Sprzedaż części lub całości gospodarstwa rolnego?

17.5.2013

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 18 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży części lub całego gospodarstwa rolnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży części lub całego gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2001 r. zmarła matka wnioskodawcy zostawiając w spadku gospodarstwo rolne o pow. 8,49 ha (użytki rolne, las, łąki, działka z zabudową). Postanowieniem Sadu Rejonowego z dnia 03 listopada 2011 r. spadek został przyznany po 1/3 (wnioskodawcy, siostrze i bratu wnioskodawcy). Przed podziałem spadku, w dniu 11 lipca 2011 r. zmarł brat wnioskodawcy. Spadek po bracie (1/3 gospodarstwa) został przyznany po ½ wnioskodawcy i jego siostrze na podstawie aktu notarialnego z dnia 05 czerwca 2012 r. Podatek od spadku po zmarłej matce wyznaczony przez urząd skarbowy wnioskodawcy i jego siostrze został zapłacony, na co wnioskodawca posiada stosowne zaświadczenie. Wnioskodawca na podstawie zawartej w dniu 17 stycznia 2013 r. notarialnej umowy zniesienia współwłasności i działu spadku został właścicielem całego gospodarstwa rolnego po matce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonując teraz lub w przyszłości sprzedaży części lub całego gospodarstwa rolnego wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek?

Zdaniem wnioskodawcy, obecnie może sprzedać uzyskane gospodarstwo rolne bez płacenia podatku.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku nabycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spadku czyli śmierć spadkodawcy (spadkodawców).

Przez pojecie ?nabycie?, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każdą czynność prawną lub zdarzenie, w wyniku których dochodzi do przeniesienia prawa własności na nabywcę, w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości.

Przepisy prawa w sposób jednoznaczny określają moment i podstawę nabycia nieruchomości (udziałów w nieruchomości).

I tak zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Stosownie do art. 924 i 925 ww. ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy (spadkodawców). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy (spadkodawców) prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci każdego ze spadkodawców, wtedy bowiem następuje nabycie spadku.

Natomiast stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadłyby poszczególnym spadkobiercom i nie zmieni tego fakt, że dział spadku jest czynnością wtórną do nabycia spadku. Tak więc, na skutek działu spadku następuje ?konkretyzacja? składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Jeżeli zatem łączna wartość nieruchomości i udziału w nieruchomościach nabytych przez spadkobiercę w wyniku podziału jest zgodna z wartością udziału posiadanego przed działem spadku - nie następuje nabycie skutkujące dla opodatkowania, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczami (nieruchomościami), jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomościach nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku w części przekraczającej udział spadkowy (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) stanowi o nowej dacie nabycia nieruchomości w tej części, która przekracza udział nabyty w spadku. Z chwilą działu spadku jedni spadkobiercy tracą własność udziałów nabytych przez siebie w spadku, a własność tę dopiero z tą chwilą nabywają inni spadkobiercy. Nie ma zatem prawnych podstaw do twierdzenia, że całą rzecz lub prawo nabywa spadkobierca w chwili śmierci spadkodawcy, skoro w tej dacie jest jedynie jednym ze współwłaścicieli rzeczy lub prawa. Taki spadkobierca nie jest w dacie śmierci spadkodawcy właścicielem całej rzeczy lub prawa, lecz jedynie właścicielem udziału w niej. Pozostałe udziały może nabyć, ale dopiero w wyniku dokonania innych czynności prawnych - od pozostałych spadkobierców.

Podsumowując, jeżeli zatem w drodze działu spadku spadkobierca nabywa udział ponad wielkość, którą uprzednio nabył w spadku, to nabycie w drodze działu spadku, w części przekraczającej udział w spadku należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy ? o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas, jeżeli nabyte na własność mienie mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat.

Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Nie zmienia tego fakt, że zniesienia współwłasności dokonuje się bez spłat i dopłat. Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla części udziału w nieruchomości nabytej w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Z analizy przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w drodze spadku po zmarłej matce wnioskodawca wraz z siostrą i bratem nabyli gospodarstwo rolne w udziale wynoszącym po 1/3 każdy. W 2011 r. zmarł brat wnioskodawcy, po którym spadek w postaci udziału 1/3 w gospodarstwie rolnym nabył wnioskodawca oraz jego siostra w udziale po ½. Następnie na podstawie zawartej w dniu 17 stycznia 2013 r. notarialnej umowy zniesienia współwłasności i działu spadku wnioskodawca został właścicielem całego gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca zamierza sprzedać część lub całe gospodarstwo rolne.

Aby móc dokonać prawnopodatkowej oceny, czy w przedmiotowej sprawie planowana sprzedaż części lub całości gospodarstwa rolnego będzie rodzić po stronie wnioskodawcy określone prawem konsekwencje podatkowe w postaci zapłaty podatku dochodowego kluczowe znaczenie ma ustalenie momentu i podstawy jej nabycia przez wnioskodawcę.

Wnioskodawca właścicielem całego gospodarstwa rolnego został na skutek wynikających z opisanych we wniosku zdarzeń prawnych. Mianowicie wnioskodawca w 2001 r. w drodze spadku po matce nabył udziały w ww. nieruchomości w wysokości 1/3. Kolejny udział ww. nieruchomości w wysokości 1/2 z udziału 1/3, który należał do brata wnioskodawca nabył w 2011 r. w drodze spadku po zmarłym bracie. Oprócz wnioskodawcy udział w wysokości 1/2 z udziału 1/3 w drodze spadku po zmarłym bracie nabyła także siostra wnioskodawcy. Następnie w 2013 r. na skutek umowy zniesienia współwłasności i działu spadku wnioskodawca nabył prawo własności do całej nieruchomości. Za takim sposobem ustalenia dat nabycia i wielkości udziału przez wnioskodawcę w przedmiotowej nieruchomości stanowiącej gospodarstwo rolne przemawia fakt, że wnioskodawca nie nabył na własność gospodarstwa rolnego wyłącznie w drodze spadku po zmarłej matce. Bezspornym jest przecież, że wnioskodawca dziedziczył także w 2011 r. po bracie, a w 2013 r. otrzymał na własność udział należący do siostry.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt przedmiotowej sprawy w kontekście zapytania ujętego we wniosku stwierdzić należy, iż kwestia ustalenia daty nabycia i wielkości udziału w gospodarstwie rolnym, które wnioskodawca zamierza obecnie sprzedać miała istotne znaczenie na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych by ocenić czy w przypadku sprzedaży gospodarstwa rolnego lub jego części wnioskodawca będzie zobowiązany zapłacić podatek dochodowy, jeżeli tak to od jakiej wielkości przychodu.

W przedmiotowej sprawie dla powstania obowiązku zapłaty podatku dochodowego istotna jest również data dokonania przez wnioskodawcę sprzedaży przedmiotowej nieruchomości czy też jej części, a mianowicie czy sprzedaż zostanie dokonana przed upływem 5 lat czy też po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziałów w tej nieruchomości (2001 r., 2011 r. i 2013 r.). Niezależnie od powyższego przychód odpowiadający udziałowi 1/3 w całym gospodarstwie rolnym nabytemu w spadku po zmarłej w 2001 r. matce w ogóle nie będzie stanowił dla wnioskodawcy źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na upływ pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie tego udziału, tym samym wnioskodawca od tej części przychodu nie będzie zobowiązany zapłacić podatku dochodowego.

Natomiast obowiązek zapłaty podatku dochodowego nastąpi w odniesieniu do pozostałego przychodu tj. przychodu odpowiadającego zarówno udziałowi w wysokości 1/6 (1/2 x 1/3) nabytemu w nieruchomości w 2011 r. w drodze spadku po zmarłym bracie i udziałowi w wysokości 1/2 nabytemu w 2013 r. od siostry w drodze zniesienia współwłasności i działu spadku. W rezultacie 4/6 (tj. 1/6 + 1/2) przychodu uzyskanego ze sprzedaży całego gospodarstwa rolnego czy też jego części dokonanej przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce ich nabycie będzie stanowić źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)?c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Jak już wyżej wskazano, co do zasady odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie na zasadzie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi zawsze źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Jednakże racjonalny ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidział katalog zwolnień podatkowych. W odniesieniu do dochodu ze sprzedaży nieruchomości lub praw istnieje możliwość jego przeznaczenia na własne cele mieszkaniowe. I tak stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Kolejne zwolnienie podatkowe zostało określone przez ustawodawcę w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Zwolnienie to nie dotyczy jednak przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Zgodnie zatem z treścią przytoczonego przepisu zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od wystąpienia następujących przesłanek:

sprzedane grunty muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,
muszą stanowić gospodarstwo rolne (tj. będący własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jego część składową,
grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży rolnego charakteru.

Podsumowując, w przedmiotowej sprawie wnioskodawca prawo własności do całego gospodarstwa rolnego nabywał sekwencyjnie udziałami w drodze spadku po matce (2001 r.) i po bracie (2011 r.) oraz w wyniku umowy zniesienia współwłasności i działu spadku (2013 r.). Sprzedaż całego gospodarstwa rolnego czy też jego część dokonana przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie będzie implikowała po stronie wnioskodawcy określone konsekwencje podatkowe w zakresie powstania obowiązku zapłaty podatku dochodowego. Jedynie przychód odpowiadający udziałowi 1/3 w całym gospodarstwie rolnym lub części nabytym w spadku po zmarłej w 2001 r. matce w ogóle nie będzie stanowił dla wnioskodawcy źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na upływ pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie tego udziału.

Natomiast opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym będzie podlegał pozostały przychód (4/6) uzyskany przez wnioskodawcę ze sprzedaży całego gospodarstwa rolnego lub jego części, chyba że wystąpią warunki do zwolnienia z podatku wynikające z przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 czy też art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji gdyby sprzedaży przedmiotowej nieruchomości wnioskodawca dokonał po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie udziałów 1/6 i 1/2, to wówczas pozostały przychód odpowiadający tym udziałom (4/6) uzyskany ze sprzedaży nie będzie stanowił dla wnioskodawcy źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.