Czy ulga meldunkowa obejmuje również wnioskodawczynię, w przypadku gdy w lokalu mieszkalnym na okres (...)

Czy ulga meldunkowa obejmuje również wnioskodawczynię, w przypadku gdy w lokalu mieszkalnym na okres przekraczający 12 miesięcy był zameldowany tylko jej współmałżonek?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 06 stycznia 2009r. (data wpływu do tut. Biura 18 lutego 2009r.), uzupełnionym w dniu 08 kwietnia 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z dnia 27 marca 2009r. Znak: IBPB II/2/415-166/09/AK wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 08 kwietnia 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 13 czerwca 2007r. wnioskodawczyni wraz z przyszłym mężem zakupiła mieszkanie bezczynszowe w udziałach po #189; każdy. Mieszkanie było zakupione na kredyt. Dnia 22 września 2007r. wnioskodawczyni zawarła związek małżeński bez rozdzielności majątkowej. Natomiast dnia 23 grudnia 2008r. wraz z mężem zbyła odpłatnie aktem notarialnym ww. wspólne mieszkanie. Przed sprzedażą nieruchomości wnioskodawczyni zapoznała się z możliwością objęcia jej oraz małżonka ulgą meldunkową, gdyż jedno z małżonków posiada 12 miesięczny okres zameldowania na pobyt stały - od dnia 18 października 2007r. mąż wnioskodawczyni jest zameldowany w ww. mieszkaniu, natomiast wnioskodawczyni w ww. mieszkaniu jest zameldowana od października 2008r. Zdaniem wnioskodawczyni ustawa jasno mówi o tym, iż przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków a nie mówi o tym, iż oboje muszą spełniać warunek dwunastomiesięcznego okresu zameldowania. Zasięgając opinii z różnych źródeł wnioskodawczyni dowiedziała się o dowolnej interpretacji zapisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a w szczególności zapisu dotyczącego ulgi meldunkowej. Wnioskodawczyni powołuje Decyzję Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 17 września 2009r. IS.I/2-4151/9/07, IS.I/2-4151/10/07.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Dlaczego małżonkowie muszą zapłacić 19% podatek z czego mąż będzie zwolniony z podatku a żona nie, skoro ustawa nie precyzuje dokładnie wszystkich warunków do spełnienia... Dlaczego wnioskodawczyni ma zapłacić podatek skoro nie posiada rozdzielności majątkowej i pieniądze wydatkowane na podatek obciążą wspólny budżet małżonków...

Zdaniem wnioskodawczyni, z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zawarta w niej ulga meldunkowa nie jest jasno sprecyzowana, posiada wiele uchybień, niedociągnięć oraz niedomówień co często daje możliwość odmiennej jej interpretacji przez urząd skarbowy a innej przez podatnika, który treść ustawy przekłada na prozę życia, ukazuje bezsens zapisu ww. ulgi. Skoro ustawa nie mówi o tym, że ulga meldunkowa ma zastosowanie oddzielnie do każdego z małżonków a wręcz przeciwnie mówi o tym, że przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to wnioskować można, że wystarczy iż jedno z małżonków musi spełniać warunek 12-to miesięcznego okresu zameldowania na pobyt stały aby z ulgi mogli skorzystać oboje. Paradoksem całej sytuacji jest fakt, że każąc płacić małżonkom nieposiadającym rozdzielności majątkowej 19% podatek od sprzedaży nieruchomości (z czego mąż jest zwolniony z podatku ponieważ posiada 12-to miesięczny okres zameldowania na pobyt stały, a żona nie posiada tego okresu zameldowania) małżonkowie podatek (nawet tą wymaganą przez urząd skarbowy jedną część) zapłacą wspólnie gdyż pieniądze będą pochodziły z ich wspólnego źródła finansowego. Biorąc pod uwagę to, że małżonkowie zakupili mieszkanie przed ślubem w równych częściach a sprzedali po zawarciu związku małżeńskiego w tych samych częściach z majątku osobistego to dochody uzyskane z majątku osobistego po zawarciu związku małżeńskiego zaliczają się do majątku wspólnego. W ww. sytuacji pieniądze otrzymane ze sprzedaży nieruchomości oraz wynikający z tego 19% podatek nie będzie zapłacony z majątku osobistego każdego z nich, tylko z majątku wspólnego, co koliduje z zapisem o łącznym zwolnieniu z ulgi obojga małżonków.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego)
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)?c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej mają jednak zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009r.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007r. do dnia 31 grudnia 2008r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 13 czerwca 2007r. wnioskodawczyni wraz z przyszłym mężem zakupiła mieszkanie bezczynszowe w udziałach po #189; każdy, co oznacza, iż skutki podatkowe sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego należy oceniać na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

  1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
  2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
  3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
  4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania. Tym samym nie uzależnia zameldowania od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Bez znaczenia są natomiast stosunki własnościowe istniejące w okresie tych 12 miesięcy.

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który zgodnie z art. 21 ust. 21 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do końca 2008r. w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. W odniesieniu do osób, które uzyskały tego rodzaju przychody w 2008r., termin do złożenia tego oświadczenia został przedłużony do 30 kwietnia 2009r., co wynika z postanowień § 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 02 kwietnia 2008r. w sprawie przedłużenia terminu do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych (Dz.U. Nr 59, poz. 361).

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku lokali stanowiących odrębną nieruchomość zwolnieniem określonym w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy objęty jest jedynie przychód ze zbycia wyłącznie lokalu mieszkalnego. Przychód ze zbycia gruntu lub udziału w gruncie, lub w prawie wieczystego użytkowania gruntu związanego ze zbywanym udziałem do lokalu mieszkalnego będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Oznacza to, iż w razie zbycia lokalu stanowiącego współwłasność obojga małżonków, każdy z małżonków jako odrębny podatnik uzyskuje dochód w wysokości połowy wartości prawa, a zatem kwestię zastosowania zwolnienia należy rozpatrywać odrębnie w stosunku do każdego z małżonków. Tym samym 12 miesięczny okres zameldowania na pobyt stały należy liczyć odrębnie dla każdego z małżonków.

Wobec powyższego ustawodawca prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnia od spełnienia łącznie przez każdego ze współmałżonków dwóch warunków:

  • okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,
  • terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Niespełnienie któregokolwiek z tych dwóch warunków pozbawia podatnika prawa do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy. Zatem wbrew twierdzeniu wnioskodawczyni ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa warunki, które musi spełnić podatnik, aby skorzystać z tzw. ulgi meldunkowej.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż dnia 13 czerwca 2007r. wnioskodawczyni wraz z przyszłym mężem zakupiła mieszkanie bezczynszowe w udziałach po #189; każdy. Dnia 22 września 2007r. zawarła związek małżeński bez rozdzielności majątkowej. Od dnia 18 października 2007r. mąż wnioskodawczyni jest zameldowany w ww. mieszkaniu, natomiast wnioskodawczyni w ww. mieszkaniu jest zameldowana od października 2008r. W dniu 23 grudnia 2008r. wnioskodawczyni wraz z mężem zbyła odpłatnie aktem notarialnym ww. wspólne mieszkanie. Wnioskodawczyni uważa, że ustawa jasno mówi o tym, iż tzw. ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków a nie mówi o tym, iż oboje muszą spełniać warunek dwunastomiesięcznego okresu zameldowania.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż wnioskodawczyni dokonując sprzedaży lokalu mieszkalnego nie będzie mogła skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy.

Ustawodawca kreując przedmiotowe zwolnienie w postaci ulgi meldunkowej w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 126 bezsprzecznie w swej treści zawarł sformułowanie ?jeżeli podatnik był zameldowany?. Zatem rozpatrując kwestię zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego przychodu z odpłatnego zbycia prawa własności lokalu mieszkalnego stanowiącego współwłasność obojga małżonków, istotne znaczenie ma okoliczność, że podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu jest odrębnie każdy z małżonków, a nie małżonkowie łącznie. Tak więc istotne znaczenie ma fakt, że obowiązek rozliczenia w przypadku sprzedaży lokalu stanowiącego przedmiot wspólności majątkowej małżeńskiej dotyczy każdego z małżonków oddzielnie. W związku z powyższym dla przedmiotowego zwolnienia nie ma zatem znaczenia, że małżonkowie zakupili mieszkanie przed ślubem w równych częściach a sprzedali po zawarciu związku małżeńskiego w tych samych częściach z majątku osobistego i dochody uzyskane z majątku osobistego po zawarciu związku małżeńskiego zaliczają się do majątku wspólnego, jak również fakt, że pieniądze otrzymane ze sprzedaży nieruchomości oraz wynikający z tego 19% podatek nie będzie zapłacony z majątku osobistego każdego z nich, tylko z majątku wspólnego. Podkreślić bowiem należy, iż w świetle art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jest osoba fizyczna a nie małżonkowie. Zgodnie z art. 6 ust. 1 tejże ustawy - małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Zasadą ustawową jest zatem, iż małżonkowie są podatnikami każdy z osobna a w szczególnych przypadkach ustawa zezwala na łączne opodatkowanie małżonków, nie powoduje to jednak, że małżonkowie stają się jednym podatnikiem, gdyż podatnikiem nadal pozostaje osoba fizyczna. Zaznaczyć jednakże należy, iż w przypadku dochodów z odpłatnego zbycia nie znajduje zastosowania art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ dochody z tego tytułu zostały wyłączone z możliwości łącznego opodatkowania. Skoro zatem każdy z małżonków jest odrębnie podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i każdy z małżonków jest zobowiązany do wykazania należnego z tego tytułu podatku w odpowiedniej rubryce zeznania podatkowego składanego za rok, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, to również warunki zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozpatrywać odrębnie dla każdego małżonka. Tym samym każdy z małżonków może skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego, jeżeli spełnia warunki jego zastosowania.

Zatem aby skorzystać z ulgi meldunkowej, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, zameldowany ma być w zbywanym lokalu ?podatnik?, czyli bezwzględnie każdy z małżonków. Zameldowanie tylko jednego z nich nie umożliwia drugiemu w żaden sposób skorzystania z ulgi meldunkowej.

Odnosząc się natomiast do twierdzeń zawartych we własnym stanowisku wnioskodawczyni, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zawarta w niej ulga meldunkowa nie jest jasno sprecyzowana, posiada wiele uchybień, niedociągnięć oraz niedomówień należy podkreślić, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 w związku z art. 21 ust. 21 jest jednoznaczny w wykładni gramatycznej, gdyż wyraźnie stwierdza, że wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego lub udziału w takim lokalu - jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Tak więc zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy ma zastosowanie do podatników, a nie podatnika i jego małżonka, co oznacza, że każde z nich musi spełnić warunki uprawniające do przedmiotowego zwolnienia. Prawo nie daje możliwości solidarnego korzystania z ulg i zwolnień, a przeciwne twierdzenia są niedopuszczalne i sprzeczne z konstytucyjną zasadą równości, gdyż pozwalałoby to na korzystanie ze zwolnień osobom, które nie spełniają warunków do tychże zwolnień.

Z art. 21 ust. 22 ustawy wynika bezspornie, że zwolnienie to ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Małżonkowie zatem aby razem mogli skorzystać z tzw. ulgi meldunkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy muszą oboje spełniać warunki uprawniające do skorzystania z tej ulgi co oznacza, iż każdy z małżonków musi być zameldowany w zbywanym lokalu mieszkalnym przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia oraz w ustawowym terminie złożyć stosowne oświadczenie w urzędzie skarbowym. Tym samym w przypadku, kiedy jedno z małżonków nie spełnia warunków do zwolnienia - jest niedopuszczalne i nie znajduje żadnego oparcia w obowiązujących przepisach prawa, stosowanie ww. ulgi do obojga z nich. Wobec powyższego twierdzenie wnioskodawczyni, że w przypadku sprzedaży prawa do lokalu mieszkalnego jedno z małżonków musi spełniać warunek dwunastomiesięcznego okresu zameldowania na pobyt stały aby z ulgi (o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) mogli skorzystać oboje nie znajduje racjonalnego uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa a także powyższy pogląd nie jest zgodny z prezentowaną linią orzecznictwa w sprawach indywidualnych interpretacji.

Gdyby wolą ustawodawcy było, że wystarczającą przesłanką do skorzystania przez oboje małżonków z ulgi meldunkowej byłoby spełnienie warunku 12 miesięcznego zameldowania na pobyt stały w zbywanym lokalu mieszkalnym tylko przez jednego z nich to taki zapis musiałby wynikać wprost z przepisu prawa. Brak takiego zapisu uniemożliwia dokonanie rozszerzającej interpretacji art. 21 ust. 1 pkt 126 w zw. z art. 21 ust. 22.

Jak już wyżej wskazano w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych każdy z małżonków będących współwłaścicielami lokalu mieszkalnego jest odrębnym podatnikiem i aby można było zwolnić w całości dochód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania to oboje małżonkowie winni spełnić wszystkie przesłanki wymienione powyżej.

We wniosku wnioskodawczyni wyraźnie wskazała, iż w przedmiotowym lokalu mieszkalnym od dnia 18 października 2007r. zameldowany jest jej mąż, natomiast wnioskodawczyni w ww. mieszkaniu jest zameldowana od października 2008r. Odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego miało miejsce w dniu 23 grudnia 2008r. Oznacza to, że wnioskodawczyni nie ma prawa do skorzystania ze zwolnienia w ramach tzw. ulgi meldunkowej, gdyż nie była zameldowana na pobyt stały w przedmiotowym mieszkaniu na okres przewidziany przepisem. Tak więc w opisanym stanie faktycznym prawa do skorzystania z ulgi meldunkowej wnioskodawczyni nie może wywodzić z faktu, iż w przedmiotowym lokalu mieszkalnym, które zostało sprzedane w grudniu 2008r. był zameldowany na okres nie krótszy niż dwanaście miesięcy przed datą zbycia mąż wnioskodawczyni.

Zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. ?Ulga meldunkowa? podobnie jak wszystkie ulgi i zwolnienia jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym zabroniona jest rozszerzająca wykładnia przepisów art. 21 ust. 1 pkt 126 w zw. z art. 21 ust. 22, jakiej dopuszcza się wnioskodawczyni.

W tym stanie rzeczy stanowisko wnioskodawczyni należało uznać w całości za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika