Czy zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opłaty (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego ( Dz. U. Nr 112, poz. 770 ) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2009r. (data wpływu do tut. Biura 02 marca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów podróży służbowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 marca 2009r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu kosztów podróży służbowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Pracownicy wnioskodawcy ? Spółki w ramach poleceń służbowych odbywają podróże służbowe samochodami niebędącymi własnością pracodawcy.

Wydając polecenie odbycia podróży służbowej pracodawca informuje pracownika, że ma on skorzystać z płatnej autostrady (zwykle mając na względzie pilność zadania) oraz czy ma on pozostawić samochód na płatnych lub strzeżonych parkingach (ze względu na wartość przewożonych dokumentów lub sprzętu komputerowego).

W związku z odbywanymi podróżami służbowymi delegowanym pracownikom przysługuje:

1. zwrot kosztów z tytułu użytkowania samochodu osobowego w wysokości ustalonej w oparciu o liczbę przejechanych kilometrów i stawkę za jeden kilometr ustaloną zgodnie z odrębnymi przepisami oraz
2. zwrot innych udokumentowanych wydatków związanych z podróżą służbową w szczególności wykup opłat parkingowych, opłat za przejazd płatnymi autostradami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opłaty parkingowe oraz opłaty za przejazd autostradą płatną zaliczają się do innych udokumentowanych wydatków określonych w § 3 pkt 4) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej dnia 19 grudnia 2002r., a co za tym idzie zwrot tych opłat jest w całości zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Czy Spółka jako pracodawca jest zobowiązana do naliczania i pobierania zaliczki na podatek dochodowy od zwróconych pracownikowi kosztów poniesionych przez niego w trakcie podróży służbowych opłat parkingowych i opłat za przejazd autostradą płatną...

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju z zastrzeżeniem ust. 13 tej ustawy.

Zgodnie z § 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługuje zwrot kosztów:

1. przejazdów,
2. noclegów,
3. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
4. innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
   
   

Na podstawie § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podroży samochodem nie będącym własnością pracodawcy. W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu określonej w odrębnych przepisach. Oprócz świadczeń przedstawionych powyżej pracownikowi, który odbył podróż służbową przysługuje także zwrot innych wydatków niż wyżej opisane. Przykładem innych wydatków mogą być np. opłaty za przejazd płatną autostradą, opłata parkingowa itp. Z uwagi na fakt, że wydatki te nie są limitowane ich zwrot następuje w wysokości faktycznie poniesionej w oparciu o dowody dokumentujące ich poniesienie (np. faktura VAT, rachunek, bilet parkingowy, dowód uiszczenia opłaty za przejazd autostradą).

W świetle powyższych przepisów pracownikom Spółki, którzy w czasie podróży służbowej korzystają z własnych samochodów za zgodą pracodawcy przysługują oprócz zwrotu kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu określonej w odrębnych przepisach, także zwrot innych udokumentowanych wydatków określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb, które także wolne są od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje przepisów podatkowych wydane przez organy podatkowe np.:

• postanowienie wydane przez Podkarpacki Urząd Skarbowy z dnia 03 sierpnia 2005r. znak PUS.I/415/15/05,
• postanowienie wydane przez Małopolski Urząd Skarbowy z dnia 16 czerwca 2004r. znak PD-II/423/47/04/OP) oraz z dnia 13 maja 2005r. znak 1471/DPF415/37/05/MJ.
• postanowienie wydane przez Opolski Urząd Skarbowy z dnia 30 października 2006r. znak PD/415-11/MM/06.
  
  

W tej sytuacji Spółka stoi na stanowisku, iż wypłacony pracownikom zwrot kosztów opłat parkingowych oraz opłat za przejazd płatnymi autostradami poniesionych w trakcie podróży służbowych zgodnie z poleceniem pracodawcy, jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych a Spółka nie ma obowiązku potrącania z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika ? do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Definicję podróży służbowej zawiera art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.). Wynika z niego, że podróżą służbową jest wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy pracownika. Nie można zatem uznać za podróż służbową:

• podróży do i w obrębie miejscowości, w której pracownik ma stałe miejsce pracy,
• podróży do i w obrębie miejscowości, w której pracodawca ma siedzibę jeżeli pracownik w umowie o pracę ma wyznaczone jako miejsce pracy siedzibę firmy.
  
  

Z treści przytoczonego przepisu Kodeksu pracy wynika zatem, iż podróż służbową odbywa ten pracownik, który wyjeżdża w celu wykonania zadania służbowego poleconego przez pracodawcę poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza miejscem ustalonym w umowie o pracę jako miejscem jej wykonywania.

Zasady rozliczania krajowych podróży służbowych reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002r. Nr 236, poz. 1990 ze zm.)

Zgodnie z przepisem § 3 ww. rozporządzenia w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów:

1. przejazdów;
2. noclegów;
3. dojazdów środkami komunikacji miejscowej;
4. innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Powyższe przepisy nie zawierają wykazu ?innych udokumentowanych wydatków?, nie ograniczają również ich wysokości pozostawiając to w gestii pracodawcy. To pracodawca decyduje o zwrocie faktycznie poniesionych przez pracownika wydatków, które nie są limitowane i które muszą mieć związek z wykonaną podróżą, a ponadto być prawidłowo udokumentowane.

W ww. przepisach § 8a ust. 3 powołanego rozporządzenia w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju - stwierdzono bowiem, iż do rozliczenia kosztów podróży pracownik załącza dokumenty (rachunki) potwierdzające poszczególne wydatki; nie dotyczy to diet oraz wydatków objętych ryczałtami. Jeżeli uzyskanie dokumentu (rachunku) nie było możliwe, pracownik składa pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania.

Zgodnie z § 5 ust. 3 powołanego rozporządzenia, na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy. W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004r. Nr 204, poz. 2088, z późn. zm.).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wnioskodawca, w związku z odbywanymi podróżami służbowymi - delegowanym pracownikom dokonuje:

1. zwrotu kosztów z tytułu użytkowania samochodu osobowego w wysokości ustalonej w oparciu o liczbę przejechanych kilometrów i stawkę za jeden kilometr ustalona zgodnie z odrębnymi przepisami oraz
2. zwrotu innych udokumentowanych wydatków związanych z podróżą służbową w szczególności wykup opłat parkingowych oraz opłat za przejazd płatnymi autostradami.
   
   

Wnioskodawca zwraca więc poniesione już przez pracowników kwoty kosztów, poniesionych przez nich w związku z delegacją i podróżą służbową. Zatem przysporzenie majątku pracownika z tytułu tych wypłat nie występuje, jeżeli wydatek poniesiony przez pracownika miał związek z wykonywaną delegacją i podróżą służbową i jest prawidłowo udokumentowany.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że kwota zwróconych pracownikowi wydatków związanych z podróżą służbową (właściwie udokumentowanych), poniesionych na opłaty za korzystanie z parkingu strzeżonego oraz za przejazd płatnymi autostradami podlega zwolnieniu na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem Spółka nie ma obowiązku pobierania od pracowników zaliczek na podatek dochodowy z tytułu tych wypłat.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.