Sposób opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu transakcji dokonywanych na rynku Forex.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2010r. (data wpływu do tut. Biura 02 kwietnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu transakcji dokonywanych na rynku Forex:

• w części dotyczącej kwalifikacji ww. przychodów do źródła przychodów, sposobu dokumentowania, możliwości odliczenia poniesionej straty w latach następnych, możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów przelewów, prowizji brokera, kosztu oprogramowania, szkoleń i materiałów edukacyjnych ? jest prawidłowe;
• w części dotyczącej momentu uzyskania przychodu, możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup sprzętu komputerowego i telefonu komórkowego oraz kosztów połączenia internetowego/telefonicznego, sposobu odliczenia należnego podatku w zeznaniu rocznym ? jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 02 kwietnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu transakcji dokonywanych na rynku Forex.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zdarzenie dotyczy kwestii opodatkowania przyszłych dochodów z tytułu zawierania kontraktów na rynku walutowym i surowców zwanym Forex. Transakcje będą prowadzane na koncie u zagranicznego brokera-pośrednika. Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę z zagranicznym brokerem i za jego pośrednictwem dokonywać transakcji na rynku walutowym i surowców, polegających na otwieraniu i zamykaniu pozycji. Zyskiem/stratą jest różnica wartości pary walutowej lub surowca w momentach otwarcia i zamknięcia pozycji. Wnioskodawca nie łączy powyższych czynności z działalnością gospodarczą, transakcje wykonywał będzie jako osoba fizyczna. W związku z powyższym istnieje możliwość osiągnięcia zysków lub strat. Broker prowadzi rachunek w obcej walucie (USD, EUR etc), nie wystawia PIT. W celu udokumentowania zawartych transakcji możliwe jest uzyskanie zestawienia tych transakcji z serwisu brokera.

Zyski lub straty mogą pojawić się ze względu na SWAP. SWAP jest wynikiem różnego oprocentowania walut i jest naliczany raz na dobę, informacja taka zawarta jest w historii rachunku. Ponadto rachunek u brokera jest oprocentowany zatem zostaje osiągnięty zysk w postaci odsetek, kapitalizowanych raz na dobę. Informacja o kapitalizacji odsetek jest zawarta w historii transakcji. Wypłata środków z konta brokera odbywać się będzie sporadycznie, po wystąpieniu pewnego zadowalającego zysku. Fakt wypłaty jest rejestrowany w historii transakcji. Kwota złożonego depozytu również jest zarejestrowana w historii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Do którego ze źródeł przychodu zaliczyć dochód z transakcji na rynku walutowym i surowców Forex...
2. Jakie dokumenty są wymagane do udokumentowania dochodów...
3. Jak ustalić moment powstania przychodu i poniesienie kosztów w przeliczeniu na PLN...
4. Czy stratę w danym roku podatkowym można odliczyć od przychodu z tego samego źródła w ciągu następnych 5 lat...
5. Co można wliczyć w koszty uzyskania przychodów z prowadzonych transakcji forexowych...
6. Jak dokonać rozliczenia podatku od przychodu z transakcji forexowych...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad. 1

Transakcje forexowe mają cechę pochodnych instrumentów finansowych zatem można je sklasyfikować jako przychody z kapitałów pieniężnych. Podatek dochodowy od tego typu transakcji wynosi 19%.

Ad. 2

W wypadku braku możliwości uzyskania PIT, należy sporządzić zestawienie historii transakcji, oraz inne dokumenty potwierdzające poniesione koszty związane z zawieraniem transakcji forexowych.

Ad. 3

Moment uzyskania przychodu jest momentem otrzymania przelewu na konto w polskim banku. Przychodem nie jest zamknięcie pozycji, gdyż pieniądze nadal pozostają na koncie w obcej walucie, co wywołuje kolejne zyski lub straty w razie zmiany kursu waluty brokera do PLN. Dopiero przewalutowanie określonej kwoty na konto w polskim banku generuje przychód dla podatnika, od którego powinien zapłacić podatek.

Ad. 4

Tak, inwestor, który w danym roku podatkowym ponosi stratę to o wysokość straty z tego źródła będzie mógł obniżyć dochód uzyskany z tego samego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Lecz wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty ? art. 9 ust. 3 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 5

W koszty uzyskania przychodu można wliczyć wszelkie koszty poniesione w celu prowadzenia transakcji forexowych: koszty przelewów, prowizje brokera, koszty oprogramowania, koszt połączenia internetowego/telefonicznego, koszt zakupy sprzętu komputerowego, koszt zakupu telefonu komórkowego (transakcje mogą być prowadzone przez telefon komórkowy), koszt szkoleń i materiałów edukacyjnych, itp. Należy posiadać dokumentację poniesionych kosztów.

Ad. 6

Od kwoty przelanej na konto w polskim banku należy odliczyć kwotę zdeponowaną na rachunku brokera oraz koszty poniesione w związku zawieraniem transakcji. Z pozostałej kwoty należy obliczyć 19% i przekazać ją na konto bankowe wskazane przez właściwy podatnikowi Urząd Skarbowy. Jeśli kwota depozytu była większa niż wypłata, pozostałą część należy odliczyć w kolejnych wypłatach, tak by suma odliczeń nie przekroczyła sumy depozytu liczonego w PLN. Przelewu można dokonać po każdym transferze środków od brokera na konto podatnika, lub jednokrotnie na zakończenie roku podatkowego sumując środki z całego roku. Rozliczenie należy zawrzeć w formularzu rocznym PlT-37.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Przychód określony powyżej powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, o czym stanowi art. 17 ust. 1b ustawy.

Przez pochodne instrumenty finansowe zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 ww. ustawy, rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538 ze zm.).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy ? instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

1. tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
2. instrumenty rynku pieniężnego,
3. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
4. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
5. opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
6. niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
7. instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
8. kontrakty na różnicę,
9. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.
   
   

W związku z powyższym przychód z transakcji na rynku Forex uznać należy za przychód ze źródła przychodów określonego w powołanym wyżej przepisie art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. z kapitałów pieniężnych.

Sposób opodatkowania tychże dochodów został regulowany w art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia m.in. pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 3 tej ustawy dochód ten ustala się jako różnicę między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a ustawy.

W myśl art. 30b ust. 5 ww. ustawy dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

Stosownie do art. 30b ust. 6 ustawy rozliczenie ww. dochodów następuje na zasadzie samoopodatkowania, tj. po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38), wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym m. in. z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich wynikających, i obliczyć należny podatek dochodowy.

Aby móc zrealizować ten obowiązek, podatnik winien dysponować stosownymi informacjami dotyczącymi uzyskanych przychodów i poniesionych tytułem ich uzyskania kosztów.
Zgromadzenie tych danych powinno następować w oparciu o informacje roczne sporządzane i wysyłane podatnikowi przez podmioty, za pośrednictwem których uzyskuje on te dochody. Obowiązek sporządzania takich informacji został przewidziany w art. 39 ust. 3 wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej są obowiązane w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 (m.in. dochody z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających), sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-8C).

Jednakże z okoliczności sprawy wynika, iż wnioskodawca zamierza dokonywać transakcji na rynku Forex za pośrednictwem zagranicznego brokera, który nie wystawia informacji PIT-8C.

Jeżeli podmioty zagraniczne, za pośrednictwem których wnioskodawca dokonuje transakcji na rynku Forex nie przesyłają takich informacji, to fakt ten nie zwalnia go jednak z obowiązku rozliczenia tychże dochodów w zeznaniu rocznym PIT-38. W tej sytuacji obliczenia uzyskanego przychodu, dochodu i podatku wnioskodawca winien dokonać na podstawie dokumentu potwierdzającego w sposób niebudzący wątpliwości prawdziwość obliczeń (danych), w tym historii transakcji przeprowadzonych i dostępnych na rachunkach Forexowych.

Na gruncie przedmiotowej sprawy dowodem dokumentującym zawierane na rynku Forex transakcje może być zestawienie tych transakcji uzyskane z serwisu brokera, o ile zawiera dane identyfikujące podatnika oraz dane pozwalające na określenie wysokości przychodu i kosztów jego uzyskania.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 22g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z przepisu art. 22 ust. 1 ww. ustawy wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku z przychodami, w tym służą zachowaniu lub zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Istotną przesłanką zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest więc zaistnienie związku przyczynowo-skutkowego między tymi wydatkami a osiągniętym przychodem.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż wnioskodawca do kosztów uzyskania przychodów może zaliczyć koszty przelewów, prowizje brokera, koszty oprogramowania - pod warunkiem, że oprogramowanie to wykorzystywane jest wyłącznie w celu prowadzenia transakcji na rynku Forex. Do kosztów uzyskania przychodów wnioskodawca może również zaliczyć wydatki na zakup materiałów edukacyjnych oraz koszty szkoleń, o ile w istocie ww. materiały i szkolenia dotyczą inwestowania na rynku Forex i mogą mieć wpływ na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Podkreślenia wymaga fakt, iż ww. wydatki muszą być właściwie udokumentowane oraz że to na podatniku spoczywa ciężar wykazania istnienia związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Jednak w koszty uzyskania przychodów wnioskodawca nie może zaliczyć wydatków na zakup sprzętu komputerowego i telefonu komórkowego oraz kosztów połączenia internetowego/telefonicznego albowiem nie można jednoznacznie stwierdzić, że komputer i telefon komórkowy wykorzystywane będą przez wnioskodawcę wyłącznie w związku z prowadzonymi transakcjami na rynku Forex.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż przychód z transakcji przeprowadzanych na rynku Forex jest przychodem z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, który powstaje w momencie odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, bądź realizacji praw z nich wynikających, a nie jak sugeruje wnioskodawca w momencie przekazania środków na jego konto w Polsce. Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei koszty, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy należy potrącić w momencie zbycia pochodnych instrumentów finansowych, realizacji praw z nich wynikających lub rezygnacji z realizacji z praw wynikających z tych instrumentów.

Podkreślenia wymaga również fakt, iż w myśl art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody m.in. z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, uzyskane w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

W analogiczny sposób należy dokonać przeliczenia kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 1 zdanie drugie ww. ustawy koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

W przypadku poniesienia w danym roku podatkowym straty z transakcji Forexowych zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

W konsekwencji podatnik uprawniony jest, aby o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Przepis ust. 3 ma zastosowanie do strat z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną, papierów wartościowych, w tym z odpłatnego zbycia pożyczonych papierów wartościowych (sprzedaż krótka) i odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, co wynika z przepisu art. 9 ust. 6 ww. ustawy.

Reasumując stwierdzić należy, iż:

1. Przychód uzyskany z transakcji na rynku Forex uznać należy za przychód ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z kapitałów pieniężnych;
2. Z uwagi na fakt, iż zagraniczny broker nie wystawia informacji PIT-8C, wnioskodawca winien dokonać obliczenia uzyskanego dochodu i podatku na podstawie dokumentów potwierdzających w sposób niebudzący wątpliwości prawdziwość obliczeń (danych). Dowodem dokumentującym zawierane na rynku Forex transakcje może być zestawienie tych transakcji uzyskane z serwisu brokera, o ile zawiera ono dane identyfikujące podatnika oraz dane pozwalające na określenie wysokości przychodu i kosztów jego uzyskania;
3. Przychód z tytułu transakcji na rynku Forex powstaje w momencie odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, bądź realizacji praw z nich wynikających, a nie jak sugeruje wnioskodawca w momencie przekazania środków na jego konto w Polsce;
4. W przypadku poniesienia w danym roku podatkowym straty z transakcji Forexowych zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty;
5. Do kosztów uzyskania przychodów wnioskodawca może zaliczyć koszty przelewów, prowizje brokera, koszty oprogramowania - pod warunkiem, że oprogramowanie to wykorzystywane jest wyłącznie w celu prowadzenia transakcji na rynku Forex, a także wydatki na zakup materiałów edukacyjnych oraz koszty szkoleń z uwzględnieniem związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem wydatku a uzyskaniem przychodu. Kosztami uzyskania przychodów nie mogą być natomiast wydatki poniesione na zakup sprzętu komputerowego i telefonu komórkowego oraz koszty połączenia internetowego/telefonicznego albowiem nie można jednoznacznie stwierdzić, że komputer i telefon komórkowy wykorzystywane będą przez wnioskodawcę wyłącznie w związku z prowadzonymi transakcjami na rynku Forex;
6. Podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu transakcji na rynku Forex stanowi różnica między sumą przychodów uzyskanych w walucie obcej, przeliczonych na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu, a kosztami poniesionymi w walucie obcej przeliczonymi na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Ustalony w ww. sposób dochód, stanowi dochód z kapitałów pieniężnych podlegający opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, który należy rozliczyć w zeznaniu rocznym, składanym do końca kwietnia roku następnego po roku podatkowym (PIT-38). W tym samym terminie należy wpłacić należny podatek.
   
   

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1, 2, 4 oraz częściowo 5 należało uznać za prawidłowe, natomiast w zakresie pytania Nr 3, częściowo 5 oraz 6 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego,po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.