Ustalenie podstawy opodatkowania przy objęciu udziałów w spółce z o.o.

Ustalenie podstawy opodatkowania przy objęciu udziałów w spółce z o.o.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) po ponownym rozpatrzeniu, w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 16 grudnia 2010r. sygn. akt I SA/Kr 1703/10, wniosku z dnia 28 kwietnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura ? 05 maja 2008r.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia podstawy opodatkowania przy objęciu udziałów w spółce z o.o. - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 05 maja 2008r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia podstawy opodatkowania przy objęciu udziałów w spółce z o.o.

W dniu 05 sierpnia 2008r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wydał indywidualną interpretację Znak: IBPB2/415-863/08/HS uznając stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe i stwierdzając, że ceną nabycia jest wartość nominalna wydanych udziałów, ale tylko wówczas gdy odpowiada wartości rynkowej, co nie miało miejsca w niniejszej sprawie.

Pismem z dnia 25 sierpnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura ? 28 sierpnia 2008r.) wnioskodawca złożył wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w odpowiedzi na które pismem z dnia 26 września 2008r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa skutecznie doręczono 13 października 2008r.

Wnioskodawca pismem z dnia 12 listopada 2008r. złożył skargę na pisemną interpretację przepisów prawa.

Pismem z dnia 11 grudnia 2008r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

W wyniku rozpatrzenia skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 02 kwietnia 2009r. sygn. akt I SA/Kr 1616/08 uchylił zaskarżoną interpretację stwierdzając, że w sprawie doszło do istotnego naruszenia przez Organ przepisów postępowania, tj. naruszenia art. 14d Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu kasacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 02 kwietnia 2009r., wyrokiem z dnia 24 września 2010r. sygn. akt II FSK 1341/09 uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie.

W wyniku ponownego rozpatrzenia skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 16 grudnia 2010r. sygn. akt I SA/Kr 1703/10 uchylił zaskarżoną interpretację. Prawomocny wyrok wpłynął do tut. Biura w dniu 05 maja 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w przeszłości nabył grunty (nieruchomości), w związku z czym poniesiony został wydatek w wysokości 10 000 zł. (kwotę tę wnioskodawca podał dla uproszczenia przykładu). Na pokrycie powyższych wydatków wnioskodawca zaciągnął kredyt w takiej samej wysokości (10 000 zł). W związku ze wzrostem wartości nieruchomości, obecna wartość rynkowa nabytego gruntu wynosi np. 12 000 zł. Ta wartość zostanie potwierdzona wyceną biegłego rzeczoznawcy.

Wnioskodawca zamierza wnieść przedmiotowy grunt aportem do spółki z o.o. Ustalił wraz z przyszłymi wspólnikami, że przedmiotem aportu będzie wspomniana nieruchomość wraz z obciążającym tę nieruchomość kredytem. W konsekwencji, w akcie notarialnym, na podstawie którego wnoszony będzie aport, spółka zobowiąże się do przejęcia obciążającego nieruchomość długu i stanie się w ten sposób kredytobiorcą.

Łączna wartość rynkowa przedmiotu aportu wyniesie zatem 2 000 zł (12 000 zł wartość rynkowa nieruchomości minus 10 000 zł kwota obciążającego kredytu).

W wyniku wniesionego aportu, kapitały spółki z o.o. zostaną łącznie podwyższone o 2 000 zł, przy czym kapitał zakładowy spółki zostanie podwyższony o 1 000 zł a kapitał zapasowy spółki o 1 000 zł.

Powodem przekazania części aportu jest istniejący w spółce na dzień wnoszenia aportu parytet kapitału zapasowego w stosunku do kapitału zakładowego w wysokości 1:1, narzucający sposób podnoszenia kapitału przez nowych udziałowców.

W zmian za wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki, wnioskodawca uzyska udziały spółki o wartości nominalnej wynoszącej 1 000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie kwota 1 000 zł, która stanowi nominalną wartość udziałów w spółce mającej osobowość prawną, które otrzyma wnioskodawca?

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Zgodnie z powołanym powyżej przepisem przychodem z tytułu objęcia udziałów w spółce, w zamian za aport, jest wartość nominalna objętych udziałów, czyli 1 000 zł. W tym bowiem przypadku kwota 1 000 zł stanowi wynagrodzenie wnioskodawcy otrzymane w postaci udziałów spółki, w zamian za wniesiony aport.

Zdaniem wnioskodawcy znajduje uzasadnienie prawne i ekonomiczne fakt, iż w związku z wniesionym aportem kapitał podstawowy spółki został podniesiony tylko o 1 000 zł, a nadwyżka 1000 zł została przeznaczona na kapitał zapasowy spółki. Jest to normalna praktyka w przypadku podniesienia kapitału w istniejących spółkach kapitałowych, zawsze spotykana np. przy spółkach robiących publiczną emisję akcji, gdzie cena emisyjna czasami kilkanaście razy przewyższa wartość nominalną obejmowanych akcji (nadwyżka przekazywana jest wówczas na kapitał zapasowy). W tym konkretnym przypadku skoro wartość majątku spółki przed dniem wniesienia aportu wynosi przykładowo 100 000 zł, a wartość nominalna na ten dzień udziałów spółki wynosi 50 000 zł oznacza to, że aby zachować dotychczasowy parytet (czyli aby nie pokrzywdzić dotychczasowych udziałowców) nowe udziały muszą być obejmowane po wartości dwa razy wyższej (2 000 zł) niż wartość nominalna (1 000 zł).

W opinii wnioskodawcy, na potwierdzenie słuszności przyjęcia do opodatkowania wyłącznie wartości nominalnej otrzymanych udziałów (zgodnie z wspomnianym wcześniej art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) można przytoczyć przepisy określające cenę nabycia składników majątkowych obciążonych długiem (gdy dług jest uwzględniony w cenie).

A ponieważ w tej samej transakcji cena nabycia odpowiada co do zasady cenie zbycia (powinna to być ta sama kwota dla obu stron), zatem dla określenia przychodów wnioskodawcy z tytułu wniesienia wkładu do spółki, powinny znaleźć zastosowanie zasady odpowiadające odpłatnemu nabyciu składników majątkowych (obciążonych długiem), którymi to składnikami majątkowymi są niewątpliwie nieruchomości. Wniesienie aportem stanowi bowiem formę odpłatnego zbycia składnika majątku, w tym wypadku na rzecz spółki.

Zgodnie z art. 5a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych składnikami majątku są aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane ze składnikami majątkowymi zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, czyli w tym przypadku objęcia udziałów.

Powyższe oznacza, iż przedmiotowa ustawa dopuszcza możliwość uwzględniania w cenie nabycia składników majątku (w tym także nieruchomości, gruntów) długów i zobowiązań. Ceną nabycia, zgodnie z art. 22g ust. 3, jest kwota należna zbywcy powiększona o koszty związane z zakupem. W tym wypadku odpowiednikiem ceny nabycia będzie wartość nominalna wydanych udziałów.

Z faktu, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zezwala na uwzględnienie w cenie nabycia długów i zobowiązań oraz biorąc pod uwagę, iż cena nabycia, po wyłączeniu kosztów związanych z zakupem, jest tożsama z kwotą należną zbywcy, wynika, iż ww. ustawa zezwala na uwzględnienie długów w cenie sprzedaży, czyli w analizowanym przypadku w wartości nominalnej objętych udziałów.

Na zakończenie należy dodać, że analogiczne zasady ustalania wartości nominalnej obejmowanych udziałów mają zastosowanie w przypadku sprzedaży lub aportu przedsiębiorstwa w sytuacji, gdy wraz z przejęciem własności składników przedsiębiorstwa przejmowane są długi (zobowiązania).

Należy bowiem zwrócić uwagę, że z perspektywy prawnej nie ma tutaj różnicy, bowiem zgodnie z przepisami art. 55 (1) i nast. Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo nie obejmuje długów i zobowiązań i są one w sposób identyczny do opisywanego przez wnioskodawcę zdarzenia, przenoszone na nabywcę przedsiębiorstwa (kupującego lub spółkę otrzymującą aport) w drodze odrębnej czynności cywilnoprawnej, zbieżnej w czasie (połączonej) z nabyciem przedsiębiorstwa. W tej sytuacji cena/wartość nominalna wydawanych udziałów lub akcji odpowiada różnicy pomiędzy wartością rynkową przedsiębiorstwa pomniejszoną o wartość przejmowanych długów i zobowiązań.

W konsekwencji normalną zdaniem wnioskodawcy praktyką jest wydawanie udziału o często symbolicznej wartości nominalnej 1 zł (ceny 1 zł) za mocno zadłużone przedsiębiorstwo.

Biorąc pod uwagę powyżej przedstawione argumenty, wnioskodawca stwierdził, że z tytułu transakcji przedstawionej w opisanym zdarzeniu osiąga on przychód w wysokości 1 000 zł, który podlega opodatkowaniu i zwrócił się o potwierdzenie swojego stanowiska w sprawie.

W dniu 05 sierpnia 2008r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wydał indywidualną interpretację Znak: IBPB2/415-863/08/HS, w której uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, interpretację indywidualną Znak: IBPB II/2/415-863/08/HS do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 02 kwietnia 2009r. sygn. akt I SA/Kr 1616/08 uchylił zaskarżoną interpretację stwierdzając, że w sprawie doszło do istotnego naruszenia przez Organ przepisów postępowania, tj. naruszenia art. 14d Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu kasacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach od powyższego wyroku wyrokiem z dnia 24 września 2010r. sygn. akt II FSK 1341/09 uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie.

W wyniku ponownego rozpatrzenia skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie prawomocnym wyrokiem z dnia 16 grudnia 2010r. sygn. akt I SA/Kr 1703/10 uchylił ww. interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 05 kwietnia 2008r.

Sąd wskazał, iż w niniejszej sprawie doszło do naruszenia art. 17 ust. 2 w związku z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do naruszenia art. 14b § 1 i art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Odmienność stanowisk dotyczy uzasadnienia dla istnienia różnicy pomiędzy wartością rynkową aportu a wartością przyjętą przez skarżącego, jako podwyższającą kapitał zakładowy spółki w związku z kwotą przekazaną na kapitał zapasowy spółki.

Sąd stwierdził, iż Organ nie uzasadnił zajętego stanowiska w kwestii wskazania uzasadnionej przyczyny odstępstwa objęcia udziałów po wartości nominalnej niższej niż wartość rynkowa aportu, w związku z czym zaskarżona interpretacja nie spełniała wymogów określonych w art. 14b § 1 i art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej tym bardziej, iż skarżący w złożonym wniosku uzasadnił, zdaniem Sadu, swoje stanowisko.

Dalej Sąd wskazał na poglądy wyrażone przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 03 września 2009r. sygn. akt II FSK 1688/09, które znajdują zastosowanie także w niniejszej sprawie i które Sąd orzekający podzielił. NSA wskazał, iż z treści art. 19 ust. 1 zd. 2 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ustalenie wartości rynkowej odnosi się do wartości przedmiotu zbycia. Tym samym określenie wartości rynkowej dotyczyć będzie wartości aportu, a nie wartości obejmowanych udziałów (akcji). W opinii Sądu przesądzenie, że możliwe jest określenie przychodu z tytułu objęcia udziałów w wysokości innej niż nominalna wartość udziałów, nie oznacza, że art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie w przedstawionym przez skarżącego zdarzeniu przyszłym i przychód ma zostać określony w wysokości innej niż nominalna. Z przedstawionego zdarzenia wynikało jednoznacznie, że wartość rynkowa aportu będzie wyższa niż nominalna wartość udziałów objętych w zamian, jednak nadwyżka ta zostanie ujawniona i przekazana na kapitał zapasowy. Rzeczą organu wydającego interpretację była zatem ocena, czy zaistniały przesłanki pozwalające na stwierdzenie, że wartość przychodu winna była zostać określona przez organy w wysokości innej niż wartość nominalna wartości udziałów. W szczególności organ ten winien był uwzględnić niemożność objęcia udziałów poniżej wartości nominalnej (wynikająca z art. 154 § 3 i art. 309 § 1 Kodeksu spółek handlowych) i konieczność przekazania nadwyżki ceny ponad wartość nominalną udziałów na kapitał zapasowy w ramach uzasadnionej przyczyny, dla której wartość wniesionego aportu odbiega od wartości nominalnej udziałów. Zauważyć bowiem należy, iż ustawodawca uregulował podatkowe konsekwencje przekazania części aportu na kapitał zapasowy. Zdaniem Sądu, świadczy o tym choćby treść art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (uznającego za dochód z udziałów w zyskach osób prawnych dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na kapitał zakładowy z innych funduszy osoby prawnej).

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd uznał, iż zaskarżona interpretacja indywidualna narusza wskazane na wstępie przepisy prawa, dlatego podlega wyeliminowaniu z obrotu prawnego.

Mając na uwadze powyższe, uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie oraz treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), który stanowi, iż ?ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia?, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, po ponownym rozpatrzeniu wniosku z dnia 28 kwietnia 2008r. o wydanie interpretacji indywidualnej stanowisko wnioskodawcy uznał za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) ? wyrażającym zasadę powszechności opodatkowania - opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do przepisu art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)?c).

Zasady ustalania przychodu z tytułu objęcia udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny zostały zawarte w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, w którym ustawodawca kwalifikuje ten rodzaj przychodów do przychodów z kapitałów pieniężnych.

Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny. Z treści art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, iż przychód określony w art. 17 ust. 1 pkt 9 powstaje w dniu wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki.

Z brzmienia art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy wynika, że ustawodawca wiąże określone skutki prawne w zakresie podatku dochodowego z objęciem udziałów w zamian za aport po stronie podmiotów wnoszących wkład. Gdy podmiot wnosi do spółki kapitałowej (z o. o. lub akcyjnej) wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, osiąga w związku z tą operacją przychód. Jest nim nominalna wartość udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Istotnym w rozpatrywanej sprawie jest zwrot ?nominalna wartość udziałów (akcji)?. Przez nominalną wartość należy rozumieć wartość istniejącą tylko z nazwy, tytularną, formalną (por. Słownik języka polskiego pod red. E. Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, s. 537). Wartość nominalna jest wielkością stałą, z jej istoty wynika, że nie może być podwyższona. Podwyższenie takiej wielkości skutkowałoby ukształtowaniem nowej innej wielkości, która nie byłaby już wartością nominalną. Użycie przez ustawodawcę pojęcia ?nominalna? wskazuje, że wykluczona jest jakakolwiek możliwość ustalania wartości udziału w oparciu o ceny rynkowe. Ustawodawca bowiem wyraźnie i jednoznacznie stwierdził, że w takim wypadku brana może być jedynie pod uwagę wartość ściśle już określona w umowie spółki.

W art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziano, że przychodem z kapitałów pieniężnych jest nominalna wartość nabytych udziałów, czyli wartość umownie określona przez strony, stąd wykluczone jest jakiekolwiek ustalanie wartości w oparciu o ceny rynkowe. W wartości rynkowej powinien być wyceniony jednak przedmiot wkładu wnoszonego do spółki kapitałowej. Uregulowania dotyczące obejmowania udziałów istnieją w przepisach ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000r., Nr 94, poz. 1037 ze zm.), gdzie ustawodawca w art. 154 § 3 Kodeksu stanowi, że ?Udziały nie mogą być obejmowane poniżej ich wartości nominalnej. Jeżeli udział jest obejmowany po cenie wyższej od wartości nominalnej, nadwyżkę przelewa się do kapitału zapasowego.? Innymi słowy wartość aportów nie może być niższa od wartości nominalnej obejmowanych za nie udziałów, może jednak być wyższa. W takiej sytuacji zachodzi więc konieczność przekazania nadwyżki ceny ponad wartość nominalną udziału na kapitał zapasowy. Sytuacja, w której wartość nominalna jest niższa od wartości aportu jest więc dopuszczalna w świetle prawa handlowego.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że prawodawca w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychłód z kapitałów pieniężnych uznał nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny. Takiego rozumienia analizowanego przepisu nie zmienia art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w zakresie ustalania wartości przychodów odsyła do odpowiedniego stosowania art. 19 tej ustawy. Słowo ?odpowiednie? oznacza, że przepis, do którego odwołano się może zostać zastosowany jedynie w zakresie, jaki da się pogodzić charakterem instytucji prawnej regulowanej przepisem odsyłającym. Odpowiednie zastosowanie może polegać bowiem na zastosowaniu przepisu (lub jego części) wprost, z modyfikacją lub nawet na odmowie zastosowania. Powyższe oznacza, że do ustalenia wartości przychodu określonego w art. 17 ust. 1 pkt 9 będzie miało w istocie zastosowanie wyłącznie zdanie pierwsze art. 19 ust. 1 ustawy.

W przedmiotowej sprawie wartość rynkowa aportu będzie wyższa niż nominalna wartość udziałów objętych w zamian, jednak nadwyżka ta zostanie ujawniona i przekazana na kapitał zapasowy.

Łączna wartość rynkowa przedmiotu aportu w sytuacji wnioskodawcy wyniesie zatem 2 000 zł, przyjmując za wnioskodawcą wartość rynkową nieruchomości wnoszonej do spółki jako aport w wysokości 12 000 zł i wartość obciążającego ją długu w kwocie 10 000 zł. W wyniku wniesionego aportu kapitał zostanie więc podwyższony o 2 000 zł, przy czym kapitał zakładowy spółki o 1 000 zł i kapitał zapasowy spółki również o 1000 zł. W niniejszej sprawie uzasadnioną przyczynę przekazania części aportu na kapitał zapasowy (agio) będzie istniejący w spółce na dzień wnoszenia aportu parytet kapitału zapasowego w stosunku do kapitału zakładowego w wysokości 1:1, narzucający sposób podnoszenia kapitału przez nowych udziałowców. Przychodem z tytułu objęcia udziałów w spółce, w zamian za aport, będzie więc wartość nominalna objętych udziałów, czyli 1 000 zł.

Reasumując, stwierdzić należy, iż uzyskany przez wnioskodawcę przychód podatkowy będzie stanowiła wartość nominalna udziałów objętych w zamian za wniesiony wkład niepieniężny, także w sytuacji gdy rynkowa wartość przedmiotu wkładu będzie wyższa od nominalnej wartości udziałów obejmowanych za wnoszony wkład, a nadwyżka taka zostanie ujawniona i przekazana na kapitał zapasowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika