa wspólne oszczędności. Jednocześnie podkreśliła, iż nigdy wcześniej nie była wzywana do Urzędu Skarbowego w sprawie wyjaśniania błędów w zeznaniach podatkowych oraz nie była ukarana mandatem w przestępstwach skarbowych. Obecnie zdaje sobie sprawę, iż akt notarialny na zakup nowego mieszkania z punktu widzenia Urzędu Skarbowego nie jest poprawnie skonstruowany. Zapisy te wynikały jedynie z jej niepełnej wiedzy na temat prawa skarbowego i nie były zamiarem celowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje możliwość zwolnienia wnioskodawczyni z podatku dochodowego od sprzedaży mieszkania w przedstawionych okolicznościach?

Zdaniem wnioskodawczyni, kwota ze sprzedaży starego mieszkania została w całości przeznaczona na zakup nowej nieruchomości, w związku z czym powinna w całości zostać zwolniona z podatku od sprzedaży mieszkania.

Na poparcie własnego stanowiska wnioskodawczyni powołała decyzję w sprawie interpretacji prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 14 grudnia 2006 r., sygn. PD-2/41170-117/06.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z powyższego wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia.

Z uwagi na to, iż mieszkanie I, ze sprzedaży którego środki wnioskodawczyni przeznaczyła na nabycie mieszkania II, zostało nabyte w dniu 08 sierpnia 2006 r., w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 ze zm.) zmieniono bowiem zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

I tak w myśl art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zasada, o której mowa w ust. 2, nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) (art. 28 ust. 2a ww. ustawy).

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

  • na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
  • na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
  • na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,
  • na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  • na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 20 lipca 2010 r. wnioskodawczyni sprzedała za kwotę 135.000 zł. mieszkanie I należące do jej majątku odrębnego, zakupione w dniu 08 sierpnia 2006 r., tj. przed wstąpieniem w związek małżeński. W dniu 15 sierpnia 2010 r. wnioskodawczyni dokonała transakcji zakupu mieszkania II za cenę 160.000 zł. Na zakup nowego mieszkania przeznaczyła 135.000 zł uzyskane ze sprzedaży mieszkania I oraz 25.000 zł z majątku wypracowanego wspólnie z mężem. W akcie notarialnym wnioskodawczyni i jej mąż figurowali jako współwłaściciele nowo nabywanego mieszkania.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.).

Na podstawie art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Należy podkreślić, iż przedmioty, o których mowa art. 33 Kodeksu, tj. należące do majątku osobistego danego małżonka (np. nabyte przed powstaniem wspólności majątkowej lub nabyte w drodze spadku, darowizny lub zapisu), pomimo istnienia wspólnoty majątkowej między małżonkami nie stanowią ich majątku wspólnego. Przedmioty takie stanowią majątek odrębny danego małżonka. Innymi słowy sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa nie czyni małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich. Ponadto, ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zgodnie natomiast z art. 43 § 1 tejże ustawy, oboje małżonkowie maja równe udziały w majątku wspólnym.

Powyższe przepisy ww. ustawy określają charakter prawny majątkowej wspólności ustawowej małżonków jako współwłasności łącznej co znaczy, że udziały w tej wspólności nie są określone w okresie jej trwania. Innymi słowy z bezudziałowego charakteru małżeńskiej wspólności ustawowej wynika bezudziałowy charakter współposiadania składników majątku wspólnego.

Stosownie do wyżej cytowanego przepisu art. 28 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze zwolnienia podatkowego może skorzystać podatnik, który zobowiązuje się przeznaczyć otrzymany ze sprzedaży nieruchomości przychód na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) wymienionej ustawy. Tym samym, na podatniku tym ciąży obowiązek wydatkowania tego przychodu na wskazane wyżej cele. Poniesione wydatki muszą dotyczyć własnego, tj. stanowiącego własność podatnika, budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 32 lit. a), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie (art. 21 ust. 16 ww. ustawy).

Pod pojęciem nabycia, o którym mowa w tiret 1-3 cyt. art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ww. ustawy należy zatem rozumieć szeroko pojęcie własności, wobec czego mieści się w nim też pojęcie współwłasności, w szczególności zaś współwłasność łączna (bezudziałowa) ? małżeńska.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy uznać należy, iż skoro sprzedane mieszkanie I stanowiło majątek odrębny wnioskodawczyni, a uzyskany ze sprzedaży tego mieszkania przychód został wydatkowany na nabycie mieszkania II, które stanowi wspólny majątek dorobkowy małżonków, nie ma w tej sytuacji przeszkód prawnych, aby przychód ten korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodać przy tym należy, że cel mieszkaniowy, o którym mowa powyżej zostaje spełniony w odniesieniu do całej kwoty wydatkowanej na cele wskazane w ustawie, bowiem w tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży majątku odrębnego wnioskodawczyni zostały wydatkowane na nabycie do majątku wspólnego rzeczonego lokalu mieszkalnego. Bez znaczenia pozostaje także okoliczność, iż w akcie notarialnym nie ma zapisu o przeznaczeniu przez wnioskodawczynię kwoty 135.000 zł pochodzącej z jej majątku odrębnego na zakup nowego mieszkania. Wnioskodawczyni winna bowiem wykazać, że pochodząca ze sprzedaży mieszkania kwota 135.000 zł została faktycznie wydatkowana na zakup mieszkania II.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wnioskodawczyni spełniła cel określony w powołanym wyżej art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a), przeznaczając środki pochodzące ze sprzedaży mieszkania I stanowiącego jej majątek odrębny na zakup mieszkania II, bez względu na to, że mieszkanie II zostało nabyte do majątku wspólnego małżonków.

Reasumując, przychód w kwocie 135.000 zł uzyskany ze sprzedaży mieszkania I stanowiącego majątek odrębny wnioskodawczyni ? wydatkowany na nabycie mieszkania II, należącego do majątku wspólnego wnioskodawczyni i jej małżonka ? jest w całości zwolniony z opodatkowania na warunkach określonych w ww. art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r. jeśli tylko wnioskodawczyni wykaże, że na nabycie mieszkania II została przeznaczona kwota ze sprzedaży mieszkania. Brak takiego zapisu w akcie notarialnym z dnia 15 sierpnia 2010 r. nie przesądza jeszcze o braku zwolnienia.

Tym samym stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W odniesieniu do powołanej przez wnioskodawczynię decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie tut. Organ informuje, że orzeczenia podatkowe za każdym razem wydawane są w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika