Skutki podatkowe zbycia jednostek uczestnictwa we francuskim zakładowym funduszu zbiorowego inwestowania (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 05 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 15 lutego 2013 r.), uzupełnionym w dniach 10 i 12 kwietnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia instrumentów finansowych nabytych w ramach Akcjonariatu Pracowniczego w części dotyczącej:

• określenia źródła przychodu ? jest nieprawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wartości dyskonta oraz wartości przyznanych nieodpłatnie jednostek ? jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek, przesłany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego ... do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w ... za pismem z dnia 01 lutego 2013 r. Znak: ..., a następnie przekazany przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w ... do tut. Biura za pismem z dnia 11 lutego 2013 r. Znak: ..., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia instrumentów finansowych nabytych w ramach Akcjonariatu Pracowniczego.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 03 kwietnia 2013 r. Znak: IBPB II/2/415-193/13/MW wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniach 10 i 12 kwietnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W listopadzie 2005 r. w ramach Akcjonariatu pracowniczego Grupy E. obecni i byli pracownicy Grupy otrzymali możliwość nabycia akcji spółki z siedzibą we Francji, a dokładnie umożliwiono pracownikom wzięcie udziału w nabyciu jednostek Zakładowego Funduszu Zbiorowego Inwestowania F..

W czasie subskrypcji, która trwała od 02 listopada do 17 listopada 2005 r. wnioskodawca zapisał się na akcje i nabył pakiet. Kurs wymiany dla wszystkich płatności 1 Euro = 4,060 zł. Wpłacone środki były blokowane na 5 lat, po okresie niezbywalności rząd francuski przydzielił dodatkowe bezpłatne akcje. Dodatkowe bezpłatne akcje otrzymali pracownicy, którzy zachowali bez przerwy akcje w ciągu 3 lat.

W ramach preferencyjnego zakupu wnioskodawca otrzymał następujące warunki nabywania jednostek:

• zakup akcji (jednostek uczestnictwa w funduszu) z dyskontem 20% czyli zakup poniżej ceny subskrypcji = 2.809,31 zł (podatek 19% wnioskodawca zapłacił w tym samym roku),
• wkład własny wnioskodawcy po redukcji kupna wyniósł 8.450 zł,
• 15 bezpłatnych akcji przyznano wnioskodawcy w dniu 31 sierpnia 2009 r., na mocy decyzji Rady Zarządzającej E. z dnia 30 sierpnia 2007 r. (podatek 19% wnioskodawca zapłacił w 2009 r.),
• na mocy uchwały Rady Zarządzającej funduszu przyznawane były w latach 2005-2011 dywidendy. Na bieżąco dywidenda była zamieniana automatycznie na jednostki uczestnictwa, a wnioskodawca gdy otrzymał informacje o takiej decyzji Rady Zarządzającej opłacał od tej dywidendy podatek 19% w każdym roku, w którym była przyznawana.
  
  

W trakcie obowiązkowej pięcioletniej blokady podatek od akcji był płacony zgodnie ze stawką 19%. Po zbyciu akcji w 2012 r. wnioskodawca zamierza opłacić podatek uwzględniając poniesione koszty.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawca wskazał, iż:

• w czasie subskrypcji wkład własny wpłacił jednorazowo na konto F., który dokonywał następnie zapisu na akcje, obejmował je w zamian za pochodzącą od wnioskodawcy gotówkę po czym emitował jednostki funduszu, które objął wnioskodawca;
• za środki wnioskodawcy zostały zakupione przez F. jednostki uczestnictwa i zapisane na koncie wnioskodawcy. Wartość jednostki uczestnictwa odpowiadała wartości akcji, 1 jednostka = 1 akcja;
• w wyniku nabycia akcji wnioskodawca stał się posiadaczem jednostek uczestnictwa bez możliwości ich zbycia przed końcem okresu blokady (5 lat). Akcje do chwili zdjęcia blokady były współwłasnością Członków Funduszu F., a uczestnicy posiadali jednostki uczestnictwa. Jednostki, które wnioskodawca nabył jednorazowo w czasie subskrypcji (oraz przekazane bezpłatnie przez E. jako bonus za blokadę) miały być zbyte w formie umorzenia jednostek na rzecz E. i tak zrobił wnioskodawca wypełniając wniosek i wysyłając go do Francji. Wnioskodawca nie posiada wiedzy o możliwościach innego zbycia w tym na rzecz osób trzecich;
• w 2012 r., gdy nie obowiązywała już blokada wnioskodawca dokonał zbycia jednostek przez ich umorzenie. Umorzenie dotyczyło akcji zakupionych przez wnioskodawcę, akcji bezpłatnych i części reinwestowanej w zakup jednostek dywidendy. Całość rozliczono według kursu z dnia zbycia (oraz w stosunku 1:1, jako 1 jednostka = 1 akcja). Wnioskodawca uzyskał zatem dochód z tytułu umorzenia jednostek F..
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przyjęta przez wnioskodawcę interpretacja, gdzie zakwalifikował do kosztów dyskonto i akcje bezpłatne (od których obu zapłacił już wcześniej 19% podatek) jest prawidłowa i może o te koszty pomniejszyć przychód ze sprzedaży akcji?

Zdaniem wnioskodawcy, dochód ze sprzedaży akcji podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych stawką 19%. Dochody ze zbycia francuskich akcji sumuje się z (ewentualnymi) dochodami ze sprzedaży polskich papierów wartościowych i od uzyskanej sumy oblicza się 19% PIT. Dochody te podlegają wykazaniu na formularzu PIT-38.

Dochodu takiego nie sumuje się z dochodami opodatkowanymi według skali podatkowej - 18% i 32% (czyli z dochodami z tytułu umowy o pracę, kontraktów menedżerskich, członkostwa w radzie nadzorczej, dochodami z najmu etc).

W celu obliczenia dochodu podlegającego opodatkowaniu należy pomniejszyć uzyskany przychód (kwotę wypłaconą przez spółkę) o koszty uzyskania przychodu.

W odniesieniu do opodatkowania dochodu osiągniętego ze zbycia w 2012 r. akcji otrzymanych nieodpłatnie wnioskodawca zamierza zastosować podejście, które zakłada rozliczenie nieodpłatnego przyznania w 2009 r. akcji jako zdarzenia opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, uprzednio rozpoznany w 2009 r. przychód z nieodpłatnego przyznania akcji rozpoznawany jest w PIT-38 za 2012 r. jako koszt uzyskania przychodu w odniesieniu do zbycia akcji dokonanego w 2012 r.

Pracownicy, którzy nie wykazali w 2009 r. przychodu z tytułu przyznanych im nieodpłatnie akcji, są zobowiązani złożyć za 2009 r. zeznanie PIT-36 oraz czynny żal (lub skorygować uprzednio złożone zeznanie) i wykazać w nim ten dochód (wpisując wartość otrzymanych akcji jako przychód z innych źródeł), jak również odprowadzić należny podatek (obliczony z zastosowaniem skali podatkowej 18% i 32%) wraz z odsetkami.

Pracownicy, którzy wykazali w 2009 r. omawiany przychód nie muszą podejmować dodatkowych czynności w zakresie zeznania PIT-36.

W zeznaniu PIT-38 za 2012 r. jako kwotę przychodu (poz. 22) pracownicy wpisują kwotę uzyskaną ze zbycia akcji, zaś jako kwotę kosztów (poz. 23) wartość równą przychodowi z nieodpłatnie przyznanych akcji, który został wykazany w zeznaniu złożonym za 2009 r. Do kosztów tych pracownicy mogą doliczyć dodatkowe koszty (np. dyskonto).

Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% PIT.

Przykład wypełniania zeznania PIT-38.

tabela ? załącznik PDF ? strona ?2-3?

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z:

1. odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych,
2. realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.
   
   

W świetle art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych ? oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622, Nr 131, poz. 763 i Nr 234, poz. 1391).

Zgodnie z treścią art. 3 pkt 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi papierami wartościowymi są:

1. akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. ? Kodeks spółek handlowych prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego;
2. inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych w lit. a), lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia pieniężnego (prawa pochodne).
   
   

Z przedmiotowego wniosku wynika, iż w 2005 r. w ramach Akcjonariatu pracowniczego Grupy E. wnioskodawca nabył jednostki Zakładowego Funduszu Zbiorowego Inwestowania F.. W czasie subskrypcji wnioskodawca wpłacił jednorazowo wkład własny na konto F., który dokonywał następnie zapisu na akcje, obejmował je w zamian za pochodzącą od wnioskodawcy gotówkę po czym emitował jednostki funduszu, które objął wnioskodawca. Wnioskodawca stał się posiadaczem jednostek uczestnictwa bez możliwości ich zbycia przed końcem okresu blokady (5 lat). Akcje do chwili zdjęcia blokady były współwłasnością Członków Funduszu F., a uczestnicy posiadali jednostki uczestnictwa. W 2012 r., gdy nie obowiązywała już blokada wnioskodawca dokonał zbycia jednostek przez ich umorzenie. Umorzenie dotyczyło akcji zakupionych przez wnioskodawcę, akcji bezpłatnych i części reinwestowanej w zakup jednostek dywidendy. Wnioskodawca uzyskał zatem dochód z tytułu umorzenia jednostek F..

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca nie dokonał więc zbycia akcji spółki z siedzibą we Francji, lecz miało miejsce umorzenie jednostek uczestnictwa w funduszu F..

Jak wynika z powołanego wyżej przepisu, w definicji papierów wartościowych nie zostały wymienione jednostki uczestnictwa w funduszu. Treść art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazuje co należy rozumieć pod pojęciem papierów wartościowych. Przepis ten odwołuje się wyłącznie do polskich regulacji prawnych, tj. do art. 3 pkt 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Aby zatem mówić, że posiadacz jednostek uczestnictwa w funduszu osiąga przychód z odpłatnego zbycia papierów wartościowych w pierwszej kolejności należy ustalić, czy te jednostki uczestnictwa wyczerpują definicję papierów wartościowych określoną w art. 3 pkt 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Z powyższej definicji wynika przede wszystkim, że papiery wartościowe stanowią prawa majątkowe, których podstawowym przymiotem jest ich zbywalność.

Wobec faktu, iż powołana powyżej ustawa o obrocie instrumentami finansowymi nie definiuje pojęcia ?zbywalności? konieczne jest wskazanie innych przepisów powszechnie obowiązujących określających znaczenie wyrażenia ?zbywalne?.

Na potrzeby postanowień art. 40 ust. 1 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (który stanowi, że Państwa Członkowskie wymagają, aby rynek regulowany wprowadził jasne i przejrzyste reguły dotyczące dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu. Reguły te zapewniają, że obrót wszelkimi instrumentami finansowymi dopuszczonymi do obrotu na rynku regulowanym można prowadzić w sposób uczciwy, należyty i skuteczny, a w przypadku zbywalnych papierów wartościowych - że można je swobodnie zbywać) zmieniającej dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającą dyrektywę Rady 93/22/EWG (dyrektywa MiFID), obszerną definicję zbywalnych papierów wartościowych zawarto w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1287/2006 z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzającym środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do zobowiązań przedsiębiorstw inwestycyjnych w zakresie prowadzenia rejestrów, sprawozdań z transakcji, przejrzystości rynkowej, dopuszczania instrumentów finansowych do obrotu oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy. Zgodnie z postanowieniami art. 35 ust. 1 tegoż rozporządzenia ?Zbywalne papiery wartościowe uznaje się za swobodnie zbywalne dla celów art. 40 ust. 1 dyrektywy 2004/39/WE, jeśli dwie strony transakcji mogą nimi obracać, a następnie przenosić bez żadnych ograniczeń, oraz jeśli wszystkie papiery wartościowe w obrębie danej kategorii są zamienne?.

Aby dany instrument można było uznać za papier wartościowy musi on spełniać warunki przewidziane przepisem wspomnianego art. 3 pkt 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Jednostki funduszu niewątpliwie inkorporują prawa majątkowe oraz niewątpliwie emitowane są na podstawie właściwych przepisów prawa francuskiego, nie posiadają jednak innej niezbędnej cechy jaką jest ich zbywalność. Zbywalność oznacza, że dany papier wartościowy może być przedmiotem nie tylko umorzenia na rzecz jednostki, która go wyemitowała, ale oznacza, że może być przedmiotem skutecznego obrotu na rzecz innych podmiotów, że papierem tym jego właściciel może dysponować. Tymczasem z przedmiotowego wniosku nie wynika, że jednostki uczestnictwa w funduszu F. mogą być przedmiotem zbycia na rzecz osób trzecich. Oznacza to, że nie są tym samym zbywalnym papierem wartościowym w świetle powołanego art. 3 pkt 1 ustawy. Wobec tego jednostki opisane we wniosku nie stanowią papierów wartościowych, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym ich zbycie nie podlega opodatkowaniu według zasad przewidzianych w art. 30b ww. ustawy.

Tym samym należy uznać, iż przychody z umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszu F. stanowią przychody z tytułu praw majątkowych. Przedmiotowe jednostki są prawami majątkowymi inkorporującymi prawa do akcji.

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy za przychody z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Użycie w tym przepisie określenia ?w szczególności? oznacza, że przepis zawiera jedynie przykładowe wyliczenie praw majątkowych, a jego dyspozycją są objęte przychody również z praw majątkowych nie wymienionych w nim wprost. Dochody z tytułu praw majątkowych, w tym z ich zbycia podlegają łączeniu z pozostałymi dochodami i opodatkowaniu według skali podatkowej i winny zostać wykazane w zeznaniu PIT-36.

Z uwagi na fakt, iż wynagrodzenie wypłacane jest przez francuski fundusz, do opodatkowania zastosowanie znajdą postanowienia art. 21 ust. 1 umowy podpisanej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5). Przepis ten stanowi, iż części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw, bez względu na to skąd pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. Tym samym przedmiotowe przychody podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Odnosząc się natomiast do kwestii ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia przedmiotowych jednostek na rzecz funduszu zauważyć należy, iż w myśl art. 22 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie nabytych świadczeń, w związku z którymi, stosownie do art. 11 ust. 2-2b, określony został przychód, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji zgodnie z odrębnymi przepisami, jest:

1. wartość przychodu określonego w art. 11 ust. 2 i 2a albo
2. wartość przychodu określonego w art. 11 ust. 2b, powiększona o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń

-pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Z przedmiotowego wniosku wynika, iż zakup przedmiotowych jednostek dokonany został przez wnioskodawcę z 20% dyskontem czyli poniżej ceny subskrypcji oraz że w 2009 r. przyznano mu 15 bezpłatnych jednostek uczestnictwa. Wnioskodawca wskazał, że z tytułu ww. zdarzeń zapłacił 19% podatek dochodowy od przychodu z innych źródeł, który wykazany został w zeznaniu PIT-36.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż do kosztów uzyskania przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszu F. wnioskodawca może zaliczyć zarówno wartość dyskonta jak również wartość przyznanych nieodpłatnie w 2009 r. jednostek, jeżeli w istocie ww. przysporzenia majątkowe zostały opodatkowane jako przychody z innych źródeł.

Wyjaśnić również należy, iż w myśl art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Reasumując, przychody z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszu F. stanowią przychody z praw majątkowych. Opisane we wniosku jednostki uczestnictwa w funduszu, z uwagi na ich zbywalność ograniczoną jedynie do możliwości zbycia na rzecz funduszu, nie stanowią papierów wartościowych, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym ich zbycie nie podlega opodatkowaniu według zasad przewidzianych w art. 30b ww. ustawy.

Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa w funduszu F. wnioskodawca może zaliczyć zarówno wartość dyskonta jak również wartość przyznanych nieodpłatnie w 2009 r. jednostek, jeżeli w istocie ww. przysporzenia majątkowe zostały opodatkowane jako przychody z innych źródeł.

Stanowiska wnioskodawcy nie można było zatem w całości uznać za prawidłowe.

Wyjaśnić należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy ? Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wydając interpretację w trybie ww. przepisu Organ podatkowy nie oblicza zatem wysokości podstawy opodatkowania czy też należnego podatku, w związku z tym tut. Organ nie ustosunkował się do przedstawionych przez wnioskodawcę obliczeń.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.