Skutki podatkowe sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze spadku w 2011 r.

Skutki podatkowe sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze spadku w 2011 r.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 18 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 06 lutego 2011 r. zmarła kuzynka wnioskodawcy. Spadek po zmarłej został orzeczony zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 06 lipca 2011 r. Przedmiotem spadku było m.in. mieszkanie. Spadkobiercy zgodnie oświadczyli o woli sprzedaży mieszkania.

Aby określić wartość przedmiotu spadku w sierpniu 2011 r. został wykonany audyt mieszkania przez rzeczoznawcę, który wycenił wartość mieszkania na kwotę 830.000 zł. Taka kwota została przyjęta jako podstawa do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, który w terminie (listopad-grudzień 2011 r.) został opłacony przez wszystkich spadkobierców. Wówczas na podstawie ww. audytu i stwierdzenia zapłaty podatku przez wszystkich spadkobierców Urząd Skarbowy zezwolił na sprzedaż mieszkania. W interesie spadkobierców było dokonanie jak najwcześniejszego zbycia mieszkania, gdyż miesięczny koszt utrzymania mieszkania (czynsz + media) wynosił około 1.000 zł. Aktem notarialnym z dnia 16 stycznia 2012 r. mieszkanie zostało sprzedane za kwotę 835.000 zł. Na podstawie ustawy, jako zstępny dziadków wnioskodawca odziedziczył 1/16 części spadku po kuzynce.

Od wartości otrzymanego udziału w spadku wnioskodawca odprowadził w dniu 29 listopada 2011 r. należny podatek od spadków i darowizn. Pieniężny ekwiwalent jego udziału w spadku otrzymał w styczniu 2012 r., po dokonaniu sprzedaży mieszkania i jego wysokość wyniosła dokładnie tyle, ile wynosiła wartość będąca podstawą do zapłacenia podatku od spadku (po potrąceniu kwot przeznaczonych na utrzymanie mieszkania przez okres od śmierci kuzynki do momentu jego sprzedaży). Przedmiotem niniejszej sprawy jest określenie skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia nieruchomości w drodze działu spadku ze spłatami na rzecz wszystkich spadkobierców z równoczesną sprzedażą przedmiotu spadku.

Zgodnie z art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego spadek nabywa się z chwilą jego otwarcia, a otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Jeśli spadek przypada kilku spadkobiercom każdy z nich w chwili otwarcia spadku nabywa z mocy samego prawa określony ułamkowo udział spadkowy, a nie poszczególne przedmioty wchodzące do spadku. Dochodzi do powstania wspólności majątku spadkowego. W wyniku działu spadku prawa majątkowe przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów spadkowych przechodzą na nich. W konsekwencji ustaje wspólność majątku spadkowego.

Okoliczność, że dział spadku, którego przedmiotem jest nieruchomość (mieszkanie) następuje ze spłatami na rzecz poszczególnych spadkobierców powoduje, że umowa ta ma charakter odpłatny z konsekwencjami wynikającymi z art. 10 ust. l pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu takiego zbycia nieruchomości (mieszkania). Jeżeli suma spłaty nie przekracza wartości przysługującego spadkobiercy udziału spadkowego to nie powstaje przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. l pkt 8 ww. ustawy.

Tym samym w sytuacji, w której spłata jest ekwiwalentna do posiadanego przez podatnika udziału w spadku, to podatnik nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. W takim przypadku brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku. Nie zachodzi wówczas obawa dwukrotnego opodatkowania tego samego przychodu, raz podatkiem od spadków, drugi raz dochodowym. Taka sytuacja dotyczy udziału w spadku i otrzymanego przez wnioskodawcę ekwiwalentu pieniężnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionej powyżej sytuacji, pomimo wystąpienia okoliczności sprzedaży mieszkania (przedmiotu spadku) przed upływem 5 lat od jego nabycia w drodze dziedziczenia spadku zachodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu takiego zbycia nieruchomości, jeżeli suma ekwiwalentu - równowartości sprzedanej części mieszkania równa jest wartości nabytej części spadku, a zatem wnioskodawca nie uzyskał w związku z tą sprzedażą przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej (1/16) części masy spadkowej?

Zdaniem wnioskodawcy, faktem jest, że przedmiot spadku został sprzedany przed upływem 5 lat od momentu nabycia spadku jak w art. 10 ust. l pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednak skoro kwota otrzymana przez wnioskodawcę jako ekwiwalent ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w wyniku działu spadku jest równoważna do posiadanego udziału w prawie do lokalu mieszkalnego, to jako podatnik nie uzyskał on przysporzenia (przyrostu) majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. Wobec tego brak jest podstaw do opodatkowania kwoty otrzymanej w wyniku sprzedaży objętej działem spadku nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Opodatkowanie kwoty ekwiwalentu z tytułu sprzedaży mieszkania jest nie do przyjęcia na gruncie Konstytucji, gdyż prowadzi do dwukrotnego opodatkowania tego samego przychodu raz podatkiem od spadków i darowizn, drugi podatkiem dochodowym.

Dodatkowym argumentem przemawiającym za stanowiskiem wnioskodawcy jest, jego zdaniem, odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów na interpelację poselską nr 9106 w analogicznej sprawie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca nabył w spadku po kuzynce zmarłej w dniu 06 lutego 2011 r. m.in. udział wynoszący 1/16 w lokalu mieszkalnym. W dniu 16 stycznia 2012 r. spadkobiercy sprzedali przedmiotowe mieszkanie za kwotę 835.000 zł.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy, wtedy bowiem następuje nabycie spadku. W związku z powyższym, udział wynoszący 1/16 w przedmiotowym lokalu mieszkalnym wnioskodawca nabył w dniu 06 lutego 2011 r.

Wnioskodawca stwierdził we wniosku , że w przedmiotowej sprawie dokonane zostało odpłatne zbycie nieruchomości w drodze działu spadku ze spłatami na rzecz wszystkich spadkobierców z równoczesną sprzedażą przedmiotu spadku. Wnioskodawca twierdzi, że kwota otrzymana przez niego jako ekwiwalent ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w wyniku działu spadku jest równoważna do posiadanego udziału w prawie do lokalu mieszkalnego, a więc nie uzyskał on przysporzenia (przyrostu) majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. Wobec tego brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty otrzymanej w wyniku sprzedaży nieruchomości objętej działem spadku. Z twierdzeniami tymi tut. Organ nie może się zgodzić.

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.

Zgodnie z art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego, dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego (art. 1037 § 2 Kodeksu cywilnego).

Z powyższych przepisów wynika, iż dział spadku może nastąpić w dwojaki sposób, bądź na mocy umowy zawartej pomiędzy wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu.

Natomiast art. 535 Kodeksu cywilnego stanowi, że umowa sprzedaży jest umową dwustronnie zobowiązującą, w której sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność przedmiotu sprzedaży i wydać mu ten przedmiot, a kupujący zobowiązuje się przedmiot ten odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Istotą umowy sprzedaży jest powstanie po stronie sprzedającego zobowiązania przeniesienia na rzecz nabywcy własności przedmiotu sprzedaży, natomiast po stronie kupującego zapłaty ceny wynikającej z umowy. Natomiast istotą działu spadku jest wykonanie przysługującego spadkobiercom rzeczy roszczenia z art. 210 Kodeksu cywilnego, czyli żądania zniesienia współwłasności. Dział spadku jest zatem jednym ze sposobów wyjścia spadkobierców ze współwłasności i nie wynika ze stosunku zobowiązaniowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie wynika aby w przedmiotowej sprawie Sąd orzekł o dziale spadku, ani żeby spadkobiercy dokonali umownego działu spadku. Spadkobiercy dokonali jedynie sprzedaży swoich udziałów w lokalu mieszkalnym odpowiadających ich udziałom w masie spadkowej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż wnioskodawca błędnie utożsamia skutki prawne zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości ze skutkami prawnymi działu spadku. Wnioskodawca bezspornie zawarł umowę sprzedaży udziału w lokalu, który nabył w spadku po kuzynce, otrzymując cenę sprzedaży a nie spłatę. O spłacie możemy bowiem mówić w sytuacji, gdy w wyniku działu spadku rzecz zostaje przyznana na własność jednemu ze spadkobierców, bądź też kilku z nich, natomiast pozostali spadkobiercy otrzymują świadczenie stanowiące równowartość ich udziału w masie spadkowej, od tych spadkobierców, którym przyznano rzecz. W przedmiotowej sprawie taka sytuacja nie występowała.

Z uwagi na fakt, iż nabycie sprzedanego w dniu 16 stycznia 2012 r. udziału w lokalu mieszkalnym miało miejsce w 2011 r., dokonując oceny skutków prawnych przedstawionego stanu faktycznego należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Powyższy przepis jednoznacznie stanowi, że odpłatne zbycie m.in. udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze spadku podlega opodatkowaniu, a więc podatnik ma obowiązek z tytułu zawartej umowy sprzedaży rozpoznać przychód, ma też prawo do ustalenia na określonych zasadach kosztów jego uzyskania. Nie ma tutaj mowy o jakichkolwiek wyłączeniach z uwagi na wielkość przychodu uzyskanego ze sprzedaży. Inne twierdzenia godzą w konstytucyjną zasadę równości, gdyż prowadzą do powstania grupy podatników, która z nieuzasadnionych zupełnie przyczyn mogłaby zawierać umowy sprzedaży zupełnie bez obowiązku opodatkowania uzyskanego w ten sposób przychodu podatkiem dochodowym, podczas gdy pozostali podatnicy zawierający umowy sprzedaży rygorom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bezwzględnie podlegają. W ustawie nie ma specjalnych zwolnień dla spadkobierców. Podlegają oni takim samym rygorom w momencie sprzedaży nieruchomości nabytej w spadku jak osoby, które nieruchomość otrzymały uprzednio w drodze darowizny, zakupiły, nabyły w drodze zamiany lub w jakikolwiek inny sposób. Ustawodawca zróżnicował jedynie sposób, w jaki osoby te ustalą koszty uzyskania przychodów ze sprzedaży ? odmiennie dla osób, które zbywaną nieruchomość nabyły w spadku, a więc nieodpłatnie i odmiennie dla osób, które nabycia zbywanej nieruchomości dokonały odpłatnie.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

  1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
  2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Reasumując, wnioskodawca zbył odpłatnie udział w lokalu mieszkalnym na podstawie umowy sprzedaży, a nie jak twierdzi w wyniku działu spadku. Z tego tytułu od osoby trzeciej a nie innego spadkobiercy osiągnął przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wbrew jego twierdzeniom nie otrzymał on spłaty a cenę sprzedaży odpowiadającą jego udziałowi w lokalu. Wnioskodawca jest zatem zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży udziału w lokalu, o ile uzyskanego przychodu w ustawowym terminie nie wydatkuje na własne cele mieszkaniowe zgodnie z wolą ustawodawcy.

W przedmiotowej sprawie, wbrew temu co twierdzi wnioskodawca, nie dochodzi do podwójnego opodatkowania tego samego przychodu. Podkreślić należy, iż zapłata podatku od spadku nie oznacza jeszcze, że w razie odpłatnego zbycia udziału w lokalu nie istnieje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Czym innym bowiem jest podatek od spadku z tytułu nabycia tego spadku a czym innym podatek dochodowy płatny z tytułu zbycia. Wskazać należy, iż nabycie spadku podlega przepisom ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), natomiast odpłatne zbycie udziału w nieruchomości nabytej w spadku jest opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych stosownie do postanowień ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Podatek jaki zapłacił wnioskodawca jest podatkiem z tytułu nabycia spadku i nie może być w żaden sposób łączony z odpłatnym zbyciem nabytego w drodze spadku udziału w lokalu mieszkalnym. To oznacza, że jeśli z tytułu nabycia spadku wnioskodawca był zobowiązany do zapłaty podatku od nabycia spadku, to nie może podnosić, że zobowiązanie go do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości jest formą podwójnego opodatkowania. O podwójnym opodatkowaniu można byłoby mówić wówczas, gdyby z tytułu nabycia spadku wnioskodawca musiał zapłacić zarówno podatek od spadków i darowizn jak i podatek dochodowy od osób fizycznych, co oczywiście nie miało miejsca. Wnioskodawca podatek dochodowy zapłaci nie od nabycia spadku, lecz z tytułu późniejszego odpłatnego zbycia, tj. sprzedaży na rzecz osoby trzeciej, udziału w nieruchomości, który nabył uprzednio w spadku. Dowodem na nieprawidłowość podniesionej przez wnioskodawcę argumentacji jest treść art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powoływana w uzasadnieniu interpretacji, która jednoznacznie mówi o tym, w jaki sposób ustala się koszty uzyskania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości i praw nabytych w spadku. Treść tego przepisu wyraźnie wskazuje, że fakt, iż zbywany udział w nieruchomości został nabyty w spadku nie wyłącza obowiązku opodatkowania przychodu z jego odpłatnego zbycia.

Odnosząc się natomiast do powołanej przez wnioskodawcę odpowiedzi na interpelację poselską nr 9106 wyjaśnić należy, iż dotyczy ona odmiennego stanu faktycznego niż opisany w przedmiotowym wniosku. Odpowiedź ta dotyczy bowiem sytuacji, w której dochodzi do odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w wyniku dokonania czynności prawnej jaką jest działu spadku, innymi słowy sytuacji, w której spadkobiercy zbywają odpłatnie swoje udziały w nieruchomości na rzecz jednego ze spadkobierców, który w zamian dokonuje na ich rzecz spłaty. Z sytuacją taką nie mamy natomiast do czynienia w przedmiotowej sprawie albowiem jak wyjaśniono powyżej wnioskodawca nie dokonał odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym w wyniku działu spadku, tylko zbył swój udział w lokalu nabyty w spadku osobie trzeciej na podstawie umowy sprzedaży otrzymując w zamian cenę sprzedaży.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy uznać należało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika