Czy obliczając wysokość polskiego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu otrzymanych Dywidend (...)

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę na Cyprze.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka X jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prawa cypryjskiego (Private Company Limited by Shares), z siedzibą na Cyprze (dalej jako: ?Spółka?).

Spółka jest rezydentem podatkowym na Cyprze, tzn. podlega tam opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, z zastrzeżeniem postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Cypr.

Cypryjskie prawo spółek przewiduje obowiązek ustanowienia dla spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, co najmniej jednego Dyrektora, przy czym może on być jednocześnie wspólnikiem spółki. Aktualnie Spółka posiada 2 Dyrektorów, oraz Sekretarza Spółki.

Wnioskodawczyni jest polskim obywatelem mającym miejsce zamieszkania w Polsce i podlega w Polsce tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawczyni jest zobowiązana do rozliczania się w Polsce z całości dochodów uzyskanych w danym roku podatkowym, włączając w to dochody uzyskane poza granicami Polski. W przypadku tych ostatnich dochodów, rozliczenie następuje z uwzględnieniem postanowień odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej przez Polskę (o ile ma ona zastosowanie).

Wnioskodawczyni jest jedynym wspólnikiem Spółki. Wnioskodawczyni będzie również powołana na stanowisko Dyrektora typu Non-executive director, członka Board of Directors Spółki (dalej jako: ?Dyrektor?). Jej wynagrodzenie będzie wypłacane bezpośrednio przez Spółkę (z jej rachunku bankowego).

Zgodnie z cypryjskim prawem spółek, przyjmuje się, że Dyrektorzy to osoby pełniące funkcje reprezentacyjne i zarządcze w Spółce, na której rzecz działają. W przypadku powołania Wnioskodawczyni na Dyrektora do zakresu jej obowiązków będzie należało nadzorowanie nad zagranicznymi sprawami Spółki związanymi z inwestycjami kapitałowymi Spółki ze szczególnym uwzględnieniem nadzoru nad dystrybucją zysku do udziałowca Spółki.

Na rzecz Wnioskodawczyni będą również wypłacane zyski ze Spółki stanowiące dywidendy (dalej: ?Dywidendy?) w rozumieniu Umowy między Rządem Rzeczpospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993r. Nr 117, poz. 523, dalej: ?Traktat?).

Podstawą do wypłaty Dywidend, których każdorazowo Wnioskodawczyni będzie odbiorcą oraz właścicielką, są odpowiednie dokumenty i uchwały podjęte przez organy Spółki.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie.

Czy obliczając wysokość polskiego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu otrzymanych Dywidend Wnioskodawczyni ma prawo obniżyć ten podatek o podatek, jaki może zostać nałożony przez Republikę Cypru, czyli o podatek wynoszący 10% wartości Dywidend, bez względu na fakt, czy podatek od tych Dywidend został faktycznie zapłacony na Cyprze (tj. także w sytuacji, gdy taki podatek nie został zapłacony na Cyprze) (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)...

Zdaniem wnioskodawczyni, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do ust. 1a ww. artykułu za osobę mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Na podstawie art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Stosownie do art. 10 ust. 1 i 2 Traktatu dywidendy wypłacane przez spółkę mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10% kwoty dywidend brutto.

Wnioskodawczyni zauważa, iż określenie dywidendy, o którym mowa w Traktacie oznacza dochody z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nie odnoszącym się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również dochody z innych udziałów w spółce, które są traktowane w ten sposób jak dochód z akcji, zgodnie z ustawodawstwem Państwa, w którym spółka dokonująca jego podziału ma siedzibę.

Z powyższego przepisu wynika, że zgodnie z postanowieniami Traktatu, dywidendy wypłacane na rzecz polskich udziałowców spółki z siedzibą na Cyprze mogą podlegać opodatkowaniu zarówno w Polsce jaki na Cyprze, jednakże na terytorium Cypru stawka podatku nie może przekroczyć 10%. Z uwagi na fakt, iż zgodnie z przytoczonym wyżej przepisem, postanowienia Traktatu dają każdemu z państw stron prawo do opodatkowania dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę na terytorium któregoś z tych państw, konieczne jest ustalenie zasad unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) Traktatu, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułu 10, 11 i 12 Traktatu (art. 10 dotyczy dywidend) może być opodatkowany na Cyprze, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu, jaki może być płatny na Cyprze. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego na Cyprze. W odniesieniu do podatku od dywidend, umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje zatem metodę kredytu, jako metodę unikania podwójnego opodatkowania. Podatek, który może być zapłacony na Cyprze, podlega odliczeniu od podatku podlegającego do zapłaty w Polsce.

W tym miejscu wnioskodawczyni podkreśla, iż polskie tłumaczenie tekstu Traktatu jest niezgodne z wersją angielską. Wersja angielska przepisu art. 24 ust. 1 lit. b) Traktatu, jest następująca: Where a resident of Poland derives income which, in accordance with the provisions of Articles 10, 11 and 12 of this Agreement may be taxed in Cyprus, Poland shall allow as a deduction from the tax on the income of that resident an amount egual to the tax payable in Cyprus. Such deduction shall not, however, exceed that part of the tax, as computed before the deduction is given, which is appropriate to such income derived in Cyprus. Zgodnie z angielską wersją umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli polski rezydent osiąga dochody z tytułu dywidend, które mogą być opodatkowane na terytorium Cypru, Polska zobowiązana jest do umożliwienia odliczenia podatku podlegającego do zapłaty w Polsce, niezależnie od tego, czy dochód ten faktycznie został opodatkowany na Cyprze. Omawiany przepis umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie wymaga bowiem aby odliczenie od polskiego podatku uzależnione było od faktycznej zapłaty podatku na terytorium Cypru. Interpretacja polskiej wersji umowy może natomiast prowadzić do wniosku, iż odliczenie w Polsce jest możliwe, jedynie pod warunkiem faktycznego uiszczenia podatku na terytorium Cypru.

Powyższy wniosek, w ocenie wnioskodawczyni, potwierdza brzmienie art. 24 ust. 3 Traktatu. Zgodnie z tym przepisem przez podatek podlegający zapłacie na terytorium Cypru należy rozumieć także podatek, który byłby płatny na terytorium Cypru gdyby wypłacana dywidenda nie została zwolniona z podatku, zgodnie z wewnętrznym prawem cypryjskim. Zatem, w rozumieniu tego przepisu, podatek podlegający zapłacie, to podatek, który może zgodnie z postanowieniami Traktatu zostać pobrany przez Cypr.

Pojęcie podatek podlegający zapłacie użyte w art. 24 Traktatu, nie jest zatem tożsame z pojęciem podatek zapłacony. W świetle tego przepisu nie można zatem twierdzić, iż mechanizm odliczania podatku, który może pobrać państwo cypryjskie, uzależniony jest od faktycznej zapłaty podatku w tym państwie. Gdyby tak było, regulacje zawarte w art. 24 ust. 3 Traktatu byłyby zbędne. Odliczenie podatku w Polsce jest zatem możliwe także jeżeli państwo cypryjskie zwalnia z opodatkowania dywidendy wypłacane przez spółki mające siedzibę w tym państwie. Innymi słowy, zgodnie z art. 24 ust. 3 Traktatu, w zw. z art. 24 ust. 1 lit. b) ww. Traktatu odliczeniu od podatku w Polsce podlega podatek, który może być należny do zapłaty na Cyprze, niezależnie od tego, czy podatek ten faktycznie został na Cyprze zapłacony. Zgodnie z art. 24 ust. 3 ostatni akapit, kwota tego podatku wynosi 10%. Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z art. 30 Traktatu, w przypadku rozbieżności przy interpretacji, tekst angielski uważany jest za rozstrzygający. Z uwagi na fakt, iż brzmienie polskiej wersji art. 24 ust. 3 ww. Traktatu nie jest dokładnym tłumaczeniem angielskiej wersji umowy, poniżej załączony został odpowiedni fragment w angielskiej wersji językowej. Wersja angielska przepisu art. 24 ust. 3 Traktatu:

The tax payable in a Contracting State mentioned in sub-paragraph (b) of paragraph 1 and paragraph 2 of this Article shall be deemed to include the tax which would have been payable but for the legal provisions concerning tax reduction, exemption or other tax incentives granted under the laws of the Contracting State. For the purposes of paragraph 2 of Article 10 and paragraph 2 of Article 11, the amount of the tax shall be deemed to be 10% of the gross amount of pidend and interest and for the purpose of paragraph 2 of Article 12, the amount of tax shall be deemed to be 5% of the gross amount of royalties.

Rozumienie powyższego angielskiego brzmienia przepisu powinno być zatem następujące: podatek, o którym mowa w art. 24 ust. 1 lit. b) Traktatu podlegający zapłacie w Umawiającym się Państwie powinien również uwzględniać wartość podatku, która byłaby należna w tym państwie, gdyby nie ulgi zwolnienia i inne obniżki przyznane przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa. Zatem odliczeniu od podatku należnego w Polsce powinna podlegać również równowartość podatku cypryjskiego (do wysokości ustalonych limitów), który byłby należny na Cyprze, gdyby nie zastosowane zgodnie z tamtejszym ustawodawstwem ulgi czy zwolnienia. Omawiany przepis Konwencji nie wymaga bowiem, aby odliczenie od polskiego podatku uzależnione było od faktycznej zapłaty podatku na terytorium Cypru. Powyższe wnioski znajdują potwierdzenie w piśmie Ministra Finansów z dnia 20 lutego 2008r., Nr IPPB2/415-435/07-2/AF. Rozumowanie takie potwierdza również komentarz Józefa Banacha dla polskich umów podatkowych (wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa 2002, str. 377), który stwierdza, że stosowanie tej metody (chodzi o metodę zaliczenia podatku zapłaconego za granicą na poczet podatku należnego w kraju rezydencji) sprawia, że polityka zachęt podatkowych stosowana przez państwa, które pragną przyciągnąć zagraniczne inwestycje wyrażająca się obniżeniem podatków dla inwestorów zagranicznych nie przynosi korzyści samemu inwestorowi lecz państwu jego rezydencji (państwo rezydencji pobiera bowiem podatek równy różnicy pomiędzy podatkiem należnym w tym państwie od całości dochodu, w tym od dochodu uzyskanego w państwie źródła, a podatkiem zapłaconym w państwie źródła).

W celu wyeliminowania tego rodzaju negatywnych skutków stosowania metody zaliczenia, gdzie wszelkie przywileje podatkowe przyznane przez państwo źródła przynoszą korzyść nie inwestorowi lecz państwu jego rezydencji wykształciła się szczególna forma zaliczenia zwana zaliczeniem fikcyjnym (ang. tax. sparing method), gdzie zaliczenie w państwie siedziby obejmuje nie tylko faktycznie zapłacony podatek w państwie źródła lecz również podatek, który musiałby być zapłacony gdyby nie przyznano szczególnych ulg (darowany podatek).

Reasumując powyższe wyjaśnienia, należy stwierdzić, iż zgodnie z przepisami umowy zawartej pomiędzy Polską oraz Cyprem, Polska zobowiązana jest do umożliwienia polskiemu podatnikowi uzyskującemu dywidendę od spółki cypryjskiej, odliczenia od podatku przypadającego do zapłaty w Polsce, podatku w wysokości 10% od wypłaconych dywidend.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawczyni.

Wskazać jedynie należy, iż obwieszczeniem Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 marca 2010r. został ogłoszony jednolity tekst ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię

i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawczyni wyłącznie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1. Ocena stanowiska w zakresie pytania nr 2 została zawarta w odrębnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.