Czy koszty szkoleń związane ściśle z rynkiem kapitałowym można zaliczyć do kosztów uzyskania (...)

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kapitałowych wydatków na szkolenia związane ściśle z rynkiem kapitałowym.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przepis art. 30a i 30b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nakłada na podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego od dochodów kapitałowych. W procesie osiągania przychodów od zysków kapitałowych powstają również koszty. Są to nie tylko koszty związane z zakupem lub sprzedażą papierów wartościowych oraz prowizjami maklerskimi, ale również koszty związane z obserwowaniem notowań, pozyskiwaniem informacji rynkowych o nabywanych walorach, pogłębianiem wiedzy związanej z rynkiem kapitałowym.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy koszty szkoleń związanych ściśle z rynkiem kapitałowym można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu od przychodów kapitałowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 30a i 30b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowego od osób fizycznych nakłada na podatnika obowiązek uiszczenia podatku od dochodów kapitałowych. Wnioskodawca sądzi, że uzyskiwanie stałych dochodów z tego źródła wymaga posiadania specjalistycznej wiedzy. W innym wypadku dochód osiąga się incydentalnie a w końcowym rozliczeniu większość uczestników rynku ponosi straty. Profesjonalny obrót kapitałowy, tzn. taki który gwarantuje stałe dochody bez profesjonalnej wiedzy jest niemożliwy.

Wnioskodawca przez kilka lat ponosił straty, incydentalnie zdarzał się dochód, ale z perspektywy czasu Wnioskodawca uważa, że dochód był kwestią szczęścia a nie wiedzy i świadomego inwestowania. W związku z tym Wnioskodawca postanowił zainwestować w zdobycie wiedzy w tym zakresie, aby móc w przyszłości uzyskiwać stałe dochody w obrocie instrumentami finansowymi. Odbyte szkolenia utwierdziły Wnioskodawcę w przekonaniu, że bez tej wiedzy i praktyki rynkowej profesjonalne inwestowanie na giełdzie i osiąganie stałych dochodów jest niemożliwe. Podobnie jest w innych dziedzinach (zarządzanie, finanse, marketing itd.), gdzie koszty szkoleń są kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu, a w ocenie Wnioskodawcy, prowadzą do tego samego celu czyli uzyskiwania stałych dochodów, niezależnie czy jest to praca najemna, czy własna działalność gospodarcza.

W związku z tym Wnioskodawca uważa, że szkolenia w pełni związane z rynkiem kapitałowym powinny być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu z tej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) ? opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Jak wynika z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy ? źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ww. ustawy ? za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

1. odsetki od pożyczek,
   
2. odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą,
   
3. odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych,
   
4. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce lub spółdzielni, w tym również:
   
   1. dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,
      
   2. oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,
      
   3. podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,
      
   4. wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b,
5. przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c,
   
6. należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z:
   
   1. odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych,
      
   2. realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,
7. przychody z odpłatnego zbycia prawa poboru, w tym również ze zbycia prawa poboru akcji nowej emisji przez pracowniczy fundusz emerytalny w imieniu członka funduszu,
   
8. przychody członków pracowniczych funduszy emerytalnych z tytułu przeniesienia akcji złożonych na rachunkach ilościowych do aktywów tych funduszy,
   
9. nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, objętych w zamian za wkład niepieniężny,
   9a) u wspólnika, określoną w umowie spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c) i d), wartość wkładu niepieniężnego wniesionego w postaci rzeczy lub praw, w zamian za który wspólnikowi nie są wydawane udziały (akcje), o których mowa w pkt 9,
   
10. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Uzyskiwane przychody (dochody) z kapitałów pieniężnych ? zgodnie z przepisami ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? są opodatkowane na zasadach wskazanych w art. 30a i 30b.

Zgodnie z art. 30a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e. Zastrzeżenie, o którym mowa w przywołanym przepisie nie dopuszcza możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w przypadku obrotu instrumentami finansowymi na rynkach kapitałowych jakichkolwiek innych wydatków poza wydatkami na nabycie instrumentów. Nie ma więc mowy o żadnych wydatkach, które nie są wydatkami na nabycie instrumentów (np. jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych), ale dotyczą innych aspektów inwestowania na rynkach finansowych np. podnoszenia poziomu wiedzy inwestora.

Przepis art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19 % uzyskanego dochodu.

Zgodnie z art. 30b ust. 2 ww. ustawy ? dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14,
2. różnica między sumą przychodów uzyskanych z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,
3. różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,
4. różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38,
5. różnica pomiędzy przychodem określonym zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 albo 9a a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1e,
6. różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1ł

?osiągnięta w roku podatkowym.

Ww. przepis w sposób jednoznaczny określa zasady ustalania dochodu opodatkowanego zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy. Jednocześnie należy zauważyć, że ustawodawca różnicuje sposób ustalania kosztów uzyskania przychodu w zależności od tego czy papiery wartościowe lub udziały zostały nabyte lub objęte w zamian za pieniądze czy też w zamian za wkład niepieniężny.

W przypadku nabywania walorów na giełdzie papierów wartościowych będzie miało miejsce nabycie za środki pieniężne, a zatem zastosowanie znajdzie przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią ? nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Z zastrzeżenia ust. 3e wynika, że przepisu ust. 1 pkt 38 zdanie po średniku nie stosuje się przy zamianie jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca postanowił zainwestować w szkolenia celem zdobycia wiedzy w zakresie rynków kapitałowych i koszty tych szkoleń chciałby zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kapitałowych.

Przenosząc zawarte we wniosku uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy w kontekście zapytania zadanego przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że przychód jaki Wnioskodawca uzyskuje jako przychód opodatkowany na podstawie cyt. wyżej art. 30b ww. ustawy może być jedynie pomniejszony o koszty wymienione w tym artykule.

Skoro zatem przepisy te nie wymieniają wśród kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych ze szkoleniami z tematyki rynku kapitałowego, to tym samym wydatków tych Wnioskodawca nie będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów od przychodów kapitałowych w rozliczeniu rocznym PIT-38.

Do kosztów uzyskania przychodów przepisy pozwalają zaliczyć jedynie wydatki na nabycie walorów finansowych a nie wszelkie wydatki, które w jakikolwiek sposób uda się powiązać z walorami finansowymi. Wydatkami na nabycie bez wątpienia nie są wydatki na podniesienie poziomu wiedzy podatnika w zakresie rynków kapitałowych. Skoro wydatki na szkolenia nie są wydatkami na nabycie papierów wartościowych, to oczywistym jest, że nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowując należy stwierdzić, że wydatki związane z opłatami za udział w szkoleniach nawet związanych ściśle z rynkiem kapitałowym nie stanowią kosztów uzyskania przychodów z tytułu kapitałów pieniężnych.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie ? w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.